Besluit houdende beperking van een uitkering krachtens de Regeling uitkeringen niet-pensioengerechtigden van land- en zeemacht 1948, Stb. I 543

• 1 Waar in dit besluit zonder verdere toevoeging wordt gesproken van een uitkering, wordt daaronder verstaan een uitkering, toegekend krachtens de Regeling uitkeringen niet-pensioengerechtigden van land- en zeemacht (Stb. 1948, I 543)

• 2 Onder ouderdomspensioen wordt in dit besluit verstaan een pensioen, als bedoeld in de Algemene Ouderdomswet.

• 3 Voor de toepassing van artikel 2 wordt onder uitkering mede verstaan de daarop verleende algemene toeslag krachtens Ons besluit van 1 juli 1957, nr. 36.

• 1 Indien zowel aanspraak bestaat op een uitkering als op een ouderdomspensioen, wordt de uitbetaling van de uitkering op de voet van het bepaalde in het tweede lid beperkt.

• 2 De in het vorige lid bedoelde beperking van de uitbetaling vindt aldus plaats, dat op de uitkering een bedrag, gelijk aan een zodanig gedeelte van het ouderdomspensioen, voor de groep, waartoe belanghebbende behoort, genoemd in artikel 8, juncto de artikelen 9 en 66 van de Algemene Ouderdomswet, in mindering wordt gebracht als het aantal jaren, waarnaar de uitkering is, of krachtens het derde lid wordt geacht te zijn berekend, zich verhoudt tot 50. Voor de beperking van de uitbetaling van de uitkering blijft buiten aanmerking een verhoging van het ouderdomspensioen, ingevolge artikel 9 van de Algemene Ouderdomswet, welke is ingegaan na de datum van ingang van de uitkering, voor zolang en voor zover de desbetreffende uitkering niet geacht kan worden een dienovereenkomstige verhoging te hebben ondergaan.

• 3 Voor de toepassing van het vorige lid wordt een uitkering, welke niet is berekend naar diensttijd, geacht te zijn berekend naar 40 jaren.

• 4 Het bedrag van de beperking van de uitbetaling van de uitkering gaat niet te boven het verschil tussen het bedrag van de uitkering en 20 ten honderd van het bedrag van het ouderdomspensioen, bedoeld in het tweede lid.

• 5 Indien uit meerdere hoofde beperking van de uitbetaling van de uitkering moet plaats vinden, vindt eerst de beperking volgens het eerste lid plaats.

• 6 Voor de toepassing van het eerste lid wordt een weduwe van 65 jaar of ouder, die aanspraak heeft op een uitkering en krachtens artikel 15, eerste lid, van de Algemene Ouderdomswet een uitkering ontvangt, gedurende het tijdvak van het genot van laatstbedoelde uitkering geacht aanspraak te hebben op het pensioen, bedoeld in artikel 8, eerste lid, van die wet.

• 1 De bepalingen van dit besluit blijven buiten toepassing ten aanzien van degenen, die op grond van gemoedsbezwaren hun aanspraak op ouderdomspensioen niet geldig maken.

• 2 Ten aanzien van degene, die aantoont dat hij op de dag vóór de inwerkingtreding van dit besluit aan uitkering en uitkering ingevolge de Noodwet Ouderdomsvoorziening meer ontving dan hem in totaal aan uitkering en ouderdomspensioen toekomt, wordt de beperking van de uitbetaling van de uitkering gesteld op een zodanig bedrag, dat hij in totaal niet minder ontvangt dan op eerder genoemde dag het geval was.

Voor zover van een rechthebbende op een uitkering ter zake van het genot van die uitkering premie krachtens de Algemene Ouderdomswet wordt geheven, wordt hem, voor rekening van het lichaam ten laste waarvan de uitkering is toegekend, overeenkomstig de verhouding, waarin de premie, bedoeld in artikel 23 van de Algemene Ouderdomswet, voor de ambtenaren, in dienst van het Rijk, door wedde-verhoging wordt gecompenseerd, een vergoeding daarvoor verleend.

Dit besluit werkt terug tot 1 januari 1957.