Regeling permanente eisen

• 1 In deze paragraaf wordt onder roestschade verstaan: door corrosie over de gehele dikte verdwenen materiaal.

• 2 Roestschade wordt per onderdeel of per bevestiging van een onderdeel uitgedrukt in de schade-eenheid "E".

• 1 De in bijlage 3 genoemde onderdelen en bevestigingen van onderdelen van motorrijtuigen die niet zijn voorzien van een zelfdragende carrosserie en aanhangwagens met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg mogen per onderdeel dan wel per bevestiging van een onderdeel niet meer roestschade hebben dan 2E.

• 2 Veerschotels mogen niet zijn doorgeroest.

Voor de bepaling van de mate van roestschade in schade-eenheden "E" moet de volgende procedure worden gevolgd:

• a. de roestschade-omvang wordt per onderdeel of per bevestiging van een onderdeel in procenten bepaald volgens het van toepassing zijnde beoordelingsprincipe;

• b. aan de hand van bijlage 3 wordt de te hanteren roestschadegradatie bij maximaal functieverlies van het beschadigde onderdeel of de beschadigde bevestiging van een onderdeel bepaald;

• c. het onder a bepaalde percentage roestschade wordt vermenigvuldigd met de onder b bepaalde roestschadegradatie.

• 1 De bepaling van de roestschade-omvang van langs- en dwarsliggers geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes, waarbij het hoogste percentage maatgevend is:

  • a. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde deel van de omtrek en de gehele omtrek van de dwarsdoorsnede, een eventuele versterking in de langs- of dwarsligger daarbij inbegrepen. Bij de berekening van de omtrek van de dwarsdoorsnede worden de bevestigingsflenzen niet meegerekend, en

  • b. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen de lengte van de schade en de werkelijke lengte van de langs- of dwarsligger tussen de draagpunten, zoals weergegeven in figuur 3, of zoals bij het betreffende onderdeel in bijlage 3 is omschreven. Bij de bepaling van de roestschade worden de bevestigingsflenzen meegerekend.

• 2 Indien een plaatdeel samen met een voorgevormd profiel een koker vormt, wordt het geheel beoordeeld als een langs- of dwarsligger.

Figuur 3 Lengte dwars- of langsligger tussen de draagpunten

• 1 De bepaling van de roestschade-omvang van plaatdelen geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes, waarbij het hoogste percentage maatgevend is:

  • a de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde oppervlak en het gehele oppervlak, en

  • b de verhouding uitgedrukt in procenten tussen de lengte van de schade aan de randen en de totale randlengte.

• 2 Indien een gedeelte van een plaatdeel tevens deel uitmaakt van een langs- of dwarsligger (koker), moet dit gedeelte worden meegerekend voor de bepaling van het oppervlak dan wel de randlengte.

• 1 De roestschade-omvang van de bevestiging van onderdelen, met uitzondering van de bevestiging van plaatdelen, wordt bepaald door een schatting te maken omtrent de afname in procenten van de sterkte van de bevestiging van het ene onderdeel aan het andere in het gebied dat wordt omsloten door een denkbeeldige lijn, gelegen op een afstand van 100 mm rondom de bevestiging.

• 2

De roestschade in het gebied buiten de denkbeeldige lijn wordt buiten beschouwing gelaten.

De beoordeling van roestschade vindt plaats:

• a door visuele controle terwijl het voertuig zich boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt, en

• b in geval van twijfel:

  • 1°. door gebruik te maken van een hamertje met een bolle of afgeronde kop;

  • 2°. door middel van meten met een meetmiddel van voldoende bereik.

Indien de controle van de remvertraging van de bedrijfsrem van een personenauto of een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg plaats vindt door middel van een beproeving van het voertuig op de weg met behulp van een zelfregistrerende remvertragingsmeter, moet de kracht die na het intrappen van het rempedaal daarop wordt uitgeoefend nagenoeg constant worden gehouden.

Bij gebruik van een mechanische zelfregistrerende remvertragingsmeter moet de bij de remproef behaalde remvertraging met behulp van de daarbij vervaardigde kaart als volgt worden vastgesteld:

• a het hoogste punt van de remvertragingskromme wordt gemarkeerd waarbij de eventueel aanwezige hobbel aan het eind van de kromme buiten beschouwing wordt gelaten;

• b vanuit het punt genoemd in onderdeel a wordt een loodlijn op de pedaalkrachtlijn neergelaten;

• c de pedaalkrachtlijn wordt naar links gevolgd tot waar deze lijn een knik vertoont;

• d vanuit het punt genoemd in onderdeel c wordt een loodlijn getrokken naar de remvertragingskromme;

• e het snijpunt van de loodlijn en de remvertragingskromme genoemd in onderdeel d wordt gemarkeerd;

• f de remvertraging wordt bepaald door het gemiddelde te nemen van de onder a en e bepaalde remvertragingen.

