Besluit vaststelling selectielijst neerslag handelingen beleidsterrein Planning Voorzieningen [...] van Volksgezondheid, Welzijn en Sport)

Ingevolge artikel 3 van de Archiefwet 1995 (Stb. 1995, 276) dient de overheid haar archiefbescheiden in goede, geordende en toegankelijke staat te brengen en te bewaren. Onder ‘archiefbescheiden’ worden niet slechts papieren documenten te verstaan, maar alle bescheiden – ongeacht de drager – die door een overheidsorgaan zijn ontvangen of opgemaakt en naar hun aard bestemd zijn daaronder te berusten. Ook digitaal vastgelegde informatie valt dus onder de werking van de archiefwetgeving.

Het in goede en geordende staat bewaren van archiefbescheiden houdt onder meer in dat een overheidsarchief op gezette tijden wordt geschoond. In dat verband schrijft de Archiefwet 1995 (Stb. 1995, 276) zowel een vernietigingsplicht (art. 3) als de overbrengingsplicht (art. 12) voor. Beide plichten rusten op degene die de bestuurlijke verantwoordelijkheid draagt voor het beheer van het desbetreffende archief: de zorgdrager.

De verplichting tot overbrenging bepaalt dat de zorgdrager zijn archiefbescheiden die niet voor vernietiging in aanmerking komen en ouder zijn dan twintig jaar ter blijvende bewaring overbrengt naar een archiefbewaarplaats. Wat de archiefbescheiden van de ministeries en de Hoge Colleges van Staat betreft, is de aangewezen archiefbewaarplaats het Nationaal Archief (NA) in Den Haag. Het NA is een onderdeel van de Rijksarchiefdienst (RAD). Deze dienst ressorteert onder de Minister van OCW en staat onder leiding van de Algemene Rijksarchivaris.

In verband met de selectie van hun archiefbescheiden zijn zorgdragers op grond van artikel 5 van de Archiefwet 1995 verplicht hiertoe selectielijsten op te stellen. In een selectielijst dient te worden aangegeven welke archiefbescheiden voor vernietiging, dan wel voor blijvende bewaring in aanmerking komen. Voorts dient een selectielijst de termijnen aan te geven, waarna de te vernietigen bestanddelen dienen te worden vernietigd.

Een selectielijst is naar haar aard een duurzaam instrument. Het ligt in de rede dat een organisatie een vastgestelde lijst niet eenmalig toepast, maar (zonodig in geactualiseerde vorm) blijft hanteren om de periodieke aanwas van archiefmateriaal in een vroegtijdig stadium te selecteren. Een selectielijst vormt zo een belangrijk onderdeel van het instrumentarium voor het beheer van de documentaire informatievoorziening in een overheidsorganisatie.

Bij het ontwerpen van een selectielijst dient krachtens art. 2, lid 1 van het Archiefbesluit 1995 (Stb. 1995, 671) rekening gehouden te worden met:

• – de taak van het desbetreffende overheidsorgaan;

• – de verhouding van dit overheidsorgaan tot andere overheidsorganen;

• – de waarde van de archiefbescheiden als bestanddeel van het cultureel erfgoed;

• – het belang van de in de bescheiden voorkomende gegevens voor overheidsorganen, recht- of bewijszoekenden en historisch onderzoek.

Voorts moeten ingevolge art. 3 van het Archiefbesluit 1995bij het ontwerpen van een selectielijst ten minste betrokken zijn

• – een deskundige op het gebied van de organisatie en taken van het desbetreffende overheidsorgaan,

• – een deskundige ten aanzien van het beheer van de archiefbescheiden van dat orgaan, en

• – (een vertegenwoordiger van) de Algemene Rijksarchivaris.

Wat betreft de geldigheidsduur van de selectielijst wordt uitgegaan van de wettelijke periode van twintig jaar vanaf de vaststelling. Dit laat uiteraard onverlet dat de selectielijst (of een bepaald onderdeel daarvan) binnen deze termijn zal komen te vervallen, indien dit mocht worden bepaald bij de vaststelling (via de aangewezen archiefwettelijke weg) van een nieuwe dan wel herziene selectielijst. Elke selectielijst wordt na advies van de Raad voor Cultuur, vastgesteld door de Minister van OCW en de minister wie het mede aangaat. De vastgestelde lijsten worden in de Staatscourant gepubliceerd.

Een Basis Selectiedocument (BSD) is een bijzondere vorm van een selectielijst. In de regel heeft een BSD niet zozeer betrekking op (alle) archiefbescheiden van één (enkele) organisatie, als wel op het geheel van de bescheiden die de administratieve neerslag vormen van het overheidshandelen op een bepaald beleidsterrein.

Het BSD geldt dus voor de archiefbescheiden van verschillende overheidsorganen (veelal ook diverse zorgdragers), en wel voor zover de desbetreffende actoren op het terrein in kwestie werkzaam zijn (geweest). Dit betekent dat er geen handelingen van particuliere actoren worden opgenomen.

Een BSD wordt normaliter opgesteld op basis van institutioneel onderzoek. In het rapport institutioneel onderzoek (RIO) wordt dan het betreffende beleidsterrein beschreven, evenals de taken en bevoegdheden van de betrokken organen. De handelingen van de overheid op het beleidsterrein staan in het RIO in hun functionele context geplaatst. In het BSD zijn de handelingen overgenomen, alleen nu geordend naar de actor. Bovendien is bij elke handeling aangegeven of de administratieve neerslag hiervan bewaard dan wel vernietigd moet worden.

Door de beleidsterreingerichte benadering komen verschillende aspecten betreffende het beheer van de eigen organisatie van de zorgdrager (personeelsbeleid, financieel beleid, etc.) niet aan bod. Voor het selecteren van de administratieve neerslag die betrekking heeft op de instandhouding en ontwikkeling van de eigen organisaties van overheidsorganen dienen een aantal zogeheten ‘horizontale’ BSD’s. Deze horizontale BSD’s zijn van toepassing op alle organisaties van de rijksoverheid.

