Artikel 3. Aanwijzing rechtsgebieden
Als rechtsgebieden als bedoeld in artikel 11 van het besluit worden aangewezen: Albanië, Andorra, Anguilla, Antigua en Barbuda, Argentinië, Aruba,
Australië, Bahamas, Bahrein, Barbados, België, Belize, Bermuda, Brazilië, Britse Maagdeneilanden,
Brunei Darussalam, Bulgarije, Canada, Chili, China, Colombia, Cook Eilanden, Costa
Rica, Curaçao, Cyprus, Denemarken, Dominica, Duitsland, Estland, Faröer Eilanden,
Finland, Frankrijk, Ghana, Gibraltar, Grenada, Griekenland, Groenland, Groot-Brittanië,
Guernsey, Hongarije, Hong Kong, Ierland, IJsland, India, Indonesië, Israël, Italië,
Japan, Jersey, Kaaimaneilanden, Koeweit, Korea, Kroatië, Letland, Libanon, Liechtenstein,
Litouwen, Luxemburg, Macau, Maleisië, Malta, Man, Marshall Eilanden, Mauritius, Mexico,
Monaco, Montserrat, Nauru, Nieuw-Zeeland, Niue, Noorwegen, Oostenrijk, Panama, Polen,
Portugal, Qatar, Roemenië, Rusland, Saint Kitts en Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent
en de Grenadinen, Samoa, San Marino, Saoedi Arabië, Seychellen, Singapore, Sint Maarten,
Slovenië, Slowakije, Spanje, Trinidad en Tobago, Tsjechië, Turkije, Turks- en Caicoseilanden,
Uruguay, Vanuatu, Verenigde Arabische Emiraten, Zuid-Afrika, Zweden en Zwitserland.
