Mijnbouwregeling

In deze regeling wordt verstaan onder:

• a. besluit: Mijnbouwbesluit;

• b. minister: Minister van Economische Zaken;

• c. DIN: door het Deutsche Institut für Normaliserung uitgegeven norm;

• d. NEN: door de Stichting Nederlands Normalisatie-Instituut uitgegeven norm;

• e. hydraulische eenheid: een hydraulisch verbonden poriënruimte waar drukdoorgave met technische middelen kan worden gemeten en die is afgebakend door stromingsbarrières zoals storingen, zoutkoepels, lithologische grenzen, of door wigvormige uitloop of dagzomende aardlagen van de formatie;

• f. richtlijn nr. 2009/31/EG: richtlijn nr. 2009/31/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2009 betreffende de geologische opslag van kooldioxide en tot wijziging van richtlijn 85/337/EEG van de Raad, de richtlijnen 2000/60/EG, 2001/80/EG, 2004/35/EG, 2006/12/EG en 2008/1/EG en verordening (EG) nr. 1013/2006 (PbEG L 140) van het Europese Parlement en de Raad;

• g. ETRS89 systeem: European Terrestrial Reference System 1989, bedoeld in bijlage II, onder 1.2, van Verordening (EU) nr. 1089/2010 van de Commissie van 23 november 2010 ter uitvoering van Richtlijn 2007/2/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de interoperabiliteit van verzamelingen ruimtelijke gegevens en van diensten met betrekking tot ruimtelijke gegevens (PbEU 2010, L 323);

• h. EG-verordening registratie, evaluatie en autorisatie van chemische stoffen: verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (REACH), tot oprichting van een Europees Agentschap voor chemische stoffen, houdende wijziging van Richtlijn 1999/45/EG en houdende intrekking van Verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad en Verordening (EG) nr. 1488/94 van de Commissie alsmede Richtlijn 76/769/EEG van de Raad en de Richtlijnen 91/155/EEG, 93/67/EEG, 93/105/EG en 2000/21/EG van de Commissie (PbEU 2007, L 136);

• i. EG-verordening indeling, etikettering en verpakking van stoffen en mengsels: verordening (EG) nr. 1272/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 betreffende de indeling, etikettering en verpakking van stoffen en mengsels tot wijziging en intrekking van de Richtlijnen 67/548/EEG en 1999/45/EG en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1907/2006 (PbEU L353);

• j. biocidenverordening: verordening (EU) nr. 528/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2012 betreffende het op de markt aanbieden en het gebruik van biociden (PbEU 2012, L 167).

Waar in deze regeling producten dienen te voldoen aan een bepaalde norm of eis, worden daaraan gelijkgesteld producten die voldoen aan normen of eisen die worden gesteld in een andere lidstaat van de Europese Unie dan wel in een staat die partij is bij de overeenkomst inzake de Europese Economische Ruimte, en die tenminste een gelijkwaardig niveau waarborgen.

• 1 Aanvragen om vergunningen, ontheffingen of andere besluiten bij of krachtens de wet en aanvragen om wijziging daarvan, worden ingediend bij de minister, tenzij in dit hoofdstuk anders is bepaald. De aanvraag kan langs elektronische weg als bedoeld in artikel 2:15 van de Algemene wet bestuursrecht worden ingediend.

• 2 De bij de aanvraag behorende stukken worden door of namens de aanvrager gekenmerkt als behorende tot de aanvraag.

• 3 Indien de aanvrager gegevens eerder heeft verstrekt, of indien gegevens reeds op andere wijze in bezit zijn van de minister, kan daar naar worden verwezen, tenzij deze gegevens gewijzigd zijn.

• 4 Op verzoek van de minister worden, in aanvulling op de gegevens die in dit hoofdstuk worden vermeld, tevens andere gegevens verstrekt of ter inzage gegeven, indien dat voor beoordeling van de aanvraag van belang is.

• 1 Indien bij een aanvraag ingevolge dit hoofdstuk een plaats, traject of gebied moet worden vermeld, wordt dit uitgedrukt in:

  • a. het coördinatenstelsel van de Rijksdriehoeksmeting, indien de plaats, het traject of het gebied zich aan de landzijde van de in de bijlage bij de wet vastgelegde lijn bevindt, en

  • b. geografische coördinaten, berekend volgens het ETRS89 systeem, indien de plaats, het traject of het gebied zich aan de zeezijde van de in de bijlage bij de wet vastgelegde lijn bevindt.

• 2 Van een gebied wordt het oppervlak vermeld, uitgedrukt in km2.

• 3 Een plaats of een traject wordt, onder vermelding van de coördinaten daarvan, aangegeven op een kaart.

• 4 De ligging van een gebied wordt, onder vermelding van de coördinaten van de hoekpunten daarvan, aangegeven op een kaart.

• 5 De kaarten, bedoeld in het derde en vierde lid, worden in viervoud overgelegd en zijn getekend op een schaal van 1:50.000.

• 6 Het eerste lid tot en met vijfde lid geldt niet voor de gevallen, bedoeld in de artikelen 1.3.2 en 1.3.3, tweede lid.

• 1 Bij de aanvraag om een opsporingsvergunning als bedoeld in de artikelen 6 en 25 van de wet vermeldt de aanvrager:

  • a. voor welk tijdvak de vergunning wordt gevraagd;

  • b. voor welk gebied de vergunning wordt gevraagd, en

  • c. of de aanvraag betrekking heeft op de opsporing van delfstoffen onder vermelding van de delfstof, waarop de aanvraag betrekking heeft, de opsporing van aardwarmte dan wel de opsporing van een CO₂-opslagcomplex.

• 2 De aanvrager verstrekt bij de aanvraag voorts:

  • a. de gegevens, opgenomen in bijlage 1 bij deze regeling;

  • b. indien de aanvraag betrekking heeft op koolwaterstoffen, tevens de gegevens, opgenomen in bijlage 2 bij deze regeling;

  • c. een programma waarin is aangegeven welke verkenningsonderzoeken en opsporingsactiviteiten de aanvrager voornemens is uit te voeren, het daarbij behorende tijdschema en welke technieken daarbij worden gebruikt;

  • d. een geologisch rapport, dat ten minste bevat:

    • 1°. een opgave van de voor de onderbouwing van de aanvraag gebruikte verkenningsonderzoeken en andere geologische gegevens, de interpretatie van deze gegevens en de daarbij gehanteerde onzekerheidsanalyse;

    • 2°. een beschrijving van de locale en regionale geologie;

    • 3°. indien het een vergunning voor koolwaterstoffen betreft: een beschrijving van de verwachte hoeveelheid aanwezige delfstof per mogelijk aanwezig voorkomen;

  • e. andere gegevens die de aanvrager heeft gebruikt bij de onderbouwing van de aanvraag.

• 3 Indien de aanvraag wordt ingediend door meerdere aanvragers gezamenlijk, worden de in het tweede lid, onderdelen a en b, bedoelde gegevens ten aanzien van iedere aanvrager afzonderlijk verstrekt. Tevens wordt aangegeven onder welke voorwaarden de samenwerking tussen de aanvragers plaatsvindt.

• 1 In een aanvraag om een opsporingsvergunning voor koolwaterstoffen voor een gebied aan de zeezijde van de in de bijlage bij de wet vastgelegde lijn wordt opgegeven voor welk gebied, bestaande uit een of meer blokken als aangegeven op de kaart, welke als bijlage 3 bij deze regeling is gevoegd, de vergunning wordt aangevraagd. De desbetreffende op de kaart aangegeven bloknummers worden daarbij vermeld.

• 2 Indien de aanvraag een blok betreft waarvoor voor een deel al een opsporingsvergunning voor koolwaterstoffen is verleend, geldt de aanvraag uitsluitend het nog niet gegunde deel van het blok. Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing.

• 1 Bij de aanvraag om een winningsvergunning als bedoeld in artikel 6 van de wet verstrekt de aanvrager de gegevens, bedoeld in artikel 1.3.1, eerste lid en tweede lid, onderdelen a en b. Artikel 1.3.1, derde lid, is van overeenkomstige toepassing.

• 2 Indien de aanvraag om een winningsvergunning voor koolwaterstoffen betrekking heeft op een gebied aan de zeezijde van de in de bijlage bij de wet vastgelegde lijn, is artikel 1.3.2 van overeenkomstige toepassing.

