Besluit grenswaarden binnen zones rond industrieterreinen

In dit besluit wordt verstaan onder:

wet: de Wet geluidhinder;

uitwendige scheidingsconstructie en verblijfsruimte: hetgeen onder die begrippen wordt verstaan in het Bouwbesluit 2003; gezondheidszorggebouw: hetgeen onder gezondheidszorgfunctie wordt verstaan in het Bouwbesluit 2003;

woonwagenstandplaats: een standplaats als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onderdeel h, van de Woningwet;

zone: een zone rond een industrieterrein;

waarde: de etmaalwaarde van het equivalente geluidsniveau in dB(A) met betrekking tot een industrieterrein;

referentieniveau:

• a. het hoogste van de volgende geluidsniveaus, gemeten over een door Onze Minister te bepalen periode:

  • 1°. het geluidsniveau in dB(A) dat gedurende 95% van de periode op een bepaalde plaats wordt overschreden, de bijdrage van het betrokken industrieterrein daaronder niet begrepen;

  • 2°. het vanwege een weg op die plaats optredende equivalente geluidsniveau in dB(A), verlaagd met 10 dB;

• b. het geluidsniveau, bedoeld in a, onder 1°, indien over de periode van 23.00 tot 07.00 uur minder dan 500 motorvoertuigen van de weg gebruik maken.

Indien artikel 157 van de wet van toepassing is geven gedeputeerde staten slechts toepassing aan de artikelen 2, 2a, 2b, 3, 3a, 5, 6 en 7a, voor zover de gecumuleerde geluidsbelastingen na de correctie op grond van artikel 157, derde lid, van de wet niet leiden tot een naar hun oordeel onaanvaardbare geluidsbelasting.

• 1 Met betrekking tot nieuw te bouwen, nog niet in aanbouw zijnde woningen kunnen gedeputeerde staten toepassing geven aan artikel 47, eerste lid, van de wet, indien de toepassing van maatregelen, gericht op het terugbrengen van de geluidsbelasting, vanwege het industrieterrein, van de uitwendige scheidingsconstructie van de betrokken woningen, tot 50 dB(A) onvoldoende doeltreffend zal zijn.

• 2 Het eerste lid vindt slechts toepassing in die gevallen waarin:

  • a. het referentieniveau ter plaatse van de uitwendige scheidingsconstructie van de woningen waarvoor de hogere waarde is verzocht, hoger is dan of gelijk is aan het equivalente geluidsniveau vanwege het betrokken industrieterrein, of

  • b. de woningen ter plaatse noodzakelijk zijn om redenen van grond- of bedrijfsgebondenheid, of

  • c. de woningen in een dorps- of stadsvernieuwingsplan worden opgenomen, dan wel door de gekozen situering een open plaats tussen aanwezige bebouwing opvullen, of

  • d. de ligging van de geluidsbronnen op het betrokken industrieterrein zodanig is dat de geluidsbelasting, vanwege dit industrieterrein en vanwege andere geluidsbronnen, van ten minste één uitwendige scheidingsconstructie van elk van de woningen lager is dan of gelijk is aan 50 dB(A), of

  • e. de woningen ter plaatse gesitueerd worden als vervanging van bestaande bebouwing.

• 3 Met betrekking tot nieuw te bouwen, nog niet in aanbouw zijnde woningen kunnen gedeputeerde staten toepassing geven aan artikel 66 van de wet in gevallen als bedoeld in het tweede lid, onder a tot en met e, indien toepassing van maatregelen, gericht op het terugbrengen van de geluidsbelasting, vanwege het industrieterrein, van de uitwendige scheidingsconstructie van de betrokken woningen tot 50 dB(A) onvoldoende doeltreffend zal zijn dan wel overwegende bezwaren ontmoet van de stedebouwkundige, landschappelijke of financiële aard.

