Rechtspositiebesluit staten- en commissieleden

In dit besluit en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

• a. Onze Minister: Onze Minister van Binnenlandse Zaken;

• b. lid van provinciale staten: een lid van provinciale staten, dat niet tevens lid van gedeputeerde staten is;

• c. tijdstip van beëindiging van het lidmaatschap van provinciale staten: het tijdstip van beëindiging van het lidmaatschap, bedoeld in de artikelen X1, eerste en derde lid, X6 en X7, tweede, derde en vijfde lid, van de Kieswet.

• d. lid van een commissie: een lid van een commissie als bedoeld in de artikelen 80, 81 en 82 van de Provinciewet, dat niet tevens lid van provinciale staten is of ambtenaar die als zodanig tot lid van een commissie is benoemd.

• 1 De artikelen 2 tot en met 4 en 6a tot en met 12 van dit besluit zijn van overeenkomstige toepassing op het lid van provinciale staten aan wie ingevolge artikel X 10 van de Kieswet tijdelijk ontslag is verleend wegens zwangerschap en bevalling of ziekte, met dien verstande dat:

  • a. de onkostenvergoeding die dit lid op grond van artikel 2, derde of vierde lid, ontvangt, de helft bedraagt van het bedrag dat op grond van die bepalingen van toepassing is;

  • b. indien door provinciale staten toepassing is gegeven aan artikel 4, dit lid een uitkering ontvangt voor alle vergaderingen die gedurende het tijdelijk ontslag plaatsvinden of hebben plaatsgevonden.

• 2 Een tijdelijk ontslag als bedoeld in artikel X 10 van de Kieswet wordt niet aangemerkt als beëindiging van het lidmaatschap van provinciale staten als bedoeld in artikel 7, tweede en derde lid, en als aftreden als bedoeld in artikel 8.

• 1 Aan een lid van provinciale staten wordt een vergoeding voor de werkzaamheden toegekend die ten hoogste € 9 991,79 [Red: per 1 januari 2009: € 12.433,63] per jaar bedraagt.

• 2 Het bedrag van de vergoeding voor de werkzaamheden wordt per 1 januari van elk jaar door Onze Minister herzien aan de hand van het door het Centraal Bureau voor de Statistiek voor de maand september van het voorafgaande kalenderjaar vastgestelde indexcijfer CAO lonen overheid, inclusief bijzondere beloningen en bekend gemaakt in de Staatscourant.

• 3 Aan een lid van provinciale staten wordt een onkostenvergoeding voor aan de uitoefening van het statenlidmaatschap verbonden kosten toegekend die ten hoogste € 70,79 [Red: per 1 januari 2009: € 84,86] per maand bedraagt.

• 4 Ten aanzien van een lid van provinciale staten van wie de arbeidsverhouding ingevolge artikel 4, aanhef en onderdeel f, van de Wet op de loonbelasting 1964 voor de toepassing van die wet als dienstbetrekking wordt aangemerkt, wordt in afwijking van het derde lid een onkostenvergoeding die ten hoogste 147,48 [Red: per 1 januari 2009: € 176,80] per maand bedraagt.

• 5 De bedragen van de vergoeding van de kosten, bedoeld in het derde en vierde lid, worden per 1 januari van elk jaar door Onze Minister herzien aan de hand van de consumentenprijsindex, geldend voor de maand september van het voorafgaande kalenderjaar en bekend gemaakt in de Staatscourant.

Provinciale staten kunnen bij verordening tot ten hoogste 20% naar beneden afwijken van de bedragen, genoemd in artikel 2.

Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat ten hoogste 20% van de vergoeding voor de werkzaamheden wordt uitgekeerd, berekend naar het aantal gehouden vergaderingen. In dat geval geschiedt de uitkering aan het lid van provinciale staten op basis van het aantal bijgewoonde vergaderingen.

• 1 Aan een lid van provinciale staten wordt vergoeding van reiskosten verleend naar bij provinciale verordening te stellen regels voor het bijwonen van vergaderingen van provinciale staten en van commissies of een Openbaar-Vervoerjaarkaart verstrekt dan wel een keuze tussen een vergoeding of een Openbaar-Vervoerjaarkaart geboden, met dien verstande dat voor het gebruik van een eigen motorvoertuig de vergoeding niet hoger wordt gesteld dan het bedrag dat bij of krachtens artikel 7 van het Reisbesluit binnenland is vastgesteld.

• 2 Aan een lid van provinciale staten wordt vergoeding van werkelijk gemaakte verblijfkosten verleend naar bij provinciale verordening te stellen regels voor het bijwonen van vergaderingen, genoemd in het eerste lid.