Bij gebruik van een elektronische, zelfregistrerende remvertragingsmeter moet de bij de remproef behaalde remvertraging als volgt worden vastgesteld:

• a indien door de remvertragingsmeter een resulterende of gemiddelde waarde wordt aangegeven, geldt deze waarde als de minimaal behaalde remvertraging;

• b indien de remvertraging niet volgens onderdeel a kan worden vastgesteld, geldt de remvertraging die met behulp van de meetwaardentabel op de registratiestrook wordt vastgesteld, door het gemiddelde te nemen van alle gemeten remvertragingen, die gelijk of groter zijn aan de minimaal vereiste remvertraging en gedurende minimaal een halve seconde zijn gemeten;

• c indien de remvertraging niet volgens onderdeel a of b kan worden vastgesteld, geldt de remvertraging die met behulp van de grafiek op de registratiestrook als volgt is vastgesteld:

  • 1°. indien op het moment dat het voertuig nagenoeg stilstond geen plotselinge stijging van de remvertraging is waar te nemen, is de hoogst behaalde waarde van remvertraging bepalend;

  • 2°. indien op het moment dat het voertuig nagenoeg stilstond een plotselinge stijging van de remvertraging is waar te nemen, is de behaalde remvertraging vlak vóór deze stijging bepalend.

Indien de controle van de remvertraging van de parkeerrem van een personenauto of een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg plaats vindt door middel van een beproeving van het voertuig op de weg met behulp van een zelfregistrerende remvertragingsmeter, moet het voertuig aan het einde van de remproef geheel of nagenoeg geheel stilstaan.

Indien de controle van de remvertraging van de bedrijfsrem van een personenauto of een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg plaats vindt door middel van een beproeving van het voertuig op een platenremtestbank, moet:

• a gebruik worden gemaakt van een pedaalkrachtmeter waarbij het mogelijk is om, door middel van de arreteerstand, na afloop van de remproef de daarbij gebruikte pedaalkracht af te lezen;

• b de snelheid bij de aanvang van de remproef ongeveer 10 km/h bedragen;

• c de remproef op iedere as twee maal worden uitgevoerd. Indien de met deze proeven behaalde remkrachten aan de wielen per as nagenoeg gelijk zijn, mede gelet op de gebruikte pedaalkracht, worden deze gebruikt voor het bepalen van de remvertraging. Indien de met deze proeven behaalde remkrachten aan de wielen per as niet nagenoeg gelijk zijn, moet per as een derde remproef worden uitgevoerd. De behaalde remkrachten aan de wielen van deze laatste proef en van de voorgaande proef die de behaalde remkrachten aan de wielen het dichtst benadert, worden gebruikt voor het bepalen van de remvertraging;

• d de bij de remproef behaalde remvertraging worden berekend door de remkrachten, die op de hiervoor beschreven wijze zijn verkregen uit twee remproeven per as, bij elkaar op te tellen en te delen door twee maal de op het kentekenbewijs vermelde massa van het ledig voertuig, vermeerderd met 100 kg.

Indien de controle van de remvertraging van de parkeerrem van een personenauto of een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg plaats vindt door middel van een beproeving van het voertuig op een platenremtestbank, moet:

• a de snelheid bij de aanvang van de remproef ongeveer 10 km/h bedragen;

• b het voertuig aan het einde van de remproef geheel of nagenoeg geheel stilstaan;

• c de bij de remproef behaalde remvertraging worden berekend door de remkrachten aan de wielen te delen door de op het kentekenbewijs vermelde massa van het ledig voertuig, vermeerderd met 100 kg.

Indien de controle van de remvertraging van de bedrijfsrem van een personenauto of een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg plaats vindt door middel van een beproeving van het voertuig op een rollenremtestbank,

• a moeten per as de maximale remkrachten aan de wielen met de bijbehorende pedaalkrachten worden vastgesteld;

• b moeten de remkrachten van de voorste as en de achterste as of het achterste asstel bij elkaar worden opgeteld en vervolgens worden gedeeld door de op het kentekenbewijs vermelde massa van het ledig voertuig, vermeerderd met 100 kg waarna de uitkomst met een factor 10 wordt vermenigvuldigd en het resultaat wordt gelezen als procenten "relatieve beremming";

• c moet, met behulp van de gevonden waarden "relatieve beremming" en "pedaalkracht op de voorste as", aan de hand van de bij dit artikel behorende tabel 1 worden beoordeeld of de remwerking voldoende is;

• d moet, indien de gevonden waarden niet leiden tot een directe beslissing, een remproef op de weg plaatsvinden.