• 3 Indien de aanvraag een winningsvergunning voor koolwaterstoffen betreft, verstrekt de aanvrager naast de gegevens, bedoeld in het eerste lid:

  • a. een raming van de verwachte hoeveelheid en de samenstelling van de aanwezige delfstoffen en de daarbij gehanteerde onzekerheidsanalyses;

  • b. structuurkaarten van de bovenzijde van de reservoirlagen waarin de aanwezigheid van koolwaterstoffen is aangetoond of wordt vermoed;

  • c. een opgave van de overige gegevens waarop de in onderdeel a bedoelde ramingen zijn gebaseerd;

  • d. een beschrijving van de onderzoeksmethoden die tot de in de onderdelen a en b bedoelde gegevens hebben geleid, en

  • e. een meerjarenprogramma waarin de te verrichten winningsactiviteiten worden beschreven, alsmede de technieken die daarbij worden gebruikt, daaronder begrepen de in het kader van de winning noodzakelijke behandeling van de gewonnen delfstoffen en het vervoer daarvan tot het punt waar die delfstoffen aan een ander worden overgedragen.

• 4 Het meerjarenprogramma omvat mede een op de vermoedelijke periode van winning betrekking hebbende opgave van de ramingen van:

  • 1°. de jaarlijkse produktie;

  • 2°. de investeringen per jaar, en

  • 3°. de lopende kosten per jaar.

• 5 Indien de aanvraag een winningsvergunning voor aardwarmte betreft, is het derde en vierde lid van overeenkomstige toepassing.

• 6 Indien een aanvraag een winningsvergunning voor delfstoffen anders dan koolwaterstoffen betreft, verstrekt de aanvrager naast de gegevens, bedoeld in het eerste lid:

  • a. een opgaaf van de verwachte hoeveelheid delfstof die de aanvrager wil winnen en de samenstelling van het te winnen delfstof;

  • b. een beschrijving van de structuur van de delfstoflaag waaruit de aanvrager wil winnen en de ligging van de delfstoflaag ten opzichte van andere aardlagen;

  • c. een beschrijving van de onderzoeksmethoden die tot de in de onderdelen a en b bedoelde gegevens hebben geleid, en

  • d. een programma overeenkomstig het programma, bedoeld in het derde lid, onderdeel e, en vierde lid.

Bij de aanvraag voor een opsporings- of winningsvergunning voor koolwaterstoffen overlegt de aanvrager ten behoeve van de beoordeling van de technische en financiële mogelijkheden de beschikbare informatie betreffende de veiligheids- en milieuprestaties van de aanvrager, onder meer met betrekking tot zware ongevallen, voor zover van toepassing op de activiteiten waarvoor de vergunning wordt aangevraagd.

• 1 Bij de aanvraag om een opslagvergunning als bedoeld in artikel 25 van de wet verstrekt de aanvrager gegevens omtrent:

  • a. het tijdvak waarvoor de vergunning wordt gevraagd;

  • b. het gebied waarvoor de vergunning wordt gevraagd, en

  • c. de stoffen waarop de aanvraag betrekking heeft.

• 2 Artikel 1.3.1, tweede lid, onderdelen a en b, en derde lid, is van overeenkomstige toepassing.

• 3 Bij de aanvraag verstrekt de aanvrager tevens:

  • a. een programma waarin de te verrichten opslagactiviteiten worden beschreven, alsmede de technieken die daarbij worden gebruikt;

  • b. een kaart van de ondergrond waar opslag plaatsvindt;

  • c. een beschrijving van de risico's voor de veiligheid, en

  • d. de mogelijkheid van winning van voorkomens van delfstoffen of aardwarmte in het gebied.

• 1 Onverminderd artikel 1.3.4 verstrekt de aanvrager bij een aanvraag om een vergunning voor het permanent opslaan van CO₂ bovendien:

  • a. een karakterisering en beoordeling van het potentiële opslagcomplex met inbegrip van de afdichtende laag en het omliggende gebied, inclusief de hydraulisch verbonden gebieden, uitgevoerd en onderbouwd op de voet van Bijlage I van de richtlijn nr. 2009/31/EG;

  • b. de beoogde plaats van de injectiefaciliteiten;

  • c. de totale hoeveelheid stoffen die zal worden opgeslagen uitgedrukt in kton;

  • d. een opgave van de afzonderlijke bestanddelen van de stoffen die worden opgeslagen en hun aandeel in de totale hoeveelheid van stoffen die worden opgeslagen, en

  • e. de gegevens waarop de beoogde maximum toelaatbare snelheid en druk bij injectie van CO₂ en de beoogde maximum toelaatbare druk van de opgeslagen CO₂ zijn gebaseerd.

• 2 De aanvraag bevat het ontwerp voor een risicobeheerplan als bedoeld in artikel 29c van het besluit.

• 3 De aanvraag bevat het ontwerp voor een plan voor het nemen van corrigerende maatregelen als bedoeld in artikel 29d van het besluit.

• 4 De aanvraag bevat het ontwerp voor een monitoringsplan als bedoeld in artikel 29f van het besluit dat voldoet aan Bijlage II, onderdeel 1, van richtlijn nr. 2009/31/EG. Het ontwerp strekt tot:

  • a. het vergelijken van het feitelijk en het gemodelleerd gedrag van het CO₂ en andere opgeslagen stoffen en het formatiewater in het voorkomen;

  • b. het detecteren van significante onregelmatigheden;

  • c. het detecteren van CO₂ en andere stoffen;

  • d. het detecteren van significante negatieve effecten voor het omliggende milieu en voor met name het drinkwater, de omwonende bevolking en de gebruikers van de biosfeer in de omgeving;

  • e. het evalueren van de doeltreffendheid van eventuele getroffen corrigerende maatregelen als bedoeld in het vijfde lid, en

  • f. het actualiseren van de veiligheids- en integriteitsbeoordeling van het opslagcomplex op korte en lange termijn, met inbegrip van de beoordeling van de vraag of het opgeslagen CO₂ volledig en permanent is ingesloten.

• 5 De aanvraag bevat het ontwerp voor een afsluitingsplan als bedoeld in artikel 29g van het besluit.

• 6 De aanvraag bevat:

  • a. de voor de ramingen, bedoeld in artikel 29j, tweede lid, van het besluit benodigde gegevens vergezeld van adequate cijfermatige onderbouwing en toelichting en mogelijke vorm van zekerheid die zal worden gesteld;

  • b. het ontwerp voor een plan ter voorkoming of beperking van schade door bodembeweging indien het voorkomen voor het permanent opslaan van CO₂ gelegen is aan de landzijde van de lijn die in de bijlage bij de wet is vastgelegd door bodembeweging als bedoeld in artikel 29h van het besluit gebaseerd op een risico-analyse over bodembeweging, en

  • c. informatie die aantoont dat is gezorgd voor professionele en technische ontwikkeling en training van de exploitant en van alle personeel voorafgaande, tijdens en na beëindiging van de injectie van CO₂.

Bij een aanvraag om een vergunning voor het permanent opslaan van CO₂ in te trekken, verstrekt de vergunninghouder de minister:

• a. een verslag dat aantoont dat:

  • 1°. het opgeslagen CO₂ volledig en permanent ingesloten blijft,

  • 2°. het feitelijke gedrag van het geïnjecteerde CO₂ in overeenstemming is met het gemodelleerde gedrag,

  • 3°. er geen detecteerbare lekken zijn,

  • 4°. de opslaglocatie evolueert naar een toestand van lange termijn stabiliteit, en

• b. een geactualiseerde versie van de documenten, bedoeld in de artikelen 29c, 29d, 29f en 29g, van het besluit.

• 1 Een opsporingsvergunning voor koolwaterstoffen voor een gebied aan de zeezijde van de in de bijlage bij de wet vastgelegde lijn kan slechts worden verleend voor een gebied, bestaande uit een of meer blokken als aangegeven op de kaart die als bijlage 3 bij deze regeling is gevoegd.

• 2 Indien voor een deel van een blok reeds een door een ander gehouden opsporings- of winningsvergunning voor koolwaterstoffen geldt, kan een opsporingsvergunning als in het eerste lid bedoeld betrekking of mede betrekking hebben op dat deel van het blok, waarvoor geen opsporings- of winningsvergunning geldt.

