Accijns, beleidsregels accijnswetgeving

Ik keur goed dat de inspecteur toestaat dat accijnsgoederen tijdelijk buiten de AGP worden gebracht om elders een bewerking te ondergaan. De goederen worden dan geacht niet te zijn uitgeslagen.

De toestemming kan in de vergunning voor de AGP worden opgenomen en kan worden verleend onder de volgende voorwaarden:

• – de bewerking mag niet zodanig zijn dat de bewerkte accijnsgoederen een hoger accijnsbedrag vertegenwoordigen dan voor die bewerking het geval was;

• – in de administratie moeten de tijdelijke overbrenging en de onregelmatigheden tijdens de overbrenging worden vastgelegd;

• – de overbrenging van of naar de plaats van bewerking moet plaatsvinden met een bescheid als omschreven in artikel 54 van de regeling onder vermelding van de tekst ‘tijdelijke uitslag AGP’ en het nummer van de AGP-vergunning.

Het vervoer van accijnsgoederen onder schorsing van de accijns kan onder andere plaatsvinden onder geleide van een AGD tussen:

• – vergunninghouders van AGP’s onderling;

• – een belastingentrepot en een AGP;

• – een belastingentrepot en een geregistreerd bedrijf of niet-geregistreerd bedrijf.

Een AGD kan onder voorwaarden ook vervangen worden door een commercieel document.

Er is ook sprake van vervoer onder schorsing van de accijns, indien de accijnsgoederen vanuit een derde land in Nederland in het vrije verkeer van de EU worden gebracht en deze goederen worden overgebracht naar een AGP. In deze situatie moet het vervoer plaatsvinden met een vervoersopdracht.

Bij vervoer onder schorsing moeten de betreffende goederen daadwerkelijk worden afgeleverd bij de vergunninghouder die als geadresseerde op het AGD (vak 7), op het (aan een AGD gelijkgestelde) commercieel document of op de vervoersopdracht is vermeld.

Bij de vergunninghouders van een AGP of van een geregistreerd bedrijf bestaat er echter de behoefte om de accijnsgoederen rechtstreeks vanaf hun leverancier af te (laten) leveren bij hun afnemer in Nederland (hierna: rechtstreekse aflevering). Dit is bijvoorbeeld het geval indien de afnemer geografisch dichter bij de leverancier van de goederen is gesitueerd dan de locatie van de vergunninghouder. Het is in dat geval niet efficiënt om de goederen eerst naar de locatie van de vergunninghouder te vervoeren en daarna pas naar de afnemer.

Rechtstreekse aflevering is op grond van de richtlijn en de wet niet mogelijk. Alleen een vergunninghouder van een AGP of een (niet)geregistreerd bedrijf mag op grond van artikel 1a, eerste lid, onderdelen d, j en k, van de wet accijnsgoederen onder schorsing van accijns ontvangen. De ontvangst onder schorsing door een (niet)geregistreerd bedrijf is daarbij slechts toegestaan indien de leverancier in een andere lidstaat is gevestigd.

Wat betreft de vergunninghouder van een AGP wordt op grond van artikel 2, eerste lid, van de wet onder uitslag verstaan het brengen van een accijnsgoed buiten de AGP. Wat betreft het geregistreerd bedrijf wordt op grond van artikel 2a, eerste lid, van de wet onder uitslag mede verstaan de ontvangst van een accijnsgoed dat wordt overgebracht vanuit een belastingentrepot.

Indien goederen rechtstreeks worden afgeleverd bij hun afnemers, vindt er geen fysieke handeling plaats die als uitslag aangemerkt kan worden. Dit heeft tot gevolg dat de accijns derhalve niet bij de vergunninghouder van de AGP of van het geregistreerd bedrijf kan worden geheven.

Hoewel de huidige systematiek van de wet zich verzet tegen rechtstreekse aflevering van accijnsgoederen, ben ik van mening dat sprake is van een gerechtvaardigde wens van het bedrijfsleven om rechtstreekse aflevering mogelijk te maken. In EU-verband is de rechtstreekse aflevering thans onderwerp van discussie en wordt in de richtlijn waarschijnlijk een bepaling opgenomen waardoor rechtstreekse aflevering mogelijk zal zijn. De eventuele heffing van de accijns moet echter voldoende zijn verzekerd. Daarom is er aanleiding een regeling te treffen die tegemoet komt aan deze wens van het bedrijfsleven, maar waarin de heffing van accijns voldoende is gewaarborgd.

In afwachting van een wijziging van de richtlijn en de wet, keur ik het volgende goed.

De inspecteur kan op schriftelijk verzoek van een vergunninghouder van een AGP of geregistreerd bedrijf toestaan dat hij goederen onder schorsing van de accijns ontvangt zonder dat hij deze goederen fysiek in zijn bezit krijgt maar rechtstreeks aflevert of laat afleveren bij zijn afnemer. Op de toestemming zijn de onder punt 1.2.4. genoemde voorwaarden van toepassing. Bij gebleken misbruik of indien aan één of meer van deze voorwaarden niet wordt voldaan wordt de verleende toestemming ingetrokken.

Als tijdstip van uitslag als bedoeld in artikel 52 (bij AGP) of 52a, onderdeel a, (bij geregistreerd bedrijf) van de wet wordt aangemerkt de datum waarop de goederen door de afnemer worden ontvangen.

De toestemming wordt opgenomen in de vergunning van de houder van de AGP of het geregistreerd bedrijf die de goederen rechtstreeks laat afleveren (hierna: vergunninghouder-geadresseerde) aan degene aan wie hij de goederen heeft doorverkocht (zijn afnemer) in Nederland. De toestemming is alleen van toepassing op de accijnsgoederen die in die vergunning zijn vermeld.

De toestemming kan ook worden verleend indien

• – wordt afgeleverd aan een afnemer met een AGP-vergunning;

• – wordt afgeleverd aan een afnemer met een vrijstellingsvergunning als bedoeld in artikel 65, derde lid, van de wet;

• – de vergunninghouder-geadresseerde of de vergunninghouder-leverancier in het bezit is van een toestemming als bedoeld in artikel 2, zesde tot en met dertiende lid, van het besluit (maandverklaring).

Een toestemming kan niet worden verleend:

• – aan een vergunninghouder van een AGP als bedoeld in artikel 42a, van de wet;

• – aan een vergunninghouder niet-geregistreerd bedrijf;

• – voor sigaren, sigaretten en rooktabak.

De toestemming staat los van:

• – de ontheffing van formaliteiten die voor bepaalde minerale oliën kan worden afgegeven (artikel 2, zesde lid, van de wet en het administratief akkoord tussen Nederland, Luxemburg, België, Duitsland, Oostenrijk en het Verenigd Koninkrijk van 14 mei 1998, artikel 3);

• – de bilaterale overeenkomsten die met bepaalde lidstaten zijn afgesloten over het veelvuldig vervoer van minerale oliën tussen twee of meer lidstaten.

Voor het verlenen van de toestemming aan een vergunninghouder van een AGP of een geregistreerd bedrijf gelden de volgende voorwaarden:

• a. De afnemer aan wie rechtstreeks wordt afgeleverd moet een ondernemer zijn in de zin van de Wet op de omzetbelasting 1968 en mag niet optreden in de hoedanigheid van een vergunninghouder geregistreerd bedrijf of niet-geregistreerd bedrijf.

• b. De toestemming geldt alleen als alle goederen die op het AGD (of het daarmee gelijkgestelde commercieel document) of de vervoersopdracht zijn vermeld, rechtstreeks worden afgeleverd bij de afnemer van de vergunninghouder geadresseerde. Het is dus bijvoorbeeld niet mogelijk om een gedeelte van de goederen fysiek in de AGP in te slaan of te laten ontvangen door een geregistreerd bedrijf en een ander gedeelte rechtstreeks af te leveren.