• 1 Met betrekking tot nieuw te bouwen, nog niet in aanbouw zijnde woningen kunnen gedeputeerde staten toepassing geven aan de artikelen 48, eerste lid, en 67, eerste lid, van de wet, indien de toepassing van maatregelen, gericht op het terugbrengen van de te verwachten toename van de geluidsbelasting vanwege het industrieterrein, van de uitwendige scheidingsconstructie van de betrokken woningen tot de voordien geldende ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting, onvoldoende doeltreffend zal zijn, dan wel overwegende bezwaren ontmoet van stedebouwkundige, landschappelijke of financiële aard.

• 2 Gedeputeerde staten kunnen voorts met betrekking tot nieuw te bouwen, nog niet in aanbouw zijnde woningen toepassing geven aan de artikelen 48, eerste lid, en 67, eerste lid, van de wet in die gevallen waarin door wijziging van industriële activiteiten op het industrieterrein voor een ongeveer gelijk aantal woningen binnen de zone aanmerkelijk lagere geluidsbelastingen optreden dan de voordien geldende.

• 1 Met betrekking tot nieuw te bouwen, nog niet in aanbouw zijnde woningen kunnen gedeputeerde staten toepassing geven aan artikel 67, vierde lid, van de wet:

  • 1°. bij herstructurering van havenbekkens, haventerreinen of activiteiten die zeehavengebonden zijn, en

  • 2°. indien de toepassing van maatregelen, gericht op het terugbrengen van de geluidsbelasting, vanwege het industrieterrein, van de uitwendige scheidingsconstructie van de betrokken woningen tot 50 dB(A) onvoldoende doeltreffend zal zijn, dan wel overwegende bezwaren ontmoet van stedebouwkundige, landschappelijke of financiële aard.

• 2 Met betrekking tot nieuw te bouwen, nog niet in aanbouw zijnde woningen kunnen gedeputeerde staten toepassing geven aan artikel 67, vijfde lid, van de wet, indien de toepassing van maatregelen, gericht op het terugbrengen van de geluidsbelasting, vanwege het industrieterrein, van de uitwendige scheidingsconstructie van de betrokken woningen tot 50 dB(A) onvoldoende doeltreffend zal zijn, dan wel overwegende bezwaren ontmoet van stedebouwkundige, landschappelijke of financiële aard.

• 1 Met betrekking tot aanwezige of in aanbouw zijnde woningen kunnen gedeputeerde staten toepassing geven aan artikel 47, eerste lid, van de wet, indien de toepassing van maatregelen, gericht op het terugbrengen van de geluidsbelasting, vanwege het industrieterrein, van de uitwendige scheidingsconstructie van de betrokken woningen, tot 50 dB(A) onvoldoende doeltreffend zal zijn.

• 2 Het eerste lid vindt slechts toepassing in die gevallen waarin:

  • a. het referentieniveau ter plaatse van de uitwendige scheidingsconstructie van de woningen waarvoor de hogere waarde is verzocht, hoger is dan of gelijk is aan het equivalente geluidsniveau vanwege het betrokken industrieterrein

  • b. de woningen ter plaatse noodzakelijk zijn om redenen van grond- of bedrijfsgebondenheid, of

  • c. de ligging van de geluidsbronnen op het betrokken industrieterrein zodanig is dat de geluidsbelasting, vanwege dit industrieterrein en vanwege andere geluidsbronnen, van ten minste één uitwendige scheidingsconstructie van elk van de woningen lager is dan of gelijk is aan 50 dB(A).

• 3 Met betrekking tot aanwezige of in aanbouw zijnde woningen kunnen gedeputeerde staten toepassing geven aan artikel 66 van de wet in gevallen als bedoeld in het tweede lid, onder a, b en c, indien de toepassing van maatregelen, gericht op het terugbrengen van de geluidsbelasting, vanwege het industrieterrein, van de uitwendige scheidingsconstructie van de betrokken woningen tot 50 dB(A) onderscheidenlijk 55 dB(A) onvoldoende doeltreffend zal zijn, dan wel overwegende bezwaren ontmoet van stedebouwkundige, landschappelijke of financiële aard.