Tabel 1

• 1 Bij de vaststelling van de maximale remkrachten zoals bedoeld in artikel 2.8.16, onderdeel a, moet het volgende in acht worden genomen:

  • a. de pedaalkracht die bij de voorste as wordt gebruikt, hoeft niet dezelfde te zijn als die bij de achterste as of het achterste asstel;

  • b. bij de remtest wordt het rempedaal langzaam ingetrapt en op het moment van aflezen vastgehouden;

  • 1°. in een personenauto een pedaalkracht van 500 N wordt uitgeoefend,

  • 2°. in een bedrijfsauto een pedaalkracht van 700 N wordt uitgeoefend,

  • 3°. één of meer wielen van het voertuig blokkeren, of

  • 4°. de rollenremtestbank afslaat.

• 2 Indien de remkracht op één wiel tussen twee waarden schommelt of de remkrachten op beide wielen tussen twee waarden schommelen, worden per wiel de minimale en maximale remkracht gemiddeld en wordt dit gemiddelde gebruikt als remkracht voor dat wiel.

• 3 Bij de beoordeling van artikel 2.8.16, onderdeel d, moet het volgende in acht worden genomen:

  • a. bij de remproef op de weg wordt van een geschikte remvertragingsmeter gebruik gemaakt, indien deze aanwezig is;

  • b. de remvertraging met de bijbehorende pedaalkracht wordt beoordeeld even voor het moment van blokkeren van één of meer wielen van het voertuig.

Indien de controle van de remvertraging van de parkeerrem van een personenauto of een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg plaats vindt door middel van een beproeving van het voertuig op een rollenremtestbank, moet de bij de remproef behaalde remvertraging worden berekend door de remkrachten aan de wielen te delen door de op het kentekenbewijs vermelde massa van het ledig voertuig, vermeerderd met 100 kg.

Bij de controle van de remvertraging van de bedrijfsrem van een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg door middel van een beproeving van het voertuig op de weg met behulp van een zelfregistrerende remvertragingsmeter wordt verstaan onder:

• a hoogst bereikbare remvertraging: de remvertraging die wordt vastgesteld bij een remproef waarbij iets minder ingestuurde druk dan wel pedaalkracht wordt gebruikt dan nodig is om de blokkeergrens van één of meer wielen van het voertuig te bereiken;

• b extrapolatiedruk (Pex): de gegarandeerde druk in de remcilinder van een as wanneer het voertuig maximaal is belast en met dit voertuig een volle beremming wordt uitgevoerd.

• 1 Bij de beproeving van de bedrijfsrem moet een vertraging worden gemeten die ten minste gelijk is aan de in het Voertuigreglement voor de betreffende bedrijfsauto genoemde minimaal vereiste remvertraging.

• 2 Bij de categorie voertuigen bedoeld in deze paragraaf wordt de rolweerstand bij de extrapolatie meegerekend.

• 1 De extrapolatiedruk wordt gesteld op 6 bar, tenzij:

  • a de druk in de remcilinders van een as wordt begrensd, doordat een ventiel of een remkrachtregelaar bij de toegestane maximum massa onder een as de ingestuurde druk reduceert, in welk geval de extrapolatiedruk voor die as gelijk is aan de begrensde druk;

  • b door middel van documentatie van de voertuigfabrikant of, indien het voertuig is uitgerust met een automatische lastafhankelijke remkrachtregelaaar, door middel van de gegevens op de ALR-plaat, wordt aangetoond dat de gegarandeerde druk in de remcilinders hoger ligt dan 6 bar. In dat geval mag deze hogere druk als extrapolatiedruk worden gebruikt.

• 2 Met ingang van 1 januari 1996 moet, indien voor de extrapolatie gebruik wordt gemaakt van een formule waarin de drukfactor

  Pex - 0,4
  P - 0,4

  voorkomt, deze drukfactor kleiner of gelijk zijn aan 3.

• 3 Indien de in het tweede lid genoemde drukfactor groter is dan 3, wordt het voertuig geheel of gedeeltelijk belast en gewogen, tenzij:

  • a de massa van de extra aangebrachte belasting exact bekend is, waarna een nieuw remproef wordt uitgevoerd, of

  • b de berekende remvertraging groter dan of gelijk is aan de minimaal vereiste remvertraging, bij herberekening met een drukfactor 3.

