Reglement betreffende het scheepvaartpersoneel op de Rijn (RSP)

Tot de leden van de bemanning behoren de dekbemanning en het machinekamerpersoneel. Leden van de dekbemanning zijn de deksman, de lichtmatroos (scheepsjongen), de matroos, de matroos-motordrijver, de volmatroos, de stuurman en de schipper. Het machinekamerpersoneel bestaat uit de machinist.

• 1. Men onderscheidt de volgende exploitatiewijzen:

  A1 vaart van ten hoogste 14 uur,

  A2 vaart van ten hoogste 18 uur,

  B vaart van ten hoogste 24 uur,

  telkens binnen een periode van 24 uur.

• 2. Bij exploitatiewijze A1 mag de vaart eenmaal per week tot maximaal 16 uur worden verlengd, indien de vaartijd kan worden aangetoond met de registraties van een goed functionerende tachograaf van een type dat overeenkomstig bijlage A3 van dit reglement door de bevoegde autoriteit van een Rijnoeverstaat of van België is goedgekeurd en wanneer er behalve de schipper nog een bemanningslid met de kwalificatie van stuurman aan boord is.

• 3. Een schip dat in exploitatiewijze A1, respectievelijk A2 wordt geëxploiteerd, moet de vaart gedurende acht, respectievelijk zes aaneengesloten uren onderbreken, te weten:

  • a) in de exploitatiewijze A1 tussen 22.00 en 06.00 uur, en

  • b) in de exploitatiewijze A2 tussen 23.00 en 05.00 uur.

  Er mag van deze tijden worden afgeweken, indien de vaartijd wordt geregistreerd door middel van een tachograaf van een type dat door de bevoegde autoriteit van een Rijnoeverstaat of België is goedgekeurd en toegelaten, aan de vereisten van bijlage A3 van dit reglement voldoet en naar behoren functioneert. De tachograaf moet ten minste vanaf het begin van de laatste ononderbroken rusttijd van acht, respectievelijk zes uur zijn ingeschakeld en voor de controlerende diensten te allen tijde bereikbaar zijn.

• 1. Bij exploitatiewijze A1 heeft elk bemanningslid recht op een ononderbroken rusttijd van acht uur buiten de vaartijd per periode van 24 uur, gerekend vanaf het einde van elke rusttijd van acht uur.

• 2. Bij exploitatiewijze A2 heeft elk bemanningslid recht op een rusttijd van acht uur, waarvan zes uur ononderbroken buiten de vaartijd per periode van 24 uur, gerekend vanaf het einde van elke rusttijd van zes uur. Voor bemanningsleden onder de 18 jaar moet een ononderbroken rusttijd van acht uur in acht worden genomen waarvan zes uur buiten de vaartijd.

• 3. Bij exploitatiewijze B heeft elk bemanningslid recht op een rusttijd van 24 uur per periode van 48 uur, waarvan ten minste twee maal zes uur ononderbroken moeten zijn.

• 4. Gedurende zijn verplichte rusttijd mag een bemanningslid niet voor enigerlei taak wordeningezet, ook niet om toezicht te houden of stand-by te zijn. De in de politievoorschriften bedoelde wacht- en toezichtstaken voor stilliggende vaartuigen worden niet als taak in de zin van dit lid beschouwd.

• 5. Bepalingen in de arbeidsvoorschriften of collectieve arbeidsovereenkomsten die langere rusttijden voorschrijven, blijven onverlet.

• 1. In afwijking van artikel 3.10, eerste en derde lid, is een wisseling of herhaling van de exploitatiewijze slechts mogelijk met inachtneming van de bepalingen van het tweede tot met zesde lid.

• 2. Van exploitatiewijze A1 mag slechts dan naar exploitatiewijze A2 worden gewisseld, indien:

  • a) de bemanning in zijn geheel is afgelost, of

  • b) de voor exploitatiewijze A2 bestemde bemanningsleden direct vóór de wisseling een rusttijd van acht uur, waarvan zes uur buiten de vaartijd, in acht genomen en aangetoond hebben en de voor exploitatiewijze A2 voorgeschreven versterking zich aan boord bevindt.

• 3. Van exploitatiewijze A2 mag slechts dan naar exploitatiewijze A1 worden gewisseld, indien:

  • a) de bemanning in zijn geheel is afgelost, of

  • b) de voor exploitatiewijze A1 bestemde bemanningsleden direct vóór de wisseling een ononderbroken rust van acht uur buiten de vaartijd in acht genomen en aangetoond hebben.

• 4. Van exploitatiewijze B mag slechts dan naar exploitatiewijze A1 of A2 worden gewisseld, indien:

  • a) de bemanning in zijn geheel is afgelost, of

  • b) de voor exploitatiewijze A1, respectievelijk A2 bestemde bemanningsleden direct vóór de wisseling een ononderbroken rusttijd van acht, respectievelijk zes uur in acht genomen en aangetoond hebben.

• 5. Van exploitatiewijze A1 of A2 mag slechts dan naar exploitatiewijze B worden gewisseld, indien:

  • a) de bemanning in zijn geheel is afgelost, of

  • b) de voor exploitatiewijze B bestemde bemanningsleden direct vóór de wisseling een ononderbroken rusttijd van acht, respectievelijk zes uur buiten de vaartijd in acht genomen en aangetoond hebben en de voor exploitatiewijze B voorgeschreven versterking zich aan boord bevindt.

• 6. Een schip kan onmiddellijk in aansluiting op een reis in exploitatiewijze A1 of A2 voor een volgende reis in exploitatiewijze A1 of A2 worden ingezet, indien een voltallige uitwisseling van de bemanning heeft plaatsgevonden en de nieuwe bemanningsleden onmiddellijk voorafgaand aan de verdere exploitatiewijze A1 en A2 een ononderbroken rusttijd van acht, respectievelijk zes uur buiten de vaartijd in acht genomen en aangetoond hebben.

• 7. Het bewijs van een rusttijd van acht, respectievelijk zes uur wordt aangetoond met een verklaring als bedoeld in bijlage A4 van dit reglement of door een kopie van de pagina van het vaartijdenboek van het schip waarop de laatste reis van het bemanningslid heeft plaatsgevonden en de vaar-, respectievelijk rusttijden, vermeld staan.

• 1. Aan boord van elk schip, met uitzondering van sleep- en duwboten die slechts in havens verkeren, onbemande duwbakken, overheidsschepen en pleziervaartuigen, moet zich in de stuurhut een vaartijdenboek bevinden overeenkomstig het model van bijlage A1. Dit boek dient te worden bijgehouden overeenkomstig de daarin vervatte aanwijzingen. De schipper is verantwoordelijk voor de aanwezigheid van het vaartijdenboek en de aantekeningen die daarin moeten worden gemaakt. Het eerste vaartijdenboek, waarop het nummer 1, de naam van het schip en het uniek Europees scheepsidentificatienummer (ENI) of het officiële scheepsnummer dienen te staan, moet worden afgegeven door een bevoegde autoriteit van een Rijnoeverstaat of België op vertoon van een geldigbinnenvaartcertificaat.