Het niveau waarop geselecteerd wordt, is dus niet dat van de stukken zelf, maar dat van de handelingen waarvan die archiefbescheiden de administratieve neerslag vormen. Een BSD is derhalve geen opsomming van (categorieën) stukken, maar een lijst van handelingen van overheidsactoren, waarbij elke handeling is voorzien van een waardering en indien van toepassing een vernietigingstermijn.

Het beleidsterrein planning en bouw heeft als hoofddoel het bewaken en beheersen van de kwantiteit van de gezondheidszorg. Deze doelstelling laat zich nader omschrijven als ‘het reguleren van het aanbod van voorzieningen ter beheersing van de kosten en ter bevordering van de kwaliteit van de zorg’. Onder voorzieningen wordt hier verstaan: gebouwen voor intramurale gezondheidszorg (ziekenhuizen, verpleeghuizen, psychiatrische ziekenhuizen, zwakzinnigeninrichtingen en overige inrichtingen, zoals inrichtingen voor zintuiglijk gehandicapten en de Stichting ‘Het Dorp’), dure medische verrichtingen, kostbare medische apparatuur en ambulances.

De kwantiteit dient beheerst te worden in verband met:

• – de kosten die de gezondheidszorg met zich mee brengt voor overheid en burgers,

• – het doelmatig en doelgericht verdelen van schaarse middelen.

De belangrijkste beleidsinstrumenten om de bovengenoemde doelstellingen te verwezenlijken zijn:

• 1. financiering,

• 2. planning,

• 3. beheersing van de bouw.

De nadruk die in de laatste jaren is komen te liggen op de twee laatste instrumenten is de reden om het beleidsgebied als ‘planning en bouw’ te betitelen.

Het beleidsterrein Planning van voorzieningen in de gezondheidszorg behoort tot het hoofdbeleidsterrein structuur en financiering. Dit terrein bestaat uit drie clusters. Het zijn:

• – planning en bouw

• – bekostiging en verzekering (‘Verzekerd van zorg’; RIO nr. 7);

• – tarieven en prijzen (‘De vaststelling van tarieven in de gezondheidszorg’; RIO nr. 8)

Zij zijn onderling verbonden middels de formule voorzieningen × prijs = kosten. In deze formule staat ‘voorzieningen’ voor het beleidsterrein ‘planning en bouw’, ‘prijs’ staat voor ‘tarieven en prijzen’ en ‘kosten’ voor ‘bekostiging en verzekering’.

Het RIO nr. 6, ‘Planning van voorzieningen in de gezondheidszorg’ (J.W.J.M. Bogaarts), waarop deze selectielijst is gebaseerd, behandelt de dit beleidsterrein in Nederland vanaf 1940 tot 1990. Uitgangspunt voor de afbakening is geweest de definitie van het beleidsterrein (zie boven).

In RIO 14, ‘Externe adviesorganen in de gezondheidszorg: Gezondheidsraad en Nationale Raad voor de Volksgezondheid’ (door N.P. van Egmond en F. van der Doe, Den Haag, 1994) wordt ook informatie verschaft over de Ziekenhuiscommissie en het College voor Ziekenhuisvoorzieningen.

Pas na de tweede wereldoorlog begint de rijksoverheid echt actief te worden op het beleidsterrein planning en bouw. Er zijn in eerste instantie twee redenen om in te grijpen bij de bouw van ziekenhuizen. Een eerste reden is de schaarste die er na de oorlog heerste op het gebied van de bouwmiddelen (schaarste zowel aan materiaal als aan mankracht). Een tweede reden was het feit dat de ziekenhuizen die na de oorlog gebouwd waren voor hogere kapitaallasten stonden dan de vooroorlogse instellingen. Bij doorberekening van deze kosten in de tarieven zou er een voor de overheid onaanvaardbare kostenstijging voor de burger optreden.

Aan het eind van de jaren vijftig lijkt het erop dat de rijksoverheid terugtreedt in haar bemoeienis. Men wijst onder andere op het omslaan van de schaarste economie naar een welvaartseconomie. De aantrekkende economie geeft echter van een andere kant problemen. Doordat ziekenhuizen en andere inrichtingen enerzijds op de kapitaalmarkt steeds minder problemen hebben met het vinden van middelen en omdat anderzijds de medische technologie steeds meer gelegenheid biedt om medische voorzieningen van allerlei soort te bouwen, dreigt er een ongelimiteerde groei in de kosten van de gezondheidszorg. Met behulp van de bestaande regeling, dat wil zeggen de Ziekenhuiscommissie die op basis van haar instellingsbeschikking en op basis van de Wederopbouwwet vergunningen afgeeft, poogt men de ontwikkelingen in de hand te houden

Rond 1965 wordt bij herhaling vanuit verscheidene hoeken (zoals de SER en de Tweede Kamer) gevraagd om een wettelijke regeling waarin een planningsinstrument wordt gegeven. In 1972 wordt de Wet Ziekenhuis Voorzieningen (Wet ziekenhuisvoorzieningen) in het Staatsblad gepubliceerd. Het centrale idee van de Wet ziekenhuisvoorzieningen is een vergunningenstelsel dat van een uitgebreid hulpinstrumentarium voorzien is. Het oorspronkelijke plan om, als belangrijkste hulpinstrument, voor het gehele land één ziekenhuisplan op te stellen blijkt al snel niet haalbaar. Uiteindelijk besluit men om de planning op regionaal niveau te houden. Naast vergunningverlening is in de Wet ziekenhuisvoorzieningen de gedwongen sluiting van ziekenhuisvoorzieningen geregeld.

