Wet bodembescherming

• 1 Het servicecentrum heeft in elk geval tot taak het geven van advies over de reinigbaarheid van verontreinigde grond.

• 2 Het servicecentrum brengt binnen vier weken na de datum van ontvangst van een adviesaanvrage over de reinigbaarheid van verontreinigde grond schriftelijk advies uit aan de aanvrager. Het zendt tegelijkertijd met de verzending van het in de eerste volzin bedoelde advies afschrift daarvan aan gedeputeerde staten van de provincie, waarin de verontreinigde grond is gelegen.

• 3 Het advies omvat mede het met de reiniging te bereiken resultaat en de daarmee gemoeide kosten.

• 1 Het servicecentrum heeft een reglement met betrekking tot de wijze waarop het zijn in artikel 21 bedoelde taak zal vervullen en houdt een register bij met betrekking tot de door hem uitgebrachte adviezen. Bij dat reglement worden tevens de bedragen vastgesteld ter dekking van de kosten die verband houden met zijn werkzaamheden, ter uitvoering van de in artikel 21, eerste lid, bedoelde taak alsmede voor de kosten die voor hem voortvloeien uit overige door hem verleende diensten. Het regelt daarbij de wijze van inning van het uit dien hoofde door degenen die van zijn diensten gebruik maken, verschuldigde.

• 2 Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld omtrent de inrichting van het in het eerste lid bedoelde register en de in dat register op te nemen gegevens.

• 3 Het reglement en wijzigingen daarvan worden ter kennis van Onze Minister gebracht.

• 1 Degene die voornemens is verontreinigde grond af te graven, gaat niet tot afgraven over dan nadat hij aan het servicecentrum advies over de reinigbaarheid van die grond heeft gevraagd, tenzij in een geval als bedoeld in artikel 27, eerste lid, de geboden spoed zich daartegen verzet.

• 2 Artikel 28, derde lid, is van overeenkomstige toepassing op de in het eerste lid bedoelde adviesaanvrage.

• 3 Bij ministeriële regeling kunnen categorieën verontreinigde grond of activiteiten waarbij verontreinigde grond wordt afgegraven, worden aangewezen, waarvoor een adviesaanvrage aan het servicecentrum achterwege kan blijven.

Bij ministeriële regeling worden regels gesteld omtrent:

• a. de bij de adviesaanvrage te verstrekken gegevens en

• b. de beoordeling van de reinigbaarheid van verontreinigde grond.

De statuten van het servicecentrum en wijzigingen daarvan behoeven de instemming van Onze Minister. De artikelen 10:28 tot en met 10:31 van de Algemene wet bestuursrecht zijn van overeenkomstige toepassing.

Benoeming, schorsing of ontslag van de leden van de raad van commissarissen alsmede van het bestuur van het servicecentrum behoeven de instemming van Onze Minister. De artikelen 10:28 tot en met 10:31 van de Algemene wet bestuursrecht zijn van overeenkomstige toepassing.

• 1 Degene die op of in de bodem handelingen verricht als bedoeld in de artikelen 6 tot en met 11 en daarbij kennis neemt van een verontreiniging of aantasting van de bodem die door die handelingen wordt veroorzaakt, maakt zo spoedig mogelijk melding van de verontreiniging of de aantasting bij gedeputeerde staten van de provincie waar zij plaatsvindt, en geeft daarbij aan welke van de in artikel 13 bedoelde maatregelen hij voornemens is te treffen of reeds heeft getroffen.

• 2 In een geval als bedoeld in het eerste lid kunnen gedeputeerde staten aanwijzingen geven met betrekking tot de te nemen maatregelen. De in de eerste volzin bedoelde maatregelen kunnen tevens een aanwijzing inhouden tot het inwinnen van advies bij het servicecentrum over de reinigbaarheid van de verontreinigde grond. Tenzij de geboden spoed zich daartegen verzet, geven gedeputeerde staten geen aanwijzing tot het afgraven van verontreinigde grond, dan nadat zij kennis hebben genomen van het advies van het servicecentrum over de reinigbaarheid van die grond.

• 3 Degene die bij de handelingen is betrokken, maakt terstond melding van de verontreiniging of de aantasting bij degene die de handelingen verricht, dan wel bij gedeputeerde staten van de provincie waar zij plaatsvindt.

• 4 Gedeputeerde staten stellen zo spoedig mogelijk burgemeester en wethouders van de gemeente waar zich de verontreiniging of de aantasting voordoet, en de inspecteur op de hoogte van de meldingen die bij hen overeenkomstig het eerste of het derde lid zijn gedaan.

• 1 Degene die voornemens is de bodem te saneren dan wel handelingen te verrichten ten gevolge waarvan de verontreiniging van de bodem wordt verminderd of verplaatst, doet van dat voornemen melding bij gedeputeerde staten van de betrokken provincie.

• 2 Bij de melding, bedoeld in het eerste lid, worden gegevens verstrekt omtrent de resultaten van onderzoek met betrekking tot de kwaliteit van de bodem, daarbij inbegrepen de resultaten van eventueel nader onderzoek, het tijdstip waarop met die handeling zal worden aangevangen, en indien verontreinigde grond zal worden afgegraven of verontreinigd grondwater zal worden onttrokken, de bestemming van die grond en dat grondwater. Indien grond zal worden afgegraven, wordt bij de melding tevens aangegeven of deze zal worden gereinigd en, indien de grond geheel of gedeeltelijk niet zal worden gereinigd, worden de redenen daarvoor vermeld.

• 3 Een melding als bedoeld in het eerste lid kan achterwege blijven, indien de betrokkene redelijkerwijs kan aannemen dat de sanering of de handeling waarop zijn voornemen betrekking heeft geen geval van ernstige verontreiniging betreft en tevens vaststaat:

  • 1°. dat de betreffende hoeveelheid verontreinigde grond of verontreinigd grondwater 50 kubieke meter onderscheidenlijk 1000 kubieke meter niet te boven gaat, of

  • 2°. dat uit de aard van de in het eerste lid bedoelde handelingen volgt dat de grond slechts tijdelijk wordt verplaatst en na verplaatsing wordt teruggebracht.

• 4 Bij algemene maatregel van bestuur kan worden bepaald in welke andere gevallen dan die, genoemd in het derde lid, een melding als bedoeld in het eerste lid achterwege kan blijven, mits het niet gevallen van ernstige verontreiniging betreft.

• 5 Gedeputeerde staten stellen de inspecteur en, indien het niet hun voornemen betreft, burgemeester en wethouders van de betrokken gemeente op de hoogte van een ingevolge het eerste lid gedane melding. Tegelijkertijd doen zij daarvan kennisgeving in één of meer dag-, nieuws- of huis-aan-huis-bladen.

• 6 Dit artikel is niet van toepassing in gevallen als bedoeld in de artikelen 27, 30, eerste lid, en 43.

• 1 Gedeputeerde staten stellen in een beschikking vast of sprake is van een geval van ernstige verontreiniging:

  • a. naar aanleiding van een nader onderzoek of

  • b. naar aanleiding van een melding als bedoeld in artikel 28, eerste lid.

• 2 Zij beslissen zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk binnen dertien weken na ontvangst van het nader onderzoek of de melding.

• 3 Degene die een melding als bedoeld in artikel 28, eerste lid, heeft gedaan, gaat niet over tot de in dat lid bedoelde handelingen dan:

  • a. nadat het advies, bedoeld in artikel 23, eerste lid, is gevraagd, en

  • b. nadat een beschikking als bedoeld in het eerste lid, onder b, is gegeven, dan wel

  • c. indien binnen de termijn, bedoeld in het tweede lid, geen beschikking is gegeven als bedoeld in het eerste lid, onder b: nadat die termijn is verstreken.