• 3 Indien in een deel van een blok zich een voorkomen bevindt waarvoor reeds een door een ander gehouden opslagvergunning geldt, kan een opsporingsvergunning als in het eerste lid bedoeld betrekking of mede betrekking hebben op dat deel van het blok, waarvoor geen opslagvergunning geldt.

Het gebied als bedoeld in artikel 11, derde lid, van de wet waarvoor een opsporings- of winningsvergunning voor koolwaterstoffen wordt verleend, is, voor zover dat met een doelmatige en voortvarende opsporing en winning van koolwaterstoffen verenigbaar en op grond van de aantoning uit geologisch oogpunt gerechtvaardigd is, in overeenstemming met de ingediende aanvraag.

• 1 Bij de beslissing op een aanvraag om een opsporings- of winningsvergunning voor koolwaterstoffen worden de artikelen 1.3.8 tot en met 1.3.11 in acht genomen.

• 2 In afwijking van het eerste lid zijn bij de beslissing op een aanvraag om een winningsvergunning op grond van artikel 10, eerste lid, van de wet slechts de artikelen 1.3.8 tot en met 1.3.10 van toepassing.

• 3 Bij de beslissing omtrent toestemming tot overdracht van een opsporings- of winningsvergunning voor koolwaterstoffen zijn de artikelen 1.3.8 tot en met 1.3.10 van overeenkomstige toepassing.

• 1 Een opsporings- of winningsvergunning voor koolwaterstoffen wordt geweigerd indien de technische mogelijkheden van de aanvrager niet toereikend zijn voor een goede uitvoering van het opsporingsonderzoek of de winning in het gebied, waarvoor de vergunning wordt aangevraagd.

• 2 Bij de beoordeling van de technische mogelijkheden van de aanvrager worden in ieder geval betrokken:

  • a. de geologische en mijnbouwkundige kennis van de aanvrager;

  • b. de ervaring met opsporing en winning van de aanvrager, alsmede de wijze waarop deze activiteiten door hem zijn uitgevoerd;

  • c. de technische mogelijkheden van de rechtspersonen, waarvan de aanvrager de dochtermaatschappij is of die behoren tot de groep, waartoe de aanvrager behoort, voor zover blijkt dat deze technische mogelijkheden ter beschikking staan of zullen staan van de aanvrager.

• 3 Indien de aanvraag wordt ingediend door meerdere aanvragers gezamenlijk, worden bij de beoordeling, bedoeld in het tweede lid, de gegevens betrokken ten aanzien van elk van hen afzonderlijk, of, voor zover de aard van de gegevens dat meebrengt, ten aanzien van hen gezamenlijk. Tevens wordt daarbij betrokken de wijze waarop de samenwerking tussen hen zal plaatsvinden.

• 1 Een opsporings- of winningsvergunning voor koolwaterstoffen wordt geweigerd indien de financiële mogelijkheden van de aanvrager niet toereikend zijn voor een goede uitvoering van het opsporingsonderzoek of de winning in het gebied, waarvoor de vergunning wordt aangevraagd, en voor het nakomen van de verplichtingen, die daaruit voortvloeien.

• 2 Bij de beoordeling van de financiële mogelijkheden van de aanvrager worden in ieder geval betrokken:

  • a. de financiële middelen, waarover de aanvrager beschikt;

  • b. de wijze, waarop de aanvrager voornemens is het opsporingsonderzoek of de winning te financieren;

  • c. de financiële mogelijkheden van de rechtspersonen, waarvan de aanvrager de dochtermaatschappij is of die behoren tot de groep, waartoe de aanvrager behoort, voor zover blijkt dat deze financiële mogelijkheden ter beschikking staan of zullen staan van de aanvrager.

• 3 Artikel 1.3.8, derde lid, is van overeenkomstige toepassing.

• 1 Een opsporings- of winningsvergunning voor koolwaterstoffen wordt geweigerd indien de manier waarop de aanvrager voornemens is het opsporingsonderzoek of de winning in het gebied, waarvoor de vergunning wordt aangevraagd, te verrichten het belang van een doelmatige en voortvarende opsporing en winning in onvoldoende mate verzekert.

• 2 Bij de beoordeling van de manier waarop de aanvrager voornemens is het opsporingsonderzoek of de winning te verrichten, kunnen onder meer worden betrokken:

  • a. de mate waarin het programma, bedoeld in artikel 1.3.1, tweede lid, onderdeel c, onderscheidenlijk artikel 1.3.3, derde lid, onderdeel e, en vierde lid, bijdraagt aan een doelmatige en voortvarende opsporing en winning;

  • b. de geologische onderbouwing van het in onderdeel a bedoelde programma;

  • c. de praktische uitvoerbaarheid van het in onderdeel a bedoelde programma;

  • d. de doelmatigheid in de bedrijfsvoering en de verantwoordelijkheidszin, waarvan de aanvrager eerder heeft blijkgegeven.

• 3 Artikel 1.3.8, derde lid, is van overeenkomstige toepassing.

• 1 Ingeval toepassing van de artikelen 1.3.8 tot en met 1.3.10 niet leidt tot weigering van de opsporings- of winningsvergunning en door een of meer anderen overeenkomstig artikel 15, derde lid, van de wet een aanvraag is ingediend voor een soortgelijke vergunning voor dezelfde delfstof voor hetzelfde gebied, wordt de vergunning geweigerd indien de verlening van de vergunning aan een andere aanvrager in het belang is van een doelmatige en voortvarende opsporing en winning.

• 2 Bij de beoordeling van de gevolgen voor een doelmatige en voortvarende opsporing en winning kunnen onder meer worden betrokken:

  • a. de mate waarin de aanvrager kan en wil bijdragen aan een doelmatige en voortvarende opsporing en winning van koolwaterstoffen;

  • b. de mogelijkheden van de aanvrager om de opsporing of winning tegen zo laag mogelijke kosten te doen plaatsvinden.

• 3 Artikel 1.3.8, derde lid, is van overeenkomstige toepassing.

Voor de toepassing van deze paragraaf wordt verstaan onder aanvraag: een aanvraag om een mijnbouwmilieuvergunning als bedoeld in artikel 40 van de wet.

Een aanvraag wordt in zesvoud ingediend.

• 1 In of bij de aanvraag vermeldt de aanvrager:

  • a. het adres, de kadastrale aanduiding en de ligging of de coördinaten van het mijnbouwwerk;

  • b. de aard van het mijnbouwwerk;

  • c. de indeling, de uitvoering, de activiteiten en de processen in het mijnbouwwerk en de ten behoeve daarvan toe te passen technieken of installaties, waaronder begrepen de wijze van energievoorziening, voor zover die redelijkerwijs van belang kunnen zijn voor de beoordeling van de nadelige gevolgen voor het milieu, die het mijnbouwwerk kan veroorzaken;

  • d. de voor de activiteiten en de processen, bedoeld in onderdeel c, kenmerkende gegevens met betrekking tot grond- en hulpstoffen, tussen-, neven- en eindproducten;

  • e. de maximale capaciteit van het mijnbouwwerk en het maximale motorische of thermische vermogen van de tot het mijnbouwwerk behorende installaties;

  • f. de tijden en dagen, dan wel perioden waarop het mijnbouwwerk of de te onderscheiden onderdelen daarvan in bedrijf zullen zijn;

  • g. de aard en omvang van de belasting van het milieu die het mijnbouwwerk tijdens normaal bedrijf kan veroorzaken, daaronder begrepen een overzicht van de belangrijke nadelige gevolgen voor het milieu die daardoor kunnen worden veroorzaakt;

  • h. de maatregelen of voorzieningen ten behoeve van:

    • 1°. het voorkomen of beperken van het ontstaan van afvalstoffen in het mijnbouwwerk;

    • 2°. het hergebruiken of nuttig toepassen dan wel het geschikt maken voor hergebruik of nuttige toepassing van de afvalstoffen die in het mijnbouwwerk ontstaan;

    • 3°. het opslaan van de afvalstoffen in het mijnbouwwerk;

    • 4°. het zich ontdoen van de afvalstoffen die in het mijnbouwwerk ontstaan;

  • i. de andere maatregelen of voorzieningen die zijn of worden getroffen om de nadelige gevolgen voor het milieu die het mijnbouwwerk kan veroorzaken, te voorkomen of te beperken:

    • 1°. tijdens het in werking zijn van het mijnbouwwerk of de te onderscheiden onderdelen daarvan, waarbij, voor zover van toepassing, onderscheid wordt gemaakt tussen proefdraaien, normaal bedrijf, schoonmaak-, onderhouds- en herstelwerkzaamheden;

    • 2°. ten gevolge van voorvallen als bedoeld in artikel 82 van het besluit, die redelijkerwijs mogelijk zijn te achten;

  • j. de wijze waarop gedurende het in werking zijn van het mijnbouwwerk de belasting van het milieu die het mijnbouwwerk veroorzaakt, wordt vastgesteld en geregistreerd, en

  • k. de voor de aanvrager redelijkerwijs te verwachten ontwikkelingen met betrekking tot het mijnbouwwerk die voor de beslissing op de aanvraag van belang kunnen zijn.

