Wet op de motorrijtuigenbelasting 1994

• 1 Onder de naam «motorrijtuigenbelasting» wordt een belasting geheven ter zake van:

  • a. het houden van een personenauto, een bestelauto, een motorrijwiel of een vrachtauto;

  • b. het rijden op de weg met een autobus.

• 2 Voor motorrijtuigen die behoren tot een bedrijfsvoorraad en voor motorrijtuigen die voor het verrichten van werkzaamheden daaraan bij een herstelbedrijf zijn, kan de belasting, onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden met betrekking tot het gebruik, in afwijking van het eerste lid worden geheven ter zake van de ten behoeve van die motorrijtuigen opgegeven kentekens als bedoeld in artikel 37, derde lid, van de Wegenverkeerswet 1994.

In deze wet en in de daarop gebaseerde regelingen wordt verstaan onder:

• a. motorrijtuig: een voertuig dat is bestemd om anders dan langs spoorstaven te worden voortbewogen uitsluitend of mede door een mechanische kracht, op of aan het voertuig aanwezig;

• b. personenauto: een motorrijtuig op drie of meer wielen, ingericht voor personenvervoer en wel voor het vervoer van niet meer dan acht personen, de bestuurder daaronder niet begrepen;

• c. bestelauto: een motorrijtuig op drie of meer wielen niet zijnde een personenauto of een autobus, met een toegestane maximum massa van 3 500 kg of minder;

• d. motorrijwiel: een motorrijtuig op twee wielen, alsmede een dergelijk motorrijtuig dat is verbonden met een zijspanwagen;

• e. autobus: een motorrijtuig op drie of meer wielen dat is ingericht voor personenvervoer en wel voor het vervoer van meer dan acht personen, de bestuurder daaronder niet begrepen;

• f. vrachtauto: een motorrijtuig, niet zijnde een personenauto, een bestelauto, een motorrijwiel of een autobus;.

• g. kampeerauto: een personenauto waarvan de binnenruimte is ingericht voor het vervoer en verblijf van personen en is voorzien van een vaste kook- en slaapgelegenheid;

• h. woonwagen: een personenauto waarvan de binnenruimte vaste voorzieningen bevat voor bewoning;

• i. aanhangwagen: een voertuig, niet zijnde een motorrijtuig, dat kennelijk is bestemd om te worden voortbewogen door een motorrijtuig;

• j. koppelinrichting: een aan een motorrijtuig bevestigde inrichting met behulp waarvan het motorrijtuig kan worden verbonden met een aanhangwagen;

• k. bedrijfsvoorraad: de voorraad motorrijtuigen van een bedrijf van een natuurlijk persoon of rechtspersoon waaraan een erkenning als bedoeld in hoofdstuk IV, paragraaf 5, van de Wegenverkeerswet 1994 is verleend;

• l. herstelbedrijf: een bedrijf dat in opdracht van derden aan motorrijtuigen onderhoudswerkzaamheden of reparaties verricht dan wel veranderingen aanbrengt;

• m. eigen massa: de massa van het voertuig in bedrijfsvaardige staat met inbegrip van de bedrijfsstoffen, reservedelen en gereedschappen die behoren tot de normale uitrusting;

• n. toegestane maximum massa: de eigen massa van het voertuig vermeerderd met de voor het voertuig toegestane maximum massa aan lading.

• o. toegestane maximum massa van een vrachtauto die is voorzien van een koppelinrichting: de toegestane maximum massa van de vrachtauto indien deze niet zou zijn voorzien van een koppelinrichting, verhoogd met de hoogste toegestane maximum massa van een aanhangwagen waarmee de vrachtauto kan worden verbonden;

• p. richtlijn: de richtlijn 1999/62/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 17 juni 1999 (PbEG L 187) betreffende het in rekening brengen van het gebruik van bepaalde infrastructuurvoorzieningen aan zware vrachtvoertuigen.

• 1 In deze wet en in de daarop gebaseerde regelingen wordt onder personenauto mede verstaan een motorrijtuig op drie of meer wielen met een toegestane maximum massa van 3 500 kg of minder met een laadruimte, zulks met uitzondering van een motorrijtuig met een laadruimte die in haar geheel is voorzien van een vlakke laadvloer en die:

  • a. een lengte heeft van ten minste 200 cm en over ten minste 200 cm van de lengte en over ten minste 20 cm van de breedte een hoogte heeft van ten minste 130 cm; dan wel

  • b. ingeval de laadruimte minder dan 25 cm hoger is dan de cabine:

    • 1°. een lengte heeft van ten minste 125 cm en over ten minste 125 cm van de lengte en over ten minste 20 cm van de breedte een hoogte heeft van ten minste 98 cm; en

    • 2°. van de bestuurderszitplaats is afgescheiden door een vaste wand over ten minste de gehele breedte van de cabine, welke wand direct achter de zitplaats is aangebracht en ten minste dezelfde hoogte heeft als de bestuurderscabine; en

    • 3°. niet is voorzien van zijruiten dan wel is voorzien van niet meer dan één aan de rechterzijde van de laadruimte aangebrachte zijruit; dan wel

  • c. ingeval de laadruimte ten minste 25 cm hoger is dan de cabine:

    • 1°. een lengte heeft van ten minste 125 cm en over ten minste 125 cm van de lengte en over ten minste 20 cm van de breedte een hoogte heeft van ten minste 98 cm; en

    • 2°. van de bestuurderszitplaats is afgescheiden door een vaste wand over ten minste de gehele breedte van de cabine, welke wand direct achter de bestuurderszitplaats is aangebracht en een hoogte heeft van ten minste 30 cm; en

    • 3°. niet is voorzien van zijruiten dan wel is voorzien van niet meer dan één aan de rechterzijde van de laadruimte aangebrachte zijruit; dan wel

  • d. ingeval het motorrijtuig een dubbele cabine heeft met zitruimte achter de bestuurder voor één rij naast elkaar in de rijrichting zittende personen:

    • 1°. over ten minste 150 cm van de lengte en over ten minste 20 cm van de breedte een hoogte heeft van ten minste 130 cm; en

    • 2°. voor ten minste 40 percent van de lengte voor het hart van de achterste as is geplaatst en een lengte heeft van:

      • I. ten minste 150 cm; en

      • II. ten minste twee derde van de lengte die de laadruimte zou hebben indien de zitruimte achter de bestuurder zou ontbreken; en

      • III. ten minste twee maal die van de cabine, tenzij de cabine een hoogte heeft van ten minste 130 cm; en

    • 3°. van de cabine is afgescheiden door een vaste wand over ten minste de gehele breedte van de cabine, welke wand direct achter de zitruimte is aangebracht en ten minste dezelfde hoogte heeft als de cabine; en

    • 4°. niet is voorzien van zijruiten dan wel is voorzien van niet meer dan één aan de rechterzijde van de laadruimte aangebrachte zijruit.