• c. Een vergunninghouder geregistreerd bedrijf kan niet rechtstreeks laten afleveren aan een afnemer die in het bezit is van een vergunning voor een AGP of vrijstellingsvergunning.

• d. De goederen worden administratief overgebracht van een belastingentrepot naar een accijnsgoederenplaats of geregistreerd bedrijf, of van een accijnsgoederenplaats naar een andere accijnsgoederenplaats. In beide gevallen vindt de overbrenging onder geleide van een AGD plaats. In vak 7 wordt de naam en het volledige adres van de vergunninghouder accijnsgoederenplaats of geregistreerd bedrijf vermeld. In vak 7a wordt/ worden het adres/de adressen genoteerd waar de goederen daadwerkelijk worden afgeleverd. Zo nodig worden de gegevens in een bijlage of op commerciële vervoersdocumenten vermeld, waarnaar in vak 7a kan worden verwezen.

• e. De vergunninghouder-geadresseerde moet ervoor zorgen dat hij wordt geïnformeerd over de datum van ontvangst door de afnemer in Nederland. Deze gegevens worden op de commerciële bescheiden, behorende bij de fysieke aflevering, vermeld. Tevens moet hij ervoor zorgen dat hij na de rechtstreekse aflevering(en) het AGD, commercieel bescheid of vervoersopdracht in zijn bezit krijgt.

• f. De vergunninghouder-geadresseerde tekent het AGD voor ontvangst van de goederen in vak C af. Hij vermeldt daarbij de datum als bedoeld in punt e hiervoor. Hij tekent de eventuele geconstateerde verschillen op de desbetreffende exemplaren van het AGD aan.

• g. De vergunninghouder-geadresseerde neemt de hoeveelheid die door de afnemer is ontvangen op in zijn administratie als uitslag en, bij een AGP-vergunninghouder, ook als inslag. De datum van deze in- en uitslag is de datum als bedoeld onder punt e hiervoor.

• h. De vergunninghouder-geadresseerde moet met overeenkomstige toepassing van artikel 53 (bij AGP), respectievelijk artikel 53a (bij geregistreerde bedrijf) van de wet, de accijns op aangifte voldoen als ware er sprake van uitslag als bedoeld in artikel 2, respectievelijk artikel 2a van de wet.

• i. De desbetreffende vergunninghouder moet voldoende (administratieve) waarborgen treffen om de accijnsbelangen veilig te stellen en het toezicht daarop mogelijk maken. In de administratie moet duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen de fysieke transacties en de rechtstreekse afleveringen aan zijn afnemers. Ook moeten alle op de vervoersdocumenten/AGD’s geconstateerde verschillen in de administratie worden aangetekend.

• j. Iedere wijziging die zich na het verlenen van de toestemming voordoet, moet schriftelijk aan de inspecteur die de toestemming voor rechtstreekse aflevering heeft verleend worden gemeld.

Indien nodig kan de inspecteur nog nadere voorwaarden stellen aan het toezicht op de naleving van bovengenoemde voorwaarden.

Als de toestemming wordt verleend

• – aan een vergunninghoudergeadresseerde die aflevert aan een afnemer met een vrijstellingsvergunning als bedoeld in artikel 65, derde lid, van de wet of

• – aan een vergunninghoudergeadresseerde of vergunninghouder-leverancier met een toestemming als bedoeld in artikel 2, zesde tot en met dertiende lid, van het besluit (maandverklaring)

kan de inspecteur, in plaats van de voorwaarden bedoeld onder punt d, specifieke voorwaarden vaststellen met betrekking tot de aanwezigheid en het gebruik van de documenten die het vervoer moeten begeleiden.

Ik keur goed dat de inspecteur op verzoek toestemming kan verlenen om een maandverklaring als bedoeld in artikel 2, zesde lid, letter b, van het besluit achterwege te laten. De toestemming kan worden verleend onder de volgende voorwaarden:

• – de vergunninghouder van de AGP moet in het bezit zijn van een toestemming om één aangifte te doen voor alle AGP’s als bedoeld in artikel 21, eerste lid, van de regeling;

• – de overbrengingen onder schorsing van de accijns tussen de verschillende AGP’s zonder geleidedocument moeten zowel in de centrale administratie als in de administratie van de desbetreffende AGP’s op overzichtelijke wijze worden vastgelegd.

Ik keur goed dat voor de berekening van de accijns het alcoholpercentage voor overige alcoholhoudende producten naar beneden wordt afgerond op tienden van percenten.

Ik keur goed dat voor de omrekening van liters naar kilogrammen uitgegaan mag worden van een soortelijke massa van 0,54. De goedkeuring is alleen van toepassing indien vloeibaar gemaakt petroleumgas (LPG) bestaat uit een mengsel van propaan en butaan en degene die de accijns is verschuldigd de exacte samenstelling en soortelijke massa niet kent of kan kennen.

Hoewel de smeerolie voor de smering van de tweetaktmotor in bepaalde gevallen aan de lichte olie wordt toegevoegd, kan men niet spreken van een product dat wordt aangeboden voor de verkoop als motorbrandstof of wordt gebruikt als motorbrandstof. Deze smeerolie wordt in die gevallen niet toegevoegd aan de brandstof om als brandstof te dienen, maar omdat er vanwege de technische constructie geen andere manier bestaat om de smeerolie in de motor te krijgen. Het toevoegen van de smeerolie heeft eerder een verslechtering van het verbrandingsproces van de brandstof in de motor tot gevolg. De smeerolie voor tweetaktmotoren is vergelijkbaar met de smeerolie voor viertaktmotoren, die ook niet belast is.

Ik keur daarom goed dat de smeerolie die wordt ingevoerd of uitgeslagen in afzonderlijke verpakking om als smeermiddel voor een tweetaktmotor te dienen, niet onder de accijnsheffing valt.

In de praktijk blijkt dat er behoefte bestaat om op kleine schaal rechtstreeks vanuit een AGP aan een verbruiker veraccijnsde accijnsgoederen te leveren, de zogenoemde poortverkoop.

In verband hiermee keur ik goed dat vanuit een AGP op kleine schaal accijnsgoederen waarvoor de accijns is betaald aan een verbruiker worden geleverd. Deze levering is echter alleen toegestaan onder de volgende voorwaarden:

• – de tabaksproducten moeten zijn voorzien van accijnszegels;

• – de verkoop vindt plaats vanuit een ruimte die binnen de AGP duidelijk is afgescheiden;

• – als tijdstip van uitslag wordt aangemerkt het tijdstip van opslag in de verkoopruimte;

• – de verkoop aan de verbruikers moet blijken uit de administratie van de AGP;

• – de verkoop aan de poort is een bijzaak van de AGP.

Ik keur goed dat tankauto’s die bier aan horecaondernemingen afleveren, tankauto’s die minerale olie aan tankstations afleveren en leurschepen die minerale olie met vrijstelling van accijns afleveren aan schepen geacht worden deel uit te maken van de AGP waaruit wordt afgeleverd. Deze goedkeuring moet worden opgenomen in de vergunning voor de AGP waaruit wordt afgeleverd.

De goedkeuring is van toepassing onder de volgende voorwaarden:

• – de afleveringen van de minerale oliën en het bier moeten plaatsvinden via op de tankauto’s aanwezige geijkte meters;

• – voor de berekening van de verschuldigde accijns inzake lichte olie, halfzware olie en gasolie mogen de op de tankstations afgeleverde actuele liters worden omgerekend naar liters ad 15°C. op basis van de soortelijke massa van de betreffende minerale olie en de temperatuur op het moment van belading van de tankauto;

• – voor de berekening van de verschuldigde accijns inzake vloeibaar gemaakt petroleumgas mogen de op de tankstations afgeleverde actuele liters worden omgerekend naar kilogrammen op basis van een soortelijke massa van 0,54;

• – tijdens het vervoer van de minerale olie of het bier moet de herkomst worden aangetoond met een bescheid als bedoeld in artikel 54 van de regeling.

