Beleidsregels particuliere beveiligingsorganisaties en recherchebureaus 2014

Relevante artikelen: artikel 2, eerste lid, artikel 3 en artikel 4 van de wet.

Verzoeken om een vergunning of verlenging van een vergunning van particuliere beveiligingsorganisaties of recherchebureaus, als bedoeld in artikel 4 van de wet, worden rechtstreeks bij de Dienst Justis, Afdeling Verlening en Toetsing ingediend. Bij de aanvraag wordt gebruik gemaakt van een daarvoor bestemd aanvraagformulier en worden de in het formulier genoemde gegevens en bescheiden overgelegd.

Voor het verlenen dan wel verlengen van een vergunning worden door de Minister van Veiligheid en Justitie inlichtingen en advies ingewonnen bij de korpschef. Bij een positieve beslissing op het verzoek wordt een afschrift van de vergunning gezonden aan de korpschef.

Een vergunning wordt verleend dan wel verlengd, voor een periode van vijf jaar. Indien hiertoe aanleiding bestaat, kan ervoor gekozen worden een vergunning voor een kortere duur dan vijf jaren te verlenen dan wel te verlengen.

Aanvragen van een vergunning dan wel verlenging van een vergunning voor het in stand houden van een particuliere alarmcentrale of een particulier recherchebureau kunnen, omdat deze onder de werking van de Dienstenwet vallen, elektronisch via het Dienstenloket (www.antwoordvoorbedrijven.nl), worden ingediend. Dat geldt eveneens voor andersoortige aanvragen die met vergunningen als deze samenhangen, bijvoorbeeld een aanvraag om ontheffing van een opleidingseis voor een alarmcentralist of een particulier rechercheur.

In artikel 7 van de wet is opgenomen dat een beveiligingsorganisatie of een recherchebureau geen personen te werk mag stellen voordat voor deze personen toestemming is verkregen van de korpschef. In de praktijk zal de beveiligingsorganisatie of het recherchebureau zich voor de toestemming moeten wenden tot de politiechef in de regionale eenheid waar de organisatie of het bureau is gevestigd, daar deze bevoegdheid door de korpschef aan de politiechefs van de regionale eenheden is gemandateerd. Bij de aanvraag wordt gebruik gemaakt van een daarvoor bestemd aanvraagformulier en worden de in het formulier genoemde gegevens en bescheiden overgelegd.

Toestemming is vereist voor al het personeel van een beveiligingsorganisatie of een recherchebureau en dus niet uitsluitend voor het personeel dat beveiligings- of recherchewerkzaamheden verricht.

De toestemming wordt door de korpschef onthouden als de betrokkene niet beschikt over de betrouwbaarheid en bekwaamheid die nodig zijn voor het te verrichten werk. De toestemming wordt verleend voor een periode van drie jaar. Indien hiertoe aanleiding bestaat, kan ervoor gekozen worden de toestemming voor een kortere duur dan drie jaren te verlenen.

Voor leidinggevend personeel vindt een extra, ministeriële, controle plaats. Deze wordt gerechtvaardigd doordat de leidinggevende de mogelijkheid heeft het functioneren van het personeel en het bedrijf te beïnvloeden. Hij kan het personeel in het kader van de uitoefening van de functie aanwijzingen en opdrachten geven. De toestemming is dan ook niet alleen vereist voor de formele leidinggevende, maar ook voor de persoon die feitelijk het beleid met betrekking tot het personeel en het bedrijf bepaalt.

De toestemming voor leidinggevenden wordt door de Minister van Veiligheid en Justitie verleend. Bij vergunningaanvragen dient aangegeven te worden wie als leidinggevenden in het bedrijf zullen functioneren. Een vergunning zal pas verleend kunnen worden als ook toestemming voor de leidinggevende wordt verleend. Zonder leiding kan een beveiligingsorganisatie of recherchebureau niet functioneren. Bij de toets van de leidinggevende zullen de betrouwbaarheid en bekwaamheid van de betrokken persoon worden beoordeeld.

De beoordeling vindt plaats binnen het hierna onder paragraaf 2.3 en 2.4 genoemde kader, waarbij in het bijzonder zal worden bezien of er omtrent betrokkene relevante feiten bekend zijn op grond waarvan kan worden aangenomen dat hij niet voldoende betrouwbaar of bekwaam is om leiding te geven aan een beveiligingsorganisatie of recherchebureau. In de beoordeling van de bekwaamheid wordt het curriculum vitae van de leidinggevende(n) betrokken.

