Warenwetregeling Monsterneming

• 1 Bij elke monsterneming geldt in het algemeen, dat het monster zo nauwkeurig mogelijk de gemiddelde samenstelling van de bemonsterde partij dient weer te geven. Te dien einde wordt, waar dit mogelijk is, de te bemonsteren voorraad goed dooreengemengd, waarna een gedeelte als monster wordt genomen.

• 2 In de gevallen waar de grootte van de partij, de wijze van verpakking of de aard der te bemonsteren waar een dergelijke dooreenmenging bezwaarlijk maakt, worden van verschillende plaatsen der partij voetstoots kleine gedeelten genomen, waaruit het monster wordt samengesteld, of waaruit, na zorgvuldige menging, het monster wordt genomen.

• 3 Van partijen, bestaande uit al dan niet verpakte consumenteneenheden, kunnen verschillende eenheden genomen worden, waaruit het monster wordt samengesteld.

• 4 Monsters bestemd voor bacteriologisch onderzoek moeten, voor zover dit mogelijk is, in oorspronkelijke verpakking worden genomen; waar dit niet mogelijk is, dienen zij genomen te worden onder de voor dat doel gebruikelijke voorzorgen.

• 5 De grootte der te nemen monsters die in de eerste plaats afhankelijk is van de aard van het in te stellen onderzoek, blijkt uit de voor de desbetreffende waar of het desbetreffende onderzoek vastgestelde methode van onderzoek. Bij gebreke van een dergelijk specifiek voorschrift wordt de grootte van het monster vastgesteld door of namens de directeur van de krachtens artikel 25 van de Warenwet aangewezen toezichthoudende instelling.

Bij monsterneming van een eet- of drinkwaar deelt de controleambtenaar de belanghebbende mede dat hij, voor zover dat technisch uitvoerbaar is, recht heeft op een tweede monster als bedoeld in artikel 5:18, derde lid, van de Algemene wet bestuursrecht, dan wel in artikel 21, derde lid, van de Wet op de economische delicten.

• 1 Na de monsterneming wordt het monster ter plaatse, eventueel na verpakking, verzegeld en zodanig van een opschrift voorzien, dat de herkomst vaststaat.

• 2 De monsterneming, de verpakking, het transport en de bewaring van de monsters behoort dusdanig te geschieden, dat verandering van eigenschappen zoveel mogelijk wordt voorkomen, in zoverre deze veranderingen van invloed op de beoordeling zouden kunnen zijn.

• 3 De verzegeling behoort zodanig te geschieden, dat opening der verpakking zonder beschadiging van verpakkingsmateriaal of van het zegel onmogelijk is.

• 4 Dadelijk na de monsterneming dient daarvan door de monsternemer aantekening te geschieden in een tot dat doel gehouden zakboekje waarbij vermeld worden naam en woonplaats van de belanghebbende, plaats, datum en uur van monsterneming, naam van de bemonsterde waar of van het bemonsterde artikel en nummer en merk van de verpakking. Tevens kunnen andere gegevens die voor een juiste beoordeling van belang mochten zijn of welke de monsternemer vermeldenswaard mocht achten, aangetekend worden.

• 5 Nadat de monsters in het laboratorium ontvangen zijn, worden alle gegevens in de administratie opgenomen met vermelding van de naam van de monsternemer.

• 1 Onverminderd het bepaalde in de artikelen 1 en 2, is ten behoeve van de controle op de gezamenlijke radioactiviteit van cesium 134 en 137 van groenten en fruit het bepaalde in de volgende leden van toepassing.

• 2 Van elke te onderzoeken partij moet een apart monster genomen worden.

• 3 Bij het nemen van het monster moeten voorzorgsmaatregelen genomen worden om elke verandering te vermijden die de gezamenlijke radioactiviteit kan beïnvloeden, die een ongunstige invloed kan hebben op de analyse of die tot gevolg kan hebben dat het monster niet meer representatief is.

