Besluit universele dienstverlening en eindgebruikersbelangen

De aansluiting op het openbare telefoonnetwerk op een vaste locatie, bedoeld in artikel 9.1, eerste lid, onderdeel a, van de wet, biedt de mogelijkheid van datacommunicatie met datasnelheden die toereikend zijn voor een functionele toegang tot het internet.

In een woonkern met meer dan 5000 inwoners is ten minste één openbare betaaltelefoon per 5000 inwoners.

• 1 Onverminderd artikel 11.6 van de wet, bevatten telefoongidsen, bedoeld in artikel 9.1, eerste lid, onderdelen c en d, van de wet, en het abonneebestand dat voor de abonnee-informatiedienst, bedoeld in artikel 9.1, eerste lid, onderdeel e, van de wet, wordt gebruikt, de gegevens van abonnees waaraan een telefoonnummer is toegekend.

• 2 De in het eerste lid bedoelde gegevens bestaan in elk geval uit: de naam van de desbetreffende abonnee en diens adres en huisnummer, postcode, woonplaats en telefoonnummers.

• 3 Voor opname van de gegevens, bedoeld in het tweede lid, in de telefoongidsen of in het abonneebestand dat voor de abonnee-informatiedienst wordt gebruikt, worden geen kosten in rekening gebracht.

• 4 De telefoongidsen worden ten minste eenmaal per jaar geactualiseerd.

• 5 Het voor de abonnee-informatiedienst gebruikte abonneebestand wordt ten minste eenmaal per week geactualiseerd.

Voor de eerste aansluiting op het openbare telefoonnetwerk op een vaste locatie en de toegang tot de openbare telefoondienst op een vaste locatie, bedoeld in artikel 9.1, eerste lid, onderdeel a, van de wet worden uitsluitend de volgende tarieven gehanteerd:

• a. een eenmalig tarief voor de aansluiting op het openbare telefoonnetwerk op een vaste locatie en de openbare telefoondienst op een vaste locatie;

• b. een maandelijks tarief dat onafhankelijk is van het gebruik, en

• c. gebruiksafhankelijke tarieven.

• 1 De hoogte van het eenmalige tarief, bedoeld in artikel 2.4, onderdeel a, is, uitgaande van de kosten, niet hoger dan redelijk.

• 2 In afwijking van het eerste lid, kunnen bij ministeriële regeling voor bepaalde categorieën eindgebruikers tarieven worden vastgesteld die aan hen ten hoogste in rekening mogen worden gebracht.

• 3 Consumenten kunnen met betrekking tot de toegang tot de openbare telefoondienst op een vaste locatie, bedoeld in artikel 9.1, eerste lid, onderdeel a, van de wet, kiezen uit één van de volgende abonnementsvormen:

  • a. een belabonnement waarvan het maandelijkse tarief, bedoeld in artikel 2.4, onderdeel b, en de gebruiksafhankelijke tarieven, bedoeld in artikel 2.4, onderdeel c, elk afzonderlijk, uitgaande van de kosten, niet hoger dan redelijk zijn;

  • b. een bereikbaarheidsabonnement waarvan het maandelijkse tarief, bedoeld in artikel 2.4, onderdeel b, en de gebruiksafhankelijke tarieven, bedoeld in artikel 2.4, onderdeel c, niet hoger zijn dan een bij ministeriële regeling vast te stellen bedrag.

• 4 Voor eindgebruikers, niet zijnde consumenten, is het belabonnement, bedoeld in het derde lid, onderdeel a, beschikbaar.

• 5 Onze Minister past, tenzij dit vanuit het oogpunt van betaalbaarheid onwenselijk is, de in het derde lid, onderdeel b, bedoelde tarieven jaarlijks in de maand april aan de consumentenprijsindex aan.

• 6 De aanbieder die krachtens artikel 9.2 van de wet is aangewezen hoeft het krachtens het derde lid, onderdeel b, gestelde tariefvoorschrift voor het maandelijkse tarief niet in acht te nemen jegens consumenten die tevens geabonneerd zijn op een carrierdienst.

• 1 De tarieven voor toegang tot een openbare betaaltelefoon, bedoeld in artikel 9.1, eerste lid, onderdeel b, van de wet zijn, uitgaande van de kosten, niet hoger dan redelijk.

• 2 Het tarief voor de telefoongids, bedoeld in artikel 9.1, eerste lid, onderdelen c en d, van de wet en voor de abonnee-informatiedienst, bedoeld in artikel 9.1, eerste lid, onderdeel e, van de wet is, uitgaande van de kosten, niet hoger dan redelijk.

Bij ministeriële regeling kunnen andere dan de in de artikelen 2.1 tot en met 2.3 bedoelde regels worden gesteld met betrekking tot de kwaliteit van de in artikel 9.1, eerste lid, van de wet genoemde diensten.

De aanbieder die krachtens artikel 9.2 van de wet is aangewezen, verlangt geen betaling voor diensten of faciliteiten die voor het gebruik van de gevraagde dienst niet vereist zijn.

• 1 De aanbieder die krachtens artikel 9.2 van de wet is aangewezen, hanteert voor de diensten waarvoor hij is aangewezen in zijn verzorgingsgebied dezelfde vormen van tarifering.