De toestemming voor leidinggevenden wordt verleend voor een periode van vijf jaren. Indien hiertoe aanleiding bestaat, kan ervoor gekozen worden de geldigheidsduur van de toestemming voor een kortere duur dan vijf jaar te verlenen. Als de leidinggevende zelf ook beveiligingswerkzaamheden of recherchewerkzaamheden verricht is tevens toestemming van de korpschef dan wel de Commandant van de Koninklijke Marechaussee vereist. Voor deze toestemming geldt hetzelfde met betrekking tot de betrouwbaarheid en bekwaamheid van personeel zoals beschreven in onderdeel 2.3. en 2.4.

De toestemming aan een beveiligingsorganisatie of recherchebureau om personen te werk stellen, zoals bedoeld in artikel 7, eerste, tweede en derde lid, van de wet wordt onthouden indien:

• a) de betrokkene binnen vier jaar voorafgaande aan het moment van toetsing is veroordeeld wegens het plegen van een misdrijf waarbij een (on)voorwaardelijke geldboete is opgelegd, dan wel een strafbeschikking of een transactie wegens het plegen van een misdrijf van het Openbaar Ministerie heeft aanvaard, of

• b) de betrokkene binnen acht jaar voorafgaande aan het moment van toetsing is veroordeeld wegens het plegen van een misdrijf waarbij een (on)voorwaardelijke vrijheidsstraf of taakstraf is opgelegd, of

• c) op grond van andere omtrent betrokkene bekende en relevante feiten kan worden aangenomen dat deze onvoldoende betrouwbaar is om voor een beveiligingsorganisatie of een recherchebureau werkzaamheden te verrichten dan wel onvoldoende betrouwbaar is om de belangen van de veiligheidszorg of de goede naam van de bedrijfstak niet te schaden.

Ad. a en b

Om te bepalen of een antecedent binnen de termijn van toetsing valt, wordt uitgegaan van de datum van de rechterlijke uitspraak in eerste aanleg. Bij gebreke daarvan wordt de datum dat het Openbaar Ministerie een strafbeschikking heeft uitgevaardigd als uitgangspunt genomen. Bij gebreke daarvan wordt de datum van de transactie zoals vermeld in het Justitieel Documentatie Systeem aangehouden.

Indien de betrokkene binnen de termijn van vier dan wel acht jaren voorafgaande aan het moment van toetsing enige tijd een vrijheidsbenemende straf of maatregel heeft ondergaan, wordt deze termijn van vier dan wel acht jaar verlengd met de feitelijke duur van de vrijheidsbenemende straf of maatregel. Dit totdat de termijn bestaat uit in totaal vier dan wel acht jaren, waarin geen sprake is geweest van een vrijheidsbenemende straf of maatregel. De betrokkene heeft immers gedurende de duur van de vrijheidsbenemende straf of maatregel niet kunnen laten zien dat hij geen (relevante) strafbare feiten meer zal plegen.

Ad. c

Van het bepaalde onder c zal sprake zijn indien de betrokkene er blijk van heeft gegeven rechtsregels naast zich neer te leggen waarvan de overtreding beschouwd kan worden als een tamelijk ernstige aantasting van de rechtsorde. Dat de betrokkene onvoldoende betrouwbaar is, kan worden aangenomen op basis van andere, niet uit veroordelingen of transacties gebleken, omtrent betrokkene bekende feiten. Zo kunnen (tegen betrokkene) opgemaakte processen-verbaal of (dag/mutatie)rapporten ertoe leiden dat betrokkene onvoldoende betrouwbaar of geschikt wordt geacht om voor een beveiligingsorganisatie of een recherchebureau te werken. Uiteraard is daarbij van belang dat tegen betrokkene nog altijd een serieuze verdenking bestaat.

Ook sepots kunnen een rol spelen bij de beoordeling van de betrouwbaarheid. Hierbij dient de aard van het sepot in ogenschouw te worden genomen. Een technisch sepot, bijvoorbeeld wegens onvoldoende bewijs, zal bij de beoordeling naar de betrouwbaarheid een minder grote rol spelen dan een sepotbeslissing die op beleidsmatige gronden is genomen. In het geval dat een sepot wordt meegenomen in de beoordeling, wordt als datum gehanteerd de datum dat het Openbaar Ministerie de beslissing heeft genomen de zaak te seponeren.

