Dividendbelasting, goedkeuring inzake gestort kapitaal na internationale aandelenruil

In mijn besluit van 9 oktober 2003, nr. CPP2003/2165M (hierna: het besluit), heb ik een uitwerking gegeven van de toepassing van de opstapresolutie (besluit van 29 november 2000, nr. CPP2000/2149M). Naar aanleiding van het besluit zijn kamervragen gesteld. In de beantwoording van kamervragen d.d. 25 augustus 2004, nr. DGB2004/4120, heb ik aangegeven dat naar aanleiding van de rapportage ‘Resultaten onderzoek naar contra legem in het beleid’ onderzocht zal worden of en hoe de opstapresolutie kan worden gecodificeerd, waarbij de reikwijdte van de opstapresolutie in zijn geheel nader bezien zal worden. Mij is gebleken dat het besluit in de praktijk te beperkt kan werken. Ik ben voornemens op korte termijn een wetsvoorstel in te dienen. In dit besluit geef ik vooruitlopend op wetswijziging een goedkeuring indien aandelen in een in het buitenland gevestigde vennootschap worden gestort op aandelen in een in Nederland gevestigde vennootschap.

Artikel 3a van de Wet op de dividendbelasting 1965 (hierna Wet DB) is een anticlaimverliesbepaling. Op grond van artikel 3a Wet DB wordt ingeval een storting op aandelen in een vennootschap bestaat uit aandelen in een andere vennootschap ten aanzien van alle aandeelhouders slechts als gestort kapitaal aangemerkt hetgeen op de laatstbedoelde aandelen is gestort. Voorzover de waarde in het economische verkeer van de ingebrachte aandelen hoger is dan het oorspronkelijk gestorte kapitaal, is sprake van fiscaal niet erkend kapitaal (besmet fusie agio). Bij inbreng van een in het buitenland gevestigde vennootschap zou toepassing van artikel 3a Wet DB leiden tot het vestigen van een Nederlandse dividendbelastingclaim op vóór het moment van inbreng buiten het bereik van de Nederlandse fiscus al tot stand gekomen waarden. Dit gevolg werd ongewenst geacht. De opstapresolutie biedt daarom onder voorwaarden een tegemoetkoming ingeval aandelen van een in het buitenland gevestigde vennootschap gestort worden op aandelen van een in Nederland gevestigde vennootschap.

Ik heb aanleiding gevonden het volgende goed te keuren. Ingeval aandelen in een in het buitenland gevestigde vennootschap worden gestort op aandelen in een in Nederland gevestigde vennootschap, geldt de waarde in het economische verkeer van de eerstgenoemde aandelen ten tijde van de aandelenruil als gestort kapitaal, tenzij de aandelenruil in overwegende mate gericht is op het ontgaan of uitstellen van belastingheffing. Wellicht ten overvloede merk ik op dat het voorgaande ook geldt ten aanzien van een aandelenruil die in het verleden heeft plaatsgevonden, indien en voorzover het besmette fusie agio nog aanwezig is.

Een aandelenruil wordt, tenzij het tegendeel aannemelijk wordt gemaakt, geacht in overwegende mate te zijn gericht op het ontgaan of uitstellen van belastingheffing indien de aandelenruil niet plaatsvindt op grond van zakelijke overwegingen, zoals herstructurering of rationalisering van de actieve werkzaamheden van de bij de aandelenruil betrokken rechtspersonen. Van uitstel van belastingheffing is in elk geval sprake als met de aandelenruil wordt beoogd het gestorte kapitaal van de in Nederland gevestigde vennootschap op te hogen om belaste winstuitkeringen van de Nederlandse vennootschap te vervangen door onbelaste terugbetalingen van kapitaal. Het tijdsverloop tussen de aandelenruil en het terugbetalen van kapitaal door de in Nederland gevestigde vennootschap kan een aanwijzing hiertoe zijn. Ook het tijdsverloop tussen de aandelenruil en vervreemding van de ingebrachte buitenlandse dochter kan een aanwijzing zijn dat de aandelenruil is ingegeven door fiscale overwegingen, welke als niet-zakelijk worden beschouwd.

Dit besluit treedt in werking met ingang van de dagtekening van dit besluit. De volgende besluiten zijn met ingang van die datum ingetrokken:

• – het besluit van 29 november 2000, nr. CPP2000/2149M (opstapresolutie) en

• – het besluit van 9 oktober 2003, nr. CPP2003/2165M.