Behalve de Wet ziekenhuisvoorzieningen is er nog een aantal andere beleidsinstrumenten op het gebied van ziekenhuisvoorzieningen ontwikkeld. Als eerste is er vanaf 1975 een bouwplafond ingesteld. om het bouwplafond goed te kunnen hanteren beschikt men sinds 1978 over prioriteitenoverzichten, deze overzichten verschijnen min of meer regelmatig, tussen 1978 en 1989 zijn er in totaal zeven gepubliceerd. Andere ingezette beleidsinstrumenten zijn de heroverwegingoperatie en bouwstop (1983), de beddenreductie (1982) en de exploitatieverlagende initiatieven, EVI, (1984).

De bemoeienis van de rijksoverheid met het ambulancevervoer maakt ook gebruik van het instrument planning. De doelstelling van de Wet Ambulancevervoer van 1971 is het vaststellen van regelen ter bevordering van een doelmatig ambulancevervoer van zieken en ongevalslachtoffers. Het woord ‘doelmatig’ duidt aan dat kostenbeheersing weer een belangrijk argument voor de bemoeienis is. De krachtens de wet opgestelde kwaliteitseisen (in het Eisenbesluit Ambulancevervoer) geven aan dat de rijksoverheid hier ook de bewaking van de kwaliteit van de gezondheidszorg voor ogen heeft.

Al vanaf 1971 was de rijksoverheid van plan om het gehele beleidsgebied van de voorzieningen voor de gezondheidszorg in één wet te regelen. In 1982 wordt de Wet voorzieningen gezondheidszorg in het Staatsblad gepubliceerd. De Wet voorzieningen gezondheidszorg gaat een moeizame invoeringsperiode tegemoet, na teleurstellende ervaringen bij een aantal proefprojecten wordt in 1988 in een brief van de Staatssecretaris van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur aangekondigd dat de integrale en sectorale planning ex Wet voorzieningen gezondheidszorg worden beëindigd. Als redenen worden aangegeven

• – een ongewenste scheiding van planning en financiering en

• – een ongewenste scheiding van planningsverantwoordelijkheden tussen gemeente en provincie.

De voornaamste ontwikkelingen in de periode 1991–1996 met betrekking tot voorzieningen in de gezondheidszorg zijn de vaststelling en intrekking van de Tijdelijke wet uitbreiding werkingssfeer artikel 18 Wet ziekenhuisvoorzieningen (1994–1996) en de intrekking van de Wet voorzieningen gezondheidszorg (1996).

Van de actoren die zich op het beleidsterrein planning en bouw bewegen, worden de volgende selectielijsten weergegeven:

• – de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert

Actoren die onder het zorgdragerschap vallen van de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert:

• – de Ziekenhuiscommissie;

• – het College voor Ziekenhuisvoorzieningen;

• – de Commissie Uitvoering Wet Ambulancevervoer

Overige zorgdragers

• – de minister onder wie onderwijs en wetenschap ressorteren (ook als vakminister);

• – de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (ook als vakminister);

• – de Minister van Defensie (ook als vakminister);

• – de Minister van Financiën (ook als vakminister);

• – de Minister van Justitie (ook als vakminister);

• – de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Algemeen selectiecriterium

Handelingen die betrekking hebben op voorbereiding en bepaling van beleid op hoofdlijnen

Toelichting: Hieronder wordt verstaan agendavorming, het analyseren van informatie, het formuleren van adviezen met het oog op toekomstig beleid, het ontwerpen van beleid of het plannen van dat beleid, alsmede het nemen van beslissingen over de inhoud van beleid en terugkoppeling van beleid. Dit omvat het kiezen en specificeren van de doeleinden en de instrumenten.

Handelingen die betrekking hebben op evaluatie van beleid op hoofdlijnen

Toelichting: Hieronder wordt verstaan het beschrijven en beoordelen van de inhoud, het proces of de effecten van beleid. Hieruit worden niet per se consequenties getrokken zoals bij terugkoppeling van beleid.

Handelingen die betrekking hebben verantwoording van beleid op hoofdlijnen aan andere actoren

Toelichting: Hieronder valt tevens het uitbrengen van verslag over beleid op hoofdlijnen aan andere actoren of ter publicatie.

Handelingen die betrekking hebben op (her)inrichting van organisaties belast met beleid op hoofdlijnen

Toelichting:Hieronder wordt verstaan het instellen, wijzigen of opheffen van organen, organisaties of onderdelen daarvan.

Handelingen die bepalend zijn voor de wijze waarop beleidsuitvoering op hoofdlijnen plaatsvindt

Toelichting: Onder beleidsuitvoering wordt verstaan het toepassen van instrumenten om de gekozen doeleinden te bereiken.

Handelingen die betrekking hebben op beleidsuitvoering op hoofdlijnen en direct zijn gerelateerd aan of direct voortvloeien uit voor het Koninkrijk der Nederlanden bijzondere tijdsomstandigheden en incidenten

Toelichting: Bijvoorbeeld in het geval de ministeriele verantwoordelijkheid is opgeheven en/of wanneer er sprake is van oorlogstoestand, staat van beleg of toepassing van noodwetgeving.

Overigens kan, ingevolge artikel 5, onder e, van het Archiefbesluit 1995 neerslag van bepaalde, als te vernietigen gewaardeerde handelingen, betreffende personen en/of gebeurtenissen van bijzonder cultureel of maatschappelijk belang, van vernietiging worden uitgezonderd.

Naast de algemene criteria kunnen er in een BSD, eveneens binnen het kader van de selectiedoelstelling, in overleg met het Nationaal Archief, beleidsterreinspecifieke criteria worden geformuleerd. Deze criteria worden doorlopend genummerd, waarbij wordt aangesloten bij de zes algemene criteria (dus vanaf 7).

De vernietigingstermijnen van de neerslag van de met ‘V’ (= vernietigen) gewaardeerde handelingen zijn vastgesteld in overleg met deskundigen van dit ministerie op dit terrein.

