Veewet

Gezondheidsdiensten voor dieren, die als zodanig door het Landbouwschap zijn erkend, zijn verplicht aan de door Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij aangewezen ambtenaren van de Veeartsenijkundige Dienst desgevraagd alle met hun werkzaamheden ter uitvoering van wettelijke voorschriften op het terrein van de bestrijding van dierziekten verband houdende inlichtingen te geven, welke die ambtenaren ter uitoefening van hun taak nodig hebben.

Bij algemeenen maatregel van bestuur wordt bepaald, welke wetenschappelijke inrichtingen geheel of ten deele ten dienste van den veeartsenijkundigen dienst zullen worden gebezigd en op welke wijze de ambtenaren van dien dienst, met de leiders dier inrichtingen zullen samenwerken.

In deze wet wordt verstaan:

• a. door vee: herkauwende en eenhoevige dieren en varkens;

• b. door vlees: gedood of geslacht vee, of alle delen van dit vee, ongeboren vruchten daaronder begrepen, met uitzondering van huiden, voor zover deze niet van varkens afkomstig zijn, hoornen, klauwen, hoeven, borstels, haar, wol en geheel van spieren ontdane beenderen;

• c. door pluimvee: hoenderachtigen, kalkoenen, eenden en ganzen.

• 1 Ter uitvoering van bij algemeenen maatregel van bestuur te geven voorschriften betreffende het veeartsenijkundig toezicht op veemarkten, worden in gemeenten, waar veemarkten worden gehouden, onder Onze goedkeuring door den gemeenteraad verordeningen vastgesteld.

• 2 Bij gebreke van eene verordening, als bedoeld in het vorige lid, is het verboden veemarkten te houden.

• 1 Degene, die voornemens is een keuring of tentoonstelling te houden dan wel op soortgelijke wijze vee, honden of katten bijeen te brengen, is verplicht:

  • a. van dit voornemen tenminste acht dagen van te voren kennis te geven aan het districtshoofd van den Veeartsenijkundigen Dienst;

  • b. de dieren, alvorens deze toe te laten, bij de plaats van aanvoer op zijn kosten veeartsenijkundig te laten onderzoeken door één of meer, door het districtshoofd van den Veeartsenijkundigen Dienst, daartoe aangewezen veeartsen.

• 2 Van het bepaalde in het vorig lid onder b kan door het districtshoofd van den Veeartsenijkundigen Dienst ontheffing worden verleend.

Bij algemeenen maatregel van bestuur worden voorschriften gegeven betreffende het reinigen en ontsmetten van openbare middelen van vervoer, welke zijn gebruikt tot vervoer van vee, vleesch, huiden, hoornen, klauwen, hoeven, borstels, haar, wol, beenderen, vellen, mest of veevoeder.

Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij kan regelen stellen ter voorkoming van verspreiding van smetstof door niet-openbare vervoermiddelen en de daarbij behorende voorwerpen, welke worden gebruikt voor het vervoer van vee of van door hem aangewezen delen van vee en andere goederen, welke dragers van smetstof kunnen zijn.

In dezen titel wordt verstaan:

• a. door dolle honden en katten: honden en katten, welke door hondsdolheid zijn aangetast;

• b. door van dolheid verdachte honden en katten: honden en katten, welke verdacht worden gevaar op te leveren voor verspreiding van hondsdolheid.

Tot wering en bestrijding van hondsdolheid kan Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij de in- en doorvoer van honden en katten, alsmede van andere dieren, welke dragers van smetstof kunnen zijn, verbieden of voorwaardelijk toestaan.

• 1 Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen voor het gehele Land of voor bepaalde gedeelten daarvan:

  • a. regelen worden gesteld tot wering en bestrijding van hondsdolheid bij andere dieren dan vee, honden en katten, waarbij tevens artikel 77 van overeenkomstige toepassing kan worden verklaard ten aanzien van de door Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij aan te wijzen personen of groepen van personen;

  • b. nadere regelen worden gesteld tot bestrijding van hondsdolheid bij honden en katten, waarbij zo nodig kan worden afgeweken van het bepaalde bij of krachtens de artikelen 60-62;

• 2 Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij is bevoegd regelen onderscheidenlijk nadere regelen, als bedoeld in het vorige lid, te stellen voor een termijn van ten hoogste vier maanden.

