Invorderingswet 1990, terugbetaling van een voorschot in het kader van de inkomensafhankelijke zorgbijdrage

Als van het inkomen van een burger meer inkomensafhankelijke zorgbijdrage is ingehouden dan hij over zijn bijdrage-inkomen verschuldigd is, stelt de inspecteur het bedrag van de teveel betaalde bijdrage bij beschikking vast. Vooruitlopend op die beschikking verleent de inspecteur, als aan de voorwaarden genoemd in artikel 5.13 van de Regeling zorgverzekering wordt voldaan, een voorschot ter grootte van het vermoedelijk teveel betaalde bedrag. Het voorschot wordt vervolgens verrekend met het in de beschikking vastgestelde bedrag van de teveelbetaling. In het geval er na verrekening een terugvordering resteert, zijn bij de invordering daarvan de regels die gelden voor de inkomstenbelasting van overeenkomstige toepassing.

Bij de vaststelling van de beschikkingen teveel betaalde zorgbijdrage is gebleken dat de inspecteur in een aantal gevallen ten onrechte voorschotten heeft verleend dan wel voorschotten tot een te hoog bedrag heeft verleend. In al deze gevallen hebben belanghebbenden een terugvordering ontvangen op grond waarvan feitelijk het voorschot – of een deel daarvan – moet worden terugbetaald.

Deze terugbetalingsverplichting komt tot op zekere hoogte onverwacht omdat inmiddels geruime tijd is verstreken sinds het verlenen van het voorschot; van belang hierbij is ook dat een tussentijdse correctie van het voorschot – al dan niet op verzoek van belanghebbende – niet mogelijk was.

Het voorgaande geeft aanleiding de betrokken belanghebbenden tegemoet te komen door hen in de gelegenheid te stellen de terugvordering te voldoen met behulp van een soepele betalingsregeling.

In afwijking van de voorwaarden die normaliter worden gesteld aan een betalingsregeling voor inkomstenbelastingschuld komen belanghebbenden van wie een voorschot inkomensafhankelijke zorgbijdrage over de jaren 2006, 2007 of 2008 is of wordt teruggevorderd, in aanmerking voor een betalingsregeling met een looptijd van twaalf maanden; betaling dient plaats te vinden in gelijke maandelijkse termijnen met dien verstande dat de maandtermijn tenminste € 100 bedraagt. De betalingsregeling wordt verleend ongeacht de betalingscapaciteit of de aanwezigheid van vermogen en kan desgewenst tot stand worden gebracht via de Belastingtelefoon.

In het geval de belanghebbende niet in staat is om maandelijks € 100 af te lossen, kan hij in aanmerking komen voor de (reguliere) betalingsregeling die is gebaseerd op zijn betalingscapaciteit.

Dit besluit treedt in werking met ingang van de tweede dag na de dagtekening van de Staatscourant waarin het wordt geplaatst.