• 4 Ten behoeve van het samenstellen van een monster worden, zoveel mogelijk op verschillende plaatsen, grepen uit de te bemonsteren partij genomen. Indien van deze werkwijze wordt afgeweken, moet zulks vermeld worden in de in artikel 2, vierde lid, bedoelde aantekening. Volledige of grotendeels bedorven produkten mogen niet voor bemonstering worden gebruikt.

• 5 Het minimum aantal te nemen grepen wordt in onderstaande tabel 1 aangegeven. De grepen moeten zoveel mogelijk van gelijke grootte zijn.

  Tabel 1

  Gewicht van de partij (in kg)	Minimum aantal te nemen grepen
  < 50	3
  50 tot 500	5
  > 500	10

• 6 Bij ingevroren produkten of indien de monsternemer het gewicht van de partij niet kent of indien dat gewicht niet nauwkeurig genoeg kan worden geschat, mag het minimumaantal grepen, in afwijking van het vijfde lid, volgens onderstaande tabel 2 worden vastgesteld.

  Tabel 2

  Aantal verpakkingen of eenheden in de partij	Minimumaantal af te nemen verpakkingen of eenheden
  1 tot 25	1
  26 tot 100	5
  > 100	10

• 7 Een verzamelmonster wordt verkregen door samenvoeging en menging van de grepen.

• 8 Het verzamelmonster kan als monster worden gebruikt. Indien het verzamelmonster te groot is, kan het door middel van een passende methode tot monster worden verkleind, bijvoorbeeld door het in vieren te verdelen, twee diagonale kwarten te verwijderen, de rest te mengen en opnieuw in vieren te verdelen, enzovoorts, totdat de gewenste omvang is verkregen. Hierbij mogen afzonderlijke vruchten of groenten evenwel niet in stukken gesneden of gedeeld worden.

• 9 Voor paddestoelen en truffels, keukenkruiden en kappertjes moet elk monster ten minste 0,5 kg wegen.

• 10 Voor andere groenten en fruit moet elk monster ten minste 1 kg wegen en ten minste tien stuks voor de betrokken soort omvatten. Indien deze tien stuks evenwel meer dan 5 kg wegen, mag het monster uit slechts vijf stuks bestaan.

In afwijking van het bepaalde in artikel 1, is ten behoeve van het chemisch onderzoek van verduurzaamde gedehydrateerde melkprodukten, het bepaalde in de bijlage bij de Eerste Richtlijn van de Commissie van de Europese Gemeenschappen tot vaststelling van communautaire methoden voor chemisch onderzoek met het oog op de controle op verduurzaamde melkprodukten (87/524/EEG) (PbEG L 306) van toepassing.

In deze paragraaf wordt verstaan onder:

a. diepvriezen:

het bevriezingsproces waardoor zo snel als nodig is de maximale kristallisatiezone wordt overschreden, met het gevolg dat na thermische stabilisatie de temperatuur overal in de waar zonder onderbreking gehandhaafd blijft op –18°C of lager;

b. diepgevroren levensmiddelen:

diepgevroren eet- of drinkwaren, andere dan consumptie-ijs, die verhandeld worden op een wijze waaruit blijkt dat zij dat kenmerk bezitten.

• 1 In afwijking van artikel 1 en onverminderd artikel 2, zijn ten behoeve van de officiële controle van de temperatuur van diepgevroren levensmiddelen de volgende leden van toepassing.

• 2 De aard en de hoeveelheid van de te controleren verpakkingen worden zodanig gekozen dat hun temperatuur representatief is voor de warmste punten in de geïnspecteerde partij.

• 3 De monsters worden genomen op verschillende kritieke plaatsen van het vrieshuis, bij voorbeeld bij de deuren (aan de bovenkant en aan de onderkant), in het midden van het vrieshuis (aan de bovenkant en aan de onderkant) en bij de luchtinlaat van de verdampers. Er wordt rekening gehouden met de verblijfsduur van de produkten in het vrieshuis (in verband met de stabilisatie van de temperatuur).