  Aan boord van schepen die over een krachtens Bijlage O van het ROSR op de Rijn erkend communautair certificaat beschikken, kan zich in plaats van het door een bevoegde autoriteit van een Rijnoeverstaat of België afgegeven vaartijdenboek, een door een bevoegde autoriteit van een derde staat afgegeven en door de CCR erkend vaartijdenboek bevinden. Erkende vaartijdenboeken moeten in ten minste één van de officiële talen van de CCR worden bijgehouden.

  De bevoegde autoriteiten voor de afgifte van op de Rijn geldige vaartijdenboeken staan vermeld in bijlage A1a.

• 2. Alle daarop volgende vaartijdenboeken mogen worden afgegeven door elke bevoegde autoriteit van een Rijnoeverstaat of België, die het van een volgnummer voorziet; zij kunnen evenwel slechts worden afgegeven tegen overlegging van het voorgaande vaartijdenboek. Het voorgaande vaartijdenboek moet worden voorzien van de onuitwisbare aantekening ‘ ongeldig’ en dient aan de schipper te worden teruggegeven.

  De afgifte van een nieuw vaartijdenboek kan geschieden op vertoon van het in het vierde lid bedoelde document. De eigenaar van het schip moet ervoor zorgen, dat het voorafgaande vaartijdenboek binnen 30 dagen na de afgiftedatum van het nieuwe vaartijdenboek wordt voorgelegd aan dezelfde bevoegde autoriteit die voor het nieuwe vaartijdenboek de in het vierde lid bedoelde verklaring heeft opgesteld, zodat deze autoriteit het bovengenoemde vooafgaande vaartijdenboek kan voorzien van de vermelding ‘ongeldig’. De eigenaar van het schip moet er bovendien voor zorgen, dat het vaartijdenboek daarna weer aan boord wordt gebracht.

• 3. Het ongeldig gemaakte vaartijdenboek moet gedurende zes maanden na de laatste aantekening aan boord worden bewaard.

• 4. Bij de afgifte van het eerste vaartijdenboek overeenkomstig het eerste lid bevestigt de autoriteit die het eerste vaartijdenboek afgeeft, deze afgifte door middel van een verklaring waarop de naam van het schip, het uniek Europees identificatienummer (ENI) van het schip, of het officiële scheepsnummer, het nummer van het vaartijdenboek en de datum van afgifte zijn vermeld. Deze verklaring dient aan boord te worden bewaard en op verzoek te worden getoond. De afgifte van latere vaartijdenboeken overeenkomstig het tweede lid moet door de bevoegde autoriteit op de verklaring worden aangetekend.

• 5. De naleving van de rusttijden kan bovendien door een tachograaf worden aangetoond, die voldoet aan de technische vereisten van bijlage A3 van dit reglement. De registraties van de tachografen moeten gedurende zes maanden na de laatste registratie aan boord worden bewaard.

• 6. Bij aflossing of versterking van de bemanning zoals bedoeld in artikel 3.12 moet voor ieder nieuw bemanningslid een verklaring overeenkomstig bijlage A4 of een kopie van de pagina met de aantekeningen van de vaar-, respectievelijk rusttijden uit het vaartijdenboek van het schip waarop de laatste reis van het bemanningslid heeft plaatsgevonden, voorhanden zijn.

• 7.

  • a) Punt 2 van de instructies betreffende het bijhouden van het vaartijdenboek, volgens welke één enkel schema per reis voor de aantekeningen van de rusttijden voldoende is, geldt uitsluitend voor de bemanningsleden in de exploitatiewijze B. In de exploitatiewijzen A1 en A2 moeten voor elk bemanningslid het begin en het einde van de rusttijden van elke dag gedurende de reis worden genoteerd.

  • b) De na de wisseling van de exploitatiewijze vereiste aantekeningen moeten op een nieuwe bladzijde van het vaartijdenboek worden genoteerd.

  • c) Worden per dag twee of meer reizen met ongewijzigde bemanning afgelegd, kan worden volstaan met het invullen van het tijdstip van het begin van de eerste dagvaart en van het einde van de laatste dagvaart.

• 1. Onverminderd de bepalingen van het Reglement Onderzoek Schepen op de Rijn (ROSR) moeten motorschepen, duwboten, duwstellen en passagiersschepen, om met een minimumbemanning overeenkomstig deze paragraaf te worden geëxploiteerd, aan een van de volgende uitrustingsstandaarden voldoen:

  • 1.1 Standaard S1

    • a) De voortstuwingsinstallaties moeten zo zijn ingericht dat de verandering van de vaarsnelheid en de omkering van de richting van de stuwkracht van de schroef vanaf de stuurstelling kunnen geschieden. De hulpmotoren die nodig zijn bij het varen met het schip moeten vanaf de stuurstelling kunnen worden aan- en afgezet, tenzij dit automatisch geschiedt, dan wel deze motoren gedurende elke reis ononderbroken in bedrijf zijn.

    • b) Het kritieke peil

      van de temperatuur van het koelwater van de hoofdmotoren,

      van de druk van de smeerolie van de hoofdmotoren en de transmissie,

      van de oliedruk en de luchtdruk van de omkeerinrichting van de hoofdmotoren, de keerkoppeling of de schroeven en van het bilgewater in de hoofdmachinekamer moet worden aangegeven door installaties die in het stuurhuis akoestische en optische alarmsignalen in werking stellen. De akoestische alarmsignalen mogen in één akoestisch apparaat verenigd zijn. Zij mogen worden uitgeschakeld zodra de storing is vastgesteld.

      De optische alarmsignalen mogen pas worden uitgeschakeld, nadat de desbetreffende storingen zijn verholpen;

    • c) De brandstoftoevoer en de koeling van de hoofdmotoren dienen automatisch te geschieden;

    • d) De bediening van de stuurinrichting moet zelfs bij de grootste toegelaten inzinking door één persoon zonder bijzondere krachtsinspanning kunnen worden verricht;

    • e) De bij het Rijnvaartpolitiereglement voorgeschreven optische tekens en geluidsseinen van varende schepen dienen vanaf de stuurstelling te kunnen worden gegeven;

    • f) Indien geen rechtstreeks contact mogelijk is tussen de stuurstelling en het voorschip, het achterschip, de verblijven en de machinekamer, dient een spreekverbinding te zijn aangebracht. Voor contact met de machinekamer mogen in plaats van een spreekverbinding optische en akoestische signalen worden gebruikt;

    • g) (Vervallen);

    • h) (Vervallen);

    • i) De kracht die nodig is om zwengels en soortgelijke draaibare voorzieningen van hefwerktuigen te bedienen, mag niet meer dan 160 N bedragen;

    • j) De in het certificaat van onderzoek vermelde sleeplieren dienen door een motor te worden aangedreven;

    • k) De lenspompen en de dekwaspompen dienen door een motor te worden aangedreven;

    • l) De voornaamste bedieningsinrichtingen en controle-instrumenten dienen ergonomisch te zijn aangebracht.