• 1 Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat aan een lid van provinciale staten naast de vergoeding, genoemd in artikel 5, vergoeding wordt verleend voor reiskosten ter zake van andere dan de in artikel 5 bedoelde reizen, ten behoeve van de provincie gemaakt, met dien verstande dat voor het gebruik van een eigen motorvoertuig de vergoeding niet hoger wordt gesteld dan het bedrag dat bij of krachtens artikel 7 van het Reisbesluit binnenland is vastgesteld.

• 2 Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat aan een lid van provinciale staten vergoeding wordt verleend voor werkelijk gemaakte verblijfkosten ter zake van reizen, bedoeld in het eerste lid.

• 1 Op aanvraag wordt ten laste van de provincie aan een lid van provinciale staten voor de uitoefening van het statenlidmaatschap een computer, bijbehorende apparatuur en software in bruikleen ter beschikking gesteld. Gedeputeerde staten verstrekken op aanvraag een tegemoetkoming voor de belastingheffing als gevolg hiervan.

• 2 Indien geen computer, bijbehorende apparatuur en software ter beschikking is gesteld, wordt door gedeputeerde staten aan een lid van provinciale staten op aanvraag voor de uitoefening van het statenlidmaatschap een tegemoetkoming verleend voor:

  • a. aanschaf van een computer, bijbehorende apparatuur en software, of,

  • b. gebruik van een eigen computer, bijbehorende apparatuur en software.

• 3 Op aanvraag wordt door gedeputeerde staten een vergoeding aan het lid van provinciale staten verleend voor de aanleg- en de abonnementskosten voor de internetverbinding voor de in het eerste of het tweede lid genoemde computerapparatuur.

• 4 Provinciale staten kunnen bij verordening nadere regels stellen over het ter beschikking stellen van computerapparatuur en de tegemoetkoming, bedoeld in het eerste en tweede lid en de vergoeding, bedoeld in het derde lid.

• 1 De vergoeding voor de werkzaamheden en de onkostenvergoeding worden door het lid van provinciale staten genoten met ingang van de dag van de beëdiging.

• 2 De vergoeding voor de werkzaamheden en de onkostenvergoeding eindigt op het tijdstip van beëindiging van het lidmaatschap van provinciale staten.

• 3 Het lid van provinciale staten dat in de loop van een kalenderjaar is beëdigd dan wel het lidmaatschap van provinciale staten heeft beëindigd, ontvangt de vergoeding voor de werkzaamheden en de onkostenvergoeding naar evenredigheid van de periode van uitoefening van het lidmaatschap in bedoeld kalenderjaar.

• 1 Een lid van provinciale staten dat op grond van artikel 75 van de Provinciewet meer dan dertig dagen onafgebroken het voorzitterschap van de staten waarneemt, ontvangt voor die tijd voor die waarneming een toeslag van 8% van zijn vergoeding als lid van provinciale staten.

• 2 Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing ten aanzien van de onkostenvergoeding, bedoeld in artikel 2, derde en vierde lid.

• 1 Naast de vergoeding voor de werkzaamheden ontvangen fractievoorzitters voor de duur van hun voorzitterschap per jaar een toelage gelijk aan 1,2% van de vergoeding op jaarbasis en een toelage gelijk aan 0,4% van de vergoeding op jaarbasis voor elk lid dat de fractie buiten de fractievoorzitter telt. De toelagen tezamen bedragen ten hoogste 6,4% van de vergoeding op jaarbasis.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid stelt de commissaris vast:

  • a. hoeveel leden een fractie telt;

  • b. de duur van het fractievoorzitterschap.

• 1 Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat een lid van provinciale staten met ingang van de dag van zijn aftreden een uitkering ten laste van de provincie ontvangt, naar in de verordening te stellen regels.

• 2 De uitkering heeft een maximumduur van twee jaar en bedraagt in het eerste jaar ten hoogste 80% en in het tweede jaar ten hoogste 70% van het op het moment van aftreden geldende bedrag van de vergoeding voor de werkzaamheden, eventueel vermeerderd met het bedrag van de in het jaar voor het aftreden ontvangen vergoeding, bedoeld in artikel 4. De uitkering eindigt in ieder geval met ingang van de maand volgend op die waarop de leeftijd van 65 jaar wordt bereikt.

• 3 Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat geen recht op op uitkering bestaat indien het lid van provinciale staten van zijn lidmaatschap vervallen is verklaard ingevolge artikel X 7 van de Kieswet.

