Beleidsregels wegingsfactoren kosten bestuurlijke voorprocedure

Het Besluit proceskosten bestuursrecht (Bpb) regelt de vergoeding van kosten als bedoeld in artikel 7:15 lid 4 Algemene wet bestuursrecht (Awb). Het Bpb bevat regels inzake de vergoeding van de kosten van het bezwaarschrift. In de bijlage bij het Bpb, onderdeel CI, is bepaald dat het gewicht van de zaak tot uiting kan worden gebracht in wegingsfactoren.

Het bestuursorgaan heeft de bevoegdheid om in beleidsregels vast te leggen op welke wijze de wegingsfactoren worden gehanteerd. Deze regeling bepaalt dan ook welke categorieën zaken als gemiddeld, licht en zeer licht worden gekwalificeerd en derhalve op grond van de bijlage bij het Besluit proceskosten bestuursrecht, onderdeel CI, met een wegingsfactor van respectievelijk 1, respectievelijk 0,5, respectievelijk 0,25 punt worden gewaardeerd.

• 1 Een bezwaar in een zaak die niet tot een van de categorieën van artikel 3 of artikel 4 behoort, zal in beginsel als gemiddeld met een wegingsfactor van 1 gekwalificeerd worden.

• 2 Onverminderd het bepaalde in het eerste lid heeft de Raad de bevoegdheid om op grond van het Bpb, een lagere of hogere wegingsfactor toe te kennen naarmate de betreffende zaak lichter of zwaarder is dan een gemiddelde zaak.

• a. Zaken waarin de rechtzoekende een zelfstandig beroep of bedrijf uitoefent en in bezwaar wordt gesteld dat de voortzetting van het beroep of bedrijf afhankelijk is van het resultaat van de rechtsbijstand (artikel 12 lid 2 sub e ten eerste Wrb);

• b. Zaken waarin bezwaar is gemaakt tegen het besluit inhoudende dat de aan de te verlenen rechtsbijstand verbonden kosten niet in redelijke verhouding staan tot het belang van de zaak (artikel 12 lid 2 sub b Wrb j° artikel 4 Brt);

• c. Zaken waarin bezwaar is gemaakt tegen het besluit inhoudende dat het een belang betreft waarvan de behartiging redelijkerwijze aan de aanvrager zelf kan worden overgelaten, zo nodig met bijstand van een andere persoon of instelling van wie onderscheidenlijk waarvan de werkzaamheden niet vallen binnen de werkingssfeer van deze wet (artikel 12 lid 2 sub g Wrb).

• a. Zaken waarin bezwaar is gemaakt tegen een besluit over de vastgestelde (tweede en volgende) eigen bijdrage (artikel 34 Wrb, artikel 2 Bebr e.v.);

• b. Zaken waarin bezwaar wordt gemaakt tegen een besluit waarin een toevoegingsaanvraag is afgewezen wegens overschrijding van de inkomensgrenzen en vermogensgrenzen (artikel 34 Wrb);

• c. Zaken waarin bezwaar is gemaakt tegen het buiten behandeling laten van de (toevoegings)aanvraag (artikel 4:5 Awb);

• d. Zaken waarin bezwaar is gemaakt tegen een besluit op een aanvraag om peiljaarverlegging;

• e. Zaken waarin bezwaar is gemaakt tegen een besluit tot intrekking van een toevoeging op grond van het behaalde resultaat in de zaak (artikel 34g Wrb);

• f. Zaken waarin bezwaar is gemaakt tegen een ambtshalve besluit dat in de plaats komt van een eerder besluit genoemd in artikel 34a en artikel 34d Wrb;

• g. Zaken waarin de rechtzoekende voorheen een zelfstandig beroep of bedrijf uitoefende en in bezwaar wordt gesteld dat wordt voldaan aan de alsdan hiervoor geldende criteria (artikel 12 lid 2 sub e ten tweede Wrb);

• h. Zaken waarin bezwaar is gemaakt tegen een besluit waarbij geen inhoudelijke heroverweging van de aanvraag heeft plaatsgevonden (kennelijke misslag zijdens de Raad);

• i. Zaken waarin bezwaar is gemaakt tegen een dwangsombesluit (4:18 Awb).

Indien de Raad van oordeel is dat toepassing van de in bovenstaande artikelen genoemde wegingsfactor niet in overeenstemming is met de bewerkelijkheid en de gecompliceerdheid van de zaak en de daarmee verband houdende werkbelasting van de rechtsbijstandverlener dient dit in de beslissing op bezwaar uitdrukkelijk gemotiveerd te worden.

Deze regeling treedt in werking op 12 mei 2016 en vervangt de beleidsregels die de Raad in het verleden heeft vastgesteld.

Deze regeling kan worden aangehaald als Beleidsregels wegingsfactoren kosten bestuurlijke voorprocedure.