Indien een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg is voorzien van een hydraulisch remsysteem dan wel van een mechanisch remsysteem, moet de vaststelling van de remvertraging van de bedrijfsrem en de extrapolatie plaatsvinden overeenkomstig artikel 2.8.23 waarbij wordt verstaan onder:

• a. A1: niet bekrachtigd hydraulisch en mechanisch remsysteem;

• b. A2: niet bekrachtigd hydraulisch remsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar, of een andere vorm van remdrukbegrenzing;

• c. B1: bekrachtigd hydraulisch remsysteem;

• d. B2: bekrachtigd hydraulisch remsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar, of een andere vorm van remdrukbegrenzing;

• e. C1: druklucht bediend hydraulisch remsysteem;

• f. C2: druklucht bediend hydraulisch remsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar, of een andere vorm van remdrukbegrenzing.

• 1 Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

  • a a_vol = geëxtrapoleerde remvertraging;

  • b a = hoogst bereikbare remvertraging;

  • c M_geremd = afgeremde massa onder de assen;

  • d M_max = maximale massa onder de assen;

  • e F_pmax = maximum toegestane pedaalkracht;

  • f F_p = werkelijk gebruikte pedaalkracht;

  • g P_ex = extrapolatiedruk;

  • h P = ingestuurde druk bedieningscilinder;

  • i 0,4 = aanspreekdruk, tenzij door meting anders bepaald;

  • j a_wet = wettelijk minimum vereiste remvertraging.

• 2 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem A1 is de volgende formule van toepassing:

  avol= a x	Mgeremd	x	Fp max
  	Mmax		Fp

• 3 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem C1 is de volgende formule van toepassing:

  avol = a x	Mgeremd	x	Pex - 0,4
  	Mmax		P - 0,4

• 4 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem A2, B1, B2 of C2 en bij de remproef geen enkel wiel blokkeert, is de volgende formule van toepassing:

  a ≥ awet x	Mmax
  	Mgeremd

• 5 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem A2, B1, B2 of C2 en bij de remproef één of meer wielen blokkeren, vindt geen extrapolatie plaats en is de remvertraging gelijk aan de met de remvertragingsmeter vastgestelde remvertraging.

Indien een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg is voorzien van een drukluchtremsysteem, moet de vaststelling van de remvertraging van de bedrijfsrem en de extrapolatie plaatsvinden overeenkomstig artikel 2.8.25 waarbij wordt verstaan onder:

• a. A: remsysteem zonder automatische lastafhankelijke regelaar;

• b. B: remsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar;

• c. C: remsysteem met meerdere automatische lastafhankelijke regelaars;

• d. D: remsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar en terughoudventiel;

• e. E: remsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar en eindbegrenzingsventiel of drukverminderingsventiel.

• 1 Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

  • a a_vol = geëxtrapoleerde remvertraging;

  • b a = hoogst bereikbare remvertraging;

  • c M_geremd = afgeremde massa onder de assen;

  • d M_max = maximale massa onder de assen;

  • e P_ex= extrapolatiedruk;

  • f P = ingestuurde remcilinderdruk vooras;

  • g 0,4 = aanspreekdruk, tenzij door meting anders bepaald;

  • h a_wet = wettelijk minimum vereiste remvertraging.

• 2 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem A is de volgende formule van toepassing:

  avol = a x	Mgeremd	x	Pex - 0,4
  	Mmax		P - 0,4

• 3 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem B, C, D of E wordt een remproef uitgevoerd waarbij de druk in een remcilinder van de voorste as wordt gemeten en is de volgende formule van toepassing:

  avol = a x	Mgeremd	x	Pex - 0,4
  	Mmax		P - 0,4

  In het geval dat de door extrapolatie verkregen remvertraging kleiner is dan de voorgeschreven remvertraging, moet een nieuwe remproef worden uitgevoerd, waarbij de automatische lastafhankelijke regelaar de volle druk doorstuurt en de druk in de remcilinder van de achterste as, niet zijnde de sleepas, moet worden gemeten. Vervolgens moet bovengenoemde formule opnieuw worden toegepast.

• 4 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem B, C, D of E en het niet mogelijk is de automatische lastafhankelijke regelaar de volle druk te laten doorsturen en bij de remproef geen enkel wiel blokkeert, is de volgende formule van toepassing:

  a ≥ awet x	Mmax
  	Mgeremd

• 5 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem B, C, D of E, en het niet mogelijk is de automatische lastafhankelijke regelaar de volle druk te laten doorsturen en bij de remproef één of meer wielen blokkeren, vindt geen extrapolatie plaats en is de remvertraging gelijk aan de met de remvertragingsmeter vastgestelde waarde.