• 2 Bij ministeriële regeling worden regels gesteld met betrekking tot:

  • a. de wijze waarop de hoogte en de lengte van de laadruimte en van de cabine worden vastgesteld alsmede op welke wijze het verschil in hoogte tussen de cabine en de laadruimte wordt vastgesteld;

  • b. de constructie-technische afwerking van de laadruimte;

  • c. de hoogte, de plaats, de constructiewijze en de bevestigingswijze van de vaste wand.

Bij algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld ingevolge welke met een motorrijwiel worden gelijkgesteld motorrijtuigen op meer dan twee wielen die uit hoofde van hun bouw overeenkomst vertonen met een motorrijwiel.

In deze wet en in de daarop gebaseerde regelingen wordt verstaan onder weg: elke voor het openbaar rijverkeer of ander verkeer openstaande weg en elk zodanig pad, de in de weg of het pad liggende bruggen en duikers alsmede de tot de weg behorende paden en bermen of zijkanten.

De belasting voor een personenauto, een bestelauto, een motorrijwiel en een vrachtauto wordt geheven van degene die bij de aanvang van een tijdvak het motorrijtuig houdt.

• 1 Een motorrijtuig - welk begrip in dit hoofdstuk uitsluitend omvat een motorrijtuig als bedoeld in artikel 6 - wordt gehouden door degene:

  • a. op wiens naam het voor het motorrijtuig opgegeven kenteken is gesteld in het kentekenregister als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onderdeel i, van de Wegenverkeerswet 1994;

  • b. die het motorrijtuig waarvoor geen kenteken is opgegeven, feitelijk ter beschikking heeft;

  • c. die een in het buitenland geregistreerd motorrijtuig in Nederland feitelijk ter beschikking heeft.

• 2 Als motorrijtuig waarvoor geen kenteken is opgegeven wordt niet aangemerkt een motorrijtuig waarvoor ingevolge artikel 37 van de Wegenverkeerswet 1994 het voorzien zijn van een kenteken ter zake van het gebruik van de weg niet is voorgeschreven. De eerste volzin is niet van toepassing met betrekking tot artikel 37, eerste lid, onderdeel c, van de Wegenverkeerswet 1994, behoudens voorzover bij ministeriële regeling anders wordt bepaald.

• 1 Indien het motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven feitelijk en niet geheel voorbijgaand ter beschikking staat van een ander dan degene op wiens naam het opgegeven kenteken is gesteld, kan de inspecteur:

  • a. deze op gezamenlijk verzoek aanmerken als degene die het motorrijtuig houdt;

  • b. deze ambtshalve aanmerken als degene die het motorrijtuig houdt.

• 2 De inspecteur neemt de beslissing op het verzoek, bedoeld in het eerste lid, onderdeel a, en de beslissing, bedoeld in het eerste lid, onderdeel b, bij voor bezwaar vatbare beschikking.

Als degene die het motorrijtuig waarvoor geen kenteken is opgegeven feitelijk ter beschikking heeft wordt beschouwd degene ten aanzien van wie het gebruik van de weg met het motorrijtuig is geconstateerd. Degene ten aanzien van wie het gebruik van de weg is geconstateerd, wordt geacht tot het moment waarop voor het motorrijtuig een kenteken is opgegeven, het motorrijtuig feitelijk ter beschikking te hebben, tenzij is gebleken dat dit onjuist is.

Het tijdvak waarover de belasting moet worden betaald is drie maanden.

• 1 Voor een motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven vangt het tijdvak aan met ingang van de dag van dagtekening van de eerste tenaamstelling van het voor dat motorrijtuig afgegeven kentekenbewijs en telkenmale drie maanden later.

• 2 Bij wijziging van de tenaamstelling van het kentekenbewijs voor een motorrijtuig wegens wisseling van de houder van het motorrijtuig geldt als kort tijdvak waarover de belasting moet worden betaald, het tijdvak dat aanvangt met ingang van de dag van dagtekening van de wijziging van de tenaamstelling van het kentekenbewijs en dat eindigt met de dag voorafgaande aan de eerste dag van het tijdvak met ingang waarvan de belasting voor het eerst na die wisseling moet worden betaald op de voet van het eerste lid.

Voor een motorrijtuig waarvoor geen kenteken is opgegeven vangt het tijdvak aan met ingang van de dag waarop het gebruik van de weg met het motorrijtuig wordt geconstateerd en, zolang voor dat motorrijtuig nog geen kenteken is opgegeven, telkenmale drie maanden later.

• 1 Voor een in het buitenland geregistreerd motorrijtuig dat in Nederland feitelijk ter beschikking staat vangt het tijdvak aan met ingang van de dag van het gebruik van de weg in Nederland.

• 2 In afwijking van het bepaalde in artikel 10 kan de belasting voor een in het eerste lid bedoeld motorrijtuig van een houder die niet in Nederland zijn hoofdverblijf heeft of is gevestigd ook worden betaald over een tijdvak van 1, 3 of 15 dagen.

De belasting moet op aangifte worden voldaan.

• 1 In afwijking van artikel 19 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen moet de belasting zijn betaald bij de aanvang van het tijdvak.

• 2 Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld ingevolge welke de belasting in bepaalde gevallen niet bij de aanvang van het tijdvak behoeft te zijn betaald.

