Wijzigingen in de arbeidsvoorwaarden sector Rijk per 1 januari c.q. 1 april 1996

Deze circulaire op het terrein van de arbeidsvoorwaarden van het personeel van de sector Rijk betreft de hieronder genoemde aangelegenheden. De onderdelen A tot en met E zijn van belang met ingang van 1 januari 1996. Onderdeel F betreft een wijziging met ingang van 1 april 1996.

Onderdeel A: Protocol aanstellingskeuringen.

Onderdeel B: Toepassing verhaal van pensioenpremies en van vut-bijdrage indien de ambtenaar (langdurig) is ontheven van de uitoefening van zijn betrekking.

Onderdeel C: Aanpassing van diverse bedragen en percentages, te weten:

• 1. bedragen, bedoeld in het Besluit betaling emolumenten burgerlijk rijkspersoneel;

• 2. bedragen en percentages, bedoeld in de Verplaatsingskostenregeling 1989;

• 3. bedragen, bedoeld in de Reisregeling binnenland;

• 4. een bedrag, bedoeld in de Reisregeling buitenland.

Onderdeel D: Wijziging van het salarisgrensbedrag voor de toekenning van de distorsietoeslag.

Onderdeel E: Enkele mededelingen, te weten over:

• 1. de hoogte van de eindejaarsuitkering ingaande 1 januari 1996;

• 2. de hoogte van het maximum-spaarloonbedrag in 1996;

• 3. de bedragen van het wettelijk minimum(jeugd)loon ingaande 1 januari 1996.

Onderdeel F: Wijziging van het Besluit inkomenstoeslag rijkspersoneel met ingang van 1 april 1996.

Voor de goede orde merk ik op dat over de invoering van de WAO-conforme uitkering bij de sector Rijk per 1 januari 1996 dezer dagen een afzonderlijke circulaire verschijnt. Voorts vermeld ik dat in de loop van de maand januari 1996 een circulaire zal verschijnen over de wijzigingen met betrekking tot personele aspecten van reorganisatie bij de sector Rijk.

Met de centrales is overeenstemming bereikt over een wijziging van het Algemeen Rijksambtenarenreglement (ARAR) per 1 januari 1996, voor wat de aanstellingskeuring betreft. Een en ander betekent dat uitsluitend een aanstellingskeuring zal mogen plaatsvinden indien daartoe een wettelijke verplichting bestaat, danwel indien een dergelijk onderzoek op grond van de functie-eisen die in medische termen kunnen worden vertaald, naar het oordeel van de betrokken minister noodzakelijk is.

Een voorlopige inventarisatie van functies binnen de sector Rijk waarvoor een wettelijke verplichting tot het keuren bij aanstelling bestaat, is door de Rijks bedrijfsgezondheids- en bedrijfsveiligheidsdienst gepleegd en binnen uw departement bekend. Over de inventarisatie van functies waarvoor naar het oordeel van de betrokken minister een geneeskundig onderzoek bij de aanstelling noodzakelijk is, zijn inmiddels afspraken gemaakt. Bij een aantal ministeries is de samenstelling van de lijst van betrokken functies inmiddels afgerond; bij andere ministeries wordt nog aan het samenstellen van die lijst gewerkt.

Voor de goede orde wijs ik erop dat de algemene maatregel van bestuur waarbij het ARAR zal worden gewijzigd niet voor 1 januari 1996 in het Staatsblad wordt gepubliceerd. Aan de AmvB zal echter terugwerkende kracht worden verleend tot en met 1 januari 1996 zodat u vooruitlopende op de bedoelde AmvB het keuren van personeelsleden bij aanstelling dient te beperken tot de categorieën van personeel waarvoor een wettelijke verplichting geldt en de functies die zijn opgenomen op de lijst van functies waarvoor naar het oordeel van de betrokken minister een geneeskundig onderzoek bij de aanstelling noodzakelijk is.

In dat verband vermeld ik nog dat de risicowerende bepaling (artikel N 5 van de Abp-wet) per 1 januari 1996 zal worden vervangen door artikel 15.2 van het Pensioenreglement Stichting Pensioenfonds ABP. Op grond van artikel 15.2 geldt dat het bestuur van het Abp de bevoegdheid heeft om zijn risio te weren in het geval een ambtenaar is tewerkgesteld in strijd met een over hem uitgebracht medisch advies. In het geval een ambtenaar zonder dat hij bij zijn aanstelling wordt gekeurd, wordt aangesteld, is er met andere woorden geen sprake van enige risico-wering. Benadrukt moet overigens worden dat de term medisch advies in artikel 15.2 van het Pensioenreglement Stichting Pensioenfonds ABP zowel kan slaan op het medisch advies naar aanleiding van een aanstellingskeuring als het medisch advies – dat overigens aan de werkgever moet zijn uitgebracht – naar aanleiding van een geneeskundig onderzoek na de aanstelling (intrede-onderzoek).