In deze titel wordt verstaan onder:

• a. vee: levende runderen, varkens, schapen, geiten en eenhoevige dieren, voor zover de dieren als huisdieren worden gehouden;

• b. vlees: vlees van dieren als bedoeld onder a;

• c. vers vlees: vlees, dat geen behandeling heeft ondergaan ter bevordering van de houdbaarheid, tenzij het betreft een koelbehandeling;

• d. vleesprodukten: vlees, dat een behandeling, niet zijnde een koelbehandeling, heeft ondergaan ter bevordering van de houdbaarheid, alsmede levensmiddelen, verkregen van vlees of waarin vlees is verwerkt.

• 1 Het is verboden vers vlees uit te voeren, te pogen uit te voeren of aan een middel van vervoer ten uitvoer aan te bieden, tenzij de zending overeenkomstig door Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij gestelde regelen voorzien is van een of meer merken of bewijsstukken, aangebracht of afgegeven op grond van een van Rijkswege ingesteld onderzoek ten bewijze, dat voldaan is aan de met het oog op de uitvoer door hem gestelde eisen met betrekking tot:

  • a. de toestand van de dieren, waarvan het vlees afkomstig is, vóór het slachten;

  • b. de toestand van het vlees na het slachten;

  • c. de inrichting en uitrusting der slachthuizen en uitsnijderijen;

  • d. de hygiëne bij het slachten en bij de be- en verwerking van het vlees;

  • e. de inrichting van de koelhuizen en de opslag hierin;

  • f. de inlading, het vervoer en de vervoermiddelen;

  • g. andere onderwerpen, voor zover de nakoming van internationale overeenkomsten of van besluiten van volkenrechtelijke organisaties zulks meebrengt.

• 2 Ter uitvoering van het bepaalde in het eerste lid kan Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij voorts regelen stellen met betrekking tot:

  • a. de plaatsen waar, alsmede de tijdruimten waarbinnen, de keuring kan plaatsvinden;

  • b. de wijze van keuring vóór en na het slachten;

  • c. de wijze van slachten.

• 1 Voor zover Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij niet anders bepaalt is het verboden vleesprodukten uit te voeren, te pogen uit te voeren of aan een middel van vervoer ten uitvoer aan te bieden, tenzij de zending overeenkomstig door hem gestelde regelen voorzien is van een of meer bewijsstukken, aangebracht of afgegeven op grond van een van Rijkswege ingesteld onderzoek, ten bewijze dat voldaan is aan de met het oog op de uitvoer door hem gestelde eisen met betrekking tot:

  • a. de inrichting, waarin de bereiding geschiedt;

  • b. het vlees, waarvan de vleesprodukten zijn bereid;

  • c. de wijze van bereiding en behandeling;

  • d. de hygiëne bij de be- en verwerking;

  • e. de verpakking;

  • f. de inrichting van de koelhuizen en de opslag hierin;

  • g. de inlading, het vervoer en de vervoermiddelen;

  • h. andere onderwerpen, voor zover de nakoming van internationale overeenkomsten of van besluiten van volkenrechtelijke organisaties zulks meebrengt.

• 2 Ter uitvoering van het bepaalde in het eerste lid kan Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij voorts regelen stellen met betrekking tot:

  • a. de plaatsen waar, alsmede de tijdruimten waarbinnen, de keuring kan plaatsvinden;

  • b. de wijze van keuring.

• 1 De eisen en regelen, bedoeld in de artikelen 68 en 69, kunnen verschillend zijn naar gelang van de soort van het vee, van het vlees en van de vleesprodukten en naar gelang van het land van bestemming.