De minister tracht, vanuit zijn/haar verantwoordelijkheid voor de volksgezondheid, via het instrument van de wet- en regelgeving, een stelsel van ziektekostenverzekering vorm te geven én te bekostigen, waardoor een groot aantal voorzieningen in de gezondheidszorg bereikbaar is voor grote groepen in de samenleving.

Het betreft de volgende ministers:

• – de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) (1994–heden);

• – de minister van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur (WVC) (1982–1994);

• – de minister van Volksgezondheid en Milieuhygiëne (VoMil) (1971–1982);

• – de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid (SZV) (1951–1971);

• – de minister van Sociale Zaken (1933–1951).

De Ziekenhuiscommissie (1947–1979)

De Ziekenhuiscommissie is ingesteld bij besluit van de beschikking, afdeling Volksgezondheid (no. 87 C/doss. 48, 1947) en later bekrachtigd bij de beschikkingen no. 12893 (Stcrt. 1953, 196) en no. 105285 (Stcrt. 1965, 225). De taak van de commissie bestaat uit het adviseren van de minister over aangelegenheden betreffende de planning en bouw van ziekenhuisvoorzieningen.

De Ziekenhuiscommissie was aanvankelijk als tijdelijke adviescommissie ingesteld voor de vraagstukken op het gebied van het ziekenhuiswezen. Het ging niet alleen om de bouw, maar ook om de economische exploitatie, de tariefstelling en het verplegend personeel. De Ziekenhuiscommissie bestond uit vertegenwoordigers van de landelijke ziekenhuisorganisaties en ambtelijke vertegenwoordigers.

In 1953 werd de taak van de Commissie ten gevolge van de veranderde omstandigheden gewijzigd. De advisering zou noch uitsluitend de planning en bouw van ziekenhuisvoorzieningen betreffen.

Het College voor Ziekenhuisvoorzieningen (CvZ) (1971–1999)

Dit College is ingesteld bij de Wet Ziekenhuisvoorzieningen, art. 2 lid 1 (Stb. 1971, 268). Het is de rechtsopvolger van de Ziekenhuiscommissie.

Het College heeft tot taak de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert te adviseren over de uitvoering van de Wet ziekenhuisvoorzieningen en andere zaken die te maken hebben met de doelmatige voorzieningen ter zake van ziekenhuizen en andere inrichtingen voor gezondheidszorg.

Instelling van het College voor Ziekenhuisvoorzieningen betekende niet dat de Ziekenhuiscommissie werd opgeheven: beide organen bleven enige tijd naast elkaar bestaan. Oorzaak daarvan was dat de Wet Ziekenhuisvoorzieningen in verband met het ontbreken van uitvoeringsvoorschriften niet direct volledig operationeel werd. In een overgangsregeling werd de verhouding tussen de Ziekenhuiscommissie het College vastgelegd (Beschikking Ziekenhuiscommissie (Stcrt. 1972, 127)).

Hoewel het College en de Ziekenhuiscommissie formeel zelfstandige organen waren, werd er nauw samengewerkt.

Vanaf 1982 ging het College voor Ziekenhuisvoorzieningen als Kamer voor de intramurale gezondheidszorg deel ging uitmaken van de Nationale Raad voor de Volksgezondheid. In de praktijk is de relatie tussen beide organen enigszins verwaterd.

(Tegenwoordig wordt de afkorting (CvZ) gebruikt voor het College voor zorgverzekeringen.)

De Ziekenfondsraad (1949–)

De Ziekenfondsraad is een bij wet ingestelde ‘zelfstandige en onafhankelijke maatschappelijke instelling met een publiekrechtelijk karakter’. Het is de rechtsopvolger van de Commissaris belast met het toezicht op de ziekenfondsen en de Raad van bijstand.

De handelingen van de Ziekenfondsraad zijn opgenomen in een inmiddels vastgestelde selectielijst (Stcrt. 1997, 22).

De Centrale Raad voor de Volksgezondheid (CRV) (1951–1982)

Deze Raad heeft tot taak het adviseren van de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert over de structuur, de uitvoering, de kwaliteit en de doelmatigheid van de gezondheidszorg, de uitvoering van de wetten die de volksgezondheid betreffen, en alle andere zaken welke van belang zijn voor de volksgezondheid.

De Nationale Raad voor de Volksgezondheid (1982–)

Deze Raad is ingesteld bij de Wet Voorzieningen Gezondheidszorg (Stb. 1982, 563) en heeft als taak het adviseren van de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert over de structuur, de uitvoering, de kwaliteit en de doelmatigheid van de gezondheidszorg, de uitvoering van de wetten die de volksgezondheid betreffen, en alle andere zaken welke van belang zijn voor de volksgezondheid;

Voor de Nationale Raad zal nog een selectielijst worden opgesteld, waar dan tevens de handelingen van de Centrale Raad in zullen worden opgenomen.

Commissie uitvoering Wet ambulancevervoer (1977–)

Ingesteld bij Stcrt. 1977, 135, gewijzigd bij Stcrt. 1980, 54.

Deze commissie heeft tot taak met betrekking tot de Wet ambulancevervoer

• – de minister van Volksgezondheid te adviseren over de invoering van de wet, de daarop berustende uitvoeringsbesluiten en richtlijnen;

• – de uitvoering te coördineren en te begeleiden.

De Commissie Sanering Ziekenhuisvoorzieningen (1981–1999)

Deze commissie kan bepalen dat een ziekenhuisvoorziening gesloten dient te worden. Deze commissie heeft de algehele coördinatie van saneringen van ziekenhuizen in handen.

De commissie is de voorganger van het College Sanering Ziekenhuisvoorzieningen (CSZ) (1999–).