In geval van aanwijzingen dat de aanvrager verkeert in kringen waarbinnen (dreiging met) geweld niet wordt geschuwd, dan wel indicaties die wijzen in de richting van betrokkenheid van aanvrager bij enige vorm van afpersing, drugshandel of andere zware (georganiseerde) criminaliteit dan wel het verkeren door hem in (zware) criminele kringen, kan er eveneens aanleiding zijn aan te nemen dat de betrokkene onvoldoende betrouwbaar is om voor een beveiligingsorganisatie of een recherchebureau werkzaamheden te verrichten. In het geval er een vermoeden bestaat dat de betrokkene verkeert in criminele kringen dient dit vermoeden recent en objectief bepaalbaar te zijn op grond van de onderliggende politiegegevens. Daarbij moet worden bedacht dat betrokkene zoveel mogelijk de gelegenheid moet krijgen zich te verweren tegen de tegen hem bestaande bedenkingen.

Wanneer de informatie (van bijvoorbeeld van de Criminele Inlichtingen Eenheid) niet mag worden prijsgegeven zijn de desbetreffende gegevens dus niet bruikbaar in een bestuursrechtelijke procedure. Vastlegging in een rapport of proces-verbaal is noodzakelijk maar ter bescherming van de identiteit van de informant kan worden volstaan met het beknopt vermelden van de gegevens waarmee de aanvrager in verband wordt gebracht en wat de betrouwbaarheid is van deze informatie. In het kader van een eventuele beroepsprocedure kan de rechtbank zo nodig vertrouwelijk kennis nemen van de onderliggende informatie om zich zodoende een oordeel te kunnen vormen over de juistheid van het bestreden besluit.1

De periode die in acht moet worden genomen bij toepassing van het bepaalde onder c is afhankelijk van de omstandigheden van het geval. De periode kan echter – behoudens uitzonderlijke gevallen – nooit langer zijn dan de 8 jaar als hiervoor genoemd.

Bekwaamheid personeel

Toestemming voor het personeel van een beveiligingsorganisatie of recherchebureau wordt slechts verleend als is voldaan aan de eisen van betrouwbaarheid en aan de in de regeling gestelde bekwaamheidseisen (artikelen 5, 7, 7a, 8, 9, 10 en 11a van de regeling). De bekwaamheidseisen gelden alleen voor personen die beveiligings- en recherchewerkzaamheden verrichten. Betrokkenen moeten kunnen aantonen in het bezit te zijn van de vereiste diploma’s.

Uit de wet en regeling volgt dat het in een aantal gevallen is toegestaan om tijdelijk of voor onbepaalde tijd zonder diploma beveiligingswerkzaamheden te verrichten. Het betreft de gevallen zoals bedoeld in artikel 8, tweede lid van de wet; artikel 5, tweede lid; artikel 5, vijfde lid; artikel 7a, tweede lid; artikel 11a, tweede lid; artikel 26 van de regeling.

Wanneer de betrokkene kan aantonen dat één van de in deze artikelen genoemde omstandigheden zich voordoet kan de korpschef – wanneer tevens is voldaan aan de betrouwbaarheidseisen – toestemming verlenen.

Bekwaamheid leidinggevende

Voor de leidinggevende gelden geen specifieke opleidingseisen. In de beoordeling van de bekwaamheid wordt het curriculum vitae van de beoogde leidinggevende betrokken. Als de leidinggevende zelf beveiligingswerkzaamheden verricht, moet tevens worden voldaan aan de daarvoor geldende bekwaamheidseisen.

Personeel

De toestemming voor het personeel op grond van artikel 7 van de wet is gekoppeld aan de geldigheidsduur van het legitimatiebewijs. De maximale geldigheidsduur is drie jaren. Voor zover het gaat om personeel dat op grond van de wet geen legitimatiebewijs bij zich hoeft te dragen (het personeel dat geen beveiligings- of recherchewerkzaamheden verricht) verloopt de toestemming ook drie jaar nadat deze is verleend.