    • m) De krachtens artikel 6.01, eerste lid, vereiste inrichtingen dienen vanaf de stuurstelling te kunnen worden bediend.

  • 1.2 Standaard S2

    • a) voor alleen varende motorschepen:

      Standaard S1 en bovendien een uitrusting met een vanuit de stuurhut bedienbare boegschroefinstallatie;

    • b) voor motorschepen, die gekoppelde vaartuigen voortbewegen:

      Standaard S1 en bovendien een uitrusting met een vanuit de stuurhut bedienbare boegschroefinstallatie;

    • c) voor motorschepen die een duwstel, bestaande uit het motorschip en een vaartuig ervoor, voortbewegen:

      Standaard S1 en bovendien een uitrusting met hydraulisch of elektrisch aangedreven koppellieren. Deze uitrusting is echter niet vereist, wanneer het vaartuig aan de kop van het duwstel met een boegschroefinstallatie is uitgerust die vanuit de stuurhut van het duwende motorschip te bedienen is;

    • d) voor duwboten die een duwstel voortbewegen:

      Standaard S1 en bovendien een uitrusting met hydraulisch of elektrisch aangedreven koppellieren. Deze uitrusting is echter niet vereist, wanneer het vaartuig aan de kop van het duwstel met een boegschroefinstallatie is uitgerust die vanuit de stuurhut van het duwende duwboot te bedienen is;

    • e) voor passagiersschepen:

      Standaard S1 en bovendien een uitrusting met een vanuit de stuurhut bedienbare boegschroefinstallatie. Deze uitrusting is echter niet vereist, indien de voortstuwingsinstallatie en de stuurinrichting van het passagiersschip gelijkwaardige manoeuvreereigenschappen waarborgen.

• 2. Het voldoen of niet voldoen aan de voorschriften van 1.1 of 1.2 wordt door de Commissie van Deskundigen in het certificaat van onderzoek onder nummer 47 gewaarmerkt.

• 1. De minimumbemanning van motorschepen en duwboten bestaat uit:

  Groep		Bemanningsleden	Aantal bemanningsleden bij de exploitatiewijze A1, A2 of B en voor de uitrustingsstandaard S1 of S2
  			A1			A2		B
  			S1		S2	S1	S2	S1		S2
  1	L ≤ 70 m	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos	1 – – 1 –			2 – – – –		2 – – 1 11)		2 – – – 21)3)
  2	70 m < L ≤ 86 m	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos	1 of – 1 – –	1 – – 1 1	1 – – 1 1	2 – – – 11)		2 – – 2 –		2 – – 1 1
  3	L > 86 m	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos	1 of 1 – 1 –	1 1 – – 2	1 1 – – 1	2 – – 1 11)	2 – – – 21)	2 of 1 – 2 –	2 12) – 1 –	2 1 – 1 1

  ¹⁾ De lichtmatroos of één van de lichtmatrozen mag worden vervangen door een deksman.

  ²⁾ De stuurman moet in het bezit zijn van het overeenkomstig dit reglement vereiste schipperspatent.

  ³⁾ Eén van de lichtmatrozen moet ouder zijn dan 18 jaar.

• 2. De voorgeschreven matrozen overeenkomstig de in het eerste lid genoemde tabel mogen door lichtmatrozen worden vervangen die de minimumleeftijd van 17 jaar hebben bereikt, zich ten minste in het derde leerjaar bevinden en een jaar vaartijd in de binnenvaart kunnen aantonen.

• 3. De voorgeschreven minimumbemanning overeenkomstig de onder 1 genoemde tabel, kan

  • a) in groep 2, exploitatiewijze A1, Standaard S2, en

  • b) in groep 3, exploitatiewijze A1, Standaard S1,

  voor de ononderbroken duur van ten hoogste drie maanden per kalenderjaar met een lichtmatroos worden verminderd, als deze lichtmatroos gedurende deze tijd een schippersschool bezoekt. Opeenvolgende periodes met een gereduceerde bemanning moeten door een periode van minimaal één maand worden onderbroken. Het bezoek aan de schippersschool moet worden aangetoond met een verklaring van de schippersschool, die zich aan boord moet bevinden en waarin de tijden van het schoolbezoek zijn aangegeven. Deze bepalingen zijn niet van toepassing op de lichtmatrozen, zoals bedoeld in het tweede lid.

Minimumbemanning van hechte samenstellen en andere hechte samenstellingen

• 1. De minimumbemanning van hechte samenstellen en andere hechte samenstellingen bestaat uit:

  Groep		Bemanningsleden	Aantal bemanningsleden bij de exploitatiewijze A1, A2 of B en voor de uitrustingsstandaard S1 of S2
  			A1			A2		B
  			S1		S2	S1	S2	S1		S2
  1	afmeting van het samenstel L ≤ 37 m B ≤ 15 m	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 – – 1 – –			2 – – – – –		2 – – 1 11) –		2 – – – 21)3) –
  2	afmeting van het samenstel 37 m < L ≤ 86m B ≤ 15 m	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 of – 1 – – –	1 – – 1 1 –	1 – – 1 1 –	2 – – – 11) –		2 – – 2 – –		2 – – 1 1 –
  3	duwboot + 1 duwbak met L > 86 m of afmeting van het samenstel 86 m < L ≤ 116,5 m B ≤ 15 m	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 of 1 – 1 – –	1 1 – – 2 –	1 1 – – 1 –	2 – – 1 11) –	2 – – – 21) –	2 of 1 – 2 – –	2 12) – 1 – –	2 1 – 1 1 –
  4	duwboot + 2 duwbakken*) motorschip + 1 duwbak*)	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 1 – 1 11) –		1 1 – – 21) –	2 – – 2 11) –	2 – 1 – 21) –	2 of 1 – 2 – 1	2 12) – 2 – –	2 of 1 1 – 1 1		2 12) 1 – 1 –
  5	duwboot + 3 of 4 duwbakken*) motorschip + 2 of 3 duwbakken*)	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 of 1 – 2 – 1	1 1 – 1 2 1	1 1 – 1 1 1	2 – – 2 11) 1	2 – 1 – 21) 1	2 of 1 – 2 – 1	2 12) – 2 11) 1	2 of 1 1 – 2 1		2 12) 1 – 1 1
  6	duwboot + meer dan 4 duwbakken*)	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 of 1 – 3 – 1	1 1 – 2 2 1	1 1 1 1 1 1	2 – – 3 11) 1	2 – 1 1 21) 1	2 of 1 – 3 – 1	2 12) – 3 11) 1	2 of 1 1 1 1 1		2 12) 1 1 21) 1

  ¹⁾ De lichtmatroos of één van de lichtmatrozen mag worden vervangen door een deksman.