• 4 Als er tijdens het vervoer monsters worden genomen, worden monsters genomen bij elke deur of stel deuren van de bovenkant en de onderkant van de lading naast de rand van de deuropening.

• 5 Als er bij het uitladen monsters worden genomen, worden monsters genomen op vier van de volgende kritieke plaatsen:

  • -

    de bovenkant en de onderkant van de lading naast de rand van de deuropening;

  • -

    de bovenhoeken aan de achterkant van de lading (zo ver mogelijk van de koelinstallatie);

  • -

    het centrum van de lading;

  • -

    het midden van de voorzijde van de lading (zo dicht mogelijk bij de koelinstallatie);

  • -

    de bovenste en onderste hoeken van de voorzijde van de lading.

• 6 Een te controleren monster uit een winkelmeubel wordt genomen op drie plaatsen die representatief zijn voor de warmste punten van het gebruikte winkelmeubel.

Onverminderd artikel 5c mogen voor de daar bedoelde controle ook andere wetenschappelijk-adequate methoden worden gebruikt, onder de voorwaarde dat het vrije verkeer van diepgevroren levensmiddelen, waarvan aan de hand van de Warenwetregeling Diepgevroren levensmiddelen is aangetoond dat zij aan de desbetreffende voorschriften voldoen, hierdoor niet wordt belemmerd.

De monsternemingsmethoden voor de chemische analyse van caseïne en caseïnaten, bedoeld in de Warenwetregeling Melkeiwitten (caseïne en caseïnaten), zijn opgenomen in de eerste Richtlijn nr. 86/424/EEG van de Commissie van de Europese Gemeenschappen van 15 juli 1986 tot vaststelling van de bemonsteringsmethoden voor chemische analyse van caseïne en caseïnaten (PbEG L 243).

De bemonstering van producten van plantaardige en van dierlijke oorsprong met het oog op de bepaling van het gehalte aan residuen van bestrijdingsmiddelen, geschiedt met inachtneming van richtlijn nr. 2002/63/EG van de Commissie van de Europese Gemeenschappen van 11 juli 2002 (PbEG L 187) houdende vaststelling van communautaire bemonsteringsmethoden voor de officiële controle op residuen van bestrijdingsmiddelen in en op producten van plantaardige en van dierlijke oorsprong en tot intrekking van richtlijn 79/700/EG.

• 1 Deze regeling kan worden aangehaald als Warenwetregeling Monsterneming.

• 2 Het bepaalde in de artikelen 1 tot en met 4 treedt in werking met ingang van de dag na bekendmaking van deze regeling, en werkt terug tot en met 30 juli 1988.

• 3 Het bepaalde in artikel 5 treedt in werking met ingang van de dag volgende op die van de bekendmaking van deze regeling.

• 4 Een wijziging van:

  • a. richtlijn nr. 87/524/EEG van de Commissie van de Europese Gemeenschappen van 6 oktober 1987 tot vaststelling van communautaire methoden voor de monsterneming voor chemisch onderzoek met het oog op de controle op verduurzaamde melkproducten (PbEG L 306);

  • b. richtlijn nr. 86/424/EEG van de Commissie van de Europese Gemeenschappen van 15 juli 1986 tot vaststelling van de bemonsteringsmethoden voor chemische analyse van caseïne en caseïnaten (PbEG L 243);

  • c. richtlijn nr. 2002/63/EG van de Commissie van de Europese Gemeenschappen van 11 juli 2002 (PbEG L 187) houdende vaststelling van communautaire bemonsteringsmethoden voor de officiële controle op residuen van bestrijdingsmiddelen in en op producten van plantaardige en van dierlijke oorsprong en tot intrekking van richtlijn 79/700/EG;

  gaat voor de toepassing van deze regeling gelden met ingang van de dag waarop aan de betrokken wijzigingsrichtlijn uitvoering moet zijn gegeven.