• 1 Indien ten gevolge van een ongewoon voorval een geval van ernstige verontreiniging ontstaat of de bodem ernstig is of dreigt te worden aangetast, nemen gedeputeerde staten onverwijld de naar hun oordeel noodzakelijke maatregelen ten einde de oorzaak van de verontreiniging of aantasting weg te nemen en de bodem te saneren of de aantasting en de directe gevolgen daarvan te beperken en zoveel mogelijk ongedaan te maken.

• 2 Met betrekking tot degene die een handeling verricht, die naar het oordeel van gedeputeerde staten de oorzaak of mede de oorzaak is van de verontreiniging of aantasting, kunnen de in het eerste lid bedoelde maatregelen inhouden:

  • a. een bevel die handeling te staken;

  • b. een bevel die handeling te staken indien niet voldaan wordt aan door gedeputeerde staten te stellen eisen.

• 3 Met betrekking tot degene op wiens grondgebied de oorzaak van de verontreiniging of de aantasting zich bevindt, dan wel de verontreiniging, de aantasting of de directe gevolgen zich voordoen, kunnen de in het eerste lid bedoelde maatregelen een bevel inhouden daarbij aan te geven personen op zijn grondgebied toe te laten en in de gelegenheid te stellen, zonodig met gebruik van hulpmiddelen:

  • a. ter plaatse een onderzoek in te stellen naar de oorzaak en de omvang van de verontreiniging, de aantasting of de directe gevolgen;

  • b. de oorzaak van de verontreiniging of de aantasting weg te nemen dan wel de bodem te saneren of de aantasting en de directe gevolgen daarvan te beperken en zoveel mogelijk ongedaan te maken.

• 4 Met betrekking tot degene op wiens grondgebied maatregelen moeten worden getroffen om op een in de directe omgeving gelegen grondgebied van een ander de bodem te kunnen saneren of de aantasting en de directe gevolgen daarvan te beperken en zoveel mogelijk ongedaan te maken, kunnen de in het eerste lid bedoelde maatregelen een bevel inhouden daarbij aan te geven personen op zijn grondgebied toe te laten en in de gelegenheid te stellen de daarbij aan te geven maatregelen uit te voeren.

Indien Onze commissaris in de provincie waar een verontreiniging of aantasting als bedoeld in artikel 30 zich voordoet, van oordeel is dat deze een zodanig gevaar voor het milieu oplevert, dan wel daarvan een zodanige schade aan goederen te duchten is dat onverwijld handelen noodzakelijk is, worden de in artikel 30 bedoelde maatregelen, zolang deze toestand voortduurt en totdat gedeputeerde staten van hun bevoegdheden gebruik maken, door hem genomen.

• 1 Gedeputeerde staten en Onze commissaris geven aan artikel 30 onderscheidenlijk artikel 31 geen toepassing - tenzij de geboden spoed zich daartegen verzet - zonder aan de inspecteur, het servicecentrum en de burgemeester van de gemeente waar de verontreiniging, de aantasting of de directe gevolgen daarvan zich voordoen, de gelegenheid te hebben geboden hen terzake van advies te dienen.

• 2 Zij geven aan genoemde artikelen evenmin toepassing - tenzij de geboden spoed zich daartegen verzet - zonder aan de betrokkene de gelegenheid te hebben geboden binnen een daartoe te stellen termijn de bodem te saneren of de aantasting en de directe gevolgen daarvan te beperken en zoveel mogelijk ongedaan te maken. Daarbij kunnen zij aanwijzingen geven met betrekking tot de wijze waarop zulks dient te geschieden.

• 3 Bij de beschikking waarbij een maatregel wordt genomen als bedoeld in artikel 30, wordt door gedeputeerde staten onderscheidenlijk Onze commissaris een termijn van ten hoogste een jaar gesteld, na het verstrijken waarvan de maatregel vervalt. Gedeputeerde staten kunnen zodanige termijn telkenmale voor ten hoogste een jaar verlengen indien naar hun oordeel de ernst van de verontreiniging, de aantasting of de gevolgen niet of niet in voldoende mate is verminderd.

• 1 De burgemeester van een gemeente waar zich een verontreiniging of een aantasting als bedoeld in artikel 30 voordoet dan wel de directe gevolgen daarvan zich voordoen, en de inspecteur kunnen gedeputeerde staten onderscheidenlijk Onze commissaris verzoeken aan de in artikel 30 bedoelde maatregelen toepassing te geven.

• 2 Van de beschikking, houdende de beslissing op zodanig verzoek, wordt tevens mededeling gedaan aan de andere in het eerste lid genoemde instantie die kan verzoeken toepassing aan de in artikel 30 bedoelde maatregelen te geven.

Een ingevolge artikel 30 of 31 genomen beschikking wordt onverwijld aan de betrokkene bekendgemaakt alsmede medegedeeld aan de burgemeester van de gemeente waar de verontreiniging, de aantasting of de directe gevolgen daarvan zich voordoen en de provinciale milieucommissie, bedoeld in artikel 2.41 van de Wet milieubeheer.

• 1 Voor zover de verontreiniging of aantasting de bodem onder oppervlaktewater betreft, berusten - in afwijking van artikel 30 - de in dat artikel aan gedeputeerde staten toegekende bevoegdheden bij de waterkwaliteitsbeheerder. Gelijke bevoegdheden berusten bij de waterkwaliteitsbeheerder voor zover de verontreiniging of aantasting de kust of de oever van oppervlaktewater betreft, tenzij redelijkerwijs kan worden aangenomen dat die verontreiniging of aantasting geen gevolgen heeft voor de bodem onder dat water.

• 2 In een geval als bedoeld in het eerste lid:

  • a. heeft, behoudens indien de verontreiniging of aantasting de bodem onder of de kust of de oever van oppervlaktewater betreft waarvoor Onze Minister van Verkeer en Waterstaat waterkwaliteitsbeheerder is, Onze commissaris in de provincie waar de verontreiniging of aantasting zich voordoet, de in artikel 31 bedoelde bevoegdheden totdat de waterkwaliteitsbeheerder van zijn bevoegdheden gebruik maakt;

  • b. zijn de artikelen 32 tot en met 34 van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat voor de toepassing van die artikelen gedeputeerde staten van de betrokken provincie worden gelijkgesteld met de burgemeester van de betrokken gemeente.

• 3 Ten aanzien van de schade ten gevolge van een overeenkomstig het eerste lid j° artikel 30, derde of vierde lid, door de waterkwaliteitsbeheerder gegeven bevel is artikel 74 van overeenkomstige toepassing.

Dit onderdeel is (nog) niet in werking getreden; zie het overzicht van wijzigingen

• 1 Gedeputeerde staten stellen in een beschikking als bedoeld in artikel 29, eerste lid, waarbij zij vaststellen dat er sprake is van een geval van ernstige verontreiniging, tevens vast of er van urgentie sprake is om het geval te saneren, waarbij zij in ieder geval rekening houden met het risico voor mens, plant of dier als gevolg van blootstelling aan de verontreiniging, gegeven het gebruik van de bodem op het ogenblik waarop de beschikking wordt gegeven.

• 2 Indien gedeputeerde staten vaststellen dat van urgentie sprake is als bedoeld in het eerste lid, bepalen zij dat met de sanering dient te worden begonnen voor een door hen vast te stellen tijdstip dat ligt:

  • a. zo spoedig mogelijk na de inwerkingtreding van de beschikking, bedoeld in het eerste lid, doch uiterlijk vier jaar nadien, of

  • b. ten minste vier jaar na de inwerkingtreding van die beschikking.

• 3 Bij de beschikking kunnen gedeputeerde staten aangeven welke tijdelijke beveiligingsmaatregelen aan de sanering vooraf dienen te gaan en op welke wijze en tijdstippen aan hen verslag wordt gedaan van de uitvoering van die maatregelen.

• 4 Bij de beschikking geven gedeputeerde staten aan welke wijzigingen van het gebruik van de bodem aan hen dienen te worden gemeld.

