Vereenvoudigde regeling voor intracommunautaire A-B-C transacties

In de ministeriële regeling van 24 december 1992 ter uitvoering van de Richtlijn van de Raad van de Europese Gemeenschappen van 14 december 1992 (nr. 92/111/EEG, Pb. EG L 384 van 30 december 1992) tot wijziging van Richtlijn 77/388/EEG (BTW) (Stcrt. 1992, 252) is in de artikelen 10 tot en met 13 een vereenvoudigde regeling opgenomen voor de heffing van de omzetbelasting in geval van zogenoemde intracommunautaire A-B-C-transacties.

Deze regeling kan toepassing vinden, indien:

• – het transacties met goederen betreft waarbij drie ondernemers zijn betrokken (respectievelijk ondernemer A, B en C);

• – elk van die ondernemers vanuit een andere Lid-Staat handelt (ondernemer A vanuit Lid-Staat 1, ondernemer B vanuit Lid-Staat 2 en ondernemer C vanuit Lid-Staat 3); en

• – in het kader van de transactie tussen ondernemer A uit Lid-Staat 1 en ondernemer B uit Lid-Staat 2 de goederen worden overgebracht vanuit Lid-Staat 1 naar Lid-Staat 3, in verband waarmee ondernemer B in beginsel een intracommunautaire verwerving van goederen verricht in Lid-Staat 3.

In verband met de reikwijdte van deze regeling, hebben mij een tweetal vragen van de zijde van het bedrijfsleven bereikt. Deze betreffen of de vereenvoudigde regeling voor intracommunautaire A-B-C-transacties ook toepassing kan vinden:

• a. indien ondernemer B zelf het vervoer verzorgt tussen ondernemer A en ondernemer C;

• b. indien ondernemer B is geregistreerd is in de Lid-Staat van aankomst van het vervoer alwaar de goederen worden afgeleverd aan ondernemer C.

Naar is gebleken, hebben een aantal Lid-Staten geen bezwaar tegen de toepassing van de vereenvoudigde regeling in situaties zoals hiervoor aangegeven onder a en b.

Nu bij een aantal Lid-Staten geen bezwaar bestaat tegen de toepassing van de vereenvoudigde regeling in situaties zoals hiervoor aangegeven in onderdeel 3.0.2, onder a en b, zou vanwege de in Nederland aan deze regeling gegeven uitvoering, de vereenvoudigde regeling niettemin voor een in Nederland geregistreerde ondernemer die bij een intracommunautaire A-B-C-transactie betrokken is, toepassing missen. In verband hiermee en omdat de toepassing van deze regeling in vorenbedoelde situaties gelet op de ter zake in de Zesde Richtlijn opgenomen voorschriften niet op bezwaren behoeft te stuiten, keur ik, in afwachting van nadere voorstellen van de Europese Gemeenschappen op het gebied van de intracommunautaire A-B-C-transacties, tot nader bericht goed dat de vereenvoudigde regeling ook in hiervoor bedoelde situaties toepassing kan vinden.