De aflevering van minerale oliën met zogenoemde leurschepen kan alleen plaatsvinden onder de volgende voorwaarden:

• – als leurschip wordt aangemerkt een schip dat in eigendom is van of dat voor minimaal een periode van een jaar gecharterd is door de vergunninghouder van de AGP;

• – de namen en de registratienummers van de leurschepen moeten in de AGP-vergunning worden opgenomen;

• – de vergunninghouder van de AGP moet per leurschip een deugdelijke administratie voeren van de ontvangen, afgeleverde en voorhanden zijnde minerale oliën;

• – leurschepen mogen alleen minerale olie vervoeren die eigendom zijn van de vergunninghouder van de AGP;

• – vanuit de leurschepen mogen alleen minerale oliën worden afgeleverd met vrijstelling van accijns op grond van artikel 66 van de wet;

• – tijdens het vervoer van de minerale olie naar de schepen moet de herkomst worden aangetoond met een bescheid als omschreven in artikel 54 van de regeling.

In verband daarmee keur ik goed dat de inspecteur, onder door hem te stellen voorwaarden, ook voor andere accijnsgoederen dan minerale oliën een vergunning voor een AGP als bedoeld in artikel 42a van de wet kan verlenen.

De verkoop van accijnsgoederen op schepen en in luchtvaartuigen in het verkeer tussen twee lidstaten van de Europese Unie is gebonden aan de bepalingen van de richtlijn. Volgens de voorgeschreven formaliteiten zal bij iedere binnenkomst in een lidstaat over de accijnsgoederen die behoren tot de winkelvoorraad een aangifte voor de accijns moeten worden gedaan. Daartegenover staat dat er een recht op teruggaaf ontstaat van de accijns die in de lidstaat van vertrek is voldaan.

Indien een exploitant van een winkel aan boord van een vliegtuig of schip in het verkeer tussen twee lidstaten deze winkel gesloten houdt tijdens het verblijf in één van beide lidstaten, vindt geen accijnsheffing plaats.

De exploitant van de (mobiele) winkel kan er echter de voorkeur aan geven om in het bilaterale passagiersverkeer zowel in de ene als in de andere lidstaat aan de reizigers de gelegenheid te bieden accijnsgoederen te kopen. In deze situatie zal de exploitant bij iedere binnenkomst van zijn tot de winkelvoorraad behorende accijnsgoederen in een andere lidstaat de accijns van die lidstaat verschuldigd worden. Vervolgens staat er weer een recht op accijnsteruggaaf van de in de lidstaat van vertrek voldane accijns.

Zonder nadere vereenvoudiging zal één en ander via de algemene regels van de desbetreffende lidstaat moeten worden aangegeven en betaald, dat kan leiden tot een fors aantal aangiften en teruggaafverzoeken van accijns.

Ter vereenvoudiging van de door de belanghebbende ondernemer te verrichten aangiften en betalingen van accijns en gelet op de notitie van de Europese Commissie (gepubliceerd in het Pb EG van 10 april 1999 nr. 1999/ C 99/08) en artikel 7, negende lid, van de richtlijn keur ik het volgende goed.

De inspecteur kan op schriftelijk verzoek en met inachtneming van de hierna vermelde voorwaarden bij vergunning een vereenvoudigde regeling treffen. De vergunning ziet op een situatie dat een exploitant van een (mobiele) winkel veelvuldig en regelmatig accijnsgoederen overbrengt als winkelvoorraad aan boord van een schip of vliegtuig in het verkeer tussen twee lidstaten.

Met toepassing van deze regeling is het mogelijk dat de exploitant van de (mobiele) winkel periodiek een aangifte doet waarin de in het tijdvak verschuldigd geworden accijns – en, wat betreft tabaksproducten: BTW1 – al zijn gesaldeerd met de in dat tijdvak ontstane rechten op teruggaaf van bedoelde belastingen.

Bij zijn verzoek moet belanghebbende schriftelijk verklaren dat de niet van Nederlandse accijnszegels voorziene tabaksproducten tijdens het verblijf binnen het Nederlandse territorium en tijdens reizen vanuit Nederland naar het territorium van een andere lidstaat niet worden verkocht.

In de vergunning moet aandacht worden besteed aan de volgende aspecten: administratie, teruggaaf BTW, afdracht belasting en de aanwezigheid van tabaksproducten uit andere lidstaten.

Bij uitslag van LPG uit de AGP is het tarief voor de energiebelasting afhankelijk van de bestemming die het LPG zal krijgen. Het nihiltarief voor de energiebelasting is van toepassing als het LPG wordt gebruikt voor het aandrijven van motorrijtuigen op de weg of van pleziervaartuigen dan wel voor de voorstuwing van luchtvaartuigen (artikel 58, tweede lid, van de Wet belastingen op milieugrondslag).

Bij uitslag van LPG ten behoeve van leveringen aan tankstations voor het wegverkeer of de pleziervaart dan wel voor de voorstuwing van luchtvaartuigen staat de bestemming in principe vast en is het nihiltarief voor de energiebelasting van toepassing.

Ik keur daarom goed dat in die gevallen bij de uitslag van LPG voor de energiebelasting het nihiltarief wordt toegepast, mits de handelaar aan de vergunninghouder van de accijnsgoederenplaats een verklaring afgeeft dat het LPG zal worden gebruikt ten behoeve van het wegverkeer of van de pleziervaart dan wel voor de voorstuwing van luchtvaartuigen (verklaring-wegverkeer).

Het staat echter niet in alle gevallen vast dat al het LPG door de handelaar, veelal een ander dan een beheerder van een tankstation, daadwerkelijk zal worden afgeleverd ten behoeve van het wegverkeer, pleziervaart dan wel luchtvaartuigen. In die gevallen zal door de handelaar geen verklaring kunnen worden afgegeven.

Om het aantal verzoeken om teruggaaf te beperken keur ik tevens goed dat de inspecteur aan handelaren die LPG hoofdzakelijk afleveren ten behoeve van de bovengenoemde bestemmingen, op schriftelijk verzoek, een vergunning verleent om het LPG tegen het nihiltarief voor de energiebelasting uit een AGP te betrekken.

Ik keur goed dat ook vrijstelling van accijns wordt verleend bij uitslag en invoer van levensmiddelen waarin bier, wijn, tussenproducten of overige alcoholhoudende producten zijn verwerkt. In deze levensmiddelen mag het alcoholgehalte niet meer bedragen dan 8,5 liter absolute alcohol per 100 kg product voor chocola en 5 liter absolute alcohol per 100 kg product voor andere producten.

Ik keur goed dat voor producten die worden uitgeslagen in een kleinhandelsverpakking van niet meer dan 5 liter de vermenging van ethanol met 5% methanol ook wordt aangemerkt als voldoende te zijn vermengd overeenkomstig het bepaalde in artikel 12 van het besluit juncto artikel 25 van de regeling en de daarbij behorende bijlage A.2.

Op grond van artikel 64, eerste lid, onderdeel c, van de wet kan vrijstelling worden verleend terzake van de uitslag en de invoer van overige alcoholhoudende producten die worden gebruikt voor de vervaardiging van geneesmiddelen. Deze geneesmiddelen zijn omschreven in de richtlijn 2001/83/EG van 6 november 2001 (Pb EG L 311 van 28 november 2001) betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik en de richtlijn 2001/82/EG van 6 november 2001 (Pb EG L 311 van 28 november 2001) betreffende geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik. Deze richtlijnen zijn geïmplementeerd in de Geneesmiddelenwet, de Diergeneesmiddelenwet en de op die wetten gebaseerde besluiten en regelingen.