• 2 Indien ter uitvoering van het bepaalde in artikel 68, eerste lid onder c en e, en artikel 69, eerste lid onder a en f, wordt voorzien in een officiële erkenning van de aldaar bedoelde instellingen, wordt een zodanige erkenning verleend voor iedere instelling, die aan de daarvoor door Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij gestelde eisen voldoet en wordt de erkenning ingetrokken, indien de instelling niet langer aan deze eisen blijkt te voldoen, doch niet dan nadat gedurende een redelijke termijn gelegenheid is gegeven de noodzakelijke voorzieningen te treffen.

Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij kan van de verbodsbepalingen, neergelegd in artikel 68, eerste lid, en artikel 69, eerste lid, in bijzondere gevallen of groepen van gevallen ontheffing verlenen. Aan deze ontheffing kunnen voorschriften of beperkingen worden verbonden.

Ter zake van een onderzoek van Rijkswege, als bedoeld in de artikelen 68 en 69 wordt vergoeding van kosten geheven overeenkomstig een door Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij vastgesteld tarief.

• 1 Onze Minister kan een vergoeding van kosten heffen overeenkomstig een door hem vastgesteld tarief ter zake van:

  • a. de behandeling van een aanvraag om een bij of krachtens deze wet voorgeschreven vergunning, toelating, aanwijzing, erkenning of registratie danwel een aanvraag tot wijziging daarvan;

  • b. de instandhouding van de bij of krachtens deze wet verleende vergunning, toelating, aanwijzing, erkenning of registratie;

  • c. andere onderzoeken of verrichtingen met betrekking tot dieren, producten van dierlijke oorsprong en andere producten en voorwerpen die dragers van smetstof kunnen zijn, voorzover de onderzoeken of verrichtingen zijn voorgeschreven bij besluit krachtens het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, danwel op verzoek van betrokkenen plaatsvinden.

• 2 Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld met betrekking tot betaling van de vergoeding.

• 1 Onverminderd de artikelen 14, 73 en 75a kan Onze Minister bij of krachtens algemene maatregel van bestuur een vergoeding van kosten heffen overeenkomstig een door hem vastgesteld tarief ter zake van bij die maatregel benoemde onderzoeken of verrichtingen met betrekking tot dieren, producten van dierlijke oorsprong en andere producten en voorwerpen die dragers van smetstof kunnen zijn, voorzover de onderzoeken of verrichtingen zijn voorgeschreven krachtens deze wet.

• 2 Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld met betrekking tot betaling van de vergoeding.

Een tarief als bedoeld in de artikelen 14, 73, 75a en 75b wordt zodanig vastgesteld dat de geraamde baten niet uitgaan boven de geraamde kosten die in een rechtstreeks verband staan met de werkzaamheden waarvoor het tarief wordt vastgesteld, onverminderd de daaromtrent bij besluit krachtens het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap vastgestelde verplichtingen.

Met het opsporen van de in deze wet strafbaar gestelde feiten zijn belast, behalve de bij artikel 141 van het Wetboek van Strafvordering aangewezen ambtenaren:

• a. de ambtenaren van rijks- en gemeentepolitie;

• b. de ambtenaren van de rijksbelastingdienst, bevoegd inzake douane;

• c. de door Onze met de zaken van de landbouw belaste Minister aangewezen ambtenaren.

Bij het opsporen van een bij deze wet strafbaar gesteld feit hebben de in artikel 76 bedoelde ambtenaren toegang tot elke plaats, voor zover dat redelijkerwijs voor de vervulling van hun taak nodig is.

De in artikel 76 bedoelde ambtenaren zijn bevoegd te vorderen, dat bestuurders van vervoermiddelen, met uitzondering van openbare vervoermiddelen, deze doen stilhouden en onderzoek toestaan van de vervoermiddelen en van de zich daarin bevindende voorwerpen. Zij kunnen tevens vorderen, dat de bestuurders overeenkomstig hun aanwijzingen terzake medewerking verlenen.

De in artikel 76 bedoelde ambtenaren zijn bevoegd inzage te vorderen en afschriften te nemen van boeken en andere bescheiden voor zover dit naar hun redelijk oordeel voor de vervulling van hun taak nodig is.