  ²⁾De stuurman moet in het bezit zijn van het overeenkomstig dit reglement vereisteschipperspatent.

  ³⁾ Eén van de lichtmatrozen moet ouder zijn dan 18 jaar.

  *) In dit artikel omvat het begrip ‘duwbak’ ook motorschepen zonder eigen in werking gestelde voortstuwingswerktuigen en sleepschepen. Bovendien is de volgende gelijkwaardigheid van toepassing: 1 duwbak = meerdere bakken met een totale lengte van niet meer dan 76,50 m en een totale breedte van niet meer dan 15 m.

• 2. De voorgeschreven matrozen overeenkomstig de in het eerste lid genoemde tabel mogen door lichtmatrozen worden vervangen die de minimumleeftijd van 17 jaar hebben bereikt, zich ten minste in het derde leerjaar bevinden en een jaar vaartijd in de binnenvaart kunnen aantonen.

• 3. De voorgeschreven minimumbemanning overeenkomstig de in het eerste lid genoemde tabel, kan

  • a) in de groep 2, exploitatiewijze A1, Standaard S2, en

  • b) in de groepen 3, 5 en 6 exploitatiewijze A1, Standaard S1,

  voor de ononderbroken duur van ten hoogste drie maanden per kalenderjaar met een lichtmatroos worden verminderd, als deze lichtmatroos gedurende deze tijd een schippersschool bezoekt. Opeenvolgende periodes met een gereduceerde bemanning moeten door een periode van minimaal één maand worden onderbroken. Het bezoek aan de schippersschool moet worden aangetoond met een verklaring van de schippersschool, die zich aan boord moet bevinden en waarin de tijden van het schoolbezoek zijn aangegeven. Deze bepalingen zijn niet van toepassing op de lichtmatrozen, zoals bedoeld in het tweede lid.

• 1. De minimumbemanning van schepen voor dagtochten bestaat uit:

  Groep		Bemanningsleden	Aantal bemanningsleden bij de exploitatiewijze A1, A2 of B en voor de uitrustingsstandaard S1 of S2
  			A1			A2		B
  			S1		S2	S1	S2	S1	S2
  1	Toegestaan aantal passagiers tot en met 75	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 – – 1 – –			2 – – 1 – –		2 – – 2 – –	2 – 1 – 1 –
  2	Toegestaan aantal passagiers van 76 tot en met 250	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 of – – 1 1 –	1 – – – – 1	1 – – 1 1 –	2 – – – 11) 1		2 – – 1 11) 1
  3	Toegestaan aantal passagiers van 251tot en met 600	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 of – 1 – – 1	1 – 1 – 2 –	1 – 1 – 1 –	2 – – 1 – 1	2 – – – 1 1	3 – – 1 – 1	3 – – – 1 1
  4	Toegestaan aantal passagiers van 601 tot en met 1000	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 1 – 1 11) 1		1 1 – – 21) 1	2 – – 2 – 1	2 – 1 – 1 1	3 – – 2 – 1	3 – 1 – 1 1
  5	Toegestaan aantal passagiers van 1001 tot en met 2000	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	2 of – – 3 – 1	2 – – 2 2 1	2 – 1 1 1 1	2 – – 3 11) 1	2 – 1 1 21) 1	3 – – 3 11) 1	3 – 1 1 21) 1
  6	Toegestaan aantal passagiers meer dan 2000	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	2 – – 3 11) 1		2 – 1 1 21) 1	2 – – 4 – 1	2 – 1 2 1 1	3 – – 4 11) 1	3 – 1 2 21) 1

  ¹⁾ De lichtmatroos of één van de lichtmatrozen mag worden vervangen door een deksman.

• 2. De minimumbemanning van stoomschepen voor dagtochten bestaat uit:

  Groep		Bemanningsleden	Aantal bemanningsleden bij de exploitatiewijze A1, A2 of B en voor de uitrustingsstandaard S1 of S2
  			A1			A2		B
  			S1		S2	S1	S2	S1	S2
  1	Toegestaan aantal passagiers van 501 tot en met 1000	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver2)	1 1 1 1 - 2		1 1 1 – 1 2	2 – 1 1 – 2	2 – 1 – 1 2	3 – 1 1 – 3	3 – 1 – 1 3
  2	Toegestaan aantal passagiers van 1001 tot en met 2000	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver2)	2 of – – 3 – 3	2 – – 2 2 3	2 – 1 1 1 3	2 – – 3 11) 3	2 – 1 1 21) 3	3 – – 3 11) 3	3 – 1 1 21) 3

  ¹⁾ De lichtmatroos of één van de lichtmatrozen mag worden vervangen door een deksman.

  ²⁾ De Commissie van Deskundigen bepaalt of machinisten en/of matrozen-motordrijvers vereist zijn en vult dit onder nummer 52 van binnenvaartcertificaat in.

• 3. De minimumbemanning van hotelschepen bestaat uit:

  Groep		Bemanningsleden	Aantal bemanningsleden bij de exploitatiewijze A1, A2 of B en voor de uitrustingsstandaard S1 of S2
  			A1			A2		B
  			S1		S2	S1	S2	S1	S2
  1	Toegestaan aantal bedden: tot en met 50	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 – 1 – – 1		1 – – – 2 1	2 – – 1 – 1	2 – – – 1 1	3 – – 1 – 1	3 – – – 1 1
  2	Toegestaan aantal bedden: van 51 tot en met 100	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 1 – 1 – 1		1 1 – – 1 1	2 – – 1 – 1	2 – – – 1 1	3 – – 1 – 1	3 – – – 1 1
  3	Toegestaan aantal bedden meer dan 100	schipper stuurman volmatroos matroos lichtmatroos machinist of matroos-motordrijver	1 of 1 – 2 – 1	1 1 – 1 2 1	1 1 – 1 1 1	2 – – 3 – 1	2 – 1 1 1 1	3 – – 3 – 1	3 – 1 1 1 1

• 4. Voor passagiersschepen, zoals bedoeld in het eerste en het derde lid, die zonder passagiers aan boord varen, wordt de minimumbemanning bepaald overeenkomstig artikel 3.15.

• 5. De voorgeschreven matrozen overeenkomstig de in het eerste lid genoemde tabel mogen door lichtmatrozen worden vervangen die de minimumleeftijd van 17 jaar hebben bereikt, zich ten minste in het derde leerjaar bevinden en een jaar vaartijd in de binnenvaart kunnen aantonen.