Hierna is een toelichting en goedkeurend beleid opgenomen voor de toepassing van deze vrijstelling.

De vrijstelling van accijns voor overige alcoholhoudende producten die worden gebruikt voor de vervaardiging van geneesmiddelen is van toepassing voorzover de vervaardigde geneesmiddelen in Nederland zijn geregistreerd in overeenstemming met de Richtlijn 2001/83/EG. Deze registratieplicht geldt voor alle producten die als geneesmiddelen in de richtlijn worden aangemerkt (waaronder dus ook de homeopathische geneesmiddelen).

In de richtlijn is de wijze waarop de registratieplicht voor homeopathische geneesmiddelen wordt ingevuld aan de lidstaten overgelaten. De ene lidstaat kan dus strengere eisen stellen aan de registratieplicht voor homeopathische geneesmiddelen dan de andere lidstaat.

De richtlijn is in Nederland geïmplementeerd in de Geneesmiddelenwet. Op grond van deze wet moeten de geneesmiddelen voordat zij in de handel worden gebracht in Nederland worden geregistreerd.

De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) heeft in de Geneesmiddelenwet en de daarop gebaseerde wetgeving aangegeven op welke wijze een geneesmiddel moet worden geregistreerd.

Hierbij wordt het volgende onderscheid gemaakt:

• – Reguliere geneesmiddelen die zijn voorzien van een RVG nummer. Aan deze geneesmiddelen zijn voor de registratie strenge eisen gesteld.

• – Homeopathische geneesmiddelen die zijn voorzien van een RVH nummer. Aan deze geneesmiddelen zijn voor de registratie minder strenge eisen gesteld.

• – Geneesmiddelen die zijn voorzien van een EU-nummer. Deze geneesmiddelen, met uitzondering van homeopathische geneesmiddelen, hebben een Europese registratie.

Of een geneesmiddel voor menselijk gebruik in Nederland is geregistreerd, kan slechts worden vastgesteld aan de hand van een door het College ter beoordeling van geneesmiddelen (CBG) samengestelde lijst met geregistreerde geneesmiddelen. De lijst is via de geneesmiddeleninformatiebank op Internet te raadplegen (www.cbg-meb.nl).

De vrijstelling kan ook worden verleend indien de overige alcoholhoudende producten worden gebruikt voor de vervaardiging van geneesmiddelen voor menselijk gebruik die:

• a. worden overgebracht naar een andere lidstaat, mits die geneesmiddelen in die lidstaat zijn geregistreerd;

• b. worden uitgevoerd naar een land buiten de EU en waarvoor aan de exporteur op grond van de Geneesmiddelenwet een vergunning is verleend;

• c. worden genoemd in artikel 120, eerste lid, van de Geneesmiddelenwet.

De vrijstelling van accijns voor overige alcoholhoudende producten die worden gebruikt voor de vervaardiging van diergeneesmiddelen is van toepassing voorzover de vervaardigde geneesmiddelen in Nederland zijn geregistreerd in overeenstemming met de Richtlijn 2001/82/EG. Deze registratieplicht geldt voor alle diergeneesmiddelen (waaronder dus ook de homeopathische diergeneesmiddelen).

In de richtlijn is de wijze waarop de registratieplicht voor homeopathische diergeneesmiddelen wordt ingevuld aan de lidstaten overgelaten. De ene lidstaat kan dus strengere eisen stellen aan de registratieplicht voor homeopathische diergeneesmiddelen dan de andere lidstaat.

De richtlijn is in Nederland geïmplementeerd in de Diergeneesmiddelenwet. Op grond van deze wet moeten diergeneesmiddelen in Nederland zijn geregistreerd.

Of een diergeneesmiddel is geregistreerd, kan worden vastgesteld aan de hand van een door het Bureau Diergeneesmiddelen van het CBG samengestelde lijst met geregistreerde diergeneesmiddelen. De lijst, waarin een onderscheid is gemaakt tussen diergeneesmiddelen en homeopathische diergeneesmiddelen, is ook via Internet te raadplegen (www.cbg-meb.nl).

Indien twijfel bestaat over de registratie van een diergeneesmiddel, kan met het Bureau contact worden opgenomen.

De vrijstelling kan ook worden verleend indien de overige alcoholhoudende producten worden gebruikt voor de vervaardiging van diergeneesmiddelen:

• a. die worden overgebracht naar een andere lidstaat, mits die geneesmiddelen in die lidstaat zijn geregistreerd;

• b. andere dan sera, entstoffen of biologische diagnostica, die worden uitgevoerd en waarvoor aan de exporteur op grond van de Diergeneesmiddelenwet een vergunning is verleend.

Ik keur, mede gelet op afspraken in EU-verband, goed dat

• – bij invoer van nieuwe auto’s uit derde landen de heffing van accijns op de minerale oliën die zich in de brandstoftank bevinden achterwege blijft, indien de in de brandstoftank aanwezige hoeveelheid minerale oliën gering is (maximaal 5 liter);

• – bij het overbrengen van nieuwe auto’s tussen Nederland en andere lidstaten heffing van accijns alleen plaats vindt in de lidstaat van productie van de auto’s;

• – bij de uitvoer van nieuwe auto’s naar derde landen op verzoek teruggaaf van accijns voor de in de brandstoftank aanwezige geringe hoeveelheid minerale olie kan worden verleend.

Ik keur goed dat de inspecteur aan handelaren in accijnsgoederen, die uitsluitend zijn bestemd voor vrijstellingsdoeleinden op grond van artikel 65, eerste lid, onderdeel a, van de wet, een vrijstellingsvergunning verleent. In de vergunning moet, naast de wettelijk voorgeschreven voorwaarden worden aangegeven dat de administratie zodanig is ingericht dat daaruit op overzichtelijke wijze blijkt naar welke vrijstellingsgenietende de goederen zijn overgebracht.

Voor het vervaardigen van bepaalde niet-accijnsgoederen is soms zuivering van de minerale oliën noodzakelijk. Ik keur goed dat de inspecteur op verzoek toestemming kan verlenen om minerale oliën in het bedrijf van vrijstellingsgenietende te zuiveren.

De toestemming wordt verleend onder de volgende voorwaarden:

• – de toestemming wordt opgenomen in de vergunning die is verleend op grond van artikel 65, derde lid, van de wet;

• – de minerale oliën moeten in het bedrijf van vrijstellingsgenietende worden gezuiverd;

• – de gezuiverde minerale oliën moeten worden gebezigd voor het vervaardigen van niet-accijnsgoederen;

• – de zuiveringshandelingen moeten in de administratie van vrijstellingsgenietende worden vastgelegd.

Ik keur goed dat de inspecteur op verzoek toestemming kan verlenen om het stellen van zekerheid achterwege te laten. De toestemming wordt alleen verleend voor alcoholhoudende producten en/ of minerale oliën onder de volgende voorwaarden:

• – de met vrijstelling betrokken alcoholhoudende producten en/ of minerale oliën moeten met het oog op de vrijstellingsbestemming op de voorgeschreven wijze zijn vermengd;

• – de vermenging mag niet plaatsvinden door degene die de goederen met vrijstelling betrekt.

Voor de daadwerkelijke uitvoering van een buitenlandse vlucht is het noodzakelijk dat de vliegtuigmotoren kort worden getest. Er bestaat dus een directe relatie met de voorgenomen voortstuwing van het luchtvaartuig.