Wanneer zich een van de hiervoor onder 2.4. genoemde uitzonderingssituaties voordoet, waarin betrokkene tijdelijk zonder diploma beveiligings-of recherchewerkzaamheden mag verrichten, zal de toestemming niet langer kunnen duren dan de uitzonderingssituatie duurt. De geldigheidsduur van de toestemming en daarmee het legitimatiebewijs zal daarop moeten zijn afgestemd. Na het verstrijken van deze geldigheidsduur moet betrokkene wel aan de geldende bekwaamheidseisen voldoen. Pas wanneer betrokkene kan aantonen aan die eisen te voldoen kan hem wederom toestemming worden verleend. Vanzelfsprekend moet in alle gevallen aan de betrouwbaarheidseisen worden voldaan.

Leidinggevende

Ook de toestemming voor de leidinggevende is beperkt geldig. De toestemming voor leidinggevenden wordt verleend voor een periode van maximaal vijf jaren. Indien hiertoe aanleiding bestaat kan ervoor gekozen worden de toestemming voor een kortere periode dan vijf jaar te verlenen dan wel te verlengen.

In artikel 10, eerste lid, van de wet is opgenomen dat particuliere alarmcentrales de alarmapparatuur die zij gebruiken alleen mogen laten installeren en onderhouden door gediplomeerde alarminstallateurs die in het bezit zijn van een verklaring van betrouwbaarheid. Zoals bepaald in artikel 10, vijfde lid, van de wet, wordt de verklaring van betrouwbaarheid afgegeven door de korpschef. In de praktijk zal de alarminstallateur zich daarvoor moeten wenden tot de politiechef van de regionale eenheid waar de alarminstallateur woont. Alarminstallateurs, zoals gedefinieerd in artikel 1, eerste lid, onder g van de wet, die deze werkzaamheden voor een particuliere alarmcentrale willen verrichten moeten een verklaring van betrouwbaarheid hebben. Personen die assistentie verlenen aan een alarminstallateur moeten eveneens beschikken over een verklaring van betrouwbaarheid. Ondersteunend kantoorpersoneel is geen alarminstallateur zoals bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g van de wet. Voor ondersteunend kantoorpersoneel wordt derhalve door de korpschef geen verklaring van betrouwbaarheid verleend.

De betrouwbaarheidscriteria genoemd in onderdeel 2.3 en 2.4 die gelden voor het verlenen van toestemming aan personeel van een beveiligingsorganisatie of een recherchebureau zijn van overeenkomstige toepassing op het afgeven van een verklaring van betrouwbaarheid.

De geldigheidsduur van de verklaring is – analoog aan die van personeel zonder legitimatiebewijs – drie jaren. De verklaring is – net als de toestemming – vormvrij.

Voor de afgifte van een verklaring van betrouwbaarheid worden geen kosten in rekening gebracht.

Het legitimatiebewijs dat kan worden verkregen bij de korpschef, als bedoeld in artikel 13, eerste lid, van de regeling, waarvan het model is vastgelegd in bijlage 2 bij de regeling, is uitgevoerd in de kleuren grijs, blauw, groen, geel en oranje.

Grijs legitimatiebewijs

Het grijze legitimatiebewijs wordt verstrekt aan de beveiligers die in het bezit zijn van het diploma, als bedoeld in artikel 5, eerste lid, van de regeling.

Blauw legitimatiebewijs

Het blauwe legitimatiebewijs is bestemd voor personen die op het legitimatiebewijs omschreven beveiligingswerkzaamheden mogen verrichten voor een organisatie met een beperkte vergunning, dan wel organisaties ten aanzien waarvan het gebruik van blauwe legitimatiebewijzen in de vergunning is voorgeschreven.

Daarnaast wordt het blauwe legitimatiebewijs verstrekt aan Event Security Officers die in het bezit zijn van het SVPB certificaat. Op het legitimatiebewijs van een Event Security Officer moet, zoals bepaald in artikel 13, derde lid, van de regeling, de beperking voor wat betreft de uit te voeren werkzaamheden vermeld staan, door onder het kopje ‘Beperking’ de volgende tekst op te nemen: ‘Uitsluitend werkzaam als Event Security Officer’.

Het blauwe legitimatiebewijs kan voorts worden verstrekt aan alarmcentralisten in het bezit van het SVPB certificaat ‘Basisopleiding Centralist Alarmcentrale’. Op het legitimatiebewijs moet de beperking voor wat betreft de uit te voeren werkzaamheden vermeld staan. Onder het kopje ‘Beperking’ moet, zoals bepaald in artikel 13, derde lid, van de regeling, de volgende tekst worden opgenomen: ‘Uitsluitend werkzaam als alarmcentralist.’