Indien een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg is voorzien van een gecombineerd remsysteem, moet de vaststelling van de remvertraging van de bedrijfsrem en de extrapolatie plaatsvinden overeenkomstig artikel 2.8.27 waarbij wordt verstaan onder:

• a. A: hydraulisch- en mechanisch remsysteem;

• b. B: druklucht bediend hydraulisch remsysteem en drukluchtremsysteem zonder automatische lastafhankelijke regelaar;

• c. C: druklucht bediend hydraulisch remsysteem en drukluchtremsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar.

• 1 Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

  • a a_vol = geëxtrapoleerde remvertraging;

  • b a = hoogst bereikbare remvertraging;

  • c M_geremd = afgeremde massa onder de assen;

  • d M_max= maximale massa onder de assen;

  • e F_pmax = maximum toegestane pedaalkracht;

  • f F_p = werkelijk gebruikte pedaalkracht;

  • g P_ex = extrapolatiedruk;

  • h P = ingestuurde remcilinderdruk achteras;

  • i 0,4 = aanspreekdruk, tenzij door meting anders bepaald;

  • j a_wet = wettelijk minimum vereiste remvertraging.

• 2 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem A is de volgende formule van toepassing.

  avol= a X	Mgeremd	x	Fp max
  	Mmax		Fp

• 3 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem B is de volgende formule van toepassing:

  avol = a X	Mgeremd	x	Pex - 0,4
  	Mmax		P - 0,4

• 4 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem C en bij de remproef één of meer wielen niet blokkeren, is de volgende formule van toepassing:

  a ≥ awet X	Mmax
  	Mgeremd

• 5 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem C en bij de remproef één of meer wielen blokkeren, vindt geen extrapolatie plaats en is de remvertraging gelijk aan de met de remvertragingsmeter vastgestelde waarde.

Indien de controle van de remvertraging van de parkeerrem van een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg plaats vindt door middel van een beproeving van het voertuig op de weg met behulp van een zelfregistrerende remvertragingsmeter, moet het voertuig aan het einde van de remproef geheel of nagenoeg geheel stilstaan.

Bij de categorie voertuigen bedoeld in deze paragraaf wordt de rolweerstand bij de extrapolatie meegerekend.

Indien de controle van de remvertraging van de bedrijfsrem van een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg plaats vindt door middel van een beproeving van het voertuig op een rollenremtestbank waarbij de belasting van het voertuig door middel van spanbanden of spankettingen zodanig wordt gesimuleerd dat de ingestuurde remcilinderdruk de drukfactor bereikt, bedoeld in artikel 2.8.33, derde lid,

• a. moeten, nadat de gesimuleerde belasting is aangebracht, per as de maximale remkrachten aan de wielen worden vastgesteld;

• b. moet de bij de remproef behaalde remvertraging worden berekend door de remkrachten bij elkaar op te tellen en vervolgens te delen door de op het kentekenbewijs vermelde toegestane maximum massa van het voertuig.

• 1 Bij de vaststelling van de maximale remkrachten zoals bedoeld in artikel 2.8.30, onderdeel a, moet het volgende in acht worden genomen:

  • a. de pedaalkracht respectievelijk de remdruk hoeft niet bij alle assen gelijk te zijn;

  • b. bij de remtest moet het rempedaal langzaam worden ingetrapt en op het moment van aflezen worden vastgehouden;

  • c. de maximale remkracht wordt bereikt wanneer:

    • 1°. een pedaalkracht van 700 N wordt uitgeoefend,

    • 2°. één of meer wielen van het voertuig blokkeren, of

    • 3°. de rollenremtestbank afslaat.

• 2 Indien de remkracht op één wiel tussen twee waarden schommelt of de remkrachten op beide wielen van een as tussen twee waarden schommelen, moeten per wiel de minimale en maximale remkracht worden gemiddeld en wordt dit gemiddelde gebruikt als remkracht voor dat wiel.

Bij de controle van de remvertraging van de bedrijfsrem van een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg door middel van een beproeving van het voertuig op een rollenremtestbank zonder dat de belasting van het voertuig wordt gesimuleerd, wordt verstaan onder:

• a hoogst bereikbare remvertraging:

  • 1°. de remvertraging die wordt gemeten bij een pedaalkracht van 700 N,

  • 2°. de remvertraging die wordt vastgesteld bij een remproef waarbij de rollenremtestbank afslaat, of

  • 3°. de remvertraging die wordt vastgesteld bij een remproef waarbij iets minder ingestuurde druk dan wel pedaalkracht wordt gebruikt dan nodig is om de blokkeergrens van één of meer wielen van de as op de rollenremtestbank te bereiken;

• b extrapolatiedruk (Pex): gegarandeerde druk in de remcilinder van iedere as waarbij de as maximaal is beladen en met het voertuig een volle beremming wordt uitgevoerd.