• 6. De voorgeschreven minimumbemanning (schepen voor dagtochten) overeenkomstig de in het eerste lid genoemde tabel, kan

  • a) in de groep 2, exploitatiewijze A1, Standaard S2, en

  • b) in de groepen 3 en 5, exploitatiewijze A1, Standaard S1,

  voor de ononderbroken duur van ten hoogste drie maanden per kalenderjaar met een lichtmatroos worden verminderd, als deze lichtmatroos gedurende deze tijd een schippersschool bezoekt. Opeenvolgende periodes met een gereduceerde bemanning moeten door een periode van minimaal één maand worden onderbroken. Het bezoek aan de schippersschool moet worden aangetoond met een verklaring van de schippersschool, die zich aan boord moet bevinden en waarin de tijden van het schoolbezoek zijn aangegeven. Deze bepalingen zijn niet van toepassing op de lichtmatrozen, zoals bedoeld in het vijfde lid.

• 7. De voorgeschreven minimumbemanning overeenkomstig de in het tweede lid genoemde tabel (stoomschepen voor dagtochten), kan voor groep 2, exploitatiewijze A1, standaard S1, voor de ononderbroken duur van ten hoogste drie maanden per kalenderjaar met een lichtmatroos worden verminderd, als deze lichtmatroos gedurende deze tijd een schippersschool bezoekt. Opeenvolgende periodes met een gereduceerde bemanning moeten door een periode van minimaal één maand worden onderbroken. Het bezoek aan de schippersschool moet worden aangetoond met een verklaring van de schippersschool, die zich aan boord moet bevinden en waarin de tijden van het schoolbezoek zijn aangegeven. Deze bepalingen zijn niet van toepassing op de lichtmatrozen, zoals bedoeld in het vijfde lid.

• 8. De in het eerste lid voorgeschreven minimumbemanning (hotelschepen) kan voor groep 3, exploitatiewijze A1, standaard S1, voor de ononderbroken duur van ten hoogste drie maanden per kalenderjaar met een lichtmatroos worden verminderd, als deze lichtmatroos gedurende deze tijd een schippersschool bezoekt. Opeenvolgende periodes met een gereduceerde bemanning moeten door een periode van minimaal één maand worden onderbroken. Het bezoek aan de schippersschool moet worden aangetoond met een verklaring van de schippersschool, die zich aan boord moet bevinden en waarin de tijden van het schoolbezoek zijn aangegeven.

• 1. Wanneer de uitrusting van een motorschip, een duwboot, een hecht samenstel, een andere hechte samenstelling of een passagiersschip niet voldoet aan de standaard S1, zoals bepaald in artikel 3.14 van het onderhavige reglement, dient de minimumbemanning, zoals bedoeld in de artikelen 3.15, 3.16 of  3.17, te worden verhoogd

  • a) in de exploitatiewijze A1 en A2 telkens met één matroos, en

  • b) in de exploitatiewijze B met twee matrozen. Wordt alleen niet voldaan aan de gestelde eisen in de onderdelen i) en l), respectievelijk de onderdelen i) of l) van de standaard S1, zoals bedoeld in artikel 3.14, lid 1.1, dan wordt de bemanning bij exploitatiewijze B met één matroos in plaats van twee verhoogd.

• 2. Voldoet de uitrusting van het schip slechtsgedeeltelijkaan de Standaard S1 zoals deze is bepaald in artikel 3.14 van dit reglement, en niet aan één of meer van de in artikel 3.14, lid 1.1, onderdelen a) tot en met c), van dit reglement gestelde eisen wordt voldaan, dan

  • a) moet in de exploitatiewijzen A1 en A2 de matroos, zoals voorgeschreven in het eerste lid, onderdeel a), door een matroos-motordrijver, en

  • b) moeten de twee matrozen in de exploitatiewijze B, zoals voorgeschreven in het eerste lid, onderdeel b), door twee matrozen-motordrijver.

  worden vervangen.

• 3. De verhoging van de vereiste bemanning wordt door de Commissie van Deskundigen onder nummer 47 van het certificaat van onderzoek ingeschreven.

• 1. De Commissie van Deskundigen bepaalt voor de vaartuigen waarop de artikelen 3.15 tot en met 3.17 niet van toepassing zijn(zoals sleepboten, sleepschepen en drijvende werktuigen) naar gelang hun afmetingen, bouwwijze, inrichting en benutting, welke bemanning zich tijdens de vaart aan boord moet bevinden.

• 2. Ten aanzien van bunkerschepen, die slechts op korte riviergedeelten ingezet mogen worden, kan de Commissie van Deskundigen een minimumbemanning voorschrijven die afwijkt van artikel 3.15.

• 3. De Commissie van Deskundigen schrijft deze aantekeningen in onder nummer 48 van het certificaat van onderzoek.

• 1. Voor de bepaling van de minimumbemanning van zeeschepen is deel II van dit reglement van toepassing.

• 2. In afwijking van het eerste lid kunnen zeeschepen blijven varen onder de bemanningsregeling die voorzien is in de bepalingen vanResolutie A. 481 (XII) van de IMO en van het Internationaal Verdrag van 1978 over de normen voor zeevarenden betreffende opleiding, diplomering en wachtdienst, onder de voorwaarde dat het aantal bemanningsleden ten minste overeenkomt met de minimumbemanning zoals voorgeschreven in deel II voor exploitatiewijze B, waarbij met name rekening dient te worden gehouden met artikel 3.14 en 3.18 van dit reglement

  In dit geval moeten de dienovereenkomstige documenten waaruit de bekwaamheid van de bemanningsleden en hun aantal blijkt, aan boord aanwezig zijn. Bovendien moet zich een persoon aan boord bevinden die houder is van het grote patent overeenkomstig dit reglement, dat geldig is voor het te bevaren riviergedeelte. Na een vaartijd van ten hoogste 14 uur per periode van 24 uur moet deze patenthouder door een andere patenthouder worden vervangen.

  In het vaartijdenboek moeten de volgende aantekeningen worden gemaakt:

  • a) de naam van de patenthouders die zich aan boord bevinden, alsmede het begin en einde van hun diensttijd;

  • b) begin, onderbreking, voortzetting en einde van de vaart met vermelding van de volgende gegevens: datum, tijdstip en plaats met aanduiding van de kilometerraai.

De bepalingen van hoofdstuk 3 zijn niet van toepassing op kanaalspitsen. Desalniettemin moet de bemanning ten minste bestaan uit:

• – een schipper die houder is van een patent als bedoeld in dit reglement;

• – een persoon die ten minste 16 jaar oud is en die in staat is te helpen bij het manoeuvreren met het schip.

De bepalingen van hoofdstuk 3 zijn niet van toepassing op pleziervaartuigen.

Desalniettemin moet de bemanning ten minste bestaan uit:

• – een schipper die houder is van een patent als bedoeld in dit reglement;

• – een persoon die in staat is te helpen bij het manoeuvreren met het schip.

Voor de vaart beneden het Spijksche Veer (km 857,40) kan, voor zover de Duits-Nederlandse grens tijdens de vaart noch in de ene, noch in de andere richting wordt overschreden, worden volstaan met de toepassing van de voorschriften van de Nederlandse ‘Binnenvaartwet’ (Staatsblad 2007, Nummer 498).