• 4 Dit artikel is niet van toepassing op een lid van provinciale staten dat is benoemd in de plaats die is opengevallen als gevolg van het tijdelijk ontslag van een lid van provinciale staten wegens zwangerschap en bevalling of ziekte, ingevolge artikel X 12 van de Kieswet.

• 1 Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat het provinciaal bestuur ten behoeve van de leden van provinciale staten één of meer collectieve verzekeringen kan afsluiten, waarbij wordt voorzien in de opbouw van een ouderdomspensioen en in geldelijke voorzieningen bij invaliditeit en overlijden.

• 2 Dit artikel is niet van toepassing op een lid van provinciale staten dat is benoemd in een plaats die is opengevallen als gevolg van het tijdelijk ontslag van een lid van provinciale staten wegens zwangerschap en bevalling of ziekte, ingevolge artikel X 12 van de Kieswet.

• 1 Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat een lid van provinciale staten ten laste van de provincie een tegemoetkoming in de kosten van een ziektekostenverzekering ontvangt van € 175 per jaar.

• 2 Indien de nominale eindejaarsuitkering van het personeel werkzaam bij de sector Rijk wijziging ondergaat, wordt het in het eerste lid genoemde bedrag naar evenredigheid gewijzigd.

• 1 Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat in het geval dat een lid van provinciale staten een uitkering op grond van de Werkloosheidswet ontvangt en na de toepassing van artikel 20 van die wet ontstane korting op deze uitkering ten gevolge van het uitoefenen van het lidmaatschap van provinciale staten meer bedraagt dan de vergoeding voor de werkzaamheden die dit lid ontvangt van provinciale staten, deze vergoeding ten laste van de provincie wordt verhoogd tot het bedrag van bedoelde korting.

• 2 Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat in het geval dat een lid van provinciale staten een uitkering op grond van het Besluit Werkloosheid onderwijs- en onderzoekspersoneel ontvangt en de na toepassing van artikel 6, vierde lid, van dat besluit ontstane korting op deze uitkering ten gevolge van het uitoefenen van lidmaatschap van provinciale staten meer bedraagt dan de vergoeding voor de werkzaamheden die dit lid ontvangt van provinciale staten, deze vergoeding ten laste van de provincie wordt verhoogd tot het bedrag van bedoelde korting.

• 3 Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat, in het geval een lid van provinciale staten een uitkering in verband met geheel of gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid ontvangt, de vergoeding voor de werkzaamheden op verzoek van het desbetreffende lid wordt verlaagd.

Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat een lid van provinciale staten, naar in de verordening te stellen regels, ten laste van de provincie een tegemoetkoming ontvangt ter zake van kosten voor scholing in verband met de vervulling van het statenlidmaatschap, alsmede ter zake van kosten voor in verband met de vervulling van het statenlidmaatschap noodzakelijke kinderopvang.

Provinciale staten kunnen bij verordening bepalen dat aan een lid van een commissie een vergoeding voor het bijwonen van de vergaderingen van de commissie wordt toegekend tot het maximumbedrag van € 80,32 [Red: per 1 januari 2009: € 99,94] . Het artikel 2, tweede en vierde lid, is van overeenkomstige toepassing. Provinciale Staten kunnen bij verordening bepalen dat artikel 6a geheel of gedeeltelijk van overeenkomstige toepassing is.

Ten aanzien van:

• a. een lid van een commissie die op grond van zijn bijzondere beroepsmatige deskundigheid op het taakgebied van de commissie voor deelneming aan haar werkzaamheden is aangetrokken, en

• b. een lid van een commissie ten aanzien waarvan de vergoeding niet geacht kan worden in een redelijke verhouding te staan tot de zwaarte van zijn taak en de omvang van de door hem te verrichten arbeid, kunnen provinciale staten bij verordening bepalen dat de vergoeding voor het bijwonen van de vergaderingen van de commissie naar boven afwijkt van het bedrag, genoemd in artikel 13.

Het koninklijk besluit van 3 april 1980 tot uitvoering van de artikelen 13, derde lid, en 65a, eerste lid, van de Provinciewet (Stb. 203) wordt ingetrokken.

• 1 Dit besluit treedt in werking met ingang van de dag na de datum van uitgifte van het Staatsblad waarin het wordt geplaatst en werkt terug tot en met 1 januari 1994.

• 2 In afwijking van het eerste lid werkt artikel 11, tweede lid, terug tot en met 1 maart 1994.

Dit besluit wordt aangehaald als: Rechtspositiebesluit staten- en commissieleden.