• 5 Gedeputeerde staten kunnen naar aanleiding van een verslag als bedoeld in het derde lid, een melding als bedoeld in het vierde lid, of een wijziging van omstandigheden de urgentie, bedoeld in het eerste lid, anders vaststellen of het tijdstip van de sanering, bedoeld in het tweede lid, vaststellen of anders vaststellen.

• 6 Bij de maatregel, bedoeld in artikel 36, kunnen regels worden gesteld met betrekking tot de toepassing van het eerste, tweede en vijfde lid.

• 1 Degene die de bodem saneert, dient de sanering zodanig uit te voeren dat daardoor de functionele eigenschappen die de bodem voor mens, plant of dier heeft, worden behouden of hersteld, tenzij zich omstandigheden voordoen als bedoeld in het derde lid.

• 2 [Red: Dit lid is nog niet in werking getreden.]

• 3 Bij algemene maatregel van bestuur wordt bepaald in welke daarbij aangewezen omstandigheden die verband houden met bijzondere kenmerken van het betrokken geval van verontreiniging, maatregelen kunnen worden genomen, die leiden tot het isoleren en het beheersen van de verontreiniging alsmede tot het controleren van de effecten van het isoleren en het beheersen. Bij ministeriële regeling worden nadere regels gesteld omtrent isoleren, beheersen en controleren als bedoeld in de eerste volzin.

• 4 Indien het belang van de bescherming van de bodem zich daartegen niet verzet, kunnen gedeputeerde staten op verzoek van degene die de bodem saneert, bepalen dat de sanering in fasen wordt uitgevoerd. Zij geven daarbij aan:

  • a. voor de uitvoering van welke fasen vooraf een melding aan hen wordt gedaan en welke gegevens daarbij worden overgelegd;

  • b. in welke fase welke tijdelijke beveiligingsmaatregelen dienen te worden getroffen;

  • c. op welke wijze en op welke tijdstippen aan hen verslag wordt gedaan van de uitvoering van de tijdelijke beveiligingsmaatregelen en

  • d. welke wijzigingen van het gebruik van de bodem aan hen dienen te worden gemeld.

• 5 Naar aanleiding van een melding als bedoeld in het vierde lid, onder a of d, of een verslag als bedoeld in het vierde lid, onder c, kunnen gedeputeerde staten aanwijzingen geven omtrent de verdere uitvoering van de sanering, die een wijziging inhouden van onderdelen van het saneringsplan waarmee reeds is ingestemd.

• 1 Indien een geval van ernstige verontreiniging wordt vermoed gaat de melding, bedoeld in artikel 28, voor zover dit niet reeds ingevolge dat artikel is vereist, tevens vergezeld van de resultaten van het nader onderzoek alsmede de resultaten van het saneringsonderzoek en van een saneringsplan, dat in ieder geval inhoudt:

  • a. een nadere beschrijving van de wijze waarop de sanering zal worden uitgevoerd;

  • b. een beschrijving van de effecten die met de te treffen saneringsmaatregelen worden beoogd, waaronder mede begrepen een nadere beschrijving van de kwaliteit van de bodem die met de sanering zal worden bereikt;

  • c. indien na de sanering verontreiniging in de bodem aanwezig blijft: een beschrijving van de wijze waarop het betrokken grondgebied in verband met het isoleren van die verontreiniging zal worden beheerd en van de maatregelen die zullen worden genomen in verband met beperkingen die de verontreiniging voor het gebruik van de bodem met zich brengt;

  • d. een begroting van de kosten van de sanering en een overzicht van de daarvoor beschikbare middelen;

  • e. indien de verontreinigde grond zal worden afgegraven of het verontreinigde grondwater zal worden onttrokken, de bestemming van die grond onderscheidenlijk dat grondwater;

  • f. een beschrijving van de werkzaamheden op grond waarvan gedeputeerde staten kunnen beoordelen of de sanering overeenkomstig het plan is uitgevoerd.

  Provinciale staten kunnen nadere regels stellen omtrent de gegevens die in het saneringsplan worden opgenomen.

• 2 Het saneringsplan behoeft de instemming van gedeputeerde staten, die slechts met het plan instemmen indien door de daarin beschreven sanering naar hun oordeel wordt voldaan aan het bij of krachtens artikel 38 bepaalde. Zij beslissen hierover binnen dertien weken na de indiening van het saneringsplan. Zij kunnen deze termijn binnen vier weken na de datum van ontvangst van de melding verlengen met ten hoogste dertien weken. Met de uitvoering van het saneringsplan kan worden begonnen nadat gedeputeerde staten met dat plan hebben ingestemd of die instemming van rechtswege is verleend. Aan de instemming kunnen voorwaarden worden verbonden. De instemming is van rechtswege verleend, indien gedeputeerde staten niet binnen de instemmingstermijn van dertien weken of voor de afloop van de termijn waarmee is verlengd een beslissing hebben genomen. Een instemming van rechtswege wordt aangemerkt als een besluit in de zin van artikel 1:3 van de Algemene wet bestuursrecht.

• 3 Indien het voornemen, bedoeld in artikel 28, eerste lid, inhoudt dat de sanering niet onmiddellijk wordt uitgevoerd nadat de beschikking, bedoeld in artikel 29, eerste lid, is gegeven, kunnen gedeputeerde staten bepalen dat de in het eerste lid bedoelde stukken niet reeds bij de melding behoeven te worden ingediend.

• 1 In afwijking van de artikelen 28 en 39 kunnen gedeputeerde staten toestaan bij een melding als bedoeld in artikel 28, die een voornemen betreft om een handeling te verrichten ten gevolge waarvan slechts een gering gedeelte van de verontreiniging van de bodem wordt verplaatst, te volstaan met het verstrekken van:

  • a. de resultaten van een nader onderzoek van het betrokken gedeelte en

  • b. een saneringsplan voor het betrokken gedeelte.

• 2 De stukken, bedoeld in het eerste lid, behoeven de goedkeuring van gedeputeerde staten. Artikel 39, tweede lid, tweede en derde volzin, is van overeenkomstige toepassing voor het betrokken gedeelte.

• 1 Burgemeester en wethouders doen aan gedeputeerde staten opgave van de hun bekende en binnen het grondgebied van hun gemeente gelegen onderzoeksgevallen en gevallen van ernstige verontreiniging. Burgemeester en wethouders stellen degene op wiens grondgebied zich een geval voordoet als bedoeld in de eerste volzin daarvan zo spoedig mogelijk op de hoogte.

• 2 Gedeputeerde staten stellen de inspecteur op de hoogte van een ingevolge het eerste lid gedane opgave.

Indien:

• a. binnen het grondgebied van een geval van ernstige verontreiniging een ander geval van ernstige verontreiniging is gelegen dan wel

• b. zich gevallen van ernstige verontreiniging binnen aan elkaar grenzende grondgebieden voordoen en

naar het oordeel van gedeputeerde staten binnen de groep van gevallen, bedoeld onder a onderscheidenlijk onder b, met het oog op de aanpak van de verontreiniging voldoende samenhang bestaat, bepalen gedeputeerde staten dat met de sanering van beide gevallen tezelfdertijd wordt begonnen.

• 1 Gedeputeerde staten kunnen met betrekking tot het grondgebied waarop de verontreiniging zich bevindt of de directe gevolgen daarvan zich voordoen:

  • a. bij een onderzoeksgeval bevelen op de daarbij aangegeven wijze nader onderzoek te verrichten of

  • b. bij een geval van ernstige verontreiniging bevelen tijdelijke beveiligingsmaatregelen te treffen.

  De in de eerste volzin bedoelde bevelen kunnen mede inhouden een bevel tot het inwinnen van advies bij het servicecentrum over de reinigbaarheid van de verontreinigde grond. Tenzij de geboden spoed zich daartegen verzet, geven gedeputeerde staten geen bevel tot het afgraven van verontreinigde grond, dan nadat zij kennis hebben genomen van het advies van het servicecentrum over de reinigbaarheid van die grond.