De deskundige voor de passagiervaart moet ten minste 18 jaar zijn en de vereiste bekwaamheid bezitten. Deze wordt geacht aanwezig te zijn, indien de betreffende persoon:

• a) aan een door de bevoegde autoriteit erkende basisopleiding heeft deelgenomen, die ten minste aan de in artikel 5.03 gestelde eisen voldoet, en het examen met goed gevolg heeft afgelegd, en

• b) regelmatig overeenkomstig artikel 5.04, tweede lid, wordt bijgeschoold.

Personen die de taak als deskundige in de zin van artikel 5.02 moeten waarnemen, moeten voor het verkrijgen van de vakkennis aan een basisopleiding deelnemen. De basisopleiding moet in het kader van een door de bevoegde autoriteit georganiseerde of door haar erkende opleiding worden gevolgd en moet ten minste bestaan uit:

• a) theoretische scholing over:

  • • voorgeschreven inrichting en uitrusting van passagiersschepen;

  • • veiligheidsvoorschriften en inleiding over de vereiste hulpmaatregelen;

  • • taken van de bemanning en van het boordpersoneel overeenkomstig het veiligheidsdossier;

  • • grondbeginselen betreffende de stabiliteit van passagiersschepen bij averij;

  • • voorkoming van brand, brandbestrijding, gebruik van brandblusinrichtingen (werking van automatische sprinklerinstallaties, brandmeldsystemen en vast geïnstalleerde brandblusinstallaties);

  • • keuringsbewijs van de veiligheidsinrichtingen en -uitrustingen;

  • • principes van conflictbeheersing;

  • • grondbeginselen ter voorkoming van paniekreacties;

• b) praktische scholing over:

  • • kennis betreffende de bediening en het gebruik van de veiligheidsuitrusting van passagiersschepen (bijvoorbeeld het gebruik van reddingsvesten, het gebruik van drijflichamen, de omgang met de bijboot en met de overige reddingsmiddelen, de bediening van draagbare brandblusapparaten);

  • • kennis betreffende de praktische omzetting van veiligheidsvoorschriften en het treffen van de noodzakelijke reddingsmaatregelen (bijvoorbeeld de evacuatie van passagiers uit een ruimte vol rook naar een veilige omgeving, de bestrijding van een beginnende brand, het gebruik van de waterdichte en brandwerende deuren);

• c) een afsluitend examen.

• 1. De deskundige voor de passagiersvaart moet voor het einde van een termijn van 5 jaar na een succesvolle deelname aan de basisopleiding, aan een door de bevoegde autoriteit erkende opfriscursus deelnemen.

• 2. De opfriscursus moet met name betrekking hebben op typische gevaarsituaties (zoals bijvoorbeeld het voorkomen van paniek, brandbestrijding) en – voor zover mogelijk – informeren over nieuwe ontwikkelingen op het gebied van passagiersveiligheid. Tijdens de herhalingscursus moet door middel van oefeningen en tests worden vastgesteld dat de deelnemer actief aan de cursus heeft deelgenomen.

• 3. De deskundige voor de passagiersvaart moet telkens voor het einde van een termijn van 5 jaar na deelname aan de vorige herhalingscursus opnieuw aan een herhalingscursus deelnemen.

De eerste hulpverlener moet ten minste 17 jaar zijn en de vereiste bekwaamheid bezitten. Deze wordt geacht aanwezig te zijn, indien de desbetreffende persoon

• a) aan een cursus voor eerste hulpverlener heeft deelgenomen, en

• b) regelmatig overeenkomstig artikel 5.07 wordt bijgeschoold.

De persluchtmaskerdrager moet ten minste 18 jaar zijn en de vereiste bekwaamheid bezitten, om de ademhalingsapparatuur zoals bedoeld in artikel 15.12, tiende lid, onderdeel a, van het Reglement Onderzoek Schepen op de Rijn, voor de redding van personen te kunnen gebruiken. Deze wordt geacht aanwezig te zijn, indien de betreffende persoon de lichamelijke en geestelijke geschiktheid en de bekwaamheid overeenkomstig de nationale voorschriften van de Rijnoeverstaten of België aantoont en regelmatig overeenkomstig artikel 5.07 is bijgeschoold.

De opleiding en bijscholing voor eerste hulpverleners en persluchtmaskerdragers moeten gevolgd worden overeenkomstig de voorschriften van één van de Rijnoeverstaten of België.

• 1. De bekwaamheid van deskundige voor de passagiersvaart wordt bevestigd door een verklaring van deskundige voor de passagiersvaart volgens het model van bijlage C1, die wordt afgegeven door de bevoegde autoriteit of het opleidingsinstituut.

  Na deelname aan een herhalingscursus verlengt de bevoegde autoriteit of het opleidingsinstituut de verklaring van de deelnemer als deskundige voor de passagiersvaart met 5 jaar, of wordt hem een nieuwe verklaring verstrekt.

• 2. Op vertoon van het cursusbewijs geeft de bevoegde autoriteit een verklaring af betreffende de bevoegdheidals eerste hulpverlener volgens het model van bijlage C2 of verlengt deze. Als verklaringen gelden ook de documenten van de nationale of regionale organisaties van het Rode Kruis of vergelijkbare nationale of regionale reddingsorganisaties die door de Centrale Commissie voor de Rijnvaart gepubliceerd worden.

• 3. Op vertoon van het cursusbewijs geeft de bevoegde autoriteit een verklaring af betreffende de bevoegdheid als persluchtmaskerdrager volgens het model van bijlage C3 of verlengt deze.

  Deze cursusbewijzen gelden als verklaring, als deze zijn afgegeven door een volgens het nationale recht van de Rijnoeverstaten of België erkend opleidingsinstituut en door de Centrale Commissie voor de Rijnvaart gepubliceerd zijn.

• 4. De verklaring van deskundige voor de passagiersvaart overeenkomstig bijlage C1, de verklaring van eerste hulpverlener overeenkomstig bijlage C2 en de verklaring van persluchtmaskerdrager overeenkomstige bijlage C3 kunnen in één enkel document overeenkomstig bijlage C4 worden samengevat.

• 1. Deskundigen voor de passagiersvaart, eerste hulpverleners en persluchtmaskerdragers moeten ten minste in de navolgende aantallen aanwezig zijn:

  • a) gedurende de vaart aan boord:

    • aa) schepen voor dagtochten

      groep	Aantal personenaan boord	Deskundige voor de passagiersvaart	Eerste hulpverleners
      1	tot 250	1	1
      2	meer dan 250	1	2

    • bb) hotelschepen

      groep	Aantal bezette bedden	Deskundigen voor de passagiersvaart	Eerste hulpverleners	Persluchtmaskerdragers
      1	tot 100	1	1	2
      2	meer dan 100	1	2	2

  • b) permanent beschikbaar tijdens het stilliggen:

    het in bovenstaande tabel voorgeschreven veiligheidspersoneel in onderdeel a)voor groep 1 .