• 3 Onder bij ministeriële regeling te stellen voorwaarden en beperkingen kan de belasting voor personenauto’s, bestelauto’s of motorrijwielen waarvoor een kenteken is opgegeven, in maandelijkse termijnen worden betaald.

De belasting voor een motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven kan in één keer worden betaald over vier aaneensluitende tijdvakken.

• 1 De aanvraag om afgifte van een kentekenbewijs dan wel om wijziging van de tenaamstelling van het kentekenbewijs wordt aangemerkt als het doen van aangifte. De aangifte geldt, zolang het motorrijtuig niet van houder wisselt, voor alle tijdvakken waarin het motorrijtuig wordt gehouden.

• 2 Bij een verandering aan het motorrijtuig waardoor de belasting hoger of lager wordt, wordt een aanvullende aangifte gedaan. Indien als gevolg van een verandering aan het motorrijtuig een aanvraag wordt gedaan om aanpassing van het kentekenbewijs wordt deze aanvraag aangemerkt als het doen van een aanvullende aangifte.

• 3 De constatering van het feit dat voor een motorrijtuig de aanvullende aangifte niet is gedaan, wordt gelijkgesteld met een dergelijke aangifte.

• 4 De aanvullende aangifte geldt voor de tijdvakken die aanvangen na het lopende tijdvak.

• 1 Teruggaaf van belasting wordt verleend over het nog niet verstreken deel van het lopende tijdvak alsmede over de nog niet aangevangen tijdvakken op het tijdstip waarop het motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven van houder wisselt dan wel het houderschap daarvan wordt beëindigd.

• 2 Bij verandering aan een motorrijtuig zodanig dat de voor het motorrijtuig verschuldigde belasting lager is dan die vóór de verandering, wordt voor het verschil in belasting teruggaaf verleend over de tijdvakken die nog niet zijn aangevangen op het tijdstip waarop de aanvullende aangifte wordt gedaan.

• 3 Teruggaaf van belasting wordt op verzoek verleend over het lopende tijdvak voorzover dit niet is verstreken op de dag van dagtekening van de tenaamstelling van het kentekenbewijs voor een motorrijtuig waarvoor geen kenteken was opgegeven.

• 4 De inspecteur stelt de teruggaaf vast bij voor bezwaar vatbare beschikking.

• 5 Bedragen van € 5 en minder worden niet terugbetaald.

• 6 Voor de toepassing van het eerste en het derde lid wordt een maand gesteld op dertig dagen.

• 1 Voor een motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven wordt, onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden en beperkingen, de belasting niet geheven over tijdvakken die aanvangen tijdens een voor dat motorrijtuig geldende schorsing als bedoeld in hoofdstuk IV, paragraaf 6, van de Wegenverkeerswet 1994.

• 2 Het eerste lid is niet van toepassing als de schorsing eindigt:

  • a. met betrekking tot een personenauto, een bestelauto of een motorrijwiel: binnen drie maanden;

  • b. met betrekking tot een vrachtauto: binnen een maand.

• 1 Teruggaaf van belasting wordt verleend over de tijdvakken die nog niet zijn aangevangen bij de aanvang van de schorsing.

• 2 Teruggaaf van belasting wordt mede verleend over het bij de aanvang van de schorsing nog niet verstreken gedeelte van het lopende tijdvak.

• 3 artikel18, vierde, vijfde en zesde lid [tekstcorrectie :“artikel” moet zijn “Artikel”.] , is van overeenkomstige toepassing.

Bij beëindiging van een schorsing geldt als kort tijdvak waarover de belasting moet worden betaald het tijdvak dat aanvangt met ingang van de dag waarop de schorsing is opgeheven en dat eindigt met de dag voorafgaande aan de eerste dag van het tijdvak met ingang waarvan de belasting voor het eerst na beëindiging van die schorsing moet worden betaald op de voet van artikel 11, eerste lid.

• 1 Voor de toepassing van de tariefbepalingen wordt:

  • a. uitgegaan van het motorrijtuig zoals het is ingericht bij de aanvang van het tijdvak;

  • b.

    • 1°. de eigen massa van het motorrijtuig afgerond tot het naaste honderdtal kilogrammen, met dien verstande dat 50 kg naar beneden wordt afgerond;

    • 2°. de toegestane maximum massa van het motorrijtuig afgerond tot het naaste duizendtal kilogrammen, met dien verstande dat een gedeelte van 1000 kg naar beneden wordt afgerond;

  • c. als benzine aangemerkt: lichte olie als bedoeld in artikel 27, eerste lid, onderdeel a, van de Wet op de accijns;

  • d. als dieselolie aangemerkt: halfzware olie en gasolie als bedoeld in artikel 27, eerste lid, onderdeel b, van de Wet op de accijns.

• 2 Voor een personenauto of een bestelauto die is voorzien van een installatie voor het verplaatsen of vastzetten van een rolstoel, wordt, onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden, op verzoek het gewicht van die installatie niet meegerekend bij het vaststellen van de eigen massa van het motorrijtuig. De inspecteur beslist op het verzoek bij voor bezwaar vatbare beschikking.

• 3 Voor een personenauto of een bestelauto die is ingericht en bestemd om mede te worden aangedreven door een elektromotor wordt, mits de aandrijving door de elektromotor zodanig is dat de elektrische energie voor een actieradius van ten minste 24 km aaneengesloten stadsverkeer uitsluitend door een batterij of door een brandstofcel kan worden geleverd, of mits het piekvermogen van de voor de aandrijving bestemde elektromotor ten minste 15% van het maximum vermogen van de verbrandingsmotor bedraagt, onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden, op verzoek het gewicht van de elektromotor en de daarbij behorende accu’s niet meegerekend bij het vaststellen van de eigen massa van het motorrijtuig. De inspecteur beslist op het verzoek bij voor bezwaar vatbare beschikking.