• 2 De in het eerste lid bedoelde bevelen kunnen slechts worden gegeven aan degene die een zakelijk of persoonlijk recht heeft op dat grondgebied en het tevens in gebruik heeft of heeft gehad in de uitoefening van een bedrijf.

• 3 Gedeputeerde staten kunnen tevens:

  • a. degene door wiens handelen een onderzoeksgeval of geval van ernstige verontreiniging is veroorzaakt, dan wel

  • b. de eigenaar of de erfpachter van het grondgebied waarop zich bij zodanige gevallen de verontreiniging bevindt of de directe gevolgen daarvan zich voordoen,

  bevelen op de daarbij aangegeven wijze nader onderzoek te verrichten dan wel, ingeval het een geval van ernstige verontreiniging betreft, saneringsonderzoek te verrichten of de bodem te saneren.

• 4 Het bevel de bodem te saneren, bedoeld in het derde lid, kan onder meer strekken tot het treffen van tijdelijke beveiligingsmaatregelen of tot het opstellen van een saneringsplan.

• 5 Het bevel de bodem te saneren, bedoeld in het derde lid, kan niet worden gegeven, indien ten aanzien van het betrokken geval van verontreiniging:

  • a. is gesaneerd overeenkomstig artikel 38, eerste lid, of

  • b. maatregelen als bedoeld in artikel 38, derde lid, zijn genomen.

Gedeputeerde staten kunnen degene die de bodem saneert niet overeenkomstig een door hem ingediend, saneringsplan waarmee door gedeputeerde staten is ingestemd, bevelen alsnog overeenkomstig dat plan te handelen.

• 1 Indien gedeputeerde staten overwegen krachtens artikel 43 een bevel te geven naar aanleiding van een melding als bedoeld in artikel 28, doen zij degene die de melding heeft gedaan, daarvan mededeling.

• 2 Gedeputeerde staten gaan tot het geven van een bevel krachtens artikel 43 niet over dan na burgemeester en wethouders van de betrokken gemeente en de inspecteur de gelegenheid te hebben geboden hen terzake van advies te dienen.

• 3 Gedeputeerde staten gaan evenmin over tot het geven van een bevel krachtens artikel 43 zonder aan de betrokkene de gelegenheid te hebben geboden binnen een daartoe, na overleg met de betrokkene, te stellen termijn nader onderzoek of saneringsonderzoek te verrichten, de bodem te saneren, tijdelijke beveiligingsmaatregelen te treffen of een saneringsplan op te stellen.

• 4 In een geval als bedoeld in het derde lid kunnen gedeputeerde staten aanwijzingen geven met betrekking tot de wijze waarop zulks dient te geschieden.

• 5 Indien gedeputeerde staten van een andere provincie eveneens voornemens zijn een bevel te geven aan de betrokkene, betrekken gedeputeerde staten op verzoek van de betrokkene ook gedeputeerde staten van die andere provincie bij het overleg, bedoeld in het derde lid, en bij de vaststelling van de periode waarin het betrokken geval krachtens een te geven bevel moet worden onderzocht of gesaneerd.

• 6 Indien gedeputeerde staten een bevel geven op grond van artikel 43 met betrekking tot een onderzoeksgeval of geval van ernstige verontreiniging, niet gelegen op het grondgebied van degene aan wie het bevel wordt gegeven, gaan zij daartoe bovendien niet over dan na overleg met degene op wiens grondgebied dat onderzoeksgeval of geval van ernstige verontreiniging zich voordoet.

• 1 Een bevel tot sanering als bedoeld in artikel 43, derde lid, wordt, tenzij het tijdelijke beveiligingsmaatregelen betreft, niet gegeven aan de eigenaar of de erfpachter van het grondgebied, indien deze ter gelegenheid van het ingevolge artikel 45, derde lid, met hem gevoerde overleg aantoont dat hij:

  • a. gedurende de periode waarin de verontreiniging is veroorzaakt geen duurzame rechtsbetrekking heeft gehad met de veroorzaker of veroorzakers;

  • b. geen directe of indirecte betrokkenheid heeft gehad bij de veroorzaking van de verontreiniging, en

  • c. op het moment van de verkrijging van het recht op het grondgebied niet op de hoogte was dan wel redelijkerwijs niet op de hoogte had kunnen zijn van de verontreiniging.

• 2 Indien een eigenaar of erfpachter:

  • a. niet voldoet aan het eerste lid, onder a, doch de veroorzaker niet in overwegende mate is betrokken bij de veroorzaking van de verontreiniging of

  • b. niet voldoet aan het eerste lid, onder b, doch niet in overwegende mate is betrokken bij de veroorzaking van de verontreiniging,

  doch overigens voldoet aan het eerste lid, geven gedeputeerde staten hem geen bevel, indien zij met hem overeenkomen dat hij aan hen een bedrag betaalt dat overeenkomt met de kosten van de sanering van het deel van de verontreiniging waarbij de veroorzaker onderscheidenlijk hij is betrokken.

• 3 Het tweede lid is van overeenkomstige toepassing op degene door wiens handelen een geval van ernstige verontreiniging mede is ontstaan, doch die niet in overwegende mate is betrokken bij de veroorzaking van de verontreiniging.

• 1 Van een beschikking krachtens de artikelen 43 of 44 wordt mededeling gedaan aan burgemeester en wethouders van de betrokken gemeente en de inspecteur.

• 2 In een geval als bedoeld in artikel 45, zesde lid, wordt bovendien van de beschikking mededeling gedaan aan degene op wiens grondgebied dat onderzoeksgeval of geval van ernstige verontreiniging zich voordoet.

Gedeputeerde staten zijn belast met het oriënterend onderzoek en het nader onderzoek in hun provincie alsmede met het saneringsonderzoek en de sanering van in hun provincie gelegen gevallen van ernstige verontreiniging voor zover daarin niet is voorzien op de wijze, bedoeld in de artikelen 13, 27, 28, 43 tot en met 47 of 72.

• 1 Gedeputeerde staten kunnen, indien dat noodzakelijk is om nader onderzoek, saneringsonderzoek of sanering mogelijk te maken, maatregelen nemen als bedoeld in artikel 30, tweede, derde en vierde lid.

• 2 Ten behoeve van het verrichten van oriënterend onderzoek kunnen gedeputeerde staten voorts een maatregel nemen als bedoeld in artikel 30, derde lid, onder a, met betrekking tot degene op wiens grondgebied dat onderzoek moet geschieden.

• 3 Met betrekking tot gevallen als bedoeld in het eerste en tweede lid, waarvan het onderzoek of de sanering wordt uitgevoerd door burgemeester en wethouders, komen de overeenkomstig die leden aan gedeputeerde staten toekomende bevoegdheden toe aan burgemeester en wethouders. Artikel 55 is van overeenkomstige toepassing op burgemeester en wethouders.

• 4 Artikel 47, eerste lid, is met betrekking tot de uitoefening van de in het eerste, tweede en derde lid bedoelde bevoegdheden van overeenkomstige toepassing.

• 1 Onze Minister kan, indien dat noodzakelijk is om de sanering van een geval van ernstige verontreiniging mogelijk te maken, op verzoek van gedeputeerde staten ten behoeve van een bij dat verzoek aangewezen openbaar lichaam vorderen:

  • a. de eigendom of het gebruik van onroerende zaken, gelegen binnen het grondgebied waarop zich in dat geval de oorzaak van de verontreiniging bevindt, dan wel de verontreiniging of de directe gevolgen daarvan zich voordoen;

  • b. beperkte rechten, waaraan zaken als bedoeld onder a onderworpen zijn, dan wel het gebruik daarvan.

• 2 Alvorens gedeputeerde staten een verzoek doen als bedoeld in het eerste lid, trachten zij hetgeen gevorderd moet worden, bij minnelijke schikking te verkrijgen. Bij hun verzoek doen zij verslag van het daaromtrent met de betrokken rechthebbenden gevoerde overleg. Onze Minister oefent de hem in het eerste lid toegekende bevoegdheden niet uit dan nadat hij aan de Staten-Generaal kennis heeft gegeven van zijn voornemen daartoe; daarbij legt hij het in de tweede volzin bedoelde verslag over.

• 3 De Vorderingswet 1962 is van toepassing, met dien verstande dat de artikelen 3, 3a , 5, 9, derde lid, en 13, derde lid, tweede volzin, buiten toepassing blijven.

• 4 Bij de bepaling van de schadeloosstelling blijft de verontreiniging van de bodem buiten beschouwing, voor zover de schade niet aan de tot schadeloosstelling gerechtigde is toe te rekenen, dan wel voor zover deze daardoor niet ongerechtvaardigd wordt verrijkt.

• 5 Degene te wiens behoeve is gevorderd, betaalt aan de rechthebbende met wie over de vaststelling van het bedrag van de schadeloosstelling niet in het overleg overeenkomstig artikel 17 van de Vorderingswet 1962 overeenstemming is bereikt, of die niet aan dat overleg heeft deelgenomen, een voorschot op die schadeloosstelling ten bedrage van 90 procent van het hem als schadeloosstelling aangeboden bedrag.

• 1 Gedeputeerde staten kunnen na overleg met burgemeester en wethouders, de provinciale planologische commissie gehoord, burgemeester en wethouders uitnodigen om met toepassing van artikel 17, eerste lid, van de Wet op de Ruimtelijke Ordening voor een door hen te bepalen termijn van ten hoogste vijf jaren vrijstelling te verlenen van een bestemmingsplan, indien het met het oog op de voortgang van de bodemsanering noodzakelijk is voor die termijn grond of ander materiaal op te slaan in afwijking van dat plan. Indien niet binnen acht weken nadat die uitnodiging is verzonden, daaraan gevolg is gegeven, kunnen gedeputeerde staten de vrijstelling verlenen.

• 2 Het bij of krachtens de artikelen 15, derde lid, en 17, tweede tot en met zevende lid, van de Wet op de Ruimtelijke Ordening bepaalde is van overeenkomstige toepassing.

• 3 Een afschrift van een door burgemeester en wethouders onderscheidenlijk gedeputeerde staten verleende vrijstelling als bedoeld in het eerste lid, wordt aan de inspecteur gezonden.

• 1 Provinciale staten stellen een verordening vast, waarin regels worden gesteld met betrekking tot de wijze waarop burgemeester en wethouders van de gemeente waar zich een geval voordoet waarin nader onderzoek zal plaatsvinden, of een geval van ernstige verontreiniging, dat is opgenomen in het provinciaal milieuprogramma, alsmede de ingezetenen van die gemeente, de inspecteur en andere bij de uitvoering van dat nader onderzoek, het saneringsonderzoek of de sanering van dat geval een belang hebbende natuurlijke en rechtspersonen bij die uitvoering worden betrokken.

• 2 De in het eerste lid bedoelde regels hebben in elk geval betrekking op:

  • a. de wijze waarop de in het eerste lid bedoelde organen en personen in staat worden gesteld hun mening omtrent de uitvoering van het onderzoek of de sanering kenbaar te maken en daarover met het bestuur van de provincie van gedachten te wisselen;

  • b. de rapportering van de onder a bedoelde inspraak en over de uitkomsten daarvan;

  • c. de wijze waarop ingezetenen en in de provincie, onderscheidenlijk de gemeente een belang hebbende natuurlijke en rechtspersonen in de gelegenheid worden gesteld hun beklag te doen over de uitvoering van de verordening.

• 1 Burgemeester en wethouders kunnen gedeputeerde staten verzoeken hen te belasten met het onderzoek van onderzoeksgevallen, het saneringsonderzoek of de sanering van gevallen van ernstige verontreiniging, voor zover zodanig onderzoek of sanering door of vanwege gedeputeerde staten op het grondgebied van hun gemeente zal worden uitgevoerd.

• 2 Gedeputeerde staten beslissen op een verzoek als bedoeld in het eerste lid binnen vier weken na de ontvangst daarvan. Van de beschikking wordt mededeling gedaan aan de inspecteur.

• 3 Gedeputeerde staten kunnen voorschriften verbinden aan een beslissing tot toewijzing van het verzoek. De voorschriften kunnen slechts betrekking hebben op het door burgemeester en wethouders verstrekken van gegevens die nodig zijn voor de uitvoering van de artikelen 78 en 84.

Artikel 52 is van overeenkomstige toepassing indien burgemeester en wethouders overgaan tot het onderzoek van onderzoeksgevallen of het saneringsonderzoek of de sanering van gevallen van ernstige verontreiniging, met dien verstande dat de verordening door de gemeenteraad wordt vastgesteld.

• 1 Gedeputeerde staten doen onverwijld een afschrift van een beschikking als bedoeld in de artikelen 29, eerste lid, en 37, eerste lid, en van bevelen als bedoeld in de artikelen 30 , 43, 44 en 49 toekomen aan het desbetreffende kantoor van de Dienst voor het kadaster en de openbare registers ter vermelding van een korte aanduiding van de aard van die beschikking en die bevelen bij de betrokken percelen in de kadastrale registratie, bedoeld in artikel 48 van de Kadasterwet, welke vermelding onverwijld geschiedt.

• 2 De in het eerste lid bedoelde beschikking en bevelen vermelden, onder verwijzing naar een bijgevoegde kadastrale kaart, ten aanzien van de onroerende zaken waarop zij betrekking hebben, de kadastrale aanduiding daarvan, de grootte van elk der desbetreffende percelen volgens de kadastrale registratie en, indien een in een beschikking dan wel bevel opgenomen onroerende zaak tevens een gedeelte van een perceel uitmaakt, bovendien de grootte van dat gedeelte. Op de bijgevoegde kadastrale kaart zijn de desbetreffende onroerende zaken en de bijbehorende percelen en perceelsgedeelten duidelijk aangegeven.

• 3 Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing ingeval een beschikking of bevel als bedoeld in het eerste lid, ingevolge een beschikking of uitspraak in rechte waarbij die beschikking of dat bevel is vernietigd, ingetrokken of gewijzigd, of anderszins haar onderscheidenlijk zijn waarde heeft verloren, in dier voege dat op grond van de betrokken mededeling van gedeputeerde staten de vermelding van de desbetreffende korte aanduiding in de kadastrale registratie wordt verwijderd bij de betrokken percelen.

• 4 De afschriften van beschikkingen en bevelen als bedoeld in het eerste lid, alsmede de in het derde lid bedoelde mededelingen worden op het desbetreffende kantoor van de Dienst voor het kadaster en de openbare registers bewaard en zijn openbaar.

In deze paragraaf wordt onder redelijke prijs verstaan: prijs die tot stand komt bij een koop in het vrije commerciële verkeer tussen redelijk handelende partijen, waarbij buiten beschouwing blijft de verontreiniging van de bodem.

• 1 Een gemeente is verplicht tot aankoop van grond, de daarop staande woning of een recht met betrekking tot de grond of de woning, indien:

  • a. de woning staat op een gedeelte van het grondgebied van de gemeente dat een geval van ernstige verontreiniging omvat of dat deel uitmaakt van een geval van ernstige verontreiniging;

  • b. indien ingevolge artikel 37, eerste lid, is vastgesteld dat er sprake is van urgentie om het betrokken geval te saneren en

  • c. dat gedeelte voor woningbouw is verkocht of in erfpacht is uitgegeven nadat de verontreiniging is veroorzaakt.

• 2 De aankoop geschiedt tegen een redelijke prijs.

De verplichting bestaat slechts indien een verzoek tot aankoop is gedaan door:

• a. de eigenaar van de grond of de woning;

• b. degene aan wie het recht van erfpacht, van opstal, van vruchtgebruik of van gebruik en bewoning toebehoort, waaraan de grond of de woning is onderworpen.

• 1 De verplichting bestaat uitsluitend jegens een rechthebbende die aantoont dat hij:

  • a. de woning bewoont;

  • b. gedurende de periode waarin de verontreiniging is veroorzaakt geen duurzame rechtsbetrekkingen heeft gehad met de veroorzaker of veroorzakers;

  • c. geen directe of indirecte betrokkenheid heeft gehad bij de veroorzaking van de verontreiniging en

  • d. op het moment van de verkrijging van zijn recht niet op de hoogte was dan wel redelijkerwijs niet op de hoogte had kunnen zijn van de verontreiniging.

• 2 Voorts moet de rechthebbende aantonen dat de woning in het vrije commerciële verkeer niet tegen een redelijke prijs verkoopbaar is. Hij kan dit in ieder geval aantonen indien hij de woning drie maal in een dagblad tegen een redelijke prijs tevergeefs te koop heeft aangeboden, gedurende een periode van zes maanden nadat ingevolge artikel 37, eerste lid, is vastgesteld dat er sprake is van urgentie om het betrokken geval te saneren.

De gemeente is niet verplicht tot aankoop, indien:

• a. de verontreiniging slechts het grondwater betreft of

• b. gedeputeerde staten een verzoek als bedoeld in artikel 50, eerste lid, of daarop vooruitlopend, een aanbod tot minnelijke schikking als bedoeld in artikel 50, tweede lid, hebben gedaan.

Artikel 75, derde lid, vindt geen toepassing op:

• a. de in artikel 59 bedoelde rechthebbende;

• b. de gemeente die de grond, de woning of een recht met betrekking tot de grond of de woning koopt;

• c. degene aan wie de gemeente de grond, de woning of het recht met betrekking tot de grond of de woning vervolgens verkoopt, tenzij deze de woning bewoont of heeft bewoond.

Burgemeester en wethouders beslissen binnen drie maanden op het verzoek. Zij zenden een afschrift van het verzoek en van hun beslissing daarop aan gedeputeerde staten.

Geschillen over de beslissing van de gemeente op het verzoek of met betrekking tot de koopprijs staan ter kennisneming van de rechtbank binnen het rechtsgebied waarvan de woning is gelegen.

De schade ten gevolge van een onderzoek als bedoeld in artikel 70 onderscheidenlijk artikel 71, wordt vergoed door het gezag dat de verplichting tot het gedogen van dat onderzoek heeft opgelegd, onderscheidenlijk door degene op wiens verzoek een zodanige verplichting is opgelegd. De vordering tot schadevergoeding staat ter kennisneming van het gerecht binnen het rechtsgebied waarvan het onderzoek is verricht.

• 1 De schade ten gevolge van een bevel als bedoeld in artikel 30, derde of vierde lid, of artikel 49 j° artikel 30, derde of vierde lid, wordt vergoed door gedeputeerde staten of door burgemeester en wethouders die het bevel hebben gegeven.

• 2 Indien gedeputeerde staten of burgemeester en wethouders een bevel hadden kunnen geven als bedoeld in artikel 30, derde of vierde lid, of artikel 49 j ° artikel 30, derde of vierde lid, maar dat achterwege hebben gelaten in verband met de vrijwillige medewerking van degene tot wie het bevel had kunnen worden gericht, is het eerste lid van overeenkomstige toepassing.

• 3 Geen vergoeding van schade vindt plaats voor zover de schade is toe te rekenen aan de tot schadevergoeding gerechtigde, dan wel voor zover deze door de schadevergoeding ongerechtvaardigd wordt verrijkt.

• 4 De vordering tot schadevergoeding staat ter kennisneming van de rechtbank binnen het rechtsgebied waarvan het betrokken grondgebied is gelegen.

• 1 De Staat kan - behoudens matiging door de rechter - de ten laste van het Rijk komende kosten van onderzoek van onderzoeksgevallen en van saneringsonderzoek en sanering van gevallen van ernstige verontreiniging verhalen op degene door wiens onrechtmatige daad de verontreiniging of de aantasting van de bodem in het betrokken geval is veroorzaakt en die deswege of anderszins buiten overeenkomst jegens enige overheid krachtens burgerlijk recht aansprakelijk is voor de gevolgen daarvan.

• 2 De Staat kan, indien kosten van een geval als bedoeld in het eerste lid, mede ten laste van een provincie of een gemeente komen, ook deze kosten overeenkomstig dat lid verhalen.

• 3 De Staat kan ten laste van het Rijk komende kosten als bedoeld in het eerste lid, overeenkomstig de regels betreffende ongerechtvaardigde verrijking verhalen op degene die door dat onderzoek of die sanering ongerechtvaardigd wordt verrijkt. Het tweede lid is van overeenkomstige toepassing.

• 4 De bevoegdheden, bedoeld in het eerste en derde lid, komen toe aan de provincie of de gemeente in gevallen waarin de kosten als bedoeld in het eerste lid geheel te haren laste komen, alsmede in gevallen waarin de Staat niet van deze bevoegdheid gebruik maakt, voor zover zodanige kosten te haren laste komen.

• 5 In gevallen als bedoeld in artikel 63d, eerste lid, treedt voor de toepassing van het tweede en vierde lid de waterkwaliteitsbeheerder in de plaats van de gemeente.

• 6 In de gevallen waarin de veroorzaker van een verontreiniging of aantasting niet op grond van het eerste lid aansprakelijk is omdat hij door het verontreinigen of aantasten niet jegens enige overheid onrechtmatig handelde, kunnen de in dat lid bedoelde kosten niettemin door de Staat worden verhaald, indien aan de voorwaarden is voldaan, dat:

  • a. de veroorzaker op het moment waarop de verontreiniging of aantasting door zijn toedoen werd veroorzaakt de ernstige gevaren kende die aan de stoffen die de verontreiniging of aantasting hebben veroorzaakt verbonden waren, dan wel deze gevaren behoorde te kennen, en

  • b. de veroorzaker met het oog op deze ernstige gevaren zich ernstig verwijtbaar niet van de verontreinigende of aantastende gedragingen heeft onthouden, terwijl, indien deze gedragingen in beroep of bedrijf hebben plaatsgevonden, voor wat betreft de ernstige verwijtbaarheid in het bijzonder in aanmerking moeten worden genomen:

    • 1°. de destijds in vergelijkbare bedrijven gebruikelijke bedrijfsvoering, en

    • 2°. de destijds bestaande en voor de veroorzaker redelijkerwijs toepasbare alternatieven.

• 7 Onze Minister kan mandaat verlenen aan gedeputeerde staten of burgemeester en wethouders om afstand te doen van het recht de ten laste van het Rijk komende kosten als bedoeld in het eerste lid overeenkomstig het eerste of derde lid te verhalen.

• 1 De artikelen 76 tot en met 86 zijn niet van toepassing op de kosten van het onderzoek van onderzoeksgevallen en van het saneringsonderzoek en de sanering van gevallen van ernstige verontreiniging die worden genoemd in een ontwikkelingsprogramma als bedoeld in artikel 7, eerste lid, van de Wet stedelijke vernieuwing, een aanvraag als bedoeld in artikel 7, vierde lid, van die wet of een aanvraag voor een subsidie als bedoeld in de artikelen 19, eerste lid, of 20, eerste lid, van die wet.

• 2 Bijdragen als bedoeld in artikel 76, eerste lid, worden niet gebruikt voor het onderzoek van onderzoeksgevallen en van het saneringsonderzoek en de sanering van gevallen van ernstige verontreiniging die worden genoemd in een ontwikkelingsprogramma als bedoeld in artikel 7, eerste lid, van de Wet stedelijke vernieuwing, een aanvraag als bedoeld in artikel 7, vierde lid, van die wet of een aanvraag voor een subsidie als bedoeld in de artikelen 19, eerste lid, of 20, eerste lid, van die wet.

• 1 Onze Minister verleent ieder jaar voor 1 oktober aan iedere provincie een door hem vast te stellen bijdrage ter tegemoetkoming in de in het daarop volgende jaar te maken kosten van het onderzoek van onderzoeksgevallen en van het saneringsonderzoek en de sanering van gevallen van ernstige verontreiniging, die in de betrokken provincie zullen worden uitgevoerd door of vanwege gedeputeerde staten, of, indien het betreft gevallen als bedoeld in artikel 63d, eerste lid, door de waterkwaliteitsbeheerders in de betrokken provincie. De bijdrage is mede bedoeld ter tegemoetkoming in de kosten, bedoeld in de artikelen 79, vijfde lid, en 82, vierde lid. In afwijking van de eerste volzin kan Onze Minister op verzoek van gedeputeerde staten of een waterkwaliteitsbeheerder als bedoeld in artikel 63d, eerste lid, een bijdrage verlenen voor een periode van vijf jaar.

• 2 Onze Minister stelt regels omtrent de berekening en de doelmatigheid van de besteding van de overeenkomstig het eerste lid te verlenen bijdrage.

• 3 Uit de bijdrage bekostigt de provincie volledig:

  • a. de kosten van oriënterend onderzoek, uitgezonderd in de gevallen, bedoeld in artikel 63d, eerste lid, en

  • b. indien ingevolge:

    • 1°. artikel 79, vierde lid, de bijdrage van de gemeente is verlaagd dan wel geen bijdrage is verschuldigd, het bedrag waarmee die bijdrage is verlaagd onderscheidenlijk die bijdrage;

    • 2°. Artikel 82, tweede lid, een bijdrage aan een gemeente wordt verleend, die bijdrage.

• 4 Uit de bijdrage bekostigt de provincie per geval van verontreiniging negentig procent van de kosten van nader onderzoek en van saneringsonderzoek en sanering van gevallen van ernstige verontreiniging als bedoeld in het eerste lid, voor zover die kosten niet overeenkomstig artikel 79, eerste lid, of artikel 81a, tweede lid, ten laste van de betrokken gemeente onderscheidenlijk de betrokken waterkwaliteitsbeheerder komen.

• 5 Onder de kosten van onderzoek en sanering zijn mede begrepen de kosten van:

  • a. schadevergoedingen verleend op grond van artikel 74;

  • b. verkrijging bij minnelijke schikking van de eigendom of het gebruik van onroerende zaken dan wel van beperkte rechten als bedoeld in artikel 50, eerste lid, onder a en b;

  • c. vordering krachtens artikel 50;

  • d. indien ingevolge artikel 83 een bijdrage aan een gemeente wordt verleend, die bijdrage.

• 6 Bij ministeriële regeling kunnen de in dit artikel bedoelde kosten nader worden benoemd.

• 7 Renteopbrengsten van nog niet bestede gelden die de provincie ingevolge het eerste lid heeft ontvangen, worden in het jaar volgend op het jaar waarvoor de bijdrage is verleend, besteed ten behoeve van gevallen als bedoeld in dat lid. Het in artikel 84 bedoelde verslag heeft mede betrekking op die rente. Bij ministeriële regeling worden regels gesteld omtrent de berekening ervan.

• 1 Indien de in artikel 76, vierde lid, bedoelde kosten van een geval naar verwachting een bij algemene maatregel van bestuur vast te stellen bedrag te boven gaan, kan, Onze Minister, voor zover hij met het onderzoek en de sanering van dat geval instemt, aan de betrokken provincie een bijdrage in de kosten daarvan verlenen. De eerste volzin is van overeenkomstige toepassing op de kosten die ten laste van gedeputeerde staten komen bij de toepassing van artikel 42.

• 2 Ten aanzien van de in het eerste lid bedoelde bijdrage en de in dat lid bedoelde kosten zijn artikel 76, derde en vierde lid, 79 en 81 van overeenkomstige toepassing.

• 3 Onze Minister stelt nadere regels omtrent de indiening van een verzoek om een bijdrage als bedoeld in het eerste lid, omtrent de gegevens die ten behoeve van de vaststelling van een zodanige bijdrage worden verstrekt, alsmede omtrent de doelmatigheid van de besteding van die bijdrage.

• 4 Renteopbrengsten van nog niet bestede gelden die de provincie ingevolge het eerste lid heeft ontvangen, worden in het jaar volgend op het jaar waarvoor de bijdrage is verleend, besteed ten behoeve van gevallen als bedoeld in artikel 76, eerste lid. Artikel 76, zevende lid, tweede en derde volzin, is van overeenkomstige toepassing.

Voorzover bij de voorbereiding of de uitvoering van een provinciaal milieuprogramma verplichtingen zijn aangegaan met betrekking tot gevallen waarvoor een bijdrage is verleend krachtens de artikelen 76, eerste lid, of 77, eerste lid, blijft voor die gevallen deze wet van toepassing.

• 1 Gedeputeerde staten doen Onze Minister elk jaar voor 15 april en voor 1 september een overzicht toekomen met betrekking tot de voortgang van de bodemsanering in de provincie ten aanzien van de gevallen waarvoor een bijdrage is verleend op grond van artikel 76, eerste lid, of 77, eerste lid. In dit overzicht zijn weergegeven de bedragen die de provincie heeft besteed, en de verplichtingen die de provincie is aangegaan ten behoeve van die gevallen alsmede de verplichtingen die de provincie in het betrokken kalenderjaar ten behoeve van die gevallen voornemens is aan te gaan en de uitgaven die de provincie daarvoor in dat jaar verwacht te doen.

• 2 Onze Minister kan een overeenkomstig artikel 76 dan wel artikel 77 aan een provincie verleende bijdrage verlagen, voor zover naar zijn oordeel uit een in het eerste lid bedoeld overzicht blijkt dat de provincie die bijdrage in het jaar waarvoor zij is verleend niet zal besteden ten behoeve van de in die artikelen bedoelde gevallen. Hij kan de bijdragen verhogen van provincies die naar zijn oordeel ten behoeve van die gevallen meer verplichtingen kunnen aangaan of meer kunnen besteden dan mogelijk zou zijn ten laste van de hun toekomende bijdragen.

• 1 De gemeente op wier grondgebied zich de oorzaak voordoet van de verontreiniging in een geval waarin nader onderzoek zal plaatsvinden of van een geval van ernstige verontreiniging, draagt met betrekking tot dat geval:

  • a. de in artikel 76, vierde lid, bedoelde kosten per geval, tot een bedrag van:

    • 1°. voor gemeenten die volgens de bevolkingscijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek op 1 januari van het jaar waarin een bijdrage verschuldigd wordt, 20 000 of meer inwoners hebben: € 45 378,02;

    • 2°. voor de overige gemeenten: het bedrag dat wordt verkregen door het aantal inwoners dat de betrokken gemeente op 1 januari van het jaar waarin de bijdrage verschuldigd wordt, volgens de bevolkingscijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft, te vermenigvuldigen met € 2,27, of

  • b. indien de in artikel 76, vierde lid, bedoelde kosten per geval meer bedragen dan het met toepassing van onderdeel a bepaalde bedrag: die kosten tot dat bedrag, vermeerderd met zeven en een half procent van het overblijvende gedeelte van die kosten.

• 2 Indien het onderzoek of de sanering door de provincie wordt verricht, betaalt de gemeente het door haar te dragen gedeelte aan de provincie op verzoek van gedeputeerde staten.

• 3 Voor de berekening van de kosten per geval, bedoeld in het eerste lid, worden de kosten van de gevallen waarvan de sanering met toepassing van artikel 42 tezelfdertijd wordt begonnen, beschouwd als kosten van een enkel geval.

• 4 Indien een gemeente verkeert of door toepassing van het eerste lid zou komen te verkeren in een geval als bedoeld in artikel 12 van de Financiële-verhoudingswet kan Onze Minister in overeenstemming met Onze Ministers van Binnenlandse Zaken en van Financiën na overleg met gedeputeerde staten van de betrokken provincie op verzoek van burgemeester en wethouders de bijdrage op een lager bedrag vaststellen, dan wel bepalen dat de gemeente geen bijdrage verschuldigd is.

• 5 In een geval als bedoeld in het vierde lid, vullen gedeputeerde staten de bijdrage van de gemeente aan met het bedrag waarmee zij is verminderd, onderscheidenlijk verlenen zij die bijdrage.

• 1 De gemeente kan Onze Minister verzoeken vrijgesteld te worden van de verplichting tot het betalen van de ingevolge artikel 79 verschuldigde bijdrage, indien zij ten genoegen van Onze Minister aantoont dat zij ten aanzien van het betrokken geval getracht heeft de verontreiniging te voorkomen of tegen te gaan met alle middelen die haar daarvoor redelijkerwijs ter beschikking stonden.

• 2 Indien Onze Minister besluit tot vrijstelling, verhoogt hij de in artikel 76, eerste lid, bedoelde bijdrage voor de betrokken provincie met een bedrag ter hoogte van de in het eerste lid bedoelde bijdrage dan wel, indien artikel 77 van toepassing is, verleent hij aan de betrokken provincie een afzonderlijke bijdrage ter hoogte van de in het eerste lid bedoelde bijdrage.

• 3 De vrijstelling wordt slechts verleend voor gevallen waarin de oorzaak van de verontreiniging of aantasting zich heeft voorgedaan voor de datum waarop dit artikel in werking treedt.

• 1 De provincie draagt twee en een half procent van de in artikel 76, vierde lid, bedoelde kosten per geval van ernstige verontreiniging of geval waarin nader onderzoek zal plaatsvinden, indien die kosten niet overeenkomstig artikel 79, eerste lid, onder a, geheel ten laste van de betrokken gemeente komen.

• 2 Indien het onderzoek of de sanering ingevolge een door gedeputeerde staten toegewezen verzoek als bedoeld in artikel 53, eerste lid, door burgemeester en wethouders wordt verricht, betaalt de provincie op hun verzoek het door haar te dragen gedeelte van de kosten aan de gemeente.

• 1 In gevallen als bedoeld in artikel 63d, eerste lid, blijven de artikelen 79 tot en met 81 buiten toepassing.

• 2 In gevallen als bedoeld in het eerste lid, draagt de waterkwaliteitsbeheerder in een geval waarin nader onderzoek zal plaats vinden of in een geval van ernstige verontreiniging, voor zover dit geval de bodem onder of de oever van oppervlaktewater dat tot zijn beheer behoort betreft, met betrekking tot dat geval:

  • a. de in artikel 76, vierde lid, bedoelde kosten per geval, tot ten hoogste het bedrag dat wordt verkregen door een bij algemene maatregel van bestuur vast te stellen bedrag te vermenigvuldigen met het aantal vervuilingseenheden met betrekking tot het zuurstofverbruik waarover de betrokken waterkwaliteitsbeheerder op 1 januari van het jaar waarop de bijdrage verschuldigd wordt, de heffing, bedoeld in artikel 18, eerste lid, van de Wet verontreiniging oppervlaktewateren heft, en daarenboven,

  • b. indien de in artikel 76, vierde lid, bedoelde kosten per geval meer bedragen dan het bij toepassing van onderdeel a door vermenigvuldiging verkregen bedrag, tien procent van het overblijvende gedeelte van die kosten.

• 3 Bij de maatregel, bedoeld in het tweede lid, onder a, wordt een maximum gesteld aan het bij toepassing van dat onderdeel door vermenigvuldiging verkregen bedrag.

• 4 Voor de berekening van de kosten per geval, bedoeld in het tweede lid, worden de kosten van de gevallen waarvan de sanering met toepassing van artikel 42 tezelfdertijd wordt begonnen, beschouwd als kosten van een enkel geval.

• 5 De waterkwaliteitsbeheerder draagt de volledige kosten van oriënterend onderzoek van gevallen die de bodem onder oppervlaktewater betreffen die tot zijn beheer behoren.

• 1 De kosten die in verband staan met de in artikel 57 bedoelde verplichting, komen geheel ten laste van de betrokken gemeente.

• 2 Indien een gemeente verkeert of door toepassing van het eerste lid zou komen te verkeren in een geval als bedoeld in artikel 12 van de Financiële-verhoudingswet kan Onze Minister in overeenstemming met Onze Ministers van Binnenlandse Zaken en van Financiën op verzoek van burgemeester en wethouders een bijdrage in de in het eerste lid bedoelde kosten vaststellen.

• 3 Onze Minister stelt de in het tweede lid bedoelde bijdrage slechts vast voor zover de in artikel 76, vierde lid, bedoelde kosten per geval de in artikel 79, vierde lid, bedoelde gemeentelijke bijdrage overschrijden.

• 4 Gedeputeerde staten verlenen de ingevolge het tweede lid vastgestelde bijdrage aan de gemeente.

• 5 Onze Minister stelt regels met betrekking tot de kosten ten behoeve waarvan een bijdrage als bedoeld in het tweede lid, kan worden verleend.

Gedeputeerde staten verlenen op verzoek van burgemeester en wethouders aan een gemeente een bijdrage ter hoogte van 22,5 procent van de overeenkomstig artikel 57 vastgestelde koopprijs, indien die gemeente aantoont dat zij:

• a. gedurende de periode waarin de verontreiniging is veroorzaakt geen duurzame rechtsbetrekkingen heeft gehad met de veroorzaker of de veroorzakers;

• b. geen directe of indirecte betrokkenheid heeft gehad bij de veroorzaking van de verontreiniging en

• c. op het moment waarop de grond voor woningbouw is verkocht of in erfpacht is uitgegeven, niet op de hoogte was dan wel redelijkerwijs niet op de hoogte had kunnen zijn van de verontreiniging.

• 1 Gedeputeerde staten doen Onze Minister ieder jaar voor 1 september verslag over de besteding van de door hem overeenkomstig de artikelen 76 en 77 ten behoeve van het voorgaande kalenderjaar verleende bijdragen.

• 2 Onze Minister stelt regels omtrent de wijze waarop het verslag wordt gedaan, alsmede omtrent de gegevens die daarbij dienen te worden verstrekt. Die gegevens omvatten in ieder geval gegevens omtrent de wijze van onderzoek van de betrokken onderzoeksgevallen en omtrent de wijze waarop het saneringsonderzoek en de sanering in de betrokken gevallen zijn uitgevoerd.

• 3 Onze Minister doet de Staten-Generaal jaarlijks een verslag toekomen waarin de provinciale verslagen zijn samengevat.

Indien gedeputeerde staten niet hebben voldaan aan de ingevolge artikel 84 geldende verplichting, kan Onze Minister bepalen dat de provincie, naast de bijdragen, bedoeld in artikel 81, eerste lid, aan hem nogmaals een bedrag betaalt, gelijk aan het totaal van die bijdragen verschuldigd in het jaar waarop het verslag, bedoeld in artikel 84, eerste lid, betrekking heeft.

• 1 Bij ministeriële regeling worden regels gesteld omtrent de gevallen waarin aan de provincie of de gemeente bijdragen worden verleend ten behoeve van kosten als bedoeld in artikel 76, derde of vierde lid, die reeds te haren laste zijn gekomen voor het tijdstip waarop blijkens het programma, bedoeld in artikel 4.14 van de Wet milieubeheer, met het onderzoek of de sanering van het betrokken geval van verontreiniging zou worden aangevangen. Bij de ministeriële regeling kan tevens worden bepaald dat slechts een daarbij aan te geven percentage van de bijdragen wordt besteed aan gevallen als bedoeld in de eerste volzin.

• 2 De bijdrage heeft geen betrekking op de kosten die ten laste van de provincie of de gemeente komen of zijn gekomen in verband met een door haar ten behoeve van de financiering van het betrokken geval aangegane geldlening.

• 3 In gevallen als bedoeld in artikel 63d, eerste lid, treedt voor de toepassing van het eerste en tweede lid de waterkwaliteitsbeheerder in de plaats van de gemeente.

Met betrekking tot beschikkingen krachtens deze wet worden geen rechten geheven.