  Voor hotelschepen met een lengte van 45 m of minder, waarvan de kabines voorzien zijn van een aantal vluchtmaskers dat overeenkomt met het aantal bedden en die voor het grijpen liggen, zijn persluchtmaskerdragers niet vereist.

• 2. Op schepen voor dagtochten met een toegelaten aantal personen van niet meer dan 75 en op stilliggende passagiersschepen mogen de functies van deskundigen voor de passagiersvaart en eerste hulpverlener door één en dezelfde persoon worden waargenomen. In alle andere gevallen mag de taak van deskundige voor de passagiersvaart, eerste hulpverlener en persluchtmaskerdrager niet door één en dezelfde persoon worden waargenomen.

• 1. Onverminderd de voorschriften van het Rijnvaartpolitiereglement moet de schipper:

  • a) de deskundige voor de passagiersvaart met het veiligheidsdossier en het veiligheidsplan, zoals bedoeld in artikel 15.13 van het Reglement Onderzoek Schepen op de Rijn vertrouwd maken,

  • b) het veiligheidspersoneel instruëren en bekend maken met het passagiersschip,

  • c) de vereiste bevoegdheid van het veiligheidspersoneel aan boord, zoals bedoeld in de artikelen 5.02 tot en met 5.07, op ieder momentaan de hand van de verklaringen zoals bedoeld in artikel 5.08 kunnen aantonen,

  • d) ervoor zorgen dat gecontroleerd kan worden dat er regelmatig veiligheidsrondes plaatsvinden.

• 2. De deskundige voor de passagiersvaart moet zorgdragen voor de surveillance van de veiligheidsinrichtingen en -uitrustingen overeenkomstig het veiligheiddossier en voor de veiligheid van de passagiersschepen in geval van gevaar en in noodsituaties aan boord. Hij moet het veiligheiddossier en het veiligheidsplan in detail kennen en overeenkomstig de door de schipper verstrekte instructies:

  • a) de leden van de bemanning en het boordpersoneel die op grond van het veiligheidsdossier in noodsituaties bepaalde taken te vervullen hebben, deze taken toekennen;

  • b) de leden van de bemanning en het boordpersoneel regelmatig over de hun toebedeelde taken informeren;

  • c) de passagiers aan boord van hotelschepen bij het begin van de reis over de gedragsregels en de inhoud van het veiligheidsplan informeren.

Zolang zich passagiers aan boord bevinden, moet er ’s nachts ieder uur een controleronde gemaakt worden. Er moet op een adequate wijze kunnen worden gecontroleerd of deze rondes plaatsvinden.

• 1. De bevoegde autoriteit benoemt één of meer examencommissies voor het afnemen van de examens. Iedere examencommissie bestaat uit een voorzitter die vertegenwoordiger is van de overheid van één van de Rijnoeverstaten of België, en ten minste twee examinatoren die voldoende ter zake kundig zijn.

• 2. De examencommissie voor het Rijnpatent moet zo zijn samengesteld, dat ten minste één examinator houder is van het patent van het type dat wordt aangevraagd dan wel van het grote patent en deze, of een ander lid van de examencommissie, houder is van het patent voor het aangevraagde riviergedeelte.

• 1. Degene die een Rijnpatent wil verkrijgen of uitbreiden, moet aan de bevoegde autoriteit een aanvraag voor toelating tot het examen en afgifte van het patent richten, onder opgave van het volgende:

  • a) voor- en achternaam, geboortedatum, geboorteplaats en adres;

  • b) soort patent dat men wil verkrijgen;

  • c) gedeelte van de Rijn waarvoor het patent wordt aangevraagd.

• 2. Bij de aanvraag van een Rijnpatent moeten de volgende stukken worden overgelegd:

  • a) een recente pasfoto;

  • b) een kopie van de identiteitskaart of het paspoort;

  • c) een medische verklaring overeenkomstig bijlage B2, die niet ouder dan drie maanden mag zijn. In geval van twijfel aan de lichamelijke en geestelijke geschiktheid kan de bevoegde autoriteit verlangen dat aanvullende verklaringen van een specialist worden overgelegd.

  • d) een bewijs van de vaartijd en van de afgelegde reizen;

  • e) bij aanvraag van een groot of een klein patent een kopie van het marifoonbedieningscertificaat;

  • f) een uittreksel uit het strafregister.

• 3. In plaats van een medische verklaring zoals bedoeld in bijlage B2, kan de lichamelijke en geestelijke geschiktheid eveneens worden aangetoond door één van de volgende, door de CCR erkende documenten:

  • a) een geldig vaarbevoegdheidsbewijs, waarvoor dezelfde minimumeisen gelden als vastgesteld in de bijlagen B1 en B2 en dat conform artikel 3.04, onderdeel a) is vernieuwd, of

  • b) een medische verklaring, die niet ouder dan drie maanden is en op zijn minst moet voldoen aan de eisen zoals vastgesteld in de bijlagen B1 en B2.

• 4. In plaats van het uittreksel uit het strafregister kan de geschiktheid voor het voeren van het commando over een bemanning worden aangetoond met een gelijkwaardig document overeenkomstig het geldende recht van de woonplaats. Dit document moet nog geldig zijn en mag niet ouder zijn dan 6 maanden.

• 5. Bij de aanvraag voor de uitbreiding van een Rijnpatent moeten de volgende stukken worden overgelegd:

  • a) een recente pasfoto;

  • b) een kopie van de identiteitskaart of het paspoort;

  • c) een kopie van het geldige Rijnpatent;

  • d) het bewijs van de afgelegde reizen.

• 6. Bij de aanvraag voor een ander type Rijnpatent door een houder van een Rijnpatent moeten de volgende stukken worden gevoegd:

  • a) een recente pasfoto;

  • b) een kopie van de identiteitskaart of het paspoort;

  • c) een kopie van het geldige Rijnpatent.

• 1. Degene die een bewijs voor kennis van een riviergedeelte wil verkrijgen of uitbreiden, moet een aanvraag tot de bevoegde autoriteit richten voor toelating tot het examen en afgifte van een bewijs voor een riviergedeelte, onder vermelding van de volgende gegevens:

  • a) voor- en achternaam, geboortedatum, geboorteplaats en adres;

  • b) gedeelte van de Rijn waarvoor het bewijs van kennis voor een riviergedeelte wordt aangevraagd.

• 2. Bij de aanvraag voor het verkrijgen of uitbreiden van een bewijs van kennis voor een riviergedeelte moeten de volgende stukken worden gevoegd:

  • a) een recente pasfoto;

  • b) een kopie van de identiteitskaart of het paspoort;

  • c) een kopie van het door de CCR, overeenkomstig artikel 6.02, eerste lid, als gelijkwaardig erkend geldig vaarbevoegdheidsbewijs

  • d) het bewijs van de afgelegde reizen.