Dit college is een zelfstandig bestuursorgaan. Zowel de Commissie als het College voeren vier taken uit:

• – Toezicht houden op de uitvoering van de saneringsregeling ziekenhuisvoorzieningen en het geven van subsidie die voorziet in de gevolgen van sluiting.

• – Het college is betrokken bij de vervreemding van onroerende zaken bij sluiting.

• – Het verstrekken van subsidie om te voorzien in de gevolgen van het intrekken van een vergunning van een ambulancedienst of het wijzigen of opheffen van de vestigingsplaats van een Centrale post voor het ambulancevervoer.

De minister onder wie Volksgezondheid ressorteert, kan het College vragen bijzondere, niet-wettelijke werkzaamheden uit te voeren of te coördineren. Het College heeft een eigen selectielijst laten opstellen, waarin ook het handelen van de Commissie is opgenomen (Stcrt. 2004, 215).

De Gezondheidsraad (1919–)

De handelingen van de Gezondheidsraad zijn opgenomen in een inmiddels vastgestelde selectielijst (Stcrt. 1998, 61) op basis van RIO nr. 5, Staatstoezicht op de Volksgezondheid.

134.

Handeling: Het gevraagd of ongevraagd adviseren van de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert omtrent vraagstukken betreffende de bouw van verpleeg- en behandelingsinrichtingen of andere gebouwen voor gezondheidszorg

Periode: 1947–1979

Grondslag: beschikking, afdeling Volksgezondheid (no. 87 C/doss. 48, 1947), bekrachtigd bij de beschikkingen no. 12893 (Stcrt. 1953, 196) en no. 105285 (Stcrt. 1965, 225).

Product: advies

Waardering: B 1

135.

Handeling: Het gevraagd of ongevraagd adviseren van de minister met betrekking aspecten op het gebied van ziekenhuisvoorzieningen.

Periode: 1971–1999

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 2 lid 2 (Stb.1971, 268)

Waardering: B 1

136.

Handeling: Het toetsen van voor maart 1983 afgegeven verklaringen en vergunningen ten behoeve van bouwinitiatieven

Periode: 1983–1999

Bron: Tweede gewijzigde druk van de Richtlijnen ex. art. 3 Wet ziekenhuisvoorzieningen

Waardering: B 5

137.

Handeling: Het adviseren van de minister met betrekking tot het verlenen van vergunningen met betrekking tot de bouw van ziekenhuisvoorzieningen

Periode: 1971– 999

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 2 lid 2 en art. 18 lid 4 en 7 (Stb. 1971, 268, gewijzigd bij Stb. 1990, 535)

Waardering: B 5

138.

Handeling: Het houden van toezicht op de naleving van de Wet ziekenhuisvoorzieningen met betrekking tot de bouw van voorzieningen

Periode: 1989–1999

Grondslag: Besluit Toezicht Wet Ziekenhuisvoorzieningen (Stcrt. 1979, 152)

Opmerking: Het toezicht op de bouw wordt van 1979 tot 1989 uitgevoerd door ambtenaren van de betreffende beleidsafdelingen van het ministerie waaronder volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 5

139.

Handeling: Het adviseren van de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert over de invoering van de Wet ambulancevervoer en de daarop gebaseerde uitvoeringsbesluiten

Periode: 1977–1982

Grondslag: Instellingsbeschikking, art. 2a (Stcrt. 1977, 135, zoals gewijzigd bij Stcrt. 1980, 54)

Waardering: B 1

140.

Handeling: Het adviseren van de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert over richtlijnen en andere uitvoeringsaspecten van de Wet ambulancevervoer

Periode: 1977–1982

Grondslag: Instellingsbeschikking, art. 2b (Stcrt. 1977, 135, zoals gewijzigd bij Stcrt. 1980, 54)

Waardering: B 1

141.

Handeling: Het coördineren van de uitvoering van de Wet ambulancevervoer en de daarop gebaseerde besluiten en beleidsmaatregelen

Periode: 1977–1982

Grondslag: Instellingsbeschikking, art. 2c (Stcrt. 1977, 135, zoals gewijzigd bij Stcrt. 1980, 54)

Waardering: B 5

41.

Handeling: Het aanwijzen van categorieën van inrichtingen voor de gezondheidszorg als ziekenhuisvoorziening in de zin der wet.

Periode: 1971–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 1 lid 2 en 3 (Stb. 1971, 268); Besluit aanwijzing inrichtingen Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 1 lid 2, onder b (Stb. 1979, 465)

Product: Besluit inzake aanwijzing Regionale Instellingen voor Beschermende Woonvormen als inrichting (Stcrt. 1985, 249)

Opmerking: Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 1

49.

Handeling: Het aanwijzen van personen die de vergaderingen van het College voor Ziekenhuisvoorzieningen en de door het College ingestelde commissies mogen bijwonen, met raadgevende stem

Periode: 1971–1999

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 2 lid 13 (Stb. 1971, 268)

Product: Besluit

Waardering: V, 10 jaar na ontslag

Deze handeling heeft uitsluitend betrekking op benoemingen waarbij geen sprake is van een rechtspositionele verhouding. In gevallen waarin wel sprake is van een rechtspositionele verhouding, moet gebruik worden gemaakt van de selectielijst voor personeelsdossiers van de rijksoverheid (P-direct)

54.

Handeling: Het periodiek opstellen en aanbieden van een overzicht van beleidsvoornemens met betrekking tot functies, capaciteit, samenhang en spreiding van voorzieningen in academische ziekenhuizen aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal na overleg met de provinciale besturen

Periode: 1991–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 5a (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1990, 535)

Opmerking Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert

Waardering: B 3

55.

Handeling: Het vaststellen, wijzigen en intrekken van richtlijnen die bij het ontwerpen van plannen voor ziekenhuisvoorzieningen (door de provinciale besturen) in acht moeten worden genomen.