• 1 De extrapolatiedruk wordt gesteld op 6 bar, tenzij:

  • a blijkt dat de druk in de remcilinders van een as wordt begrensd doordat een ventiel of een remkrachtregelaar bij de toegestane maximum massa onder een as de ingestuurde druk reduceert, is de extrapolatiedruk voor die as gelijk aan de begrensde druk;

  • b door middel van documentatie van de voertuigfabrikant of, indien het voertuig is uitgerust met een automatische lastafhankelijke remkrachtregelaaar, door middel van de gegevens op de ALR-plaat, wordt aangetoond dat de gegarandeerde druk in de remcilinders hoger ligt dan 6 bar. In dat geval mag deze hogere druk als extrapolatiedruk worden gebruikt.

• 2 Voordat tot extrapolatie wordt overgegaan, moet voor iedere as worden vastgesteld:

  • a de maximale remkrachten aan de wielen met de bijbehorende pedaalkrachten, of

  • b bij drukluchtremsystemen de benodigde druk in de remcilinder om de maximale remkrachten aan de wielen te bereiken.

• 3 Met ingang van 1 januari 1996 moet, indien voor de extrapolatie gebruik wordt gemaakt van een formule waarin de drukfactor

  Pex - 0,4
  P - 0,4

  voorkomt, deze drukfactor kleiner of gelijk zijn aan 3.

• 4 Indien de in het derde lid genoemde drukfactor van een as groter is dan 3: a. moet de betreffende as worden belast door op het voertuig een last te plaatsen, of b. door de belasting op die as te vergroten door middel van spanbanden of spankettingen, waarna opnieuw de remkrachten van de betreffende as moeten worden bepaald, tenzij de berekende remvertraging groter dan of gelijk is aan de minimaal vereiste remvertraging, bij herberekening met een drukfactor 3.

• 1 Bij de vaststelling van de maximale remkrachten zoals bedoeld in artikel 2.8.33, tweede lid, onderdeel a, moet het volgende in acht worden genomen:

  • a. de pedaalkracht respectievelijk de remdruk hoeft niet bij alle assen gelijk te zijn;

  • b. bij de remtest moet het rempedaal langzaam worden ingetrapt en op het moment van aflezen worden vastgehouden;

  • c. de maximale remkracht wordt bereikt wanneer:

    • 1°. een pedaalkracht van 700 N wordt uitgeoefend,

    • 2°. één of meer wielen van het voertuig blokkeren, of

    • 3°. de rollenremtestbank afslaat.

• 2 Indien de remkracht op één wiel tussen twee waarden schommelt of de remkrachten op beide wielen tussen twee waarden schommelen, moeten per wiel de minimale en maximale remkracht worden gemiddeld en wordt dit gemiddelde gebruikt als remkracht voor dat wiel.

Indien een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg is voorzien van een hydraulisch remsysteem dan wel van een mechanisch remsysteem, moet de vaststelling van de remvertraging van de bedrijfsrem en de extrapolatie plaatsvinden overeenkomstig artikel 2.8.36 waarbij wordt verstaan onder:

• a. A1: niet bekrachtigd hydraulisch en mechanisch remsysteem;

• b. A2: niet bekrachtigd hydraulisch remsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar, of een andere vorm van remdrukbegrenzing;

• c. B1: bekrachtigd hydraulisch remsysteem;

• d. B2: bekrachtigd hydraulisch remsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar, of een andere vorm van remdrukbegrenzing;

• e. C1: druklucht bediend hydraulisch remsysteem;

• f. C2: druklucht bediend hydraulisch remsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar, of een andere vorm van remdrukbegrenzing.

• 1 Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

  • a. a_vol = geëxtrapoleerde remvertraging;

  • b. F_b(n) = som van de remkrachten aan de wielen per as "n";

  • c. M_max = maximale massa onder de assen;

  • d. F_{p max} = maximum toegestane pedaalkracht;

  • e. F_p(n) = werkelijk gebruikte pedaalkracht per as "n";

  • f. P_ex = extrapolatiedruk;

  • g. P_(n) = ingestuurde remcilinderdruk van as "n";

  • h. 0,4 = aanspreekdruk, tenzij door meting anders bepaald;

  • i. a = hoogst bereikbare remvertraging;

  • j. M_geremd = afgeremde massa onder de assen.