• 1 Voor een personenauto bedraagt de belasting:

  bij een eigen massa in kilogrammen van	over een tijdvak van drie maanden	vermeerderd met	per 100 kg eigen massa boven
  500 of minder	€ 12,07
  600	€ 16,35
  700	€ 20,77
  800	€ 27,12
  900 tot en met 3200	€ 36,08	€ 9,70	900 kg
  3300 en meer	€ 266,31	€ 6,75	3300 kg

• 2 De belasting voor een personenauto die is bestemd om te worden aangedreven door een kracht die niet uitsluitend wordt ontleend aan benzine wordt verhoogd met een brandstoftoeslag. De brandstoftoeslag bedraagt bij aandrijving door een kracht die:

  • a. wordt ontleend aan dieselolie:

    € 45,98 bij een eigen massa van 500 kg of minder;

    € 54,43 bij een eigen massa van 600 kg;

    € 62,86 bij een eigen massa van 700 kg;

    € 71,46 bij een eigen massa van 800 kg;

    € 83,64 bij een eigen massa van 900 kg of meer,

    vermeerderd met € 9,06 per 100 kg eigen massa boven 900 kg;

  • b. niet uitsluitend wordt ontleend aan benzine of dieselolie:

    € 53,95 bij een eigen massa van 500 kg of minder;

    € 64,66 bij een eigen massa van 600 kg;

    € 75,38 bij een eigen massa van 700 kg;

    € 86,11 bij een eigen massa van 800 kg;

    € 94,04 bij een eigen massa van 900 kg of meer,

    vermeerderd met € 9,97 per 100 kg eigen massa boven 900 kg.

• 3 In afwijking van het tweede lid, onderdeel b, bedraagt de aldaar bedoelde brandstoftoeslag: nihil bij een eigen massa van 800 kg of minder en € 10,36 bij een eigen massa van 900 kg of meer, vermeerderd met € 10,36 per 100 kg eigen massa boven 900 kg bij aandrijving door een kracht die wordt ontleend aan aardgas en eveneens bij aandrijving door een kracht die wordt ontleend aan vloeibaar gemaakt petroleumgas, indien:

  • a. voor de personenauto een typegoedkeuring is verleend als bedoeld in artikel 22 van de Wegenverkeerswet 1994 dan wel een individuele goedkeuring als bedoeld in artikel 26 van die wet, met toepassing van de normen zoals die zijn neergelegd in de Richtlijn nr. 70/220/EEG van de Raad van de Europese Gemeenschappen van 20 maart 1970 inzake de onderlinge aanpassing van wetgevingen der Lid-Staten met betrekking tot de maatregelen die moeten worden genomen tegen de luchtverontreiniging door gassen afkomstig van motoren met elektrische ontsteking in motorvoertuigen (PbEG L 76), zoals deze laatstelijk is gewijzigd bij Richtlijn nr. 94/12/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 23 maart 1994 (PbEG L 100), dan wel met betrekking tot personenauto's waarvoor na 31 december 2000 het kenteken is opgegeven, zoals deze laatstelijk is gewijzigd bij Richtlijn nr. 98/69/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 13 oktober 1998 (PbEG L 350);

  • b. de personenauto is voorzien van een installatie die tot gevolg heeft dat de emissies van die personenauto ten minste 30% lager zijn dan de emissienormen zoals neergelegd in de in onderdeel a bedoelde richtlijn;

  • c. de installatie als bedoeld in onderdeel b voldoet aan de door Onze Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer vastgestelde eisen; deze eisen zullen in ieder geval betrekking hebben op:

    • 1°. de ongevoeligheid van de installatie voor de brandstofsamenstelling;

    • 2°. het niet kunnen wijzigen van de afstelling van het systeem, anders dan door of onder toezicht van de fabrikant of leverancier;

    • 3°. het voorzien zijn van een systeem dat de correcte werking van de installatie bewaakt en de bestuurder daarover informeert;

  • d. met betrekking tot de personenauto overeenkomstig de door Onze Minister van Verkeer en Waterstaat vastgestelde bepalingen in het kentekenregister en op het kentekenbewijs de aanduiding G3 is opgenomen.

Voor een bestelauto bedraagt de belasting:

• 1 Voor een bestelauto die is ingericht en wordt gebruikt voor het vervoer van een gehandicapte persoon in de cabine en voor het gelijktijdige vervoer van een niet-opvouwbare rolstoel ten behoeve van die persoon, bedraagt, onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden en beperkingen, de belasting op verzoek:

  bij een eigen massa in kilogrammen van	over een tijdvak van drie maanden	vermeerderd met	per 100 kg eigen massa boven
  500 of minder	€ 8,67
  600 tot en met 1000	€ 14,84	€ 4,33	600 kg
  1100 tot en met 2000	€ 36,59	€ 4,65	1 100 kg
  2100 tot en met 2700	€ 83,49	€ 5,01	2 100 kg
  2800 en meer	€ 116,67	€ 1,16	2 800 kg

• 2 Het eerste lid is eveneens van toepassing indien in verband met de handicap van de in het eerste lid bedoelde persoon, de laadruimte van de bestelauto, in afwijking van artikel 3, eerste lid, onderdeel b, onder 2°, of onderdeel c, onder 2°, of onderdeel d, onder 3°, ten gevolge van aanpassing van de bestelauto niet langer van de bestuurderszitplaats onderscheidenlijk de cabine is afgescheiden.

• 3 Indien de belasting voor een bestelauto wordt geheven van een ander dan de gehandicapte, is het eerste lid slechts van toepassing indien het verzoek als bedoeld in het eerste lid wordt gedaan door die ander en de gehandicapte gezamenlijk.

• 4 Bij een verandering, anders dan aan de bestelauto, waardoor de belasting voor een bestelauto hoger of lager wordt, wordt een aanvullende aangifte gedaan. De constatering van het feit dat voor een bestelauto de aanvullende aangifte niet is gedaan, wordt gelijkgesteld met een dergelijke aangifte. De aanvullende aangifte geldt voor de tijdvakken die aanvangen na het lopende tijdvak.

• 5 Bij constatering van het feit dat voor een motorrijtuig geen aanvullende aangifte is gedaan in verband met een verandering, anders dan aan het motorrijtuig, waardoor de belasting hoger wordt, kan ter zake van die verandering te weinig geheven belasting worden nageheven. Artikel 33, tweede, derde en vierde lid, is van overeenkomstige toepassing.

