Wet overlevering inzake oorlogsmisdrijven

Onverminderd het bepaalde in met andere Mogendheden gesloten uitleveringsverdragen, kunnen personen aan een andere Mogendheid ter berechting worden overgeleverd ter zake van één der misdrijven, bedoeld in de artikelen 8 en 9 van de Wet Oorlogsstrafrecht, de artikelen 1 en 2 van de Uitvoeringswet genocideverdrag of de artikelen 1 en 2 van de Uitvoeringswet folteringsverdrag, indien het feit een ernstige schending oplevert van één der navolgende Verdragen van Genève van 12 augustus 1949:

• a. Verdrag voor de verbetering van het lot der gewonden en zieken, zich bevindende bij de strijdkrachten te velde;

• b. Verdrag voor de verbetering van het lot der gewonden, zieken en schipbreukelingen van de strijdkrachten ter zee;

• c. Verdrag betreffende de behandeling van krijgsgevangenen;

• d. Verdrag betreffende de bescherming van burgers in oorlogstijd;

dan wel van het Aanvullend Protocol bij die Verdragen betreffende de bescherming van de slachtoffers van internationale gewapende conflicten (Protocol I) van 12 december 1977.

De overlevering kan slechts aan een andere Mogendheid geschieden, indien deze partij is bij het geschonden Verdrag.

• 1 Voor zover door Ons niet anders wordt bepaald, wordt de overlevering aangevraagd langs diplomatieke weg.

• 2 Zij wordt slechts toegestaan, indien de andere Mogendheid een met voldoende bewijzen gestaafde telastlegging welke een vervolging rechtvaardigt, inbrengt.

• 1 Personen, wier overlevering overeenkomstig artikel 1 door een andere Mogendheid wordt aangevraagd, kunnen, voor zover zij zich niet reeds in verzekerde bewaring bevinden, worden aangehouden.

• 2 Het bevel van aanhouding moet hun binnen tweemaal vier en twintig uren worden betekend.

• 3 De op en bij hen zijnde goederen kunnen worden in beslag genomen.

• 4 Binnen vier en twintig uren na de aanhouding wordt daarvan kennis gegeven aan het openbaar ministerie bij het gerecht, dat bevoegd is tot kennisneming van het misdrijf, ter zake waarvan de overlevering is aangevraagd.

• 1 Alvorens over een aanvrage tot overlevering te beslissen, wordt het advies ingewonnen van het gerecht, dat bevoegd is tot kennisneming van het misdrijf, ter zake waarvan de overlevering is aangevraagd.

• 2 Het gerecht beslist bij zijn advies, welke der in beslag genomen goederen, in geval van overlevering, aan de opgeëiste persoon zullen worden teruggegeven, en welke, als stukken van overtuiging, zullen worden afgegeven.

• 3 Overlevering vindt in geen geval plaats, indien het gerecht adviseert de overlevering niet toe te staan.

De Regering kan vergunnen, dat een vreemdeling, wiens overlevering ter zake van een ernstige schending van één der in artikel 1 genoemde Verdragen door een andere Mogendheid aan een derde Mogendheid is toegestaan, over het Nederlands grondgebied onder medegeleide van Nederlandse ambtenaren wordt vervoerd, mits de Mogendheid aan welke de overlevering geschiedt, partij is bij het geschonden Verdrag.

De artikelen 9, 10, 12-17, 20-40, 46, 47 en 51-60 van de Uitleveringswet zijn van overeenkomstige toepassing, zulks met dien verstande dat de voorlopige aanhouding ook kan worden bevolen in gevallen waarin de mogelijkheid daartoe niet bij verdrag is voorzien.

Het aan andere Mogendheden ter berechting overleveren van personen, die verdacht worden van oorlogsmisdrijven, wordt voor de Nederlandse Antillen en Aruba zoveel mogelijk in overeenstemming met deze wet geregeld bij algemene maatregel van rijksbestuur.

• 1 Deze wet kan worden aangehaald als "Wet overlevering inzake oorlogsmisdrijven".

• 2 Zij treedt in werking op een nader door Ons te bepalen tijdstip.