• 2 De minister kan bepalen dat het eerste lid, onderdelen i, j en k, buiten toepassing blijft, indien die gegevens niet nodig zijn voor de beslissing op de aanvraag, gezien de aard of de omvang van de gevolgen die het mijnbouwwerk voor het milieu kan veroorzaken.

• 3 De aanvraag gaat vergezeld van een niet-technische samenvatting van de in het eerste lid bedoelde gegevens.

Indien het mijnbouwwerk waarvoor de mijnbouwmilieuvergunning wordt aangevraagd, naar zijn aard tijdelijk is, vermeldt de aanvrager dit in de aanvraag. Hij vermeldt daarbij tevens zo mogelijk het tijdstip waarop het mijnbouwwerk buiten werking zal worden gesteld.

Voor zover die gegevens nodig zijn voor de beslissing op de aanvraag, verstrekt de aanvrager op verzoek van de minister bij de aanvraag de resultaten van een onderzoek naar de kwaliteit van de bodem op de plaats waar het mijnbouwwerk zal zijn of is gelegen.

De minister stelt de volgende bestuursorganen in de gelegenheid binnen vier weken advies uit te brengen over het ontwerp van de beschikking op de aanvraag indien het mijnbouwwerk is gelegen op het land of de territoriale zee:

• a. de directeur-generaal Milieubeheer, indien sprake is van lozingen in de bodem;

• b. burgemeester en wethouders van de gemeente waarin het mijnbouwwerk zal zijn of is gelegen;

• c. burgemeester en wethouders van de gemeenten, waarvan de grens is gelegen op minder dan 200 meter van de plaats waar het mijnbouwwerk zal zijn of is gelegen;

• d. burgemeester en wethouders van de gemeenten, waarvan de grens is gelegen op meer dan 200 meter en minder dan 10 kilometer van de plaats waar het mijnbouwwerk zal zijn of is gelegen, indien het bevoegd gezag van oordeel is dat in redelijkheid te verwachten is dat de invloed van de belasting van het milieu, veroorzaakt door het mijnbouwwerk waarop de aanvraag betrekking heeft, zich in die gemeenten zal doen gevoelen;

• e. gedeputeerde staten van de provincie, waarin het mijnbouwwerk is gelegen;

• f. de inspecteur-generaal der mijnen;

• g. de hoofdingenieur-directeur van de betrokken regionale directie van Rijkswaterstaat;

• h. de directeur Kustwacht, indien het mijnbouwwerk in de territoriale zee is gelegen.

De minister stelt de volgende bestuursorganen in de gelegenheid binnen vier weken advies uit te brengen over het ontwerp van de beschikking op de aanvraag indien het mijnbouwwerk is gelegen op het continentaal plat:

• a. de inspecteur-generaal der mijnen;

• b. de hoofdingenieur-directeur van de betrokken regionale directie van Rijkswaterstaat;

• c. de directeur-generaal Milieubeheer, indien sprake is van lozingen in de bodem;

• d. de directeur Kustwacht.

Bij de aanvraag om een vergunning als bedoeld in de artikelen 18 en 19 van het besluit verstrekt de aanvrager gegevens omtrent:

• a. het tijdvak waarvoor de vergunning wordt gevraagd;

• b. het gebied waarvoor de vergunning wordt gevraagd, en

• c. de wijze waarop het verkenningsonderzoek zal worden verricht en de technieken en hulpmiddelen die daarbij worden gebruikt.

Bij de aanvraag om een vergunning als bedoeld in artikel 22 van het besluit verstrekt de aanvrager gegevens omtrent:

• a. het tijdvak waarvoor de vergunning wordt aangevraagd;

• b. het gebied waarvoor de vergunning wordt aangevraagd;

• c. de aard, aanduiding en hoeveelheid van de ontplofbare stoffen;

• d. de wijze van gebruik van de in onderdeel c bedoelde stoffen, en

• e. de maatregelen die worden genomen ter voorkoming van schade.

Bij de aanvraag om een ontheffing als bedoeld in de artikelen 44, tweede lid, en 45, tweede lid, van het besluit verstrekt de aanvrager gegevens omtrent:

• a. het tijdvak waarvoor de ontheffing wordt gevraagd;

• b. de plaats waarvoor de ontheffing wordt gevraagd, en

• c. de datum waarop de mijnbouwinstallatie wordt geplaatst, en

• d. voorzieningen die worden getroffen met het oog op het belang van de scheepvaart en de landsverdediging.

Bij de aanvraag om een ontheffing als bedoeld in artikel 51, vijfde lid, van het besluit geeft de aanvrager aan waarom een helikopterdek niet noodzakelijk is.

• 1 Aanvragen om een ontheffing als bedoeld in artikel 52, zesde lid, van het besluit worden in tweevoud ingediend bij de Minister van Verkeer en Waterstaat.

• 2 Bij de aanvraag geeft de aanvrager aan waarom geluids- en lichtbakens niet noodzakelijk zijn.

• 1 Bij de aanvraag om een vergunning tot aanleg van een pijpleiding als bedoeld in artikel 94 van het besluit verstrekt de aanvrager gegevens omtrent:

  • a. het tijdvak waarvoor de vergunning wordt gevraagd;

  • b. het traject van de pijpleiding;

  • c. de wijze waarop de pijpleiding wordt aangelegd en de diepte waarop de pijpleiding in de bodem wordt gelegd;

  • d. de resultaten van het onderzoek van het voorgenomen traject in een strook van 600 meter, waarvan de as van de strook samenvalt met het gekozen traject, en waarin is beschreven:

    • 1°. het profiel van de zeebodem;

    • 2°. de aanwezige obstakels;

    • 3°. de ligging van bestaande pijpleidingen en kabels;

    • 4°. de grondmechanische eigenschappen;

    • 5°. de stratigrafie van de zeebodem, en

    • 6°. de analyse en kwaliteit van de bodemmonsters en sonderingen;

  • e. een rapport van het voorontwerp van de pijpleiding waarin is beschreven:

    • 1°. de eigenschappen en diameter van de pijpleiding;

    • 2°. de stoffen die erin worden vervoerd;

    • 3°. een analyse van de veiligheids- en milieurisico's, en

    • 4°. de tijd gedurende welke de pijpleiding wordt gebruikt voor het vervoer van die stoffen.

• 2 De gegevens, bedoeld in het eerste lid, worden in viervoud ingediend.

• 1 Bij de aanvraag om een vergunning tot aanleg van een kabel als bedoeld in artikel 106 in samenhang met artikel 94 van het besluit verstrekt de aanvrager gegevens omtrent:

  • a. het tijdvak waarvoor de vergunning wordt gevraagd;

  • b. het traject van de kabel;

  • c. de eigenschappen van de kabel;

  • d. de samenstelling van de kabel, en

  • e. het doel waarvoor de kabel zal worden gebruikt.

• 2 Het traject van de kabel wordt op een kaart ingetekend.

Bij de aanvraag tot splitsing om een vergunning als bedoeld in artikel 135 van het besluit, verstrekt de aanvrager de volgende gegevens:

• a. de vergunning waarvan splitsing wordt gevraagd;

• b. een aanduiding van de vergunninggebieden die door splitsing ontstaan;

• c. de reden voor splitsing;

• d. een kaart waarop de voorkomens van delfstoffen of aardwarmte dan wel voor opslag in het vergunninggebied zijn aangegeven;

• e. de personen die overeenkomstig artikel 22, vijfde lid, van de wet worden aangewezen voor de afzonderlijke vergunningen die na splitsing zullen ontstaan.