• 6 De inspecteur beslist op het verzoek bij voor bezwaar vatbare beschikking.

• 7 Bij ministeriële regeling kunnen nadere regels worden gesteld ter uitvoering van dit artikel.

Dit onderdeel is (nog) niet in werking getreden; zie het overzicht van wijzigingen

Voor een motorrijwiel bedraagt de belasting over een tijdvak van drie maanden € 21,23.

Voor een vrachtauto bedraagt de belasting:

waarbij voor de luchtvering geldt dat deze zich bevindt op de aangedreven assen en onder luchtvering mede wordt verstaan daaraan als gelijkwaardig erkende vering als bedoeld in bijlage I bij de richtlijn.

Voor een motorrijtuig dat wordt gebruikt in de uitoefening van de detailhandel en dat is voorzien van een voor het publiek toegankelijke besloten ruimte die blijvend is ingericht als winkel en uitsluitend als zodanig wordt gebruikt, bedraagt de belasting, in afwijking van het in deze afdeling bepaalde en onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden, met overeenkomstige toepassing van artikel 22, over een tijdvak van drie maanden € 46,06, vermeerderd met € 4,61 per 1000 kg toegestane maximum massa boven 11 000 kg.

Voor een in het buitenland geregistreerd motorrijtuig dat in Nederland feitelijk ter beschikking staat van een houder die niet in Nederland zijn hoofdverblijf heeft of is gevestigd, bedraagt de belasting:

De belasting bedraagt ten minste € 11.

Bij wijziging van de tenaamstelling van een kentekenbewijs wegens wisseling van de houder van het motorrijtuig en bij beëindiging van een schorsing bedraagt de belasting voor het motorrijtuig over het korte tijdvak een evenredig gedeelte van de belasting over een tijdvak van drie maanden. Voor de toepassing van dit artikel wordt een maand gesteld op dertig dagen.

De belasting die in één keer over vier aaneensluitende tijdvakken wordt betaald voor een personenauto, een bestelauto of een vrachtauto waarvoor een kenteken is opgegeven, wordt per tijdvak van drie maanden verminderd met € 3.

Voor een motorrijwiel waarvoor een kenteken is opgegeven bedraagt de belasting die in één keer over vier aaneensluitende tijdvakken wordt betaald, een bedrag gelijk aan twee maal de ingevolge artikel 25 verschuldigde belasting over een tijdvak van drie maanden.

• 1 Voor een motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven dat:

  • a. een kampeerauto is;

  • b. een woonwagen is;

  • c. in de uitoefening van een bedrijf, niet zijnde een lease- of verhuurbedrijf van motorrijtuigen, wordt gebruikt als reserve-motorrijtuig;

  • d. wordt gehouden door een kermis- of circusexploitant en wordt gebruikt voor het vervoer van kermis- of circusbenodigdheden;

  • e. is ingericht als werktuig of als werkplaats;

  • f. wordt gehouden door een verhuisondernemer en wordt gebruikt als verhuiswagen;

  • g. is ingericht voor bijzondere, niet geregeld voorkomende transporten;

  • h. is ingericht voor het vervoer van paarden ten behoeve van de paardensport en uitsluitend niet-beroepsmatig wordt gebruikt,

  bedraagt de belasting die in één keer over vier aaneensluitende tijdvakken wordt betaald een bedrag gelijk aan de ingevolge de artikelen 23, 24, 24a, 25 of 25a verschuldigde belasting over een tijdvak van drie maanden. Artikel 28 is niet van toepassing.

• 2 Indien een kampeerauto, bedrijfsmatig wordt verhuurd, bedraagt de belasting in afwijking in zoverre van het eerste lid twee maal de ingevolge artikel 23 verschuldigde belasting over een tijdvak van drie maanden. Artikel 28 is niet van toepassing.

• 3 Het eerste lid, onderdelen c en f, is niet van toepassing op een vrachtauto waarvan de toegestane maximum massa hoger is dan 11 000 kg, tenzij wordt voldaan aan met betrekking tot de vrachtauto bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden.

• 4 Bij algemene maatregel van bestuur kunnen voorwaarden en beperkingen worden gesteld met betrekking tot het gebruik van de weg en de bestemming, het uiterlijk en de inrichting van het motorrijtuig. Met betrekking tot een kampeerauto of een woonwagen worden geen beperkingen gesteld aan de mate van het gebruik van de weg.

In afwijking van het in deze afdeling bepaalde bedraagt de belasting nihil voor een motorrijtuig dat is ingericht en bestemd om uitsluitend te worden aangedreven door een elektromotor mits de elektrische energie uitsluitend door een batterij of door een brandstofcel wordt geleverd, of door een verbrandingsmotor die kan worden gevoed met waterstof.

• 1 Bij constatering van het feit dat voor een motorrijtuig geen aanvullende aangifte is gedaan in verband met een verandering aan het motorrijtuig waardoor de belasting hoger wordt, kan de ter zake van die verandering te weinig geheven belasting worden nageheven.

• 2 De na te heffen belasting wordt berekend over een tijdsduur van vier aaneensluitende tijdvakken van drie maanden met als laatste tijdvak dat waarin het in het eerste lid bedoelde feit wordt geconstateerd.

• 3 Indien blijkt dat:

  • a. het motorrijtuig over een gedeelte van de tijdsduur van de vier tijdvakken niet op naam heeft gestaan van degene die het motorrijtuig houdt;

  • b. voor het motorrijtuig over een gedeelte van de tijdsduur van de vier tijdvakken een schorsing als bedoeld in artikel 19 van toepassing is geweest; of

  • c. de verandering aan het motorrijtuig over een gedeelte van de tijdsduur van de vier tijdvakken niet was aangebracht, wordt over dat gedeelte de belasting niet nageheven.

• 4 Voor de toepassing van dit artikel wordt een maand gesteld op dertig dagen.