Ik keur daarom goed dat de vrijstelling ook kan worden toegepast op de minerale olie die zich in een brandstoftank van een luchtvaartuig, niet zijnde een plezierluchtvaartuig, bevindt en die, voorafgaande aan een specifieke buitenlandse vlucht, gebruikt wordt voor het testen van dat luchtvaartuig. De minerale olie wordt dan geacht te zijn gebruikt voor de voortstuwing van een luchtvaartuig, anders dan een plezierluchtvaartuig.

Gelet op artikel 66, tweede en derde lid, van de wet is de goedkeuring niet van toepassing op de minerale olie die wordt gebruikt voor het testen van een luchtvaartuig, niet zijnde een militair luchtvaartuig, voorafgaande aan een binnenlandse vlucht en voor plezierluchtvaartuigen.

In de praktijk komt het echter voor dat een eigenaar van twee of meer schepen voor die schepen een eigen opslagplaats heeft waaruit hij zijn eigen schepen van minerale olie voorziet.

In verband daarmee keur ik goed dat de inspecteur aan de eigenaar van een aantal schepen, een vergunning verleent om de minerale olie onder vrijstelling van accijns te ontvangen en op te slaan.

De eigenaar van de schepen moet daartoe een schriftelijk verzoek indienen bij de inspecteur. In het verzoek en de vergunning moet de kadastrale ligging van de opslagtanks worden aangegeven. In de vergunning moet de inspecteur in ieder geval als voorwaarden opnemen

• – dat de bunkerverklaring wordt afgetekend bij aflevering van de minerale olie in de opslagplaats van de eigenaar;

• – dat de leverancier bij de afgetekende bunkerverklaringen een afschrift van de toestemming moet bewaren;

• – dat de opgeslagen minerale olie alleen mag worden afgeleverd aan de eigen schepen;

• – dat de vergunninghouder een administratie bijhoudt waarin de leveringen aan de eigen schepen worden verantwoord.

Ik keur goed dat de inspecteur schriftelijk toestemming verleent om af te zien van de eis dat een verzoek om teruggaaf moet worden gedaan voorafgaand aan de verzending van de goederen naar een andere lidstaat.

De toestemming kan worden verleend indien:

• – een ondernemer per kalenderjaar meer dan eenmaal accijnsgoederen naar een andere lidstaat verzendt; en

• – de toestemming wordt gevraagd voordat met de eerste verzending wordt begonnen.

In de toestemming worden de eisen opgenomen waaraan de verzoeken om teruggaaf moeten voldoen.

Ik keur goed dat de inspecteur om doelmatigheidsredenen toestaat dat de aankoopfacturen niet met het verzoek om teruggaaf worden meegezonden, maar worden bewaard bij de administratie van degene die om teruggaaf verzoekt.

Ter voorkoming van administratieve lasten keur ik goed dat als in bovengenoemd geval een verzoek om teruggaaf wordt ingediend, de aangifte voor de verschuldigde energiebelasting gelijktijdig wordt gedaan met het verzoek om teruggaaf (binnen drie maanden na het verbruik van de minerale oliën).

In afwachting van een wijziging van de wetgeving, keur ik goed dat op schriftelijk verzoek van de belanghebbende teruggaaf worden verleend.

Bij toepassing van deze goedkeuring zou, in de hiervoor bedoelde gevallen, iedere verbruiker van LPG voor onbelaste doeleinden, een verzoek om teruggaaf van energiebelasting kunnen indienen.

Om het aantal verzoeken om teruggaaf te beperken, keur ik tevens goed dat de inspecteur op schriftelijk verzoek een vergunning verleent om LPG, dat reeds in de heffing van accijns en energiebelasting is betrokken, zonder energiebelasting aan de desbetreffende verbruiker(s) of aan tankstations voor het wegverkeer of de pleziervaart dan wel de luchtvaart te leveren.

Aan de vergunning zijn de volgende voorwaarden verbonden:

• a. De vergunninghouder dient periodiek een verzoek om teruggaaf van energiebelasting in bij de inspecteur voor de totale hoeveelheid LPG die hij heeft afgeleverd voor het aandrijven van motorrijtuigen op de weg of van pleziervaartuigen dan wel voor de voorstuwing van luchtvaartuigen. Het verzoek om teruggaaf moet uiterlijk 3 maanden na de maand waarin de aflevering heeft plaatsgevonden worden gedaan.

• b. Uit de administratie van de tussenhandelaar moet blijken dat het LPG

  • – met accijns en energiebelasting is betrokken;

  • – tegen het nihiltarief voor de energiebelasting is afgeleverd aan de verbruiker.

• c. Bij de aflevering van het LPG waarvoor een recht op teruggaaf ontstaat, moet een afleveringsbon of een factuur in tweevoud worden opgemaakt;

• d. De afleveringsbon of factuur moet van een jaarlijks doorlopend nummer zijn voorzien. Op die bon of factuur moet de volgende verklaring worden vermeld: ‘Koper verklaart het geleverde LPG af te leveren ten behoeve van/te gebruiken voor het voortdrijven van motorrijtuigen op de weg of van pleziervaartuigen’.

• e. De verklaring op de afleveringsbon of de factuur moet door de afnemer worden ondertekend, waarna één exemplaar van de afleveringsbon of de factuur aan de handelaar ter hand moet worden gesteld. De handelaar bewaart dit exemplaar bij zijn administratie.

Indien een vergunninghouder de voorwaarden niet nakomt zal de vergunning worden ingetrokken en de eventueel verschuldigde energiebelasting worden nageheven. Als blijkt dat een verbruiker ondanks zijn verklaring op de factuur het LPG niet verbruikt voor de aandrijving van een motorrijtuig op de weg of een pleziervaartuig dan wel de voorstuwing van een luchtvaartuig, zal de verschuldigde energiebelasting bij de verbruiker worden nageheven.

Op grond van het Besluit tankstations milieubeheer en het Besluit herstelinrichtingen voor motorvoertuigen, zoals deze zijn gewijzigd bij het Besluit invoering dampretour Stage II, moeten tankstations worden voorzien van dampretoursystemen. Door middel van deze systemen wordt bij de aflevering van lichte olie (benzine) (al dan niet via een handelaar) de in de opslagtanks aanwezige damp (retourdamp) opgevangen en met het transportmiddel waarmee de benzine is afgeleverd, teruggevoerd naar de AGP die op grond van de Regeling op-, overslag en distributie benzine milieubeheer voorzien moet zijn van een dampterugwinningseenheid.

Als algemene voorwaarde geldt dat deze terugwinningeenheden moeten voldoen aan de (technische) voorwaarden die worden gesteld op grond van de Regeling op-, overslag en distributie benzine milieubeheer.

In de AGP’s kunnen de retourdampen via de dampterugwinningseenheden worden gebruikt als grondstof voor de vervaardiging van benzine en/of worden gebruikt voor de opwekking van elektriciteit.

De (retour)damp is een mengsel van de lichte bestanddelen van benzine, voornamelijk van butaan en propaan, dat ingedeeld moet worden in postonderverdeling 2711 2900 van de Gecombineerde Nomenclatuur. Op grond van artikel 26, zevende lid, van de wet moet deze damp worden aangemerkt als methaan. Het accijnstarief daarvoor bedraagt ingevolge artikel 27, eerste lid, onderdeel e, van de wet, nihil.

Artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van de wet voorziet in een teruggaafmogelijkheid van accijns voor accijnsgoederen die zijn gebracht binnen een AGP die voor dat soort goed als zodanig is aangewezen. Letterlijke toepassing van die bepaling biedt voor de onderhavige retourdamp geen oplossing, omdat het tarief voor de retourdamp nihil bedraagt.

Ter zake van de uitslag uit de AGP kan niet alleen accijns verschuldigd zijn, maar ook de energiebelasting (geheven op basis van de Wet belastingen op milieugrondslag) en voorraadheffing (geheven op basis van de Wet voorraadvorming aardolieproducten).