• 2 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem A1 is de volgende formule van toepassing:

  

• 3 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem C1 is de volgende formule van toepassing:

  

• 4 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem A2, B1, B2 of C2 en de rollenremtestbank slaat niet af dan wel één of meer wielen van het voertuig blokkeren niet, is de volgende formule van toepassing:

  

• 5 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem A2, B1, B2 of C2 en de rollenremtestbank slaat af dan wel één of meer wielen van het voertuig blokkeren, vindt geen extrapolatie plaats en voldoet de remvertraging aan het bepaalde in artikel 5.3.38 van het Voertuigreglement.

• 1 Indien een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg is voorzien van een drukluchtremsysteem, moet de vaststelling van de remvertraging van de bedrijfsrem en de extrapolatie plaatsvinden overeenkomstig het tweede lid, waarbij wordt verstaan onder:

  • a a_vol= geëxtrapoleerde remvertraging;

  • b F_b(n) = som van de remkrachten aan de wielen per as "n";

  • c M_max= maximale massa onder de assen;

  • d P_ex = extrapolatiedruk;

  • e P_(n) = ingestuurde remcilinderdruk van as "n";

  • f 0,4 = aanspreekdruk, tenzij door meting anders bepaald.

• 2 De volgende formule is van toepassing:

  

Indien een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg is voorzien van een gecombineerd remsysteem, moet de vaststelling van de remvertraging van de bedrijfsrem en de extrapolatie plaatsvinden overeenkomstig artikel 2.8.39 waarbij wordt verstaan onder:

• a. A: hydraulisch- en mechanisch remsysteem;

• b. B: druklucht bediend hydraulisch remsysteem en drukluchtremsysteem.

• 1 Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

  • a. a_vol = geëxtrapoleerde remvertraging;

  • b. F_b(n) = som van de remkrachten aan de wielen per as "n";

  • c. M_max= maximale massa onder de assen;

  • d. F_{p max} = maximum toegestane pedaalkracht;

  • e. F_p(n)= werkelijk gebruikte pedaalkracht per as "n";

  • f. P_ex= extrapolatiedruk;

  • g. P_(n) = ingestuurde druk bedieningscilinder van as "n" danwel ingestuurde remcilinderdruk van as "n";

  • h. 0,4 = aanspreekdruk, tenzij door meting anders bepaald;

  • i. a = hoogst bereikbare remvertraging;

  • j. M_geremd = afgeremde massa onder de assen.

• 2 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem A, is de volgende formule van toepassing:

  

• 3 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem B is de volgende formule van toepassing:

  

• 4 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem B en de in het derde lid genoemde formule niet toepasbaar is en de rollenremtestbank slaat niet af dan wel één of meer wielen van het voertuig blokkeren niet, is de volgende formule van toepassing:

  

• 5 Indien het voertuig is voorzien van een remsysteem B en de in het derde lid genoemde formule is niet toepasbaar en de rollenremtestbank slaat af dan wel één of meer wielen van het voertuig blokkeren, vindt geen extrapolatie plaats en voldoet de remvertraging aan het bepaalde in artikel 5.3.38 van het Voertuigreglement.

Indien de controle van de remvertraging van de parkeerrem van een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg plaats vindt door middel van een beproeving van het voertuig op een rollenremtestbank, moet de bij de remproef behaalde remvertraging worden berekend door de remkrachten aan de wielen te delen door de op het kentekenbewijs vermelde massa van het ledig voertuig, vermeerderd met 100 kg.

Indien bij de beoordeling van het verschil in remwerking gebruik wordt gemaakt van een remtestinrichting moeten de artikelen 2.8.55 en 2.8.56 in acht worden genomen.

• 1 Indien gebruik wordt gemaakt wordt van een rollenremtestbank mag het verschil in remwerking tussen de wielen op een as niet meer bedragen dan 30% van de hoogst gemeten remkracht (bovenwaarde) waarbij de wielen niet blokkeren.

• 2 Het verschil in remkracht tussen de wielen van een bestuurde as van een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg mag niet meer bedragen dan 20% van de hoogst gemeten remkracht.

• 3 Indien het verschil in remkracht tussen de wielen van een bestuurde as van een personenauto, een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg of een driewielig motorrijtuig, tussen de 20% en 30% van de hoogst gemeten remkracht bedraagt, moet door middel van een remproef op de weg worden bepaald of dit verschil leidt tot uitbreken; het gebruik van een remvertragingsmeter is niet noodzakelijk.