• 1. Een kandidaat voor een Rijnpatent wordt toegelaten tot het examen wanneer alle vereisten zoals bedoeld in de artikelen 7.01, 7.02, met uitzondering van het derde lid, onderdeel c), of 7.03, met uitzondering van het tweede lid, onderdeel c) worden nagekomen en het aanvraagdossier volledig is overeenkomstig het bepaalde in artikel 7.09, eerste tot en met vierde lid. Indien uit de medische verklaring slechts een beperkte geschiktheid blijkt, wordt de kandidaat toch tot het examen toegelaten. De bevoegde autoriteit kan in dit geval aan het patent voorwaarden verbinden, die bij afgifte in het patent worden aangetekend. Een afwijzing van de aanvraag moet met redenen worden omkleed.

  De bevoegde autoriteit kan voor een kandidaat, wiens uittreksel uit het strafregister of een ander gelijkwaardig document niet aan de eisen voldoet, beslissen dat hij vóór afloop van een bepaalde termijn niet tot een examen kan worden toegelaten (uitsluitingstermijn).

• 2. Degene die een Rijnpatent met een ander riviergedeelte wil uitbreiden, wordt tot het examen toegelaten, als het aanvraagdossier volledig is overeenkomstig het bepaalde in artikel 7.09, eerste en vijfde lid.

• 3. De houder van een Rijnpatent die een ander type Rijnpatent wil verkrijgen, wordt tot het examen toegelaten, als het aanvraagdossier volledig is overeenkomstig het bepaalde in artikel 7.09, eerste en zesde lid.

• 4. Degene die een bewijs voor kennis van een riviergedeelte wil verkrijgen of uitbreiden, wordt tot het examen toegelaten, als het aanvraagdossier volledig is, overeenkomstig het bepaalde in artikel 7.10.

• 1. De kandidaat moet tijdens het examen voor de examencommissie aantonen dat hij:

  • a) beschikt over voldoende kennis van de voorschriften met betrekking tot het voeren van schepen en de voor het veilig voeren van schepen vereiste nautische en technische kennis, beroepsvaardigheden en kennis van de grondbeginselen van de ongevallenpreventie; deze kennis wordt door een examen overeenkomstig het examenprogramma van bijlage D7 getoetst;

  • b) beschikt over de vereiste kennis van het riviergedeelte, indien krachtens artikel 7.05 voor het desbetreffende riviergedeelte een dergelijk examen vereist is.

• 2. Voor het verkrijgen van het grote patent of het kleine patent is een theoretisch examen, en voor het verkrijgen van het sportpatent of het overheidspatent een theoretisch en een praktisch examen vereist.

• 3. Indien het examen niet wordt gehaald, wordende redenenaan de kandidaat meegedeeld. De examencommissie kan aan het opnieuw deelnemen aan een examen vereisten of voorwaarden verbinden dan wel bepaalde vrijstellingen verlenen.

• 1. Degene die het eindexamen van een beroepsopleiding met goed gevolg heeft afgelegd, kan worden vrijgesteld van dat gedeelte van het examen dat betrekking heeft op kennis en vaardigheden die reeds onderwerp waren van een door de CCR als gelijkwaardig erkend examen.

• 2. De houder van een bewijs van vaarbekwaamheid zoals bedoeld in artikel 6.02, vierde lid, kan worden vrijgesteld bij het verwerven van het sportpatent van dat gedeelte van het examen dat betrekking heeft op nautische kennis.

• 3. De houder van een vaarbewijs van één der Rijnoeverstaten of België dan wel een ander geldig en door de Centrale Commissie voor de Rijnvaart als gelijkwaardig erkend bewijs van vaarbekwaamheid moet voor het verkrijgen van een Rijnpatent voldoen aan de toelatingseisen als bedoeld in artikel 7.11, doch tijdens het examen slechts de kennis van de op de Rijn van toepassing zijnde reglementen en bepalingen en de kennis van het betreffende riviergedeelte conform artikel 7.05 aantonen.

• 4. De houder van een overheidspatent verkrijgt op aanvraag een sportpatent voor hetzelfde riviergedeelte zonder daarvoor examen te doen.

• 5. Voor het verkrijgen van een ander patent als bedoeld in artikel 6.04 of van een uitbreiding tot een ander riviergedeelte kan de houder van een Rijnpatent van dat deel van het examen worden vrijgesteld dat betrekking heeft op de kennis of de vaardigheden, die reeds voor het verkrijgen van zijn huidige patent moesten worden aangetoond.

• 1. De bevoegde autoriteit geeft aan degene die het examen met goed gevolg heeft afgelegd het betreffende Rijnpatent af volgens het model van de bijlage D1.

  De patentkaart heeft één der navolgende opdrukken:

  ‘Groot Patent’, ‘Klein Patent’, ‘Sportpatent’ of ‘Overheidspatent’.

• 2. De voorwaarden bedoeld in artikel 7.11, eerste lid, derde volzin, moeten op de patentkaart zijn aangetekend.

• 3. Voor de tijd gelegen tussen het slagen voor het examen en de afgifte van het patent volgens het model van de bijlage D1, verstrekt de autoriteit die het patent afgeeft een voorlopig Rijnpatent volgens het model van de bijlage D2; ook kan de bevoegde autoriteit een voorlopig Rijnpatent verstrekken voor de tijd tussen de vervaldatum voor de vernieuwing van het patent en de afgifte van het nieuwe Rijnpatent.

• 4. In geval van een uitbreiding kan een bevoegde autoriteit het in het derde lid bedoelde voorlopige Rijnpatent ook afgeven ter overbrugging van de tijd gelegen tussen het slagen voor het examen en de afgifte van het nieuwe Rijnpatent. In verband met de afgifte van een nieuw Rijnpatent volgens het model van de bijlage D1 wordt de autoriteit die het patent heeft afgegeven, hiervan in kennis gesteld.

• 5. De autoriteit die het patent heeft afgegeven, geeft op verzoek een vervangend patent af indien het Rijnpatent onbruikbaar is geworden of verloren is gegaan. Dit patent wordt als zodanig gewaarmerkt. De houder moet bij de bevoegde autoriteit melding maken van het verlies. Een onbruikbaar geworden of een teruggevonden patent moet bij de autoriteit die het heeft afgegeven worden ingeleverd of worden overgelegd om ongeldig te worden gemaakt.

De bevoegde autoriteit geeft aan degene die het examen voor de kennis van riviergedeelten zoals voorzien in artikel 7.06, tweede lid, met goed gevolg heeft afgelegd een bewijs voor kennis van riviergedeelten af volgens het model van de bijlage D3.

Het examen, de afgifte, de uitbreiding, de verlenging en het verstrekken van het Rijnpatent of een bewijs voor kