Regeling grenswaarden voor TCB in afvalwater

Geraadpleegd op 22-12-2024. Gebruikte datum 'geldig op' 01-07-2012.
Geldend van 22-12-2009 t/m heden

Regeling van de Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer van 3 januari 1992, houdende grenswaarden voor TCB

De Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer,

Overwegende, dat het noodzakelijk is grenswaarden vast te stellen voor het brengen van TCB in oppervlaktewateren ter uitvoering van de richtlijn van de Raad van de Europese Gemeenschappen van 27 juli 1990, 90/415/EEG (PbEG L 219/49), tot wijziging van bijlage II bij Richtlijn 86/280/EEG betreffende grenswaarden en kwaliteitsdoelstellingen voor lozingen van bepaalde onder lijst I van de bijlage bij Richtlijn 76/464/EEG vallende gevaarlijke stoffen; Gelet op artikel 1a, derde lid, van de Wet verontreiniging oppervlaktewateren (Stb. 1981, 573);

Besluit:

Artikel 1

In deze regeling wordt verstaan onder:

  • a. TCB: de som van de isomeren 1,2,3-trichloorbenzeen, 1,2,4-trichloorbenzeen en 1,3,5-trichloorbenzeen;

  • b. verwerken van TCB: elk industrieel proces waarbij TCB of TCB bevattende stoffen worden geproduceerd, omgezet of gebruikt, of waarbij TCB of TCB bevattende stoffen vrijkomen;

  • c. bestaand bedrijf: bedrijf dat TCB verwerkt, dat op 31 juli 1991 in werking is en waarvan de capaciteit voor het verwerken van TCB na 31 juli 1991 niet aanzienlijk is uitgebreid;

  • d. nieuw bedrijf: bedrijf dat TCB verwerkt en geen bestaand bedrijf is;

  • e. bijlage I: bij deze regeling behorende bijlage I;

  • f. bijlage II: bij deze regeling behorende bijlage II;

  • g. lozen: brengen van:

    • 1°. stoffen in een oppervlaktewaterlichaam;

    • 2°. afvalwater of andere afvalstoffen in een openbaar hemelwaterstelsel, een openbaar ontwateringstelsel, een openbaar vuilwaterriool of een andere voorziening voor de inzameling en het transport van afvalwater, of

    • 3°. stoffen op een zuiveringtechnisch werk met behulp van een werk niet zijnde een voorziening voor de inzameling en het transport van afvalwater.

Artikel 2

  • 1 Voor een nieuw bedrijf gelden, als de hoogst toelaatbare gewichtshoeveelheid en concentratie TCB voorkomend in afvalwater dat wordt geloosd, de grenswaarden die overeenkomen met de waarden die het resultaat zijn van toepassing van de beste bestaande technieken, met dien verstande dat voor een nieuw bedrijf behorende tot een van de in bijlage I genoemde bedrijfstakken, die gewichtshoeveelheid en concentratie in ieder geval niet hoger is dan de in die bijlage opgenomen grenswaarde die op de betrokken bedrijfstak van toepassing is.

  • 2 De in het eerste lid laatstgenoemde grenswaarde geldt met ingang van de in bijlage I opgenomen datum die op de betrokken bedrijfstak en die grenswaarde van toepassing is.

Artikel 3

Voor een bestaand bedrijf gelden als de hoogst toelaatbare gewichtshoeveelheid en concentratie TCB voorkomend in afvalwater dat wordt geloosd:

  • a. indien dat bedrijf behoort tot een van de in bijlage I genoemde bedrijfstakken: de in die bijlage voor die bedrijfstak opgenomen grenswaarde, met ingang van de in die bijlage opgenomen datum die daarop van toepassing is;

  • b. indien dat bedrijf niet behoort tot een in bijlage I genoemde bedrijfstak: de grenswaarden die op 31 januari 1992 overeenkomen met de waarden die het resultaat zijn van de toepassing van de beste bestaande technieken.

Artikel 4

De wijze van meting van de gewichtshoeveelheid en concentratie TCB, bedoeld in de artikelen 2 en 3, dient ten minste te voldoen aan de in bijlage II daaraan gestelde eisen.

Artikel 6

Deze regeling kan worden aangehaald als: Regeling grenswaarden voor TCB in afvalwater.

's-Gravenhage, 3 januari 1992

De

Minister

van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer,

J. G. M. Alders

de achtentwintigste januari 1992
De

Minister

van Justitie,

E. M. H. Hirsch Ballin

Bijlage I

Bedrijfstak toepassing

Grenswaarden (g per ton) (*) (*)

concentratie (mg/l) (*) (*)

van per

1. Produktie van TCB door dehydrochlorering van HCH en/of omzetting van TCB

25 10

2,5 1

1-1-1993 1-1-1995

2. Produktie en/of omzetting van chloorbenzeen door chlorering van benzeen

5 0,5

0,5 0,05

1-1-1993 1-1-1995

* a. Voor de onder 1 genoemde bedrijfstak worden de grenswaarden voor lozing van TCB gegeven ten opzichte van de totale produktiecapaciteit van TCB. b. Voor de onder 2 genoemde bedrijfstak worden de grenswaarden voor lozing van TCB gegeven ten opzichte van de totale produktie- of omzettingscapaciteit van mono- en dichloorbenzenen.