De energiebelasting (EB) op halfzware olie, gasolie en vloeibaar gemaakt petroleumgas is in het algemeen verschuldigd indien die producten bestemd zijn voor andere doeleinden dan het aandrijven van motorrijtuigen op de weg of van pleziervaartuigen.

De voorraadheffing (VH) wordt, voor zover hier van belang, geheven onder dezelfde voorwaarden en beperkingen als de accijns.

Op grond van de hiervoor genoemde milieuregelgeving moet de damp terug worden gevoerd naar een dampterugwinningseenheid.

Zonder nadere voorziening zou de damp, die vrijkomt bij de aflevering van veraccijnsde benzine en weer ingeslagen in de AGP om als grondstof voor de vervaardiging van benzine te dienen, op grond van de huidige wetgeving bij uitslag van die benzine uit de AGP nogmaals in de accijnsheffing worden betrokken. Ook in het geval dat de damp wordt aangewend voor de productie van elektriciteit, moet op grond van de huidige wetgeving de retourdamp belast worden naar het tarief van lichte olie. Mede tegen deze achtergrond acht ik het redelijk voor deze situaties een voorziening te treffen waarmee zoveel mogelijk tegemoet wordt gekomen aan de hiervoor genoemde bezwaren. Ook in andere lidstaten van de EU zijn dergelijke voorzieningen van kracht.

Ik keur dan ook goed dat na daartoe door de inspecteur verleende toestemming met overeenkomstige toepassing van artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van de wet en met inachtneming van het hierna gestelde, geheel of gedeeltelijk teruggaaf van accijns wordt verleend voor damp die door middel van een dampterugwinningseenheid in een AGP wordt ingeslagen. De toestemming tot het gebruik van deze teruggaafregeling wordt opgenomen in de vergunning voor de AGP.

De teruggaaf wordt verleend aan de vergunninghouder van de AGP waaruit de benzine is uitgeslagen en waarin zich een operationele dampterugwinningseenheid bevindt. De goedkeuring geldt slechts voor de damp die afkomstig is uit tankwagens waarmee de benzine hetzij via een handelaar hetzij rechtstreeks is vervoerd vanuit de AGP naar de (in Nederland gelegen) tankstations, waarbij de damp door middel van een dampretoursysteem is opgevangen.

Voor het bepalen van hoeveelheden damp waarover teruggaaf kan worden verleend is het van belang te weten hoeveel damp er, afgezet tegen de oorspronkelijke hoeveelheid uitgeslagen benzine, in de AGP wordt ingeslagen. Hiervoor is een aantal factoren van belang die niet in alle gevallen even betrouwbaar zijn vast te stellen. De belangrijkste daarvan zijn de tankinhoud van het vervoermiddel, de wijze van vervoer, de duur van het vervoer, de temperatuur, de mate van verzadiging van de damp, de bouw van de dampterugwinningseenheid en de bemetering.

Gelet op de praktische ervaringen die ter zake zijn opgedaan en mede gelet op de uitkomsten van enkele theoretische studies op dit punt, keur ik goed dat de hoeveelheid damp waarover teruggaaf kan worden verleend, forfaitair wordt vastgesteld. Dit forfait wordt gerelateerd aan de hoeveelheid benzine die tot verbruik is uitgeslagen uit de AGP en – eventueel administratief via een andere AGP – is afgeleverd aan een tankstation dat een dampretoursysteem in gebruik heeft dat voldoet aan de onder punt 4.14.1 genoemde milieuwetgeving. Het forfait bedraagt 1,7 liter benzine per 1.000 l, bij een temperatuur van 15°C, uit dezelfde AGP tot verbruik uitgeslagen benzine. De teruggaaf van accijns en VH vindt plaats naar de tarieven die van toepassing zijn op het moment van de uitslag tot verbruik uit de AGP van de benzine.

Voor retourdampen die worden aangewend voor het terugwinnen van benzine wordt teruggaaf van accijns verleend naar het tarief voor ongelode lichte olie (met een researchoktaangetal van 95 of meer) als bedoeld in artikel 27, eerste lid, onderdeel a, van de wet. Aangezien de VH wordt geheven onder dezelfde voorwaarden en beperkingen als de accijns, keur ik tevens goed dat bij het verlenen van de teruggaaf van accijns eveneens teruggaaf wordt verleend van VH.

Voor retourdampen die worden aangewend voor het opwekken van elektriciteit wordt teruggaaf verleend voor het verschil tussen

• – de accijns en VH die is verschuldigd voor lichte olie met een researchoktaangetal van 95 of meer en

• – de accijns, EB en VH die is verschuldigd voor laagbelaste gasolie.

Op het terug te geven bedrag aan accijns en heffing, wordt in mindering gebracht het bedrag van de EB die verschuldigd is naar het tarief van laagbelaste gasolie.

Over de opgewekte elektriciteit hoeft geen EB te worden voldaan.

Alvorens van de teruggaafregeling gebruik te kunnen maken dient de vergunninghouder een verzoek in bij de inspecteur.

Bij het verzoek moet de vergunninghouder een beschrijving overleggen van de dampterugwinningseenheid. De werking van de dampterugwinningseenheden moet voldoen aan de voorwaarden die zijn gesteld in de in punt 4.14.1. genoemde besluiten.

In de administratie van de vergunninghouder

• – moet onderscheid worden gemaakt tussen afleveringen van benzine aan tankstations met gebruikmaking van een dampretourinstallatie en die waar dat niet het geval is;

• – moet de vergunninghouder vastleggen of de dampterugwinningseenheid gedurende het hele tijdvak waarover teruggaaf van accijns wordt gevraagd, ongestoord in werking is geweest; en

• – moet per aangiftetijdvak een overzicht worden bewaard van de hoeveelheden benzine die als retourdamp weer zijn ingeslagen in de AGP, onderscheiden naar de damp die is gebruikt voor de opwekking van elektriciteit en de damp die is gebruikt voor de vervaardiging van benzine.

Voorts moet in de administratie van de vergunninghouder aan wie teruggaaf is verleend voor de accijns op retourdamp voor het opwekken van elektriciteit, de hoeveelheid opgewekte elektriciteit in kWh worden vastgelegd.

Als de dampterugwinningseenheid langere tijd buiten werking wordt gesteld, moet de inspecteur hiervan in kennis worden gesteld.

Het bedrag waarvoor aanspraak op teruggaaf wordt gemaakt kan in mindering worden gebracht op de periodieke (maand)aangifte van de verschuldigde accijns overeenkomstig de teruggaaf ter zake van de wederinslag van accijnsgoederen op grond van artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van de wet.

Om de milieuvriendelijke inzameling en verwerking van de minerale oliën te bevorderen, keur ik goed dat de inspecteur teruggaaf van accijns verleent voor de inslag in een AGP van de lichte olie en gasolie uit brandstoftanks van Nederlandse sloopauto’s en uit brandstoftanks van auto’s waarin een onjuiste brandstof is getankt.

De teruggaaf wordt, overeenkomstig artikel 71, onderdeel d, van de wet en artikel 31 van het besluit, verleend onder de volgende voorwaarden:

• a. De lichte olie en gasolie uit de brandstoftanks van sloopauto’s met een Nederlands kenteken, moet afkomstig zijn van autosloperijen die voldoen aan de bepalingen van het Besluit beheer autowrakken en zijn aangesloten bij Auto Recycling Nederland (ARN).

• b. De lichte olie en gasolie uit de brandstoftanks van auto’s waarin een onjuiste brandstof is getankt, moet zijn ingezameld door een organisatie die (mede) als doel heeft het verlenen van hulp aan automobilisten en motorrijders bij pech.