Bij de aanvraag om samenvoeging van twee of meer vergunningen als bedoeld in artikel 137 van het besluit, verstrekt de aanvrager de volgende gegevens:

• a. de vergunningen waarvan samenvoeging wordt gevraagd;

• b. de reden voor samenvoeging;

• c. een kaart waarop de voorkomens van delfstoffen of aardwarmte dan wel voor opslag in de samen te voegen vergunninggebieden zijn aangegeven, en

• d. de persoon die overeenkomstig artikel 22, vijfde lid, van de wet dient te worden aangewezen voor de vergunning die door samenvoeging zal ontstaan.

Bij de aanvraag tot afsplitsing van een vergunning als bedoeld in artikel 143, achtste lid, van de wet, verstrekt de aanvrager de volgende gegevens:

• a. de vergunning waarvoor afsplitsing wordt gevraagd;

• b. een aanduiding van de gebiedsdelen die door afsplitsing ontstaan;

• c. de reden voor afsplitsing;

• d. een kaart waarop de voorkomens van delfstoffen zijn aangegeven;

• e. de personen die overeenkomstig artikel 22, vijfde lid, van de wet worden aangewezen voor de afzonderlijke vergunningen die na afsplitsing zullen ontstaan.

Bij de aanvraag om een vergunning tot winning van kalksteen als bedoeld in artikel 146 van het besluit verstrekt de aanvrager de volgende gegevens:

• a. het tijdvak waarvoor de vergunning wordt gevraagd;

• b. een kaart van de bovengrond waaronder de groeve zich zal uitstrekken, waarop is aangegeven:

  • 1°. alle gebouwen, land-, spoor- en waterwegen boven het gebied van de groeve;

  • 2°. de plaats waar de activiteiten zullen plaatsvinden, en

  • 3°. de ingangen tot de groeve;

• c. een kaart van de ondergrond waarin de groeve zich zal uitstrekken, waarop is aangegeven de ligging, hoogte en breedte van de te realiseren tunnels, schachten of andere ondergrondse werken en het reeds bestaande ondergrondse gangenstelsel, voor zover aanwezig;

• d. een beschrijving van de wijze waarop de winning zal plaatsvinden;

• e. de afmeting van de pilaren;

• f. de maatregelen bij het aantreffen van aardpijpen;

• g. de maatregelen bij het kruisen van tunnels, schachten of andere ondergrondse werken;

• h. andere maatregelen dan bedoeld in onderdelen f en g die worden getroffen ter bescherming van de veiligheid met oog op instorting, en i. een beschrijving van de wijze waarop en de frequentie waarmee de metingen naar de gesteentemechanische veiligheid van de groeve worden gedaan.

Bij de aanvraag om een vergunning tot gebruik van een groeve voor een ander doeleinde als bedoeld in artikel 151 van het besluit verstrekt de aanvrager de volgende gegevens:

• a. het tijdvak waarvoor de vergunning wordt gevraagd;

• b. een kaart van de boven- en de ondergrond van de groeve, waarop het voorgenomen gebruiksgebied is aangegeven, met daarbij de gegevens, genoemd in artikel 1.9.1, onderdelen b en c;

• c. een omschrijving van het doeleinde waarvoor de groeve zal worden gebruikt;

• d. een beschrijving van de voorgenomen wijzigingen van de groeve voor het voorgenomen gebruik;

• e. een beschrijving van de wijze waarop de niet gebruikte delen worden afgesloten;

• f. een beschrijving van de wijze waarop en frequentie waarmee de metingen naar de gesteentemechanische veiligheid in de groeve worden gedaan, en

• g. een beschrijving van de maatregelen ter bescherming van de veiligheid met oog op instorting.

De delen van de territoriale zee en het continentaal plat, bedoeld in artikel 16 van het besluit, bestaan uit de delen van territoriale zee en het continentaal plat die gelegen zijn ten zuiden van de lijn die gevormd wordt door de punten 171, 172, 173, 174, 189, 215, 216, 224 en 225, aangeduid in bijlage 4 bij deze regeling en die niet liggen in:

• a. het aanloopgebied Hoek van Holland, de ankergebieden en de overige gebieden, aangeduid in bijlage 4, en

• b. het gemeentelijk ingedeeld gebied.

De delen van de territoriale zee en het continentaal plat, bedoeld in artikel 17 van het besluit, bestaan uit de overige gebieden, aangeduid in bijlage 4.

De delen van de territoriale zee en het continentaal plat, bedoeld in artikel 18 van het besluit, bestaan uit de ankergebieden, aangeduid in bijlage 4.

De rede van Hoek van Holland, bedoeld in artikel 20 van het besluit, komt overeen met het aanloopgebied Hoek van Holland, aangeduid in bijlage 4.

De gebieden, bedoeld in artikel 45, eerste lid, van het besluit zijn de in bijlage 4 aangeduide:

• a. ankergebieden;

• b. aanloopgebied Hoek van Holland, en

• c. overige gebieden.

De gebieden, bedoeld in artikel 45, eerste lid, van het besluit zijn de gebieden, aangeduid in bijlage 4.

De delen van oppervlaktewater, bedoeld in artikel 19 van het besluit, en de gebieden, bedoeld in artikel 44 van het besluit, zijn de gebieden, aangeduid in bijlage 5 bij deze regeling.

Een werkplan als bedoeld in artikel 4 van het besluit bevat voor een vergunningsgebied:

• a. een overzicht van de voornaamste mijnbouwactiviteiten die de komende vijf jaren worden voorzien;

• b. een overzicht van de mijnbouwactiviteiten die het eerstkomende jaar worden voorzien, inhoudende:

  • 1°. een beschrijving van voorgenomen verkenningsonderzoek;

  • 2°. een beschrijving van aan te leggen boorgaten, putreparaties en stimulaties;

  • 3°. een beschrijving van de constructiewerkzaamheden, zoals nieuwbouw, wijzigingen van bestaande mijnbouwwerken en aanleg van pijpleidingen;

  • 4°. een opgave van activiteiten in het kader van de externe veiligheid, waaronder de te houden oefeningen;

  • 5°. een samenvatting van de activiteiten, bedoeld in onderdelen 1° tot en met 4°.

• c. een actueel organisatieschema met vermelding van de voor de mijnbouwactiviteiten verantwoordelijke personen;

• d. kaarten of tekeningen van de oppervlakte en structuur van de ondergrond ter toelichting van de gegevens, bedoeld in onderdeel b, onder 2° tot en met 4°;

• e. een tijdschema waarin de activiteiten, bedoeld in onderdeel b, onder 2° tot en met 5°, worden weergegeven;

• f. voor zover van toepassing:

  • 1°. de naam van de onderneming die verkenningsonderzoek verricht;

  • 2°. de naam van het mijnbouwwerk waarmee boorgaten worden aangelegd, en

  • 3°. de namen van de locaties waar boorgaten worden aangelegd.

Het verbod, bedoeld in artikel 43, tweede lid, van de wet geldt niet voor een schip dat de veiligheidszone binnenvaart of daar blijft:

• a. in verband met de aanleg, de inspectie, het testen, de reparatie, het onderhoud, de verandering, vernieuwing of verwijdering van onderzeese kabels of pijpleidingen in of in de nabijheid van die veiligheidszone,

• b. om diensten te verlenen voor of personen of goederen te vervoeren van of naar de installatie,

• c. ten behoeve van toezicht op de naleving en de handhaving van wettelijke voorschriften,

• d. om levens of eigendommen te redden, of het doen van pogingen daartoe,

• e. gedwongen door de weersomstandigheden,

• f. wanneer het in nood verkeert of

• g. als het toestemming heeft van de exploitant of de eigenaar van de installatie.

De aanvrager van een ontheffing als bedoeld in artikel 43, vierde lid van de wet, verstrekt aan de Minister:

• a. de geografische coördinaten van de mijnbouwinstallatie waarop de aanvraag van toepassing is;

• b. de begrenzing van de zone waarvoor het verbod als bedoeld in artikel 43, tweede lid, van de wet van toepassing is, indien deze zone zich niet kan uitstrekken tot een zone van 500 meter rondom de mijnbouwinstallatie;

• c. een kaart waarin de positie van de mijnbouwinstallatie is aangegeven met daarbij de veiligheidszone en de bijzonderheden van het omliggende gebied;

• d. de verwachte periode waarvoor de ontheffing van toepassing dient te zijn;

• e. de maatregelen die aanvullend worden genomen om eventuele risico’s, voortvloeiend uit de specifieke positie van de mijnbouwinstallatie, zoveel mogelijk te minimaliseren.