* en ** e. De grenswaarden geven de hoogst toelaatbare gewichtshoeveelheid en concentratie TCB aan, die gemiddeld per maand mag worden geloosd. Daarbij geldt dat de hoogst toelaatbare gewichtshoeveelheid en concentratie op één dag ten hoogste twee maal de in de tabel aangegeven waarden mag bedragen. f. Voor de bestaande bedrijven die behoren tot de onder 2 genoemde bedrijfstak en die per 1-1-1995 minder dan 50 kg/jaar lozen, gelden op die datum de grenswaarden die gelijk zijn aan de helft van de grenswaarden die met ingang van 1-1-1993 gelden.

** c. Voor de onder 1 genoemde bedrijfstak worden de grenswaarden voor concentraties TCB gegeven ten opzichte van het referentievolume 10 m3/ton geproduceerd of omgezet TCB. d. Voor de onder 2 genoemde bedrijfstak worden de grenswaarden voor concentraties TCB gegeven ten opzichte van het referentievolume 10 m3/ton geproduceerd of omgezet mono- en dichloorbenzeen.

Bijlage II

Vereisten waaraan de wijze van meting van de gewichtshoeveelheid en concentratie TCB, bedoeld in de artikelen 2 en 3, ten minste dient te voldoen.

1. Het nemen van monsters en het meten van het lozingsdebiet geschiedt op het punt waar het TCB bevattende afvalwater het terrein van het betrokken bedrijf verlaat. Het nemen van monsters en het meten van het lozingsdebiet mag geschieden op een punt dat ligt vóór het punt waar de grenswaarden gelden, indien al het van het bedrijf afkomstige water dat met de betrokken stof verontreinigd kan zijn bij die metingen in aanmerking wordt genomen en indien uit regelmatige controlemetingen blijkt dat de metingen een goed beeld geven van de hoeveelheden die worden geloosd op het punt waar de grenswaarden gelden of altijd een hogere uitkomst geven.

2. Voor de meting van de geloosde hoeveelheid afvalwater (in m3/dag) wordt een methode gehanteerd, waarvan de onnauwkeurigheid in de debietmeting kleiner is dan 10%. Dit kan door ijking worden vastgesteld.

3. De bemonstering van het afvalwater wordt zodanig uitgevoerd dat een monster wordt verkregen dat representatief is voor de geloosde totale hoeveelheid afvalwater gedurende 24 uur.

4. De frequentie van meting en bemonstering is zodanig dat een representatief beeld wordt verkregen van de concentratie en van de totale hoeveelheid TCB die gedurende een maand wordt geloosd.

5. Het monster wordt in behandeling genomen zonder dat daaruit bezinkbare of opdrijvende bestanddelen zijn verwijderd. De referentiemethode voor het meten van TCB is gaschromatografie met detectie door elektronenvangst, na exctractie met een geschikt oplosmiddel. De bepalingsdrempel ligt voor TCB tussen 1 en 10 µg/l in afvalwater naar gelang van het aantal storende begeleidende stoffen in het monster. Hierbij wordt onder de bepalingsdrempel verstaan de kleinste met een gegeven werkwijze in een monster kwantitatief bepaalbare hoeveelheid die nog van nul kan worden onderscheiden. De analyse moet zodanig worden uitgevoerd dat wordt voldaan aan de volgende eisen ten aanzien van de precisie en de systematische afwijking:

a. de precisie: tweemaal de waarde van de standaardafwijking van een serie meetuitkomsten is kleiner dan, of gelijk aan 50% bij een concentratie van tweemaal de bepalingsdrempel.

b. de systematische afwijking: het verschil tussen de werkelijke waarde en de waarde van het rekenkundig gemiddelde van een serie meetuitkomsten is kleiner dan, of gelijk aan 50% bij een concentratie van tweemaal de bepalingsdrempel.

Voor de vaststelling van de precisie en de systematische afwijking van de toegepaste meetmethode wordt gebruik gemaakt van een oplossing waarin TCB voorkomt in nauwkeurig bekende concentraties die ten hoogste 10% mogen afwijken van tweemaal de bepalingsdrempel. Deze oplossing dient qua matrix zo veel mogelijk overeen te komen met het te onderzoeken monster. De serie meetuitkomsten als bedoeld onder a. en b. bestaat uit ten minste 10 enkelvoudige meetuitkomsten. Deze meetuitkomsten worden verkregen uit metingen, verricht nadat steeds de gehele analytische opwerking is doorlopen (volgens een gelijke procedure, door dezelfde waarnemer met dezelfde middelen en dezelfde hulpstoffen) en onder zo veel mogelijk gelijke omstandigheden als bij de behandeling van het monster.

De TCB-concentraties kunnen worden bepaald in verhouding tot de hoeveelheid AOX of EOX, mits is aangetoond dat deze methoden gelijkwaardige resultaten geven en totdat de algemene richtlijn betreffende oplosmiddelen is aangenomen.