Groen legitimatiebewijs

Het groene legitimatiebewijs is bestemd voor personen die in opleiding zijn als bedoeld in artikel 5, tweede lid, van de regeling en gedurende een periode van maximaal 12 maanden beveiligingswerkzaamheden mogen verrichten.

Het groene legitimatiebewijs kan eveneens verstrekt worden aan Event Security Officers in opleiding, aan hen kan voor maximaal 12 maanden een groen legitimatiebewijs worden verstrekt. Op dit legitimatiebewijs wordt, zoals bepaald in artikel 13, derde lid, van de regeling, onder het kopje ‘Beperking’ de volgende tekst opgenomen: ‘Uitsluitend werkzaam als Event Security Officer i.o’.

Het groene legitimatiebewijs kan eveneens worden verstrekt aan alarmcentralisten in opleiding, aan hen kan voor maximaal 12 maanden een groen legitimatiebewijs worden verstrekt. Op dit legitimatiebewijs wordt, zoals bepaald in artikel 13, derde lid, van de regeling, onder het kopje ‘Beperking ’ de volgende tekst opgenomen: ‘Uitsluitend werkzaam als alarmcentralist i.o’.

Geel legitimatiebewijs

Het gele legitimatiebewijs is bestemd voor personen die recherchewerkzaamheden mogen verrichten en in het bezit zijn van een diploma als bedoeld in artikel 10, eerste lid, van de regeling. Het gele legitimatiebewijs kan eveneens worden verstrekt aan particuliere rechercheurs in opleiding, zoals bedoeld in artikel 10, derde lid, van de regeling. Aan hen kan maximaal voor 12 maanden een geel legitimatiebewijs worden verstrekt. Op dit legitimatiebewijs wordt, zoals bepaald in artikel 13, derde lid, van de regeling, onder het kopje ‘Beperking ’ de volgende tekst opgenomen: ‘Uitsluitend werkzaam als particulier rechercheur i.o’.

Oranje legitimatiebewijs

Het oranje legitimatiebewijs is bestemd voor voetbalstewards in het betaald voetbal zoals bedoeld in artikel 8, eerste lid van de regeling en voetbalstewards in het amateurvoetbal zoals bedoeld in artikel 8, tweede lid van de regeling.

Alle soorten legitimatiebewijzen zijn na de datum van afgifte maximaal drie jaar geldig. Voor personen in opleiding is dat maximaal 1 jaar. Indien voor een bepaalde categorie een nieuw legitimatiebewijs wordt ingevoerd, hoeft pas over een nieuw legitimatiebewijs te worden beschikt wanneer de geldigheidsduur van de oude pas is verstreken.

Ingevolge artikel 9, eerste lid van de wet dragen personen, die belast zijn met het uitvoeren van beveiligingswerkzaamheden bij de uitoefening van hun dienst een uniform dat door de Minister van Veiligheid en Justitie is goedgekeurd. Deze goedkeuring kan worden verkregen door kleurenfoto’s over te leggen, waarop de uitvoering van het uniform en de gebezigde herkenningstekens duidelijk zichtbaar zijn.

Het uniform zal niet worden goedgekeurd indien het lijkt op dat van de politie. Dit betekent dat een pantalon die is uitgevoerd in kleuren die een sterke gelijkenis vertonen met de kleuren die de politie gebruikt, niet mag zijn voorzien van een bies. Zo mag ook een eventueel gebruikte blouson geen sterke gelijkenis vertonen met de blouson die de politie gebruikt. Op het uniform mogen geen rangonderscheidingstekens zijn aangebracht. Ook de herkenningstekens (vignetten, emblemen of logo’s) mogen geen gelijkenis vertonen met de vignetten van de politie. Dit betekent dat uniformen die zijn voorzien van goud – geel of koperkleurige emblemen niet worden goedgekeurd. Het in het politie-embleem tot uitdrukking komende symbool van het wetboek en de vlam, is als embleem voor een particuliere beveiligingsorganisatie niet wenselijk en zal slechts -onnodige – verwarring bij het publiek veroorzaken. Aan uniformen die van een dergelijk embleem of van een daarop gelijkend embleem zijn voorzien, wordt daarom geen goedkeuring verleend.

Elk uniform dient te zijn voorzien van een herkenningsteken van de particuliere beveiligingsorganisatie, zodat voor iedereen duidelijk is, met welke particuliere beveiligingsorganisatie zij te maken hebben.