• 1 Met betrekking tot aanwezige of in aanbouw zijnde woningen kunnen gedeputeerde staten toepassing geven aan de artikelen 48, eerste lid, en 67, eerste lid, van de wet, indien de toepassing van maatregelen, gericht op het terugbrengen van de te verwachten geluidsbelasting vanwege het industrieterrein, van de uitwendige scheidingsconstructie van de betrokken woningen tot de voordien geldende ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting, onvoldoende doeltreffend zal zijn, dan wel overwegende bezwaren ontmoet van stedebouwkundige, landschappelijke of financiële aard.

• 2 Gedeputeerde staten kunnen voorts met betrekking tot aanwezige of in aanbouw zijnde woningen toepassing geven aan de artikelen 48, eerste lid, en 67, eerste lid, van de wet, in die gevallen waarin door wijziging van industriële activiteiten op het industrieterrein voor een ongeveer gelijk aantal woningen binnen de zone aanmerkelijk lagere geluidsbelastingen optreden dan de voordien geldende.

Een verzoek als bedoeld in de artikelen 47, eerste lid, 48, eerste lid, 50, eerste lid, 66, en 68, tweede lid, van de wet kan worden gedaan door:

• a. burgemeester en wethouders van de gemeente waarin de woningen of de andere geluidsgevoelige bestemmingen bedoeld in de artikelen 4 en 4a gesitueerd zijn of worden, waarvoor de hogere waarde verzocht wordt;

• b. burgemeester en wethouders van de gemeente waarin het industrieterrein gesitueerd is of wordt met betrekking waartoe de hogere waarde verzocht wordt;

• c. degene die het beheer voert over het industrieterrein met betrekking waartoe de hogere waarde verzocht wordt;

• d. het bestuur van de Kamer van Koophandel en Fabrieken van het gebied waarin het industrieterrein, met betrekking waartoe de hogere waarde verzocht wordt, gesitueerd is of wordt.

• 1 Burgemeester en wethouders van de gemeente, bedoeld in artikel 10, onder a, maken, zo nodig op verzoek van een verzoeker als bedoeld in artikel 10, onder b, c of d, het voornemen tot het indienen van een verzoek in ieder geval zoveel mogelijk gelijktijdig bekend door middel van:

  • a. kennisgeving in één of meer in de in artikel 10, onder a bedoelde gemeente verspreiding vindende dag-, nieuws- of huis-aan-huis-bladen en voorts op de in die gemeente gebruikelijke wijze;

  • b. terinzagelegging van het ontwerp van het verzoek met de daarbij behorende stukken op het gemeentehuis van de in artikel 10, onder a, bedoelde gemeente;

  • c. niet op naam gestelde kennisgeving aan de gebruikers van de woningen of de woonwagenstandplaatsen, het bevoegd gezag van scholen en de directies van de in artikel 4 bedoelde andere gebouwen waarvoor een hogere waarde wordt verzocht.

• 2 Burgemeester en wethouders van de gemeente, bedoeld in artikel 10, onder a, stellen een ieder in de gelegenheid gedurende vier weken vanaf de dag waarop het ontwerp van het verzoek ter inzage is gelegd, het ontwerp met de daarbij behorende stukken in te zien en opmerkingen ten aanzien van het ontwerp schriftelijk te maken.

• 3 Indien het voornemen tot het indienen van een verzoek verband houdt met een toepassing van artikel 52, tweede lid, onder b, van de wet of van artikel 19 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening, kan in afwijking van het tweede lid het ontwerp van het verzoek gedurende twee weken ter inzage worden gelegd.