Indien verkenningsonderzoek plaatsvindt in oppervlaktewater met gebruik van kunstmatig opgewekte trillingen, wordt met een laag geluidsvolume begonnen en verloopt de versterking van dat volume geleidelijk.

De paragrafen 2.2. tot en met 2.8. zijn van toepassing op verkenningsonderzoek met gebruik van ontplofbare stoffen.

De uitvoering van werkzaamheden met ontplofbare stoffen geschiedt overeenkomstig een schriftelijke instructie. Deze instructie en de wijzigingen ervan worden voor de aanvang van de werkzaamheden op verzoek van de inspecteur-generaal der mijnen aan hem ter beschikking gesteld.

• 1 Het plaatsen van ladingen ontplofbare stoffen geschiedt uitsluitend tussen zonsopkomst en zonsondergang.

• 2 Het plaatsen van ladingen ontplofbare stoffen in de bodem van oppervlaktewateren geschiedt uitsluitend indien het zicht ten minste 300 m bedraagt.

• 1 Verkenningsonderzoek wordt niet verricht binnen een afstand van 100 m van hoofdwaterkerende dijken.

• 2 Verkenningsonderzoek wordt zodanig uitgevoerd dat de afstand op maaiveldhoogte tussen lading en gebouwen of soortgelijke kunstwerken meer dan 50 m is. Indien zich kwetsbare objecten binnen het uitwerkingsoppervlak van het onderzoek bevinden is DIN 4150, deel 3, uitgave 1999-02, van toepassing dan wel een daarmee vergelijkbare norm die tenminste eenzelfde resultaat biedt.

• 3 De minister kan van het eerste en tweede lid ontheffing verlenen, indien de onderzoeker aantoont dat schade wordt voorkomen.

Ontplofbare stoffen en ontstekers worden bewaard in hiertoe geschikte en bestemde vonkvrije kisten.

Indien ontstekers zich buiten een ontstekerkist bevinden, is het zendgedeelte van een aanwezige zendinstallatie uitgeschakeld, tenzij het zendvermogen van die installatie niet groter is dan één Watt of de in gebruik zijnde ontstekers vanwege hun constructie ongevoelig zijn voor elektromagnetische straling.

• 1 De diepte van een schietgat is, gemeten vanaf het maaiveld tot aan de bovenkant van de lading, tenminste het aantal meters als vermeld achter de hieronder vermelde hoeveelheid ontplofbare stoffen:

  a. 50 t/m 100 gram	2,0 meter
  b. 101 t/m 200 gram	2,5
  c. 201 t/m 300 gram	3,0
  d. 301 t/m 400 gram	4,0
  e. 401 t/m 500 gram	5,0
  enzovoort tot 1000 gram	enzovoort tot 10,0

• 2 De diepte van een schietgat bij ladingen van 1000 gram of groter bedraagt tenminste 10 m.

De voor een schietgat benodigde ontplofbare stoffen en ontstekers worden tijdens het boren van de schietgaten op een afstand van ten minste 10 m daarvan en onder toezicht bewaard.

Bij activiteiten met ontplofbare stoffen zijn alleen die personen aanwezig, die daarmee zijn belast.

• 1 Ontplofbare stoffen en ontstekers worden gescheiden van elkaar van de plaats waar ze worden bewaard naar de schietgaten gebracht, tenzij gebruik wordt gemaakt van hiertoe geschikte, vonkvrije kisten.

• 2 Het gereedmaken van de lading geschiedt in de directe nabijheid van de schietgaten en onmiddellijk vóór het inbrengen in de schietgaten.

Tijdens werkzaamheden met ontplofbare stoffen wordt niet meer dan één lading tegelijk gereed gemaakt.

Zolang een lading nog niet op zijn plaats in het schietgat is aangebracht, wordt geen volgende lading gereedgemaakt.

Ontplofbare stoffen worden slechts in de vorm en de verpakking, waarin zij door de fabrikant zijn geleverd, gebruikt.

Een ontstekingscircuit van een lading wordt met een daarvoor geschikt meetinstrument getest.

Indien bij het trekken van de pijp waarmee een schietgat wordt geboord, de pijp blijft vastzitten of de lading meekomt, wordt de pijp niet verder getrokken en wordt de lading afgevuurd.

Ladingen worden beveiligd tegen het verwijderen door onbevoegden.

Schietgaten worden over de gehele lengte opgevuld met daarvoor geschikt materiaal.

• 1 Indien een lading niet tot ontploffing is gekomen en gebleken dat het ontstekingscircuit in takt is, wordt de lading zo mogelijk alsnog tot ontploffing gebracht.

• 2 Indien een lading niet tot ontploffing is gekomen en gebleken dat het ontstekingscircuit niet in takt is, wordt de in het eerste lid bedoelde poging ondernomen door het afvuren van een geschikte lading in een nieuw schietgat dat is geboord op tenminste 0,5 m afstand van het oorspronkelijk schietgat tot de diepte van de bovenkant van de niet ontplofte lading.

De schietmeester houdt een schietregister bij, waarin van dag tot dag zijn vermeld:

• a. het aantal en de soort van de gebruikte patronen en ontstekers, onder vermelding van de datum van gebruik en de gebruikte hoeveelheid;

• b. het aantal ladingen dat tot ontploffing is gebracht;

• c. het aantal ladingen dat niet tot ontploffing is gekomen, en

• d. de bijzonderheden, die zich bij activiteiten met ontplofbare stoffen hebben voorgedaan.

Dit hoofdstuk is van toepassing op mijnbouwinstallaties die boven het wateroppervlak uitsteken.

In deze paragraaf wordt verstaan onder:

• a. telecommunicatiemiddel: een inrichting of samenstel van inrichtingen, bestemd voor overdracht, uitzending of ontvangst van gegevens van welke aard dan ook door middel van kabels, langs radio-elektrische weg of door middel van optische of andere elektromagnetische systemen;

• b. radiotelefonie-inrichting: een radio-elektrische zend- en ontvanginrichting met inbegrip van de antenne-inrichting en het voedingsgedeelte;

• c. DSC: een techniek (digital selective calling) waarbij met gebruikmaking van digitale codes door een radiostation een verbinding tot stand wordt gebracht en informatie wordt uitgewisseld met een of meer andere stations en die voldoet aan de van toepassing zijnde aanbevelingen van het Internationale Comité inzake Radioaangelegenheden (CCIR);

• d. maritieme VHF-radiotelefonie-inrichting: een radiotelefonie-inrichting voor gebruik op de kanalen bestemd voor de maritieme dienst in de frequentieband tussen 156 en 162.650MHz (marifoon);

• e. MF-radiotelefonie-inrichting: een radiotelefonie-inrichting voor nood-, spoed- en veiligheidsdoeleinden met gebruik van DSC alsmede voor het gebruik op de frequenties bestemd voor de maritieme dienst in de frequentieband tussen 1605 en 2850 kHz;

• f. VHF-DSC-wachtontvanger: een radio-elektrische ontvanginrichting die geschikt is om een ononderbroken DSC-wacht te houden op kanaal 70;

• g. MF-DSC-wachtontvanger: een radio-elektrische ontvanginrichting die geschikt is om een ononderbroken DSC-wacht te houden op de frequentie van 2187,5 kHz;

• h. VHF-radiotelefonie-inrichting voor de aëronautische dienst: een radiotelefonie-inrichting voor het gebruik op de kanalen bestemd voor de aëronautische dienst in de frequentieband tussen 118 en 137 MHz;

• i. HF-radiotelefonie-inrichting voor de aëronautische dienst: een radiotelefonie-inrichting voor het gebruik op de kanalen bestemd voor de aëronautische dienst in de frequentieband tussen 3 en 5 MHz;

• j. directe verbinding met het openbaar telefoonnet: een automatisch werkende telefoonvoorziening op een mijnbouwinstallatie waarmee onder normale omstandigheden te allen tijde telefoonverbindingen kunnen worden gevormd tussen de betrokken mijnbouwinstallatie en het Nederlands openbaar telefoonnet;