Alle uniformen moeten eveneens zijn voorzien van het door de Minister van Veiligheid en Justitie vastgestelde embleem. Dit is opgenomen in bijlage 1a bij de regeling.

De korpschef, of de Commandant van de Koninklijke Marechaussee indien de beveiligingswerkzaamheden worden verricht op een luchtvaartterrein, kan op grond van artikel 12, tweede lid, van de regeling voor een regionale eenheid of meerdere regionale eenheden of het gehele land of een luchtvaartterrein ontheffing verlenen van de uniformdraagplicht.

De ontheffing kan slechts worden verleend indien de beveiliger in het bezit is van de vereiste diploma’s en het gestelde doel van de beveiliging niet in redelijkheid op andere wijze (derhalve geüniformeerd) kan worden bereikt. De ontheffing blijft achterwege indien zwaarwegende belangen zich tegen de verlening van de ontheffing verzetten. Onder zwaarwegende belangen wordt mede verstaan het ontbreken van het in artikel 9, eerste en derde lid, van de regeling bedoelde diploma.

In uitzonderlijke gevallen kan van de uniformdraagplicht tevens ontheffing worden verleend indien naar het oordeel van de korpschef geüniformeerd optreden provocerend of anderszins minder zinvol zou werken. Voorbeelden zijn popconcerten, recepties en tentoonstellingen.

De korpschef en de Commandant van de Koninklijke Marechaussee kunnen voorschriften aan de ontheffing verbinden. Deze voorschriften hebben betrekking op de instructie van het personeel.

Bij ontheffing ten behoeve van het verminderen van winkeldiefstal wordt bezien welke preventieve maatregelen de winkelier al heeft getroffen om winkeldiefstal tegen te gaan. Bij het verlenen van de ontheffing voor dit doel geldt als voorwaarde dat er sprake dient te zijn van een evenwichtige verhouding tussen de inzet van geüniformeerde en ongeüniformeerde beveiligers. Bijzondere aandacht bij de instructie van het personeel in deze gevallen dient te worden gegeven aan de handelswijze bij het aanhouden van personen. De ongeüniformeerde beveiliger dient zich tegenover de aangehouden persoon onverwijld als particulier beveiliger te legitimeren.

De verlening van ontheffing van de uniformplicht is gebonden aan een termijn.

Indien een particuliere beveiligingsorganisatie of recherchebureau de bepalingen genoemd in artikel 15 van de wet niet naleeft, zijn er drie bestuurlijke sancties uitvoerbaar. Namelijk een waarschuwing, het opleggen van een bestuurlijke boete en het intrekken van de vergunning.

De waarschuwing is een effectieve en proportionele sanctie, bij zeer lichte overtredingen.

Indien bij geconstateerde overtreding(en) van regels bij of krachtens de wet een waarschuwing als een ineffectieve sanctie moet worden beschouwd en intrekking niet proportioneel is, is de bestuurlijke boete het geschikte middel tot sanctionering.

De intrekking van een vergunning heeft zeer vergaande gevolgen, vanwege het feit dat een bedrijf in zijn geheel de beveiligings- of recherchewerkzaamheden dient te staken. Deze sanctie is geschikt voor zware veronachtzaming van de regels gesteld bij of krachtens de wet.

Overtredingen

Op grond van artikel 15 van de wet kan de Minister van Veiligheid en Justitie een bestuurlijke boete van maximaal € 11.250 opleggen aan de vergunninghouder indien wordt gehandeld in strijd met de regels gesteld bij of krachtens de in artikel 15 van de wet genoemde artikelen.

De overtredingen zijn voor wat betreft de ernst daarvan te onderscheiden in drie categorieën:

• I. Overtreding van regels betreffende kwaliteit en betrouwbaarheid van personeel, organisatie en materieel;

• II. Overtreding van regels betreffende een goede afstemming met de toezichthouder;

• III. Overtredingen van regels betreffende administratieve vereisten.

In de gevallen onder categorie I gaat het om regels waarvan de overtreding door een beveiligingsorganisatie of recherchebureau de grootste maatschappelijke risico’s met zich meebrengt omdat zij direct raken aan de belangen van de burger. Dit rechtvaardigt dat juist in deze categorie, waarin zich de meest zware overtredingen bevinden, de maximale boete van € 11.250,- kan worden opgelegd.

