Loonheffingen, loonheffing; tabeltoepassing bij sekswerkers

De afgelopen jaren is de fiscale duiding van de arbeidsverhouding tussen de sekswerker en de exploitant van een prostitutiebedrijf veelvuldig onderwerp van discussie geweest. Exploitanten merken de arbeidsverhouding veelal ten onrechte niet aan als een dienstbetrekking. In de praktijk blijkt evenwel nagenoeg altijd sprake te zijn van een dienstbetrekking. Dit leidt tot veel discussies en procedures. Dit heeft tot gevolg dat de handhaving van de regelgeving in deze branche zeer arbeidsintensief is. Daarbij is vaak sprake van langdurige rechtsonzekerheid voor alle partijen. Hierom is met de belangengroepen voor sekswerkers en exploitanten in de prostitutiebranche, het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en de Belastingdienst een voorwaardenpakket overeengekomen (zie www.belastingdienst.nl). Als de sekswerker en de exploitant met de Belastingdienst afspreken volgens de voorwaarden van dit pakket te werken hebben zij zekerheid over de wettelijke behandeling van hun arbeidsrelatie.

In lijn met de gemaakte afspraken bereid ik begeleidende regelgeving voor. Het doel daarvan is de behandeling van de arbeidsrelatie tussen de sekswerker en de exploitanten in de prostitutiebranche eenduidig vast te leggen en de positie van de sekswerkers te verbeteren. De voorgenomen regeling betreft ook de tabeltoepassing voor de loonheffing. Vooruitlopend op de voorgenomen regeling keur ik in dit besluit goed dat de exploitanten in de prostitutiebranche onder voorwaarden loonheffing inhouden op het loon van sekswerkers volgens de Tabel voor aannemers van werk, thuiswerkers en andere gelijkgestelden.

Het hiervoor genoemde voorwaardenpakket bevat onder meer voorwaarden die betrekking hebben op de zelfstandigheid van de sekswerker, de uitbetaling van de inkomsten, het afdragen van belasting en de administratieve vastleggingen. Als de sekswerker en de exploitant werken volgens dit pakket heeft de sekswerker een zodanige mate van vrijheid in het uitvoeren van het werk en het bepalen van de werktijden dat geen sprake is van verzekeringsplicht voor de werknemersverzekeringen. Binnen het voorwaardenpakket kiezen de sekswerker en de exploitant onder meer voor inhouding van loonheffing via de zogenoemde opting-in regeling (zie artikel 2g van het Uitvoeringsbesluit loonbelasting 1965). De exploitant is daarbij inhoudingsplichtig, ook voor de inkomensafhankelijke bijdrage ingevolge de Zorgverzekeringswet.

In de prostitutiebranche is vaak sprake van de uitbetaling per dienst of per dag. Om die reden zou de exploitant doorgaans de witte dagtabel moeten toepassen voor de inhouding van de loonheffing. In de praktijk is echter gebleken dat deze tabel in veel gevallen niet goed aansluit bij de werkelijk verschuldigde inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen. De loonheffing komt dan veelal te hoog uit, onder meer door de grote variatie in inkomsten en omdat men niet op alle dagen werkt. Het vergt een extra handeling in de inkomstenbelasting om dit weer recht te trekken via het indienen van een T-biljet. Daarom en met het oog op het belang van een eenvoudige rechtshandhaving keur ik, vooruitlopend op een aanpassing van het Uitvoeringsbesluit loonbelasting 1965, het volgende goed.

Dit besluit treedt in werking met ingang van de tweede dag na de dagtekening van de Staatscourant waarin het wordt geplaatst en werkt terug tot en met 1 juli 2008.

Dit besluit vervalt met ingang van 1 januari 2009.