• k. niet-afhankelijke mijnbouwinstallatie: een mijnbouwinstallatie vanaf welke rechtstreekse communicatie mogelijk is met de vaste wal, vaartuigen en luchtvaartuigen;

• l. afhankelijke mijnbouwinstallatie: een mijnbouwinstallatie vanaf welke anders dan door een directe verbinding met het openbare telefoonnet slechts door tussenkomst van een niet-afhankelijke mijnbouwinstallatie communicatie mogelijk is met de vaste wal, vaartuigen en luchtvaartuigen;

• m. gevaarlijk gebied: hetgeen daaronder wordt verstaan in de norm NEN-EN-IEC 60079-10, "Electrisch materieel voor plaatsen waar gasontploffingsgevaar kan heersen", deel 10: Indeling van gevaarlijke gebieden; juli 1997;

• n. zeegebied A1: een gebied binnen het radiotelefoniebereik van tenminste een VHF-radiokuststation, waarin een ononderbroken DSC-alarmering beschikbaar is;

• o. zeegebied A2: een gebied, met uitzondering van het zeegebied A1, binnen het radiotelefoniebereik van tenminste een MF-radiokuststation, waarin een ononderbroken DSC-alarmering beschikbaar is.

De bepalingen die van toepassing zijn op mijnbouwinstallaties in het zeegebied A1 gelden ook voor mijnbouwinstallaties die geplaatst zijn in binnenwateren.

• 1 Een bemande niet-afhankelijke mijnbouwinstallatie in zeegebied A1 met een directe verbinding met het openbaar telefoonnet is uitgerust met:

  • a. een maritieme VHF-radiotelefonie-inrichting met DSC;

  • b. twee VHF-radiotelefonie-inrichtingen voor de aëronautische dienst;

  • c. een VHF-DSC-wachtontvanger, en

  • d. een hulpmiddel voor het op instrumenten aanvliegen van helikopters.

• 2 Een bemande niet-afhankelijke mijnbouwinstallatie in zeegebied Al zonder directe verbinding met het openbaar telefoonnet is uitgerust met:

  • a. twee maritieme VHF-radiotelefonie-inrichtingen met DSC;

  • b. twee VHF-radiotelefonie-inrichtingen voor de aëronautische dienst;

  • c. een VHF-DSC-wachtontvanger, en

  • d. een hulpmiddel voor het op instrumenten aanvliegen van helikopters.

• 3 Een bemande niet-afhankelijke mijnbouwinstallatie in zeegebied A2 met een directe verbinding met het openbaar telefoonnet is uitgerust met:

  • a. een maritieme VHF-radiotelefonie-inrichting met DSC;

  • b. twee VHF-radiotelefonie-inrichtingen voor de aëronautische dienst;

  • c. een MF-radiotelefonie-inrichting of een satelliet telefoon die geheel onafhankelijk is van de hierboven genoemde directe verbinding met het openbaar telefoonnet;

  • d. een VHF-DSC-wachtontvanger;

  • e. een MF-DSC-wachtontvanger, en

  • f. een hulpmiddel voor het op instrumenten aanvliegen van helikopters.

• 4 Een bemande niet-afhankelijke mijnbouwinstallatie in zeegebied A2 zonder directe verbinding met het openbaar telefoonnet is uitgerust met:

  • a. een maritieme VHF-radiotelefonie-inrichting met DSC;

  • b. twee MF-radiotelefonie-inrichtingen;

  • c. een VHF-DSC-wachtontvanger;

  • d. een MF-DSC-wachtontvanger;

  • e. twee VHF-radiotelefonie-inrichtingen voor de aëronautische dienst;

  • f. een HF-radiotelefonie-inrichting voor de aëronautische dienst, en

  • g. een hulpmiddel voor het op instrumenten aanvliegen van helikopters.

• 5 Van de in het eerste tot en met vierde lid VHF-radiotelefonie-inrichtingen voor de aëronautische dienst kan er één van een draagbaar type zijn.

• 1 Een bemande afhankelijke vast opgestelde mijnbouwinstallatie in zeegebied A1 met een directe verbinding met het openbaar telefoonnet is uitgerust met:

  • a. een maritieme VHF-radiotelefonie-inrichting met DSC, en

  • b. een VHF-DSC-wachtontvanger of een ander gelijkwaardig telecommunicatiemiddel.

• 2 Een bemande afhankelijke vast opgestelde mijnbouwinstallatie in zeegebied A1 zonder directe verbinding met het openbaar telefoonnet is uitgerust met:

  • a. twee maritieme VHF-radiotelefonie-inrichtingen waarvan tenminste één met DSC, en

  • b. een VHF-DSC-wachtontvanger of een ander gelijkwaardig telecommunicatiemiddel.

• 3 Een bemande afhankelijke vast opgestelde mijnbouwinstallatie in zeegebied A2 met een directe verbinding met het openbaar telefoonnet is uitgerust met:

  • a. een maritieme VHF-radiotelefonie-inrichting met DSC, en

  • b. een VHF-DSC-wachtontvanger of een ander gelijkwaardig telecommunicatiemiddel.

• 4 Een bemande afhankelijke vast opgestelde mijnbouwinstallatie in zeegebied A2 zonder directe verbinding met het openbaar telefoonnet is uitgerust met:

  • a. een maritieme VHF-radiotelefonie-inrichting met DSC;

  • b. een MF-radiotelefonie-inrichting;

  • c. een VHF-DSC-wachtontvanger of een ander gelijkwaardig telecommunicatiemiddel, en

  • d. een MF-DSC-wachtontvanger.

• 1 Indien een mijnbouwinstallatie is voorzien van een verblijf dat permanent is ingericht voor de voorlopige verzorging van gewonden of zieken, is dit verblijf uitgerust met een telecommunicatiemiddel waarmee rechtstreeks een tweezijdige telefonische of radio-telefonische verbinding met de vaste wal mogelijk is.

• 2 Het telecommunicatiemiddel is voorzien van een microfoon, een telefoon en een luidspreker. De bediening van de microfoon, de bediening van de zend- en ontvangschakelaar en het aan- en uitschakelen van de luidspreker moeten in dit verblijf kunnen plaatsvinden.

• 1 Indien een of meer personen aanwezig zijn op een niet-bemande niet-afhankelijke voor de winning bestemde mijnbouwinstallatie in zeegebied A1 of A2 met een directe verbinding met het openbaar telefoonnet is deze uitgerust met:

  • a. een maritieme VHF-radiotelefonie-inrichting met DSC, en

  • b. een VHF-radiotelefonie-inrichting voor de aëronautische dienst.

• 2 Indien een of meer personen aanwezig zijn op een niet-bemande niet-afhankelijke voor de winning bestemde mijnbouwinstallatie in zeegebied A1 zonder directe verbinding met het openbaar telefoonnet is deze uitgerust met:

  • a. twee maritieme VHF-radiotelefonie-inrichtingen met DSC, en

  • b. een VHF-radiotelefonie-inrichting voor de aëronautische dienst.

• 3 Indien een of meer personen aanwezig zijn op een niet-bemande niet-afhankelijke voor de winning bestemde mijnbouwinstallatie in zeegebied A2 zonder directe verbinding met het openbaar telefoonnet, maar binnen het VHF-bereik van een bemande niet-afhankelijke mijnbouwinstallatie, is deze uitgerust met:

  • a. twee maritieme VHF-radiotelefonie-inrichtingen met DSC, en

  • b. een VHF-radiotelefonie-inrichting voor de aëronautische dienst.

• 4 Indien een of meer personen aanwezig zijn op een niet-bemande niet-afhankelijke voor de winning bestemde mijnbouwinstallatie in zeegebied A2 zonder directe verbinding met het openbaar telefoonnet en buiten het VHF-bereik van een bemande niet-afhankelijke mijnbouwinstallatie, is deze uitgerust met:

  • a. een maritieme VHF-radiotelefonie-inrichting met DSC;

  • b. een VHF-radiotelefonie-inrichting voor de aëronautische dienst, en

  • c. een MF-radiotelefonie-inrichting.

• 1 Indien een of meer personen aanwezig zijn op een niet-bemande afhankelijke voor de winning bestemde mijnbouwinstallatie met een directe verbinding met het openbaar telefoonnet, is deze uitgerust met een maritieme VHF-radiotelefonie-inrichting met DSC.