Het ontwerp van bedoelde ARAR-wijziging zend ik u zo spoedig mogelijk toe.

Op 15 maart 1995 is – op basis van de ontwerp-Wet privatisering ABP – de Pensioenovereenkomst aangegaan tussen de Minister van Binnenlandse Zaken en de centrales van overheidspersoneel die deel uitmaken van de Centrale Commissie voor Georganiseerd Overleg in Ambtenarenzaken. Naar de inhoud van die overeenkomst, waarvan ik een kopie hierbij voeg, verwijs ik u kortheidshalve. Voor deze overeenkomst geldt het voorbehoud dat het ontwerp van de Wet privatisering ABP tot wet wordt verheven en 1 januari 1996 in werking treedt. Bedoeld wetsvoorstel is thans in behandeling bij de Eerste Kamer der Staten-Generaal.

Bij artikel 3 van genoemde overeenkomst wordt geregeld welk verhaal van pensioenpremies op de ambtenaar zal worden toegepast ingaande 1 januari 1996.

Met name vestig ik uw aandacht op het zevende lid van genoemd artikel 3, waarin is bepaald dat in het geval de overheidswerknemer, anders dan voor het vervullen van een politieke functie waarin pensioenaanspraken worden verkregen, verzoekt geheel of gedeeltelijk te worden ontheven van zijn betrekking, de overheidswerkgever als voorwaarde kan stellen dat de door de werkgever verschuldigde pensioenpremies geheel, onderscheidenlijk voor een groter deel dan 25% ten laste van de werknemer worden gebracht.

Thans geldt in een groot aantal van zulke gevallen dat een verhaal wordt toegepast ter grootte van de werkgeversbijdrage. Dit volgt òf rechtstreeks uit artikel 3, tweede lid, van het huidige Verhaalsbesluit ABP (indien de ontheffing – voor een langere periode dan veertien aaneengesloten kalenderdagen – uitsluitend in het persoonlijk belang van de ambtenaar plaatsvindt) òf uit de voorwaarden waaronder op basis van de circulaires van de Minister van Binnenlandse Zaken van 26 mei 1975, AB75/U776 en van 28 februari 1979, AB79/U387, het buitengewoon verlof van lange duur in verband met functie-aanvaarding bij internationale organisaties wordt verleend.

Het ligt in mijn voornemen de totstandkoming van een regeling te bevorderen, waarbij voor de gehele sector Rijk ter uitvoering van artikel 3, zevende lid, van de Pensioenovereenkomst regels worden gesteld. Dit om te bereiken dat in casu binnen de sector Rijk, mede in verband met de gewenste cohesie op het terrein van de arbeidsvoorwaarden, gelijke gevallen in beginsel gelijk worden behandeld. Zo’n regeling heeft dan voorts als voordeel dat niet telkens door de betrokken werkgever een beslissing zou moeten worden genomen, gelet op de hem in genoemd artikellid verleende bevoegdheid. Voor de totstandbrenging van die regeling zou ik echter de resultaten willen afwachten van een herijking van de voorwaarden waaronder buitengewoon verlof van lange duur wordt verleend.

In afwachting daarvan verzoek ik u ingaande 1 januari 1996 voor de toepassing van artikel 3, zevende lid, van de Pensioenovereenkomst vooralsnog de thans geldende gedragslijn aan te houden, opdat ook in nieuwe gevallen van buitengewoon verlof van lange duur als hierboven bedoeld een verhaal wordt toegepast ter grootte van de door de werkgever verschuldigde pensioenpremies.