• 1 Het verzoek en het ontwerp van een verzoek bevatten ten minste:

  • a. de verzochte hogere waarde;

  • b. de redenen die aan het verzoek ten grondslag liggen;

  • c. de resultaten van het akoestisch onderzoek als bedoeld in artikel 43 of 62 van de wet;

  • d. een beschrijving van de mogelijkheden om de geluidsbelasting, van de woningen of, voor zover van toepassing, andere geluidsgevoelige bestemmingen bedoeld in artikel 4, tot een lagere waarde te verminderen dan onder a bedoelde, alsmede een schatting van de hieraan verbonden extra kosten;

  • e. een verklaring dat maatregelen als bedoeld in artikel 111, eerste lid, van de wet, zullen worden getroffen, indien de geluidsbelasting binnen de woning bij gesloten ramen meer bedraagt dan 35 dB(A).

• 2 Het verzoek gaat vergezeld van een of meer kaarten met bijbehorende verklaring. Met betrekking tot deze kaart of kaarten is artikel 16 van het Besluit op de ruimtelijke ordening 1985 (Stb. 627) van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat in plaats van "plan" telkens gelezen wordt: "verzoek". De kaart of kaarten geven bovendien de ligging weer van geluidszones langs wegen, rond industrieterreinen en rond luchtvaartterreinen als bedoeld in artikel 25, tweede lid, van de Luchtvaartwet (Stb. 1958, 47), alsmede de in die zones voorkomende gebieden, aangewezen overeenkomstig artikel 1.2, tweede lid, onder d, van de Wet milieubeheer, voor zover de woningen, gebouwen of terreinen waarop het verzoek betrekking heeft, binnen zodanige zones zijn of worden gesitueerd.

• 3 Gedeputeerde staten kunnen van de verzoeker nadere toelichting, tekeningen en kaarten verlangen, indien zij deze noodzakelijk achten voor de beoordeling van het verzoek.

• 4 Indien het verzoek wordt gedaan in samenhang met de voorbereiding van een bestemmingsplan dat met toepassing van artikel 11 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening (Stb. 1985, 626) moet worden uitgewerkt of kan worden gewijzigd, kunnen gedeputeerde staten het verzoek in behandeling nemen, indien niet is voldaan aan het tweede lid.

De verzoeker zendt gelijktijdig met het indienen van zijn verzoek een afschrift van het verzoek en de hierbij behorende stukken naar de verzoekgerechtigden, bedoeld in artikel 10, die het verzoek niet hebben gedaan.

Gedeputeerde staten tekenen de datum van ontvangst van een verzoek aan op het geschrift waarbij het verzoek is ingediend, en zenden de verzoeker een bewijs van ontvangst, waarin de datum is vermeld.

• 1 Burgemeester en wethouders van de gemeente, bedoeld in artikel 10, onder a, houden binnen de in artikel 11, tweede lid, bedoelde termijn een openbare zitting, waarbij een ieder de gelegenheid wordt gegeven opmerkingen te maken ten aanzien van het ontwerp van het verzoek, bedoeld in artikel 11.

• 2 Burgemeester en wethouders van de gemeente, bedoeld in artikel 10, onder a, stellen een rapport op van de wijze waarop de bevolking bij de totstandkoming van het verzoek, bedoeld in artikel 10, is betrokken, waarin in ieder geval begrepen zijn een verslag van de openbare zitting en afschriften van de schriftelijk gemaakte opmerkingen over het ontwerp van het verzoek. Zij zenden dit rapport onmiddellijk toe aan degenen die op de openbare zitting opmerkingen ten aanzien van het ontwerp van het verzoek hebben gemaakt, en aan de verzoeker.

• 3 Een verzoek als bedoeld in artikel 10 gaat vergezeld van het in het tweede lid bedoelde rapport.

• 4 Dit artikel blijft van toepassing zolang de betrokken gemeente met inachtneming van artikel 151 juncto artikel 297 van de Gemeentewet geen inspraakverordening heeft vastgesteld en in werking heeft laten treden.

• 1 Dit besluit kan worden aangehaald als "Besluit grenswaarden binnen zones rond industrieterreinen".

• 2 Het treedt in werking op een door Ons te bepalen tijdstip.