Besluit uitvoeringsregels financiering kinderopvang

Onder een 'traject gericht op de inschakeling in het arbeidsproces', als bedoeld in artikel 74, eerste lid, WW, wordt verstaan:

• • een scholing of opleiding van ten minste 8 uren per kalenderweek die ten minste 3 maanden duurt;

• • een proefplaatsing die voldoet aan de vereisten als omschreven in het 'Tijdelijk besluit proefplaatsing WW' en dus ten minste 12 uur per kalenderweek omvat. Daarbij komt dat de proefplaats gedurende de maximale termijn van 3 maanden moet zijn overeengekomen.

Voor financiering van kinderopvang op grond van artikel 22a, eerste lid, Wet Rea, komt de arbeidsgehandicapte in aanmerking die:

• • een scholing of opleiding volgt als genoemd in artikel 22, tweede lid, onderdeel a Wet Rea van ten minste 8 uur per kalenderweek die ten minste 3 maanden duurt.

• • op een proefplaats werkzaam is op grond van artikel 23, eerste lid, onderdeel a Rea. De proefplaats omvat ten minste 12 uur per kalenderweek en heeft een looptijd van ten minste 3 maanden (en maximaal 6 maanden).

Uit de Memorie van Toelichting behorend bij de regeling financiering kinderopvang blijkt dat het Lisv geacht wordt bij elke aanvraag een afweging te maken of het financieren van kinderopvang de kans vergroot dat een uitkering wordt bespaard. Het betreft hier dus een afweging op basis van de individuele omstandigheden.

Gesteld kan worden dat elke werkloze werknemer of arbeidsgehandicapte die een traject aanvangt gericht op inschakeling in het arbeidsproces, daarmee de kans vergroot dat in de toekomst een (deel van zijn) WW- of arbeidsongeschiktheidsuitkering wordt bespaard. Op voorhand is echter moeilijk aan te geven hoe de reïntegratiekans van de ene werkloze/arbeidsgehandicapte zich verhoudt ten opzichte van de andere werkloze/arbeidsgehandicapte. Daarbij komt dat deze kans afhankelijk is van diverse factoren die enerzijds in de persoon gelegen zijn, en anderzijds buiten de persoon, zoals de (sectorale) arbeidsmarktsituatie. Het betreft hier over het algemeen dus een subjectieve inschatting van de kans op werkhervatting voor de werkloze of arbeidsgehandicapte na afronding van het gevolgde traject.

Het Lisv heeft derhalve gemeend een aantal objectieve criteria vast te stellen aan de hand waarvan de kans op besparing van een uitkering door het volgen van een traject c.q. het verstrekken van een voorziening vergroot wordt.

Bij de vaststelling van deze objectieve criteria is rekening gehouden met het gegeven dat het contracteren van kinderopvang de nodige tijd vergt. Voorts is rekening gehouden met de omstandigheid dat er in de regel een gering animo bestaat bij kinderopvanginstellingen om kortdurende overeenkomsten van minder dan drie maanden en voor minder dan 2 dagdelen per week aan te gaan. Zeker in de huidige situatie, waarbij de vraag naar kindplekken het aanbod daarvan in het algemeen overtreft.

De werkgever, die een arbeidsgehandicapte werknemer in dienst neemt die valt onder de doelgroep van artikel 22a, tweede lid, onderdeel a, Wet Rea, komt niet in aanmerking voor een tegemoetkoming op grond van artikel 22a, tweede lid, onderdeel b, van deze wet.

Denkbaar is, dat een werkgever, die een arbeidsgehandicapte werknemer in dienst neemt waarvoor eerder een overeenkomst voor kinderopvang was gesloten, tijdens de scholing of proefplaatsing (op grond van het eerste lid van artikel 22a, Wet Rea) niet in aanmerking komt voor een tegemoetkoming in de kosten van kinderopvang, omdat niet wordt voldaan aan de (wettelijke) bepalingen.

Hierbij valt met name te denken aan de situatie dat de werknemer niet binnen zes maanden na beëindiging van de overeenkomst voor kinderopvang (op grond van het eerste lid van artikel 22a) werkzaamheden voor de werkgever gaat verrichten, maar pas daarna.

De werkgever zou dan (vervolgens) een beroep kunnen doen op artikel 22a, tweede lid, onderdeel b, van de Wet Rea. In de regel zal namelijk wel aan die bepalingen worden voldaan omdat deze minder streng zijn.

Het gebruik maken van de toepassing van onderdeel b van artikel 22a, tweede lid, Wet Rea, omdat niet voldaan wordt aan de bepalingen van onderdeel a van het tweede lid van artikel 22a, wordt onwenselijk geacht.

Reden hiervoor is dat de uitbreiding van het oorspronkelijke wetsvoorstel met artikel 22a, tweede lid, onderdeel b, van de Wet Rea, bedoeld is om een andere doelgroep arbeidsgehandicapten te ondersteunen dan die ondersteund wordt met onderdeel a, van artikel 22a, tweede lid. Dit blijkt uit de toelichting op het amendement van het Tweede Kamerlid Harrewijn (TK, vergaderjaar 2000-2001, 27 269, nr. 7).

Het is dus aangewezen om het onderscheid tussen beide doelgroepen helder te houden.

Met de onderhavige beleidsregel wordt dit bereikt.

De werkgever of de werkloze of arbeidsgehandicapte werknemer die in aanmerking wenst te komen voor een tegemoetkoming in de kosten van kinderopvang dient hiervoor schriftelijk een aanvraag in middels een door het Lisv (de uvi) ter beschikking gesteld aanvraagformulier.

In artikel 4:1 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) is bepaald dat een aanvraag om een beslissing in beginsel schriftelijk wordt ingediend, tenzij bij wettelijk voorschrift anders is geregeld. In het wetsvoorstel is terzake echter niets geregeld. Dit betekent dat de aanvraag voor vergoeding kinderopvang conform de hoofdregel van de Awb schriftelijk moet worden ingediend.

De uvi heeft na het indienen van een aanvraag gedurende acht weken de tijd om een beslissing te nemen. Het is dus van belang dat bij de ontvangst van de aanvraag zoveel informatie door de werkgever en werknemer is bijgevoegd dat de uvi in de regel direct over kan gaan tot het nemen van de beslissing.

Om te waarborgen dat alle relevante informatie zo snel als mogelijk door de uvi wordt ontvangen is bepaald dat de werkgever of werknemer de tegemoetkoming schriftelijk aanvraagt middels een door het Lisv (de uvi) ter beschikking gesteld aanvraagformulier.