In samenhang hiermee merk ik voorts op dat door het bestuur van de Stichting Vut-fonds overheidspersoneel ingaande 1 januari 1996 ten aanzien van het verhaal van de vut-bijdrage naar verwachting vergelijkbare bepalingen zullen worden gesteld als voorkomen in artikel 3 van de Pensioenovereenkomst ten aanzien van het verhaal van pensioenpremies, inclusief de bepalingen voor de situaties van langdurige ontheffing uit de betrekking. Thans vindt het verhaal van de vut-bijdrage plaats op basis van de bepalingen van het Besluit Vut-bijdrageverhaal van 24 november 1994 (Stcrt. van 12 december 1994, nr. 239, en van 1 maart 1995, nr. 43). Evenals ik hiervoor heb aangegeven ten aanzien van het verhaal van de pensioenpremies in gevallen van langdurige ontheffing, zou ik ook ten aanzien van het verhaal van de vut-bijdrage in zulke gevallen de totstandkoming van een sectorale regeling willen bevorderen.

In afwachting daarvan verzoek ik u daarom ook ten aanzien van het vut-bijdrageverhaal in gevallen van ontheffing uit de functie vooralsnog de huidige gedragslijn voort te zetten.

Van de toekenning van de distorsietoeslag, genoemd onder punt C van de circulaire van 15 december 1994, AD94/U1450, zijn uitgezonderd degenen voor wie een salaris geldt dat bij volledige werktijd meer bedraagt dan f 5743,77 per maand. Dit bedrag is afgeleid van de premie-inkomensgrens voor de pseudo-premies. Aangezien deze premie-inkomensgrens met ingang van 1 januari 1996 wijzigt, komt bedoeld salarisbedrag ingaande 1 januari 1996 f 5777,34 te luiden. De ministeriële regeling inzake deze wijziging wordt gepubliceerd in de Staatscourant.

Zoals u bekend is, bedraagt de distorsietoeslag over het jaar 1996 4,4%.

In het Sectoroverleg Rijkspersoneel is overeenstemming bereikt over een wijziging van het Besluit inkomenstoeslag rijkspersoneel. Deze wijziging houdt verband met een overheveling per 1 januari 1996 van bepaalde verstrekkingen van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten naar de Ziekenfondswet en de particuliere ziektekostenverzekeringen. Uit deze overheveling vloeien inkomenseffecten voort die voor het rijkspersoneel, voor zover behorend tot de categorie van alleenverdiener met twee kinderen aanzienlijk negatiever zijn dan voor vergelijkbare werknemers in de marktsector. Volledigheidshalve merk ik op dat de effecten in de overige categorieën voor het rijkspersoneel gunstiger zijn dan voor de werknemers in de marktsector.

Het Besluit inkomenstoeslag rijkspersoneel voorziet onder meer in de toekenning van een aanvullende toeslag naast de tegemoetkoming in de zin van het Besluit tegemoetkoming ziektekosten rijkspersoneel aan degenen die niet zo’n tegemoetkoming ontvangen voor een gezinslid en bij volledige werktijd een salaris heeft gelijk aan dan wel lager is dan het maximum van schaal 7 van het Bezoldigingsbesluit Burgerlijke Rijksambtenaren 1984. Deze aanvullende toeslag, die thans f 138,00 per jaar bedraagt, zal voortaan niet meer aan de zojuist genoemde categorie worden toegekend maar aan degenen die een tegemoetkoming in ziektekosten ontvangen voor zichzelf en voor een of meer gezinsleden en voor wie bij volledige werktijd een salaris geldt dat gelijk is aan of lager dan het maximum van genoemde schaal 7. De aanvullende toeslag wordt daarbij verhoogd tot f 144,00 per jaar. Hiermee worden de hiervoor bedoelde relatief negatieve inkomenseffecten afgevlakt.

Voor deze wijziging zal de totstandkoming van een algemene maatregel van bestuur worden bevorderd met als beoogde datum van ingang 1 april 1996. Ik zal u te zijner tijd van de totstandkoming van die maatregel nog in kennis stellen.

Ik verzoek u met het vorenstaande rekening te houden en daaraan voor zoveel nodig uitvoering te geven.

Inlichtingen, uitsluitend voor de afdelingen Personeelszaken van geadresseerden, kunnen worden verkregen over de aangelegenheden genoemd onder:

onderdeel A: bij P.W. de Nijs, tel.

070 - 3026962

onderdelen B, D en E: bij W. Quak,

tel. 070 - 3026595

onderdelen C en F: H. Martens,

tel. 070 - 3026904.

Bij geen gehoor kan contact worden opgenomen met het secretariaat van de afdeling Arbeidsvoorwaarden en Sociaal Beleid, telefoon 070 - 3026847 of 3027095.