De gevallen onder categorie II betreffen voorwaarden die betrekking hebben op een goede afstemming met de politie als toezichthouder. Deze afstemming is noodzakelijk om de vereiste controle op particuliere beveiligingsorganisaties en recherchebureaus te kunnen uitoefenen. Bij overtreding(en) van artikelen uit categorie II kan een boete van maximaal € 7.000 worden opgelegd.

In categorie III gaat het om overtredingen die te classificeren zijn als administratieve nalatigheid. Hier kan een boete van maximaal € 1.000 worden opgelegd.

Hoogte boete

Bij de bepaling van de hoogte van de boete worden als uitgangspunt de bedragen genomen genoemd in het overzicht bestuurlijke boetes.

Er kan aanleiding zijn de boete te matigen. Voorbeeld van omstandigheden die aanleiding kunnen zijn de boete te matigen zijn de omvang en daarmee de draagkracht van de betrokken onderneming. Indien de boete disproportionele financiële gevolgen zou hebben, bijvoorbeeld faillissement, kan dit door de betrokkene aangevoerd worden.

Bij het herhaald overtreden van dezelfde bij of krachtens de wet gestelde regel, binnen een termijn van vier jaren, kan over worden gegaan tot verhoging van het boetebedrag,

• • indien er geen aanleiding is op grond van deze herhaalde overtredingen de vergunning in trekken en,

• • indien bij de oplegging van een bestuurlijke boete bij de eerste overtreding van deze regel geen aanleiding gezien is de boete te matigen.

Indien het een tweede overtreding betreft van dezelfde regel binnen een termijn van vier jaren, kan het boetebedrag met 50 procent worden verhoogd. Indien het een derde (of meerdere) overtreding(en) betreft binnen een termijn van vier jaren, kan het bedrag met 100 procent worden verhoogd. Een boete kan, ook wanneer deze wordt verhoogd wegens een herhaling van de overtreding, nooit hoger zijn dan het maximale boetebedrag van de categorie waar de overtreding onder valt.

Bij constatering van meer dan één beboetbare overtreding van regels zal voor elke overtreding apart een boete moeten worden opgelegd. Bij samenloop van overtredingen, dat wil zeggen wanneer eenzelfde feit een overtreding van meer dan één van de regels, gesteld bij of krachtens de in artikel 15 van de wet genoemde artikelen inhoudt, wordt er slechts één boete opgelegd. Zo valt overtreding van het verbod personeel te werk te stellen zonder voorafgaande toestemming van de korpschef (artikel 7, tweede lid van de wet) immers altijd samen met het niet bij zich dragen van het verstrekte legitimatiebewijs (artikel 9, achtste lid van de wet) en het niet bij zich dragen van een juist legitimatiebewijs (artikel 13 van de regeling). In dit geval volgen de laatste twee overtredingen rechtstreeks uit de eerstgenoemde overtreding. De boete wordt dan gebaseerd op het overtreden van artikel 7, tweede lid van de wet.

De categorieën zijn als volgt:

De Minister van Veiligheid en Justitie kan op grond van de in artikel 14, onder a tot en met f, van de wet genoemde redenen een vergunning intrekken.

Het recht van de Minister van Veiligheid en Justitie om conform artikel 14 van de wet de vergunning in te trekken, wordt onverminderd toegepast in de gevallen, genoemd in artikel 14 onder c, d en f van de wet. In de gevallen, genoemd in artikel 14 onder a, b en e van de wet zal de Minister van Veiligheid en Justitie een afweging maken, waarbij beoordeeld zal worden of de situatie dermate ernstig is dat de vergunning dient te worden ingetrokken. Dit is het geval wanneer:

• 1. in redelijkheid niet (meer) kan worden verwacht dat een boete het gewenste correctionele effect heeft of

• 2. wanneer de boete niet proportioneel kan worden geacht, gezien de ernst van de overtreding.

Een voorbeeld van de als eerst genoemde optie is het herhaaldelijk begaan van overtredingen, ondanks dat er eerder een boete is opgelegd. Onder punt 2 valt de constatering van zeer ernstige overtredingen zoals het kopen van informatie van politieambtenaren door beveiligingsorganisaties en recherchebureaus en de constatering van een dusdanig groot aantal overtredingen binnen één organisatie, dat naar redelijke verwachting niet op korte termijn zal worden voldaan aan de in de vergunning opgenomen voorwaarden en de in de wet en regelgeving gestelde eisen.