Periode: 1979–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 3 (Stb. 1971, 268, gewijzigd bij Stb. 1978, 763 en Stb. 1990, 535)

Product: Besluit houdende vaststelling van richtlijnen voor het ontwerpen van plannen voor ziekenhuisvoorzieningen (Stcrt. 1986, 145; derde, gewijzigde, versie)

Opmerking: deze richtlijnen kunnen betrekking hebben op de in een plan aan te brengen samenhang tussen de betrokken ziekenhuisvoorzieningen en de hiermee samenhangende voorzieningen op het terrein van maatschappelijke dienstverlening en andere aanverwante terreinen en de aanmelding van academische ziekenhuizen.

Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteren en de Minister van Defensie. Daarbij doet hij aan gedeputeerde staten mededeling van de voornemens met betrekking tot academische ziekenhuizen en militaire ziekenhuizen. Daarbij wordt tevens in overstemming met de Minister van Justitie mededeling gedaan van de omvang van de behoefte voor het opnemen van patiënten onder verantwoordelijkheid van de Minister van Justitie in het kader van de uitvoering van een rechterlijke uitspraak.

Tot 1995 gold een adviesverplichting van het College voor Ziekenhuisvoorzieningen.

Waardering: B 5

56.

Handeling: Het geven van aanwijzingen aan Provinciale Staten voor het ontwerpen van plannen voor ziekenhuisvoorzieningen.

Periode: 1991–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 4 lid 1

Opmerking: Deze handeling geschiedt in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert. Met het geven van de aanwijzing start de minister de formele procedure voor het ontwerpen van een plan; Het betreft aanwijzingen voor het ontwerpen van plannen die betrekking hebben op academische ziekenhuizen.

Waardering: B 5

57.

Handeling: Het vaststellen en (tussentijds) herzien van een plan voor ziekenhuisvoorzieningen

Periode: 1971–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 5 lid 1 (Stb. 1971, 268, gewijzigd bij Stb. 1978, 763, en Stb. 1985, 695)

Product: besluit

Opmerking: Na ontvangst van:

– ontwerpplan (vastgesteld door Provinciale Staten);

– advies (opgesteld door College voor Ziekenhuisvoorzieningen).

Het plan heeft betrekking op een bepaald gebied en een bepaalde categorie voorzieningen.

Tot 1979: landelijk ziekenhuisplan.

Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 5

59.

Handeling: Het overeenstemmen met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert inzake het verlenen, intrekken, verlengen of vervallen verklaren van een vergunning voor de bouw en exploitatie van een ziekenhuisvoorziening, gehoord het College voor Ziekenhuisvoorzieningen

Periode: 1979–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 6 en art. 17 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1978, 763)

Opmerking: Een vergunning kan worden verleend onder beperkingen en met voorschriften (Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 15, lid 5 en 6).

Standaardprocedure voor verlenen van vergunning (m.i.v. 1979):

– afgifte verklaring (minister; kan vervallen worden verklaard of worden ingetrokken);

– goedkeuring programma van eisen (minister; niet altijd nodig);

– goedkeuring schetsontwerp (minister; steeds vereist);

– afgifte vergunning (minister; eventueel na goedkeuring bestedingsgerede stukken).

Standaardprocedure tot 1979:

– afgifte verklaring;

– afgifte vergunning.

– Adviestraject niet van toepassing bij vervallen verklaring van vergunning.

Via deze handeling wordt toezicht uitgeoefend op de naleving van de Wet ziekenhuisvoorzieningen.

Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: V, 10 jaar

60.

Handeling: Het besluiten op een aanvraag van een verklaring dat een academisch ziekenhuis past in een plan voor ziekenhuisvoorzieningen

Periode: 1991–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, artikel 10 lid 9 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1990, 535)

Product: beschikking

Opmerking: Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 5

61.

Handeling: Het beslissen op een aanvraag tot goedkeuring van een programma van eisen en/of een schetsontwerp voor de beoogde bouw van academische ziekenhuizen

Periode: 1990–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, artikel 14 lid 1 en (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1990, 535)

Product: besluit

Opmerking: Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 5

78.

Handeling: Het opstellen van een regeling of het doen van een voordracht daartoe betreffende een verbod om zonder vergunning wijzigingen aan te brengen in de bestemming van een ziekenhuis of een onderdeel daarvan, of verrichtingen uit te voeren of doen uitvoeren en/of apparatuur aan te schaffen voor een ziekenhuisvoorziening of te gebruiken in een ziekenhuisvoorziening.

Periode: 1990–

Grondslag: Wet Ziekenhuisvoorziening, art. 18 lid 5 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1990, 535)

Product: ministeriële regeling

Opmerking: Het betreft hier academische ziekenhuizen.

Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 5

81.

Handeling: Het bepalen dat een ziekenhuisvoorziening moet worden gesloten, gehoord het College voor Ziekenhuisvoorzieningen en Gedeputeerde Staten

Periode: 1991–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 18a lid 1 en 3 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1978, 763 en Stb. 1990, 535)

Opmerking: Deze handeling plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 5

97.

Handeling: Het eenmaal in de twee jaar vaststellen van een beleidsoverzicht ten aanzien van de ontwikkelingsgeneeskunde, inclusief de beschikbare financiële ruimte.

Periode: 1991–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 18c lid 2 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1990, 535)

Opmerking: Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert en gehoord de Gezondheidsraad en de Ziekenfondsraad.

Ontwikkelingsgeneeskunde = de op wetenschappelijk inzicht gebaseerde ontwikkeling en evaluatie van methoden en technieken binnen de praktijkomstandigheden van een ziekenhuisvoorziening, waarvan de uiteindelijke toepassing ingrijpende kwalitatieve, maatschappelijke, ethische, juridische, financiële of organisatorische gevolgen in de gezondheidszorg kan hebben. (Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 18c, lid 1)

Waardering: B 1

98.