• 1 Bij constatering van gebruik van de weg met een motorrijtuig waarvoor geen kenteken is opgegeven en de belasting geheel of gedeeltelijk niet is betaald, kan de belasting worden nageheven.

• 2 De na te heffen belasting wordt berekend over een tijdsduur van twaalf maanden, waarbij als laatste dag geldt de dag die voorafgaat aan de dag waarop het gebruik van de weg wordt geconstateerd.

• 3 Indien blijkt dat het motorrijtuig over een gedeelte van de tijdsduur van twaalf maanden niet feitelijk ter beschikking heeft gestaan van degene ten aanzien van wie het gebruik van de weg is geconstateerd, wordt over dat gedeelte de belasting niet nageheven.

• 4 Indien blijkt dat een verandering aan het motorrijtuig waardoor een hoger bedrag aan belasting verschuldigd is dan vóór die verandering, niet was aangebracht over een gedeelte van de tijdsduur van twaalf maanden wordt over dat gedeelte de ter zake van die verandering meer verschuldigde belasting niet nageheven.

• 5 Artikel 33, vierde lid, is van toepassing.

• 6 De na te heffen belasting wordt verminderd met de belasting die over de periode waarop de naheffingsaanslag betrekking heeft voor het motorrijtuig is betaald en voorzover voor de belasting over die periode geen aanspraak op teruggaaf van belasting bestaat.

• 1 Bij constatering van gebruik van de weg met een motorrijtuig tijdens een voor dat motorrijtuig geldende schorsing als bedoeld in hoofdstuk IV, paragraaf 6, van de Wegenverkeerswet 1994 kan de belasting worden nageheven.

• 2 De na te heffen belasting wordt berekend over een tijdsduur van vier aaneensluitende tijdvakken van drie maanden met als laatste tijdvak dat waarin het gebruik van de weg wordt geconstateerd.

• 3 Indien blijkt dat het motorrijtuig over een gedeelte van de tijdsduur van de vier tijdvakken niet op naam heeft gestaan van degene die het motorrijtuig houdt, wordt over dat gedeelte de belasting niet nageheven.

• 4 Artikel 33, vierde lid, is van toepassing.

• 5 De na te heffen belasting wordt verminderd met de belasting die over de periode waarop de naheffingsaanslag betrekking heeft voor het motorrijtuig is betaald en voorzover voor de belasting over die periode geen aanspraak op teruggaaf van belasting bestaat.

• 6 Voor de heffing van de belasting wordt de schorsing als beëindigd beschouwd met ingang van de laatste dag van het tijdvak waarin het gebruik van de weg met het motorrijtuig is geconstateerd.

Indien

• a. de voor een motorrijtuig geldende schorsing als bedoeld in Hoofdstuk IV, paragraaf 6, van de Wegenverkeerswet 1994 eindigt, anders dan bedoeld in artikel 68, eerste lid, onderdelen c en d, van die wet,

  • 1°. met betrekking tot een personenauto, een bestelauto of een motorrijwiel binnen drie maanden; en

  • 2°. met betrekking tot een vrachtauto binnen een maand; dan wel

• b. niet is voldaan aan de voorwaarden en beperkingen die krachtens artikel 19, eerste lid, bij algemene maatregel van bestuur zijn gesteld,

wordt de belasting waarvan krachtens artikel 20, tweede lid, teruggaaf is verleend alsmede de te weinig geheven belasting nageheven.

Bij constatering van het feit dat met betrekking tot een motorrijtuig waarvoor de belasting over vier aaneensluitende tijdvakken is betaald op de voet van artikel 30 niet wordt voldaan aan de krachtens dat artikel gestelde voorwaarden, kan de belasting die zonder toepassing van dat artikel meer verschuldigd zou zijn geweest over die vier tijdvakken worden nageheven.

In de gevallen, bedoeld in de artikelen 33, 34, 35, 35a, onder b, en 36, is artikel 67c van de Algemene wet inzake rijksbelastingen van overeenkomstige toepassing.

• 1 Op verzoek van de houder aan wie de inspecteur een vergunning heeft verleend voor een bedrijfsvoertuigenpark, kan teruggaaf worden verleend van een gedeelte van de belasting die is betaald voor de vrachtauto’s die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark.

• 2 Voor de toepassing van dit hoofdstuk kan de inspecteur op verzoek onder houder tevens verstaan een eenheid als bedoeld in artikel 15 van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 of als bedoeld in artikel 7, vierde lid, van de Wet op de omzetbelasting 1968.

• 1 De inspecteur kan op verzoek bij voor bezwaar vatbare beschikking een vergunning voor een bedrijfsvoertuigenpark verlenen.

• 2 De vergunning kan slechts worden verleend indien is voldaan aan de navolgende voorwaarden.

  • a. Van het bedrijfsvoertuigenpark maken vrachtauto’s en één of meer aanhangwagens deel uit;

  • b. De vrachtauto’s en aanhangwagens die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark worden gehouden door dezelfde houder;

  • c. De vrachtauto’s die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark zijn voorzien van een koppelinrichting;

  • d. Geen der vrachtauto’s die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark is bestemd voor het voortbewegen van een aanhangwagen waarvan een aanzienlijk deel van de massa, bij gelijkmatig verdeelde lading, door de vrachtauto wordt gedragen;

  • e. De aanhangwagens die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark kunnen worden verbonden met elk van de vrachtauto’s die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark;

  • f. De houder van de vrachtauto’s die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark verklaart dat geen van de vrachtauto’s die deel uitmaakt van het bedrijfsvoertuigenpark zal worden verbonden met een aanhangwagen die geen deel uitmaakt van het bedrijfsvoertuigenpark;

  • g. In het bedrijfsvoertuigenpark staat het aantal vrachtauto’s in verhouding tot het aantal aanhangwagens ten minste als 3 staat tot 2; en

  • h. Een vrachtauto maakt deel uit van ten hoogste één bedrijfsvoertuigenpark.

• 3 Bij algemene maatregel van bestuur kunnen ten aanzien van de verlening van de vergunning nadere voorwaarden en beperkingen worden gesteld.