• c. Bij de inslag van het mengsel minerale olie in een AGP moet door de vergunninghouder van de AGP de hoeveelheid lichte olie en gasolie in het mengsel aan de hand van de dichtheid in kg/l bij 15°C (hierna: dichtheid) worden vastgesteld. Hierbij wordt uitgegaan van een dichtheid van 0,84 voor gasolie en 0,76 voor lichte olie.

• d. Teruggaaf van accijns kan niet worden verleend voor ingezamelde mengsels met een dichtheid lager dan 0,72 of hoger dan 0,89 is.

• e. Het mengsel mag geen andere producten bevatten zoals remolie, koelvloeistof, smeerolie of een herkenningsmiddel als bedoeld in artikel 27, derde lid, van de wet.

• f. Het mengsel moet na inslag in de AGP worden gebruikt in het productieproces voor de vervaardiging van minerale oliën. Vervoer van het mengsel naar een andere AGP is niet toegestaan.

• g. De teruggaaf van accijns wordt verleend tegen het tarief van ongelode lichte olie en zwavelvrije gasolie.

• h. In de administratie van de vergunninghouder van de AGP die om teruggaaf van accijns verzoekt, moeten de volgende gegevens worden vastgelegd:

  • – de naam van de leverancier en de inzamelaar van het mengsel;

  • – de datum van inslag;

  • – de datum van gebruik in het productieproces voor de vervaardiging van minerale oliën;

  • – per inslag: de hoeveelheid van het mengsel dat is ingeslagen en de hoeveelheid lichte olie en gasolie die aan dat mengsel is gerelateerd;

  • – analysegegevens (waaronder de dichtheid) van de ingeslagen mengsels; en

  • – het bedrag dat aan accijns in mindering is gebracht op de periodieke aangiften.

In het geval dat het linkervak van de lintzegels geheel wordt afgesneden (zie artikel 45, derde lid, van de regeling), keur ik goed dat de code niet in het linkervak maar in het rechtervak wordt vermeld. Voorwaarde is dat er een duidelijk onderscheid is met het ook in dat vak vermelde nummer dat aan de vergunninghouder is toegekend.

Ik keur goed dat een sierring over de op een sigaar aangebrachte accijnszegel wordt aangebracht. Voorwaarde is dat de sierring zonder beschadiging van de op de accijnszegel vermelde gegevens kan worden verwijderd.

Het komt bij uitzonderlijk dikke sigaren voor dat een accijnszegel te kort is voor het vormen van een nauwsluitende ring om een sigaar. In verband daarmee keur ik goed dat de accijnszegel wordt vastgekleefd aan de sierring of wordt vastgeplakt op een bandje dat de sigaar omgeeft. De naam van de vergunninghouder of importeur of wat daarvoor in de plaats komt, moet dan echter op de voorzijde van de accijnszegel worden vermeld.

Ook keur ik goed dat de accijnszegels voor het stuksgewijs zegelen van sigaren worden aangebracht op het omhulsel (bijvoorbeeld cellofaan of aluminium) van de sigaar. Daarbij moet de accijnszegel zo zijn aangebracht dat het wordt verbroken bij het verwijderen van het omhulsel.

Ook mag een kleurversiering op de randen van zegels voor het stuksgewijs zegelen van sigaren worden aangebracht en mogen de randen van deze zegels worden ingesneden.

Ik keur goed dat de vermelding van de soort van het tabaksproduct op de verpakking achterwege kan blijven indien er geen twijfel omtrent de inhoud kan ontstaan. Zo behoeft bijvoorbeeld op een assortimentsverpakking de soort van het tabaksproduct niet op de verpakking te worden vermeld, omdat assortimentsverpakkingen alleen voorkomen bij sigaren. Bij de vermelding van de soort van rooktabak kan genoegen worden genomen met de aanduiding ‘tabak’ of ‘gekorven tabak’, en wordt geen bezwaar gemaakt tegen aanduidingen onder specifieke benamingen als: Porto Rico, Varinas, Shag, Herenbaai.

Ik keur goed dat het bepaalde in artikel 50 van de regeling mede van toepassing is ten aanzien van accijnszegels welke bij het bedrukken of versnijden onbruikbaar zijn geworden. De inlevering mag ook geschieden door de gemachtigde van de vergunninghouder of importeur.

Ik keur goed dat artikel 79 van de wet mede van toepassing kan zijn op in andere lidstaten onder ambtelijk toezicht vernietigde accijnszegels. Aan de verklaringen met betrekking tot de vernietiging of het verloren gaan van accijnszegels die zijn opgemaakt door de ambtenaren van een andere lidstaat kan in dit verband dezelfde betekenis worden toegekend als aan die opgesteld door de ambtenaren van het land van uitgifte van de desbetreffende zegels.

Op grond van artikel 88, eerste lid, van de wet worden vermissen in een AGP aangemerkt als te zijn uitgeslagen.

Als de daadwerkelijk in de AGP aanwezige voorraad accijnsgoederen kleiner is dan de voorraad volgens de administratie, is er sprake van een vermis. Als de daadwerkelijk in de AGP aanwezige voorraad accijnsgoederen groter is dan de administratie aangeeft, is sprake van een meerbevinding.

De Hoge Raad der Nederlanden (arrest nr. 34.000 van 23 december 1998) is van oordeel dat een redelijke toepassing van de wet meebrengt dat saldering van verschillen binnen groepen van accijnsgoederen geoorloofd is. Daarbij mogen alle accijnsgoederen in de vergelijking worden betrokken, mits zij zijn onderworpen aan hetzelfde accijnstarief. De meer- en minderbevindingen mogen geen gevolg zijn van andere verschillen zoals productieverliezen, productieoverschotten of vervoersverschillen.

De Hoge Raad overwoog daarbij dat van belanghebbende, die een onbetwist deugdelijke administratie voert, niet kan worden verlangd dat hij de oorzaken van de verschillen aangeeft. Het gaat immers om verschillen die uitsluitend volgen uit die administratie en niet verklaarbaar zijn.

Dit betekent, aldus de Hoge Raad, dat de vermiste accijnsgoederen pas worden aangemerkt als te zijn uitgeslagen, nadat de meerbevonden accijnsgoederen met hetzelfde accijnstarief daarop in mindering zijn gebracht. Het vermis en de meerbevinding moeten betrekking hebben op verschillen tussen de voorraad volgens de administratie en de daadwerkelijke opgeslagen voorraad. De administratie van een vergunninghouder AGP vormt de basis voor de beoordeling of sprake is van een juiste nakoming van de accijnsverplichtingen.

In een AGP kunnen producten bij vergissing worden omgewisseld. Bij die omwisseling ontstaat een vermis bij het ene artikel en een meerbevinding bij het andere artikel. In dat geval is het redelijk om onder bepaalde voorwaarden toe te staan dat een vermis met een meerbevinding wordt gesaldeerd. Mede gelet op de jurisprudentie keur ik onder de volgende voorwaarden goed dat meer- en minderbevindingen worden gesaldeerd.

• a. Deugdelijke administratie.

  Er moet sprake zijn van een deugdelijke administratie. Dat wil zeggen dat de administratie moet voldoen aan het bepaalde in artikel 8 van het besluit. Indien naar het oordeel van de inspecteur de administratie niet aan deze voorwaarden voldoet, is geen sprake van een deugdelijke administratie. De inspecteur moet dit uiteraard wel voldoende motiveren.

• b. Goederen met hetzelfde tarief/kleinhandelsprijs tabaksproducten.

  De saldering kan slechts plaatsvinden als er sprake is van goederen met hetzelfde accijnstarief. In hoofdstuk II van de wet zijn de verschillende tarieven opgenomen.

  Bij het salderen van overige alcoholhoudende producten met een verschillend alcoholpercentage moeten de producten eerst worden omgerekend naar 100% alcohol.

  Bij het salderen van bevindingen die betrekking hebben op minerale oliën moet ook rekening worden gehouden met de tarieven voor de energiebelasting en de voorraadheffing.