Handeling: Het vaststellen van de procedure met betrekking tot de aanvraag en de verlening van de vergoeding van de kosten van ontwikkelingsgeneeskunde,

Periode: 1991–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 18c, lid 5 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1990, 535)

Opmerking: Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert

Waardering: V, 6 jaar na wijziging

148.

Handeling: Het aangeven welke gegevens jaarlijks moeten worden verstrekt met betrekking tot ziekenhuisvoorzieningen.

Periode: 1982–

Grondslag: Besluit Informatievoorziening artikel 22 Wet ziekenhuisvoorzieningen, artt. 2 t/m 7 (Stb. 1982, 782)

Product: Besluit gegevens Wet ziekenhuisvoorzieningen academische ziekenhuizen (Stcrt. 1985, 147)

Opmerking: Het betreft hier ziekenhuisvoorzieningen in academische ziekenhuizen.

Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert

Waardering: B 5

142.

Handeling: Het stellen van regelen voor de terinzagelegging van de begroting, de balans en de winst- en verliesrekening van ziekenhuizen toebehorende aan publiekrechtelijke lichamen.

Periode: 1971–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 23 lid 2 (Stb. 1971, 268)

Opmerking: Deze regelen worden gesteld in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert

Waardering: B 5

41.

Handeling: Het aanwijzen van categorieën van inrichtingen voor de gezondheidszorg als ziekenhuisvoorziening in de zin der wet.

Periode: 1971–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 1 lid 2 en 3 (Stb. 1971, 268); Besluit aanwijzing inrichtingen Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 1 lid 2, onder b (Stb. 1979, 465)

Product: Besluit inzake aanwijzing Regionale Instellingen voor Beschermende Woonvormen als inrichting (Stcrt. 1985, 249)

Opmerking: Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 1

49.

Handeling: Het aanwijzen van personen die de vergaderingen van het College voor Ziekenhuisvoorzieningen en de door het College ingestelde commissies mogen bijwonen, met raadgevende stem

Periode: 1971– 999

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 2 lid 13 (Stb. 1971, 268)

Product: Besluit

Waardering: V, 10 jaar na ontslag

Deze handeling heeft uitsluitend betrekking op benoemingen waarbij geen sprake is van een rechtspositionele verhouding. In gevallen waarin wel sprake is van een rechtspositionele verhouding, moet gebruik worden gemaakt van de selectielijst voor personeelsdossiers van de rijksoverheid (P-direct)

55.

Handeling: Het vaststellen, wijzigen en intrekken van richtlijnen die bij het ontwerpen van plannen voor ziekenhuisvoorzieningen (door de provinciale besturen) in acht moeten worden genomen.

Periode: 1979–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 3 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1978, 763)

Product: Besluit houdende vaststelling van richtlijnen voor het ontwerpen van plannen voor ziekenhuisvoorzieningen (Stcrt. 1986, 145; derde, gewijzigde, versie)

Opmerking: deze richtlijnen kunnen betrekking hebben op de in een plan aan te brengen samenhang tussen de betrokken ziekenhuisvoorzieningen en de hiermee samenhangende voorzieningen op het terrein van maatschappelijke dienstverlening en andere aanverwante terreinen en de aanmelding van academische ziekenhuizen.

Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert en de minister onder wie onderwijs en wetenschap ressorteren. Daarbij wordt tevens in overstemming met de Minister van Justitie mededeling gedaan van de omvang van de behoefte voor het opnemen van patiënten onder verantwoordelijkheid van de Minister van Justitie in het kader van de uitvoering van een rechterlijke uitspraak.

Tot 1995 gold een adviesverplichting van het College voor Ziekenhuisvoorzieningen.

Waardering: B 5

57.

Handeling: Het vaststellen en (tussentijds) herzien van een plan voor ziekenhuisvoorzieningen

Periode: 1971–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 5 lid 1 (Stb. 1971, 268, gewijzigd bij Stb. 1978, 763, en Stb. 1985, 695)

Product: besluit

Opmerking: Na ontvangst van:

– ontwerpplan (vastgesteld door Provinciale Staten);

– advies (opgesteld door College voor Ziekenhuisvoorzieningen).

Het plan heeft betrekking op een bepaald gebied en een bepaalde categorie voorzieningen.

Tot 1979: landelijk ziekenhuisplan.

Deze handeling geschiedt in overeenstemming met de minister onder wie onderwijs en wetenschap ressorteren en de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 5

59.

Handeling: Het overeenstemmen met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert inzake het verlenen, intrekken, verlengen of vervallen verklaren van een vergunning voor de bouw en exploitatie van een ziekenhuisvoorziening, gehoord het College voor Ziekenhuisvoorzieningen

Periode: 1979–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 6 en art. 17 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1978, 763)

Opmerking: Een vergunning kan worden verleend onder beperkingen en met voorschriften (Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 15, lid 5 en 6).

Standaardprocedure voor verlenen van vergunning (m.i.v. 1979):

– afgifte verklaring (minister; kan vervallen worden verklaard of worden ingetrokken);

– goedkeuring programma van eisen (minister; niet altijd nodig);

– goedkeuring schetsontwerp (minister; steeds vereist);

– afgifte vergunning (minister; eventueel na goedkeuring bestedingsgerede stukken).

Standaardprocedure tot 1979:

– afgifte verklaring;

– afgifte vergunning.

Adviestraject niet van toepassing bij vervallen verklaring van vergunning.

Via deze handeling wordt toezicht uitgeoefend op de naleving van de Wet ziekenhuisvoorzieningen.

Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: V, 10 jaar

78.