• 4

  • a. De vergunning geldt gedurende een jaar vanaf een door de houder te bepalen tijdstip en heeft betrekking op het bedrijfsvoertuigenpark dat wordt gevormd door de in de vergunning vermelde vrachtauto’s en aanhangwagens.

  • b. Gedurende het in onderdeel a genoemde jaar kan de inspecteur de vergunning onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden en beperkingen op verzoek wijzigen.

• 5 De vergunning kan door de inspecteur bij voor bezwaar vatbare beschikking worden ingetrokken ingeval:

  • a. bij herhaling niet wordt voldaan aan de voor de vergunning gestelde voorwaarden;

  • b. misbruik van de vergunning is gemaakt of een poging daartoe is gedaan;

  • c. de vergunninghouder daarom verzoekt.

• 1 De teruggaaf bedraagt over het in artikel 37b, vierde lid, onderdeel a, bedoelde jaar het verschil tussen de betaalde belasting voor de vrachtauto's die in dat jaar of gedeelten daarvan deel hebben uitgemaakt van het bedrijfsvoertuigenpark en de som van de tarieven die per jaar of gedeelten daarvan voor die vrachtauto's ingevolge de richtlijn minimaal zouden moeten worden betaald, met dien verstande dat per vrachtauto het hoogste tarief wordt genomen van de tarieven die zouden gelden in combinatie met elk van de in het bedrijfsvoertuigenpark opgenomen aanhangwagens. Indien het hoogste tarief per jaar volgens de richtlijn lager zou zijn dan  € 232,59 bepaalt de inspecteur dat tarief op  € 232,59 of op het evenredig deel daarvan dat overeenstemt met het deel van het jaar waarover de belasting is geheven.

• 2 De inspecteur beslist op een verzoek om teruggaaf bij voor bezwaar vatbare beschikking.

Bij constatering van gebruik van de weg met een vrachtauto die deel uitmaakt van een bedrijfsvoertuigenpark en die is verbonden met een aanhangwagen die geen deel uitmaakt van het bedrijfsvoertuigenpark:

• a. is artikel 37c met betrekking tot de vrachtauto gedurende het in artikel 37b, vierde lid, onderdeel a, bedoelde jaar niet van toepassing; en

• b. kan de inspecteur bij voor bezwaar vatbare beschikking een boete opleggen van ten hoogste € 453. De boete wordt geheven en ingevorderd als ware zij belasting. De bevoegdheid tot het opleggen van de boete vervalt door verloop van vijf jaren na afloop van het in artikel 37b, vierde lid, onderdeel a, bedoelde jaar.

Voor de toepassing van het in dit hoofdstuk bepaalde, wordt de toegestane maximum massa van een aanhangwagen afgerond tot het naaste duizendtal kilogrammen, met dien verstande dat een gedeelte van 1000 kg naar beneden wordt afgerond.

Bij ministeriële regeling worden regels gesteld ten aanzien van de wijze en het tijdstip waarop de in dit hoofdstuk genoemde verzoeken worden ingediend, ten aanzien van de in de verzoeken te verstrekken gegevens, en ten aanzien van het overigens in dit hoofdstuk bepaalde.

De belasting voor een autobus wordt geheven van degene die het motorrijtuig houdt.

De artikelen 7, 8 en 9 zijn van overeenkomstige toepassing.

• 1 Het tijdvak waarover de belasting moet worden betaald is drie of twaalf maanden.

• 2 Een tijdvak vangt aan met ingang van de eerste of de zestiende dag van een kalendermaand.

• 3 Voor een in het buitenland geregistreerde autobus van een houder die niet in Nederland zijn hoofdverblijf heeft of is gevestigd welke autobus in Nederland feitelijk ter beschikking staat kan de belasting, in afwijking van het bepaalde in het eerste en het tweede lid, ook worden betaald over een tijdvak van 1, 3 of 15 dagen.

• 1 De belasting moet op aangifte worden voldaan.

• 2 In afwijking van artikel 19 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen moet de belasting worden betaald voordat het rijden op de weg met de autobus aanvangt.

In afwijking van het in deze afdeling bepaalde bedraagt de belasting nihil voor een autobus die is ingericht en bestemd om uitsluitend te worden aangedreven door een elektromotor mits de elektrische energie uitsluitend door een batterij of door een brandstofcel wordt geleverd, of door een verbrandingsmotor die kan worden gevoed met waterstof.

• 1 Teruggaaf van belasting wordt verleend over de op het tijdstip van een daartoe strekkend verzoek nog niet ingetreden halve maanden van het tijdvak.

• 2 In deze wet en in de daarop gebaseerde regelingen wordt onder een halve maand verstaan een periode van de eerste tot en met de vijftiende dan wel van de zestiende tot en met de laatste dag van een kalendermaand.

• 1 Bij vervanging van een autobus door een andere autobus wordt de voor de vervangen autobus betaalde belasting, voorzover deze betrekking heeft op de nog niet verstreken halve maanden van het tijdvak, op verzoek verrekend met de belasting over die halve maanden voor de vervangende autobus. Voorzover de voor verrekening in aanmerking komende belasting de voor het vervangende motorrijtuig verschuldigde belasting overtreft, vindt teruggaaf van het verschil in belasting plaats met dien verstande, dat deze teruggaaf alleen wordt verleend over nog niet ingetreden halve maanden.

• 2 Een autobus die een zodanige verandering heeft ondergaan dat de verschuldigde belasting hoger of lager is dan die vóór de verandering aan het motorrijtuig wordt voor de toepassing van het eerste lid geacht te zijn vervangen.

• 1 De inspecteur beslist op het verzoek om teruggaaf of verrekening bij voor bezwaar vatbare beschikking.

• 2 Bedragen van € 5 en minder worden niet terugbetaald.