• 2 De aanbieder van openbare telefoondiensten op een vaste locatie die krachtens artikel 9.2 van de wet is aangewezen, rekent in zijn verzorgingsgebied aan consumenten voor het tarief, bedoeld in artikel 2.4, onderdeel a, één uniform tarief, tenzij de consument reeds abonnee is bij deze aanbieder en die dienst vanaf een ander adres wil afnemen en de aanbieder gebruik kan maken van een bestaande aansluiting om die dienst aan hem te leveren.

De aanbieder van telefoongidsen of de abonnee-informatiedienst die krachtens artikel 9.2 van de wet is aangewezen, is gehouden de hem verstrekte informatie non-discriminatoir te behandelen.

Teneinde abonnees in staat te stellen hun uitgaven te beheersen en te controleren en een ongegronde onderbreking van de levering van de dienst te voorkomen, worden bij ministeriële regeling aanbieders die krachtens artikel 9.2 van de wet zijn aangewezen worden verplicht om diensten of faciliteiten als bedoeld in bijlage I, deel A, van richtlijn nr. 2002/22/EG te leveren.

• 1 Als categorieën van openbare elektronische communicatiediensten, bedoeld in artikel 9.4, eerste lid, van de wet worden voor de diensten, bedoeld in artikel 9.1, eerste lid, onderdelen a en b, van de wet aangewezen: de openbare telefoondienst op een vaste locatie en de vaste carrierdienst.

• 2 Als categorieën van openbare elektronische communicatiediensten, bedoeld in artikel 9.4, eerste lid, van de wet worden voor de diensten, bedoeld in artikel 9.1, eerste lid, onderdelen c tot en met e, van de wet aangewezen: de openbare telefoondienst en de carrierdienst.

De omzet, bedoeld in artikel 9.4, eerste lid, van de wet wordt berekend op de voet van het bepaalde in artikel 377, zesde lid, van boek 2 van het Burgerlijk Wetboek voor de netto-omzet.

Een aanbieder die telefoonnummers in gebruik geeft, voldoet aan alle redelijke verzoeken om, ten behoeve van het verstrekken van algemeen beschikbare telefoongidsen en algemeen beschikbare abonnee-informatiediensten, de relevante informatie in een overeengekomen formaat beschikbaar te stellen op billijke, objectieve, kostengeoriënteerde en niet-discriminerende voorwaarden.

• 1 Een aanbieder van de openbare telefoondienst die voor of bij het sluiten van een overeenkomst met een gebruiker diens naam, adres en huisnummer, postcode en woonplaats vraagt, vraagt tevens toestemming voor opname van deze soorten persoonsgegevens en door hem in gebruik gegeven telefoonnummers in elke standaard telefoongids en elk abonneebestand dat voor een standaard abonnee-informatiedienst wordt gebruikt. De in de vorige volzin bedoelde toestemming wordt per soort persoonsgegeven afzonderlijk gevraagd.

• 2 De gegeven toestemming is relevante informatie als bedoeld in artikel 3.1.

• 3 Een aanbieder van de openbare telefoondienst die tevens toestemming vraagt voor opname in een andere telefoongids dan de standaard telefoongids of een abonneebestand dat niet uitsluitend wordt gebruikt voor de standaard abonnee-informatiedienst, zorgt ervoor dat de wijze waarop en de vorm waarin de in het eerste lid bedoelde toestemming wordt gevraagd ten minste gelijk is aan de wijze waarop en de vorm waarin de in dit lid eerstgenoemde toestemming wordt gevraagd.

De abonnee-informatiedienst, bedoeld in artikel 7.6 van de wet, voldoet aan de voorschriften, bedoeld in artikel 2.3.

Als openbare elektronische communicatiediensten als bedoeld in artikel 12.1 van de wet worden aangewezen:

• a. semafoondiensten, waaronder begrepen ERMES-diensten;

• b. telexdiensten;

• c. carrierdiensten.

• 1 Bij ministeriële regeling kunnen aanbieders van carrierdiensten verplicht worden om op genoegzame wijze informatie over hun tarieven en andere bij die regeling te bepalen onderwerpen bekend te maken aan consumenten.

• 2 Bij ministeriële regeling kunnen aan aanbieders van carrierdiensten en aanbieders van openbare elektronische communicatienetwerken die voor het aanbieden van carrierdiensten worden gebruikt verplichtingen worden opgelegd inzake het bieden aan consumenten van nummeridentificatie als bedoeld in artikel 1.1, onderdeel cc, onder 1°, van de wet.

• 3 Bij ministeriële regeling kan artikel 7.4, eerste lid, van de wet van overeenkomstige toepassing verklaard worden op aanbieders van vaste carrierdiensten. Artikel 7.4, tweede lid, van de wet is van overeenkomstige toepassing.

De krachtens artikel 2.11 gestelde verplichtingen, die strekken tot uitvoering van bijlage I, Deel A, onderdeel e, van richtlijn nr. 2002/22/EG en gelden voor de krachtens artikel 9.2 aangewezen aanbieder van openbare telefoondiensten op een vaste locatie, zijn van overeenkomstige toepassing op andere aanbieders van openbare telefoondiensten.