Handeling: Het opstellen van een regeling of het doen van een voordracht daartoe betreffende een verbod om zonder vergunning wijzigingen aan te brengen in de bestemming van een ziekenhuis of een onderdeel daarvan, of verrichtingen uit te voeren of doen uitvoeren en/of apparatuur aan te schaffen voor een ziekenhuisvoorziening of te gebruiken in een ziekenhuisvoorziening

Periode: 1971–

Grondslag: Wet Ziekenhuisvoorzieningen, art. 18 lid 2 en 6 (Stb. 1971, 268, gewijzigd bij Stb. 1990, 535)

Product: ministeriële regeling

Opmerking: Het betreft hier militaire ziekenhuizen.

Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 5

81.

Handeling: Het bepalen dat een ziekenhuisvoorziening moet worden gesloten, gehoord het College voor Ziekenhuisvoorzieningen en Gedeputeerde Staten

Periode: 1979–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 18a lid 1 en 3 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1978, 763)

Opmerking: Deze handeling vindt plaats met betrekking tot militaire ziekenhuizen in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: B 5

143.

Handeling: Het stellen van regelen voor de terinzagelegging van de begroting, de balans en de winst- en verliesrekening van militaire ziekenhuizen.

Periode: 1971–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 23 lid 2 (Stb. 1971, 268)

Opmerking: Deze regelen worden gesteld in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert

Waardering: B 5

30.

Handeling: Het verlenen van een garantie aan een geldgever voor de rente en aflossing van een door een verpleeg- en behandelingsinrichting te sluiten lening ter financiering van bouw of herbouw, herstel en uitbreiding.

Periode: 1948–1957

Opmerking: Looptijd max. 20 jaar.

Deze handeling geschiedt in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: V, 40 jaar

33.

Handeling: Het verlenen van een garantie ten behoeve van bouw of herbouw, herstel en uitbreiding van inrichtingen voor gezondheidszorg.

Periode: 1957–1991

Grondslag: Garantieregeling inrichtingen voor gezondheidszorg 1958, art. 2 (Bijlage van de nota van wijziging begroting Departement van Sociale Zaken en Volksgezondheid; zitting 1957–1958, no. 4900, no. 11, (gewijzigd in zittin 1960, no. 6100, no. 10 harddruk) oktober 1960)

Opmerking: Deze handeling geschiedt in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: V, 40 jaar

49.

Handeling: Het aanwijzen van personen die de vergaderingen van het College voor Ziekenhuisvoorzieningen en de door het College ingestelde commissies mogen bijwonen, met raadgevende stem

Periode: 1971–1999

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 2 lid 13 (Stb. 1971, 268)

Product: Besluit

Waardering: V, 7 jaar

Deze handeling heeft uitsluitend betrekking op benoemingen waarbij geen sprake is van een rechtspositionele verhouding. In gevallen waarin wel sprake is van een rechtspositionele verhouding, moet gebruik worden gemaakt van de selectielijst voor personeelsdossiers van de rijksoverheid (P-direct)

81.

Handeling: Het bepalen dat een ziekenhuisvoorziening moet worden gesloten, gehoord het College voor Ziekenhuisvoorzieningen en Gedeputeerde Staten

Periode: 1979–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 18a lid 1 en 3 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1978, 763)

Product: beschikking

Opmerking: Het gaat hier om ziekenhuisvoorzieningen waar onder de verantwoordelijkheid van de Minister van Justitie in het kader van de uitvoering van een rechterlijke uitspraak uitsluitend of overwegend patiënten worden opgenomen.

Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Vanaf 1991 vindt deze handeling ook plaats in overeenstemming met de minister onder wie onderwijs en wetenschap ressorteren.

Waardering: B 1

55.

Handeling: Het vaststellen, wijzigen en intrekken van richtlijnen die bij het ontwerpen van plannen voor ziekenhuisvoorzieningen (door de provinciale besturen) in acht moeten worden genomen.

Periode: 1979–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 3 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1978, 763 en Stb. 1990, 535)

Product: Besluit houdende vaststelling van richtlijnen voor het ontwerpen van plannen voor ziekenhuisvoorzieningen (Stcrt. 1986, 145; derde, gewijzigde, versie)

Opmerking: deze richtlijnen kunnen betrekking hebben op de in een plan aan te brengen samenhang tussen de betrokken ziekenhuisvoorzieningen en de hiermee samenhangende voorzieningen op het terrein van maatschappelijke dienstverlening en andere aanverwante terreinen en de aanmelding van academische ziekenhuizen.

De rol van de Minister van Justitie in deze handeling is het met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert overeenstemmen over de mededeling over de omvang van de behoefte voor het opnemen van patiënten onder verantwoordelijkheid van de Minister van Justitie in het kader van de uitvoering van een rechterlijke uitspraak.

Tot 1995 gold een adviesverplichting van het College voor Ziekenhuisvoorzieningen.

Waardering: B 5

145.

Handeling: Het jaarlijks vaststellen van een bijdrage uit het Algemeen Fonds Bijzondere Ziektekosten ter dekking van de uitgaven van het College voor Ziekenhuisvoorzieningen

Periode: 1972–1999

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 17 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij de Wet tot aanpassing van de organisatie van het College voor Ziekenhuisvoorzieningen, art. I A, Stb. 1972, 773)

Opmerking: deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: V, 10 jaar

50.

Handeling: Het goedkeuren van de begroting en van de rekening en verantwoording van inkomsten en uitgaven van het College voor Ziekenhuisvoorzieningen.

Periode: 1972–

Grondslag: Wet ziekenhuisvoorzieningen, art. 2 lid 16 (Stb. 1971, 268, zoals gewijzigd bij Stb. 1972, 773), en Besluit financieel beheer College voor Ziekenhuisvoorzieningen, artt. 5, 11, 12 en 14 (Stb. 1975, 56)

Opmerking: Incl. wijzigingen en aanvullende begrotingen (Besluit financieel beheer College voor Ziekenhuisvoorzieningen, art. 5)

Deze handeling vindt plaats in overeenstemming met de minister onder wie Volksgezondheid ressorteert.

Waardering: V, 10 jaar