• 1 Voor een autobus bedraagt de belasting, met overeenkomstige toepassing van artikel 22:

  bij een eigen massa in kilogrammen van	over een tijdvak van drie maanden	vermeerderd met	per 100 kg eigen massa boven
  1000 of minder	€ 24,00
  1100 tot en met 2600	€ 27,09	€ 3,08	1100 kg
  2700 en meer	€ 75,99	€ 0,99	2700 kg

• 2 De belasting bedraagt nihil voor een autobus die hoofdzakelijk wordt gebruikt voor het openbaar vervoer, bedoeld in artikel 1, onderdeel h, van de Wet personenvervoer 2000, en die is bestemd om hoofdzakelijk te worden aangedreven door een kracht die wordt ontleend aan vloeibaar gemaakt petroleumgas als bedoeld in artikel 26, zesde lid, van de Wet op de accijns of aan aardgas.

Voor een in het buitenland geregistreerde autobus van een houder die niet in Nederland zijn hoofdverblijf heeft of is gevestigd dat in Nederland feitelijk ter beschikking staat is artikel 26 van overeenkomstige toepassing.

De belasting over een tijdvak van twaalf maanden bedraagt het viervoud van die over een tijdvak van drie maanden, verminderd met € 3 per tijdvak van drie maanden.

• 1 Voor een autobus die in de uitoefening van een bedrijf, niet zijnde een lease- of verhuurbedrijf van motorrijtuigen, wordt gebruikt als reserve-motorrijtuig, bedraagt de belasting die over een tijdvak van twaalf maanden wordt betaald een bedrag gelijk aan de ingevolge artikel 47 verschuldigde belasting over een tijdvak van drie maanden. Artikel 49 is niet van toepassing.

• 2 Bij algemene maatregel van bestuur kunnen voorwaarden en beperkingen worden gesteld met betrekking tot het gebruik van de weg en de bestemming van de autobus.

• 1 Bij constatering van het feit dat met een autobus op de weg wordt gereden waarvoor de belasting geheel of gedeeltelijk niet is betaald, kan de belasting worden nageheven.

• 2 De na te heffen belasting wordt berekend over een tijdsduur van twaalf maanden, waarbij als laatste dag geldt de laatste dag van de halve maand waarin het rijden op de weg wordt geconstateerd.

• 3 Indien blijkt dat de autobus over een gedeelte van de tijdsduur van twaalf maanden niet op naam heeft gestaan van degene die het motorrijtuig houdt, wordt over dat gedeelte de belasting niet nageheven.

• 4 De na te heffen belasting wordt verminderd met de belasting die over de periode waarop de naheffingsaanslag betrekking heeft voor de autobus is betaald en voorzover voor de belasting over die periode geen aanspraak op teruggaaf van belasting bestaat.

• 5 Voor de vaststelling van de niet of te weinig betaalde belasting zijn bepalend de in het kentekenregister als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onderdeel i, van de Wegenverkeerswet 1994 voorkomende gegevens, zulks met inachtneming van de verschillen die bij ambtelijk onderzoek zijn vastgesteld.

• 6 De naheffingsaanslag wordt opgelegd aan de bestuurder ingeval degene die de autobus houdt aannemelijk maakt, dat daarvan tegen zijn wil is gebruik gemaakt en hij dit gebruik redelijkerwijs niet heeft kunnen voorkomen.

Met betrekking tot een autobus waarvoor de belasting over een tijdvak van twaalf maanden is betaald op de voet van artikel 50 is artikel 36 van overeenkomstige toepassing.

In de gevallen, bedoeld in de artikelen 52 en 53, is artikel 37 van overeenkomstige toepassing.

De belasting voor een kenteken als bedoeld in artikel 37, derde lid, van de Wegenverkeerswet 1994 wordt geheven van degene op wiens naam het kenteken is gesteld.

• 1 Het tijdvak waarover de belasting moet worden betaald is drie maanden.

• 2 Het tijdvak vangt aan met ingang van de dag van dagtekening van de tenaamstelling van het kentekenbewijs behorende bij een kenteken als bedoeld in artikel 62 en telkenmale drie maanden later.

De artikelen 14, 15 en 16 zijn van overeenkomstige toepassing.

De aanvraag om afgifte van een kentekenbewijs behorende bij een kenteken als bedoeld in artikel 62 wordt aangemerkt als het doen van aangifte. De aangifte geldt voor de tijdvakken dat het bijzondere kenteken te naam is gesteld in het kentekenregister als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onderdeel i, van de Wegenverkeerswet 1994.

• 1 Teruggaaf van belasting wordt verleend over de tijdvakken die nog niet zijn aangevangen op het tijdstip waarop de tenaamstelling van een kentekenbewijs behorende bij een kenteken als bedoeld in artikel 62 vervalt, alsmede over het lopende tijdvak, voorzover dit op dat tijdstip niet is verstreken.

• 2 artikel 18, vierde, vijfde en zesde lid [tekstcorrectie :“artikel” moet zijn “Artikel”.] , is van overeenkomstige toepassing.

Voor een kenteken als bedoeld in artikel 62 bedraagt de belasting over een tijdvak van drie maanden het bedrag, opgenomen in artikel 23, eerste lid, voor een personenauto met een eigen massa van 1000 kg.

De belasting die voor een kenteken als bedoeld in artikel 62 in één keer over vier aaneensluitende tijdvakken wordt betaald, wordt per tijdvak van drie maanden verminderd met € 3.

• 1 Bij constatering van gebruik van de weg met een motorrijtuig uit een bedrijfsvoorraad of met een motorrijtuig dat voor het verrichten van werkzaamheden daaraan bij een herstelbedrijf is zonder dat is voldaan aan de krachtens artikel 1, tweede lid, gestelde voorwaarden, kan de belasting worden nageheven.

• 2 De na te heffen belasting wordt berekend over een tijdsduur van twaalf maanden, waarbij als laatste dag geldt de dag waarop het gebruik van de weg wordt geconstateerd.

• 3 De naheffingsaanslag wordt opgelegd aan de bestuurder ingeval degene tot wiens bedrijfsvoorraad het motorrijtuig behoort of degene die het herstelbedrijf uitoefent aannemelijk maakt, dat van het motorrijtuig tegen zijn wil gebruik is gemaakt en hij dit gebruik redelijkerwijs niet heeft kunnen voorkomen.

In het geval, bedoeld in artikel 69, is artikel 37 van overeenkomstige toepassing.