  Het tarief voor tabaksproducten is gerelateerd aan de kleinhandelsprijs. Gelet op een redelijke toepassing van de wet geldt voor tabaksproducten tevens de eis dat er sprake moet zijn van dezelfde kleinhandelsprijs.

• c. Periode waarop saldering betrekking heeft.

  De Hoge Raad heeft geen uitspraak gedaan over de periode waarover de saldering mag worden toegepast. In de praktijk worden meer- en minderbevindingen vastgesteld bij inventarisatie van de AGP-voorraad.

De administratie van een AGP moet op elk moment een juiste weergave geven van de daadwerkelijke voorraad. In verband daarmee wordt de voorraad regelmatig geïnventariseerd. Vervolgens wordt na die inventarisatie de administratie in overeenstemming gebracht met de werkelijke voorraad waarbij alle afzonderlijke meer- en minderbevindingen in de administratie moeten worden opgenomen.

Saldering van de meer- en minderbevindingen moet daarom direct na de inventarisaties plaatsvinden, ongeacht het aantal inventarisaties.

Dit betekent dat ook bedrijven die hun voorraad in gedeelten inventariseren (partiële inventarisaties) direct na die gedeeltelijke inventarisatie de meer- en minderbevindingen moeten salderen.

Het opnemen van meer- en minderbevindingen op een aparte lijst na elke partiële inventarisatie en daarna eenmaal per jaar alle meer- en minderbevindingen salderen, is hiermee niet in overeenstemming.

Indien na inventarisatie, saldering en aanpassing van de administratie een vermis resteert, moet dit vermis worden opgenomen in de periodieke aangifte van de maand waarin het vermis is geconstateerd.

In artikel 14, eerste lid, van Richtlijn 92/12 EEG van de Raad is onder meer bepaald, dat de erkend entrepothouder wordt vrijgesteld voor de verliezen die inherent zijn aan de aard van de producten, die onder schorsing van accijns worden vervoerd.

In Nederland is hieraan uitvoering gegeven in artikel 88 van de wet. Op grond van dat artikel worden verliezen die niet kunnen worden aangetoond, geacht te zijn uitgeslagen. Verliezen die wel kunnen worden aangetoond, worden daarom geacht niet te zijn uitgeslagen.

Gelet op artikel 14, eerste lid, van de richtlijn, waarin wordt aangegeven dat elke lidstaat moet aangeven onder welke voorwaarden deze vrijstelling wordt toegekend, keur ik het volgende goed.

Deze vrijstellingsnormen zijn van toepassing als

• a. de ontvangst van de onder punt 5.8.2 genoemde accijnsgoederen plaatsvindt door de vergunninghouder van de AGP en het geregistreerde bedrijf;

• b. het vervoer per tanklichter, tanktruck of over zee plaatsvindt onder schorsing van de accijns;

• c. het verlies is ontstaan door meetonnauwkeurigheden, temperatuurschommelingen, verdamping, krimping en uitzetting van het accijnsproduct en niet is ontstaan door onregelmatigheden tijdens het vervoer zoals ongeval of diefstal; en

• d. bij de ontvangst van de goederen de werkelijk ingeslagen hoeveelheid en de minder bevonden hoeveelheid accijnsgoederen worden aangetekend op het administratief geleidedocument en in de administratie van de vergunninghouder.

Als het daadwerkelijke verlies als bedoeld onder c groter is dan de vrijstellingsnorm kan de vrijstellingsnorm toch worden toegepast. Dit betekent echter wel dat bij een niet aantoonbaar verlies dat groter is dan de vrijstellingsnorm, de accijns en andere belastingen of heffingen die worden geheven als ware het accijns zijn verschuldigd over de verliezen boven de vrijstellingsnorm.

Is het daadwerkelijke verlies (bijvoorbeeld 0,1%) minder dan de maximale vrijstellingsnorm (bijvoorbeeld 0,4%), dan kan alleen over het daadwerkelijke verlies (0,1%) vrijstelling worden verleend.

Indien de verliezen bij het binnenlands vervoer tussen de AGP’s groter zijn dan de vrijstellingsnorm, moet dit door de vergunninghouder aan de inspecteur worden meegedeeld die de goederen heeft verzonden.

De laagbelaste brandstof die wordt gebruikt in het aggregaat om elektriciteit op te wekken mag alleen worden bestemd voor laagbelaste doeleinden (verlichting, verwarming en dergelijke). In een hybride pleziervaartuig kan die elektriciteit echter ook worden gebruikt voor de elektromotor die het pleziervaartuig, naast een dieselmotor, kan aandrijven.

Aangezien het verbruik voor de aandrijving slechts van ondergeschikt belang is, keur ik goed dat de brandstoftank voor een aggregaat in een hybride pleziervaartuig, laagbelaste gasolie mag bevatten ook al wekt het aggregaat elektriciteit op die incidenteel wordt gebruikt voor de aandrijving van het pleziervaartuig.

Gelet op dit gebruik keur ik goed dat, in afwijking van artikel 91, tweede lid, onderdeel a, van de wet, de laagbelaste halfzware olie of gasolie voorhanden mag worden gehouden in de brandstoftanks van vaartuigen die uitsluitend of hoofdzakelijk worden gebruikt als woning met een vaste ligplaats.

Voorts keur ik, in afwijking van artikel 27, derde lid, van de wet, goed dat de laagbelaste halfzware olie of gasolie ook wordt gebruikt voor de aandrijving van dit woonschip naar een andere vaste ligplaats of naar een plaats die speciaal is ingericht voor onderhoud of reparatie van dit schip.

Als een vaste ligplaats wordt aangemerkt een ligplaats

• – waarvoor door de plaatselijke gemeente een ligplaatsvergunning is afgegeven;

• – die aansluiting kan geven op de waterleiding en het riool; en

• – waarvan het adres in de Gemeentelijke Basisadministratie op naam staat van de bewoner/ eigenaar van het schip

De eigenaar of bewoner van het woonschip moet bij controle aan kunnen tonen dat aan de hiervoor bedoelde eisen wordt voldaan.

Ik keur goed dat, bij uitverkoop of opruiming als gevolg van de opheffing van een winkelbedrijf, tabaksproducten tegen een lagere prijs dan die is vermeld op de aangebrachte accijnszegels worden verkocht of aangeboden. De inspecteur verleent hiertoe op verzoek een vergunning. Het verzoek moet schriftelijk worden gedaan onder bijvoeging van een opgaaf van soort, hoeveelheid, merk en verpakking van de tabaksproducten.

Geen vergunning kan worden verkregen voor goederen uit de tweede hand gekocht, zoals bijvoorbeeld opkopers plegen te doen. Dit geldt eveneens voor verkoop uit inrichtingen die niet op een vaste plaats zijn opgesteld en voor verkoop uit automaten.

Ik keur echter goed dat een kleinhandelaar bij de aankoop van tabaksproducten bonnen, zegels of airmiles verstrekt indien:

• a. de verstrekking van de bonnen, zegels of airmiles duidelijk geschiedt in het kader van een spaarsysteem, waarbij die bonnen, zegels of airmiles pas na verloop van tijd in grotere aantallen – bij voorbeeld na verzameling in speciale plakboekjes – kunnen worden ingewisseld;

• b. de bonnen, zegels of airmiles worden verstrekt in alle winkels die tot het bedrijf behoren;

• c. de bonnen, zegels of airmiles worden verstrekt bij alle of nagenoeg alle artikelen die in het betrokken bedrijf worden verkocht; en

• d. de verstrekking van de bonnen, zegels of airmiles voor tabaksproducten naar dezelfde maatstaf geschiedt als voor alle of nagenoeg alle andere in het bedrijf verkochte goederen.