Indien gebruik gemaakt wordt van een platenremtestbank:

• a moet de snelheid bij aanvang van de remproef ongeveer 10 km/h bedragen;

• b kunnen de resultaten van de remproeven worden gebruikt die zijn uitgevoerd bij de procedure voor de beoordeling van de bedrijfsremvertraging;

• c moet de remproef op iedere as ten minste tweemaal worden uitgevoerd;

• d moet de beoordeling van de resultaten geschieden aan de hand van de bij dit artikel behorende tabel 2, waarin de genoemde percentages zijn gerelateerd aan de hoogst gemeten remkracht.

Tabel 2 Verschil in remwerking links en rechts op platenremtestbank.

Indien bij de beoordeling van de overberemming van de achterste as of het achterste asstel van een personenauto of een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg gebruik gemaakt wordt van een remtestinrichting moeten de artikelen 2.8.58 tot en met 2.8.60 in acht worden genomen.

• 1 Indien gebruik wordt gemaakt van een rollenremtestbank, moet:

  • a. voor de voorste as en de achterste as of het achterste asstel de pedaalkracht worden bepaald even voor het moment van blokkeren van één of meer wielen;

  • b. de laagst vastgestelde pedaalkracht worden gebruikt om de remkrachten te bepalen die optreden bij deze pedaalkracht op de voorste as en op de achterste as of het achterste asstel;

  • c. de door de achterste as of het achterste asstel opgebrachte remkracht lager zijn dan het volgende percentage:

    • 1°. 30% indien de motor zich voorin bevindt en voorwielaandrijving aanwezig is;

    • 2°. 40% indien de motor zich voorin bevindt en achterwielaandrijving aanwezig is;

    • 3°. 50% indien de motor zich achterin bevindt en achterwielaandrijving aanwezig is.

• 2 Een remproef op de weg vindt als nader onderzoek plaats, indien uit de berekening met de bij de remtest verkregen waarden blijkt dat het percentage van de remkracht die wordt opgebracht door de achterste as beneden de aangegeven waarde zoals vermeld in het eerste lid, onderdeel c, ligt; het gebruik van een remvertragingsmeter is niet noodzakelijk.

• 3 Bij een personenauto of een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg, waarvan de motor en de aandrijving niet onder onderdeel c, van het eerste lid, vallen, wordt eveneens een remproef op de weg gehouden, zoals bepaald in paragraaf 1 van deze afdeling, echter zonder gebruik te maken van een remvertragingsmeter.

• 1 Indien gebruik wordt gemaakt van een vier-plaats remtestbank, moet:

  • a de snelheid bij de aanvang van de proef ongeveer 10 km/h bedragen, waarbij de remkrachten van de voorste as en de achterste as of het achterste asstel worden bepaald;

  • b de door de achterste as of het achterste asstel opgebrachte remkracht lager zijn dan het volgende percentage:

    • 1°. 30% indien de motor zich voorin bevindt en voorwielaandrijving aanwezig is;

    • 2°. 40% indien de motor zich voorin bevindt en achterwielaandrijving aanwezig is;

    • 3°. 50% indien de motor zich achterin bevindt en achterwielaandrijving aanwezig is.

• 2 Een remproef op de weg vindt als nader onderzoek plaats, indien uit de berekening met de bij de remtest verkregen waarden blijkt dat het percentage van de remkracht die wordt opgebracht door de achterste as beneden de aangegeven waarde zoals vermeld in het eerste lid, onderdeel b, ligt; het gebruik van een remvertragingsmeter is niet noodzakelijk.

• 3 Bij een personenauto of een bedrijfsauto met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg waarvan de motor en de aandrijving niet onder onderdeel b, van het eerste lid, vallen, wordt eveneens een remproef op de weg gehouden, zoals bepaald in paragraaf 1 van deze afdeling, echter zonder gebruik te maken van een remvertragingsmeter.

In afwijking van artikel 2.8.52, tweede lid, mag de beoordeling van het uitbreken als gevolg van overberemming van de achteras of asstel niet plaatsvinden op een twee-plaatsremtestbank; de beoordeling moet worden uitgevoerd door middel van een remproef op de weg zoals bepaald in paragraaf 1 van deze afdeling.

De beoordeling van de overberemming van de achterste as of het achterste asstel van een driewielig motorrijtuig moet plaatsvinden door middel van een remproef op de weg zoals bepaald in paragraaf 1 van deze afdeling; het gebruik van een remvertragingsmeter is niet noodzakelijk.