• 2 Indien een of meer personen aanwezig zijn op een niet-bemande afhankelijke voor de winning bestemde vast opgestelde mijnbouwinstallatie zonder directe verbinding met het openbaar telefoonnet is deze uitgerust met twee maritieme VHF-radiotelefonie-inrichtingen met DSC.

• 1 Indien meerdere personen aanwezig zijn op een mijnbouwinstallatie, is één persoon belast met de bediening van de in deze paragraaf voorgeschreven communicatiemiddelen. De persoon die in noodsituaties is belast met de bediening van de communicatiemiddelen wordt in zulke situaties niet belast met andere taken.

• 2 Een radiotelefonie-inrichting wordt bediend door personen die met goed gevolg een door de Minister van Verkeer en Waterstaat vastgesteld examen ter verkrijging van een certificaat van bediening voor de desbetreffende radiotelefonie-inrichting hebben afgelegd.

• 1 De in deze paragraaf voorgeschreven communicatiemiddelen zijn zo aangelegd en worden zo onderhouden dat zij in goede staat verkeren en goed werken.

• 2 Indien een van de communicatiemiddelen niet of niet goed werkt, wordt dit onverwijld hersteld of vervangen.

• 3 De in deze paragraaf voorgeschreven communicatiemiddelen zijn:

  • a. op een bemande mijnbouwinstallatie vast opgesteld, en

  • b. op een niet-bemande mijnbouwinstallatie bij gebruik vast opgesteld.

• 1 Behoudens het tweede lid worden alle op een mijnbouwinstallatie aanwezige communicatiemiddelen en bijbehoren aangelegd en gebruikt buiten een gevaarlijk gebied.

• 2 Indien de aanleg of het gebruik van een communicatiemiddel en bijbehoren binnen een gevaarlijk gebied niet kan worden vermeden, voldoen dit communicatiemiddel en bijbehoren aan de eisen, gesteld in het Besluit explosieveilig materieel.

• 3 De in deze paragraaf voorgeschreven communicatiemiddelen worden zo geplaatst dat:

  • a. het binnendringen van water zoveel mogelijk wordt voorkomen, en

  • b. deze gemakkelijk toegankelijk zijn voor inspectie, reparatie en onderhoud.

• 1 Een bedieningsruimte voor een radiotelefonie-inrichting is zo ingericht dat een goede berichtenwisseling niet kan worden gestoord door hinderlijk lawaai.

• 2 In de bedieningsruimte is een instructie aanwezig met duidelijke beschrijvingen van de normale radiotelefonieprocedures, van de radiotelefonie noodprocedures alsmede van de te gebruiken frequenties of kanalen.

• 3 De in het eerste lid bedoelde ruimte is voorzien van een noodverlichting die op een zodanige plaats vast is aangebracht dat de bedieningsinstrumenten van de radiotelefonie-inrichtingen en de in het tweede lid bedoelde beschrijvingen goed worden verlicht.

• 4 In de in het eerste lid bedoelde ruimte evenals erbuiten in de directe nabijheid van de toegangsdeur is een draagbaar blusapparaat opgesteld, gevuld met een brandblusmiddel dat elektrische stroom niet geleidt en de werking van de voorgeschreven telecommunicatiemiddelen zo min mogelijk verstoort.

• 5 In de in het eerste lid bedoelde ruimte bevinden zich uitsluitend personen die daarin van dienstwege aanwezig zijn.

Het geluidssignaal dat door de VHF-DSC-wachtontvanger, de MF-DSC-wachtontvanger of een ander gelijkwaardig telecommunicatiemiddel als bedoeld in artikel 6.2.4 wordt afgegeven, kan te allen tijde worden gehoord door de dienstdoende radiotelefonist.

• 1 Een mijnbouwinstallatie is uitgerust met een of meer noodkrachtbronnen die bij uitval van de normale krachtbron zorgdragen voor de gelijktijdige voeding van alle in deze paragraaf voorgeschreven communicatiemiddelen, de noodverlichting en eventuele apparatuur die het geluidssignaal, bedoeld in artikel 6.2.12, doorgeeft.

• 2 De in het eerste lid bedoelde verplichting geldt niet voor een van de twee in artikel 6.2.3, vierde lid, onderdeel b, voorgeschreven MF-radiotelefonie-inrichtingen en voor de in artikel 6.2.3, vierde lid, onderdeel f, voorgeschreven HF-radiotelefonie-inrichting voor de aëronautische dienst.

• 1 Een noodkrachtbron kan onder alle omstandigheden gedurende tenminste zes uur het volledig benodigde vermogen leveren, ook indien de voorgeschreven communicatiemiddelen, de noodverlichting en het geluidssignaal, bedoeld in artikel 6.2.12, gelijktijdig in werking zijn, uitgaande van een zend/ontvangverhouding van 1:1.

• 2 Een noodkrachtbron en de daarbij behorende schakel- en verdeelinrichtingen zijn zo aangelegd dat bij het uitvallen van de overige krachtbronnen op de mijnbouwinstallatie de in deze paragraaf voorgeschreven communicatiemiddelen, de noodverlichting en het geluidssignaal, bedoeld in artikel 6.2.12, naar behoren kunnen blijven functioneren.

• 3 De normale krachtbron en de noodkrachtbron zijn elektrisch van elkaar gescheiden of kunnen op een eenvoudige wijze van elkaar worden gescheiden. Het niet naar behoren functioneren van de normale krachtbron heeft geen invloed op de beschikbaarheid van de noodkrachtbron.

• 1 Op een bemande niet-afhankelijke mijnbouwinstallatie is aanwezig:

  • a. "List of Coast Stations, List IV", uitgegeven door de Internationale Unie voor Telecommunicatie (IUT);

  • b. "List of Ship Stations, List V", uitgegeven door de IUT;

  • c. "List of Call Signs and Numerical Identities of Stations Used by the Maritime Mobile and Maritime Mobile-Satellite Services, List VIIA", uitgegeven door de IUT;

  • d. International Aeronautical and Maritime Search and Rescue Manual Volume III (IAMSAR III) en de lijst van reddingsseinen, bedoeld in artikel 98, eerste lid, van het Schepenbesluit 1965;

  • e. het "Handboek algemene maritieme radiocommunicatie", en f. het "Handboek beperkte maritieme radiocommunicatie".

• 2 Indien een mijnbouwinstallatie is uitgerust met een satellietcommunicatie-inrichting is tevens op een daarvoor geschikte plaats aanwezig het voor de betrokken inrichting relevante "INMARSAT Maritime Communications Handbook", uitgegeven door de Internationale Maritieme Satelliet Organisatie.

• 3 Indien een mijnbouwinstallatie niet is uitgerust met een MF-radiotelefonie-inrichting is de aanwezigheid van de in het eerste lid, onderdeel a, genoemde lijst en het in dat lid, onderdeel e, genoemde boek niet verplicht.

• 1 De apparatuur bedoeld in artikel 52, derde lid, van het besluit is geschikt voor het waarnemen en registreren van:

  • a. horizontaal zicht, in bijzonder het meteorologische optisch bereik;

  • b. mate van bewolking en hoogte wolkenbasis;

  • c. actueel weer, met inbegrip van de neerslag;

  • d. windrichting en -snelheid; e. temperatuur van de lucht en van het zeewater;

  • f. relatieve vochtigheid, dan wel dauwpunttemperatuur;

  • g. luchtdruk, en

  • h. hoogte, periode, dan wel spectrum en richting van de golven.

• 2 De apparatuur, bedoeld in het eerste lid, is betrouwbaar, werkt nauwkeurig en is op een geschikte plaats opgesteld. De apparatuur en opstelling behoeven voor gebruik de goedkeuring van de directeur van het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut.

• 3 Met de in het eerste lid genoemde apparatuur worden op continuebasis waarnemingen verricht, op grond waarvan tenminste eenmaal per tien minuten een waarneemrapport, met daarin het tijdstip van waarnemen, wordt opgemaakt. Dit rapport wordt binnen vijf minuten doorgegeven aan de directeur van het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut met gebruikmaking van een standaardformaat. Als standaardformaat wordt gebruikt de Manual on codes/international codes van de World Meteorological Organisation No. 306, dan wel een vergelijkbare, door de directeur goedgekeurde standaard.