• 1 Overtreding van het bepaalde in de artikelen 2bis, 5bis, eerste lid, 9, tweede lid, 10, tweede lid, 13, 17, 21bis, 24, eerste lid, 24bis, eerste lid, 25, 35, 37, 52, 53, 67, eerste lid, 68, eerste lid, of 69, eerste lid, of krachtens de artikelen 6, 6bis, 8, 9, derde lid, 10, eerste lid, 10a11, 12, 29, 33, 36, 38, 45, 46, 48, 50a, 57, 60, 61, 63, 64bis, 64ter of 71 dezer wet, wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste één jaar of geldboete van de tweede categorie.

• 2 Op overtreding van eene verordening, als bedoeld in artikel 5, lid 1, kan hechtenis worden gesteld van ten hoogste zes maanden of geldboete van de eerste categorie.

Hij, die een der in deze wet bedoelde kenteekenen of merken namaakt of valschelijk plaatst of een echt vervalscht met het oogmerk om het als echt en onvervalscht te gebruiken of te doen gebruiken, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren.

Hij, die wederrechtelijk een der in artikel 9 bedoelde merken verwijdert of vernietigt, wordt gestraft met geldboete van de eerste categorie.

• 1 Hij, die last geeft tot het plegen van een feit, waarop bij deze wet straf is gesteld, wordt, indien dat feit is gepleegd, geacht de dader te zijn.

• 2 Niet strafbaar wegens een der in deze wet strafbaar gestelde feiten, welke als overtredingen worden beschouwd, is een werknemer, indien het strafbaar feit een gevolg is van een last van zijn werkgever.

De bij of krachtens deze wet strafbaar gestelde feiten worden beschouwd als overtredingen, behalve de bij artikel 79 strafbaar gestelde feiten, welke als misdrijven worden beschouwd.

Onze Minister is bevoegd tot toepassing van bestuursdwang ter handhaving van de bij of krachtens deze wet gestelde verplichtingen.

Onder districtshoofd van den veeartsenijkundigen dienst wordt begrepen hij, die dien ambtenaar vervangt.

• 1 Deze wet is niet van toepassing op de door Ons aan te wijzen inrichtingen van onderwijs en van wetenschappelijk onderzoek.

• 2 Bij algemeenen maatregel van bestuur worden voorschriften vastgesteld, ten einde het verspreiden van smetstof door inrichtingen, als bedoeld in het vorige lid, te voorkomen.

Met het inwerking treden dezer wet vervallen:

• a. de wet van 20 Juli 1870 (Staatsblad no. 131), tot regeling van het veeartsenijkundig Staatstoezigt en de veeartsenijkundige politie, gewijzigd bij de wetten van 1 Augustus 1880 (Staatsblad no. 123), 15 April 1886 (Staatsblad no. 64), 15 April 1896 (Staatsblad no. 68), 21 Junij 1901 (Staatsblad no. 157) en 3 Februari 1902 (Staatsblad no. 14);

• b. de wet van 5 Junij 1875 (Staatsblad no. 110), tot vaststelling van bepalingen bij het voorkomen van hondsdolheid, gewijzigd bij de wetten van 15 April 1886 (Staatsblad no. 64), 15 April 1891 ( Staatsblad no. 80) en 3 Februari 1902 (Staatsblad no. 14);

• c. de wet van 8 Augustus 1878 (Staatsblad no. 115), houdende vaststelling van bijzondere bepalingen tot beteugeling der longziekte onder het rundvee in bepaalde deelen des lands, gewijzigd bij de wet van 15 April 1886 (Staatsblad no. 64);

• d. de wet van 16 Juli 1907 (Staatsblad no. 217), houdende bepalingen betreffende de keuring van voor uitvoer bestemd vleesch.

Deze wet kan worden aangehaald onder den titel van "Veewet".

Deze wet treedt in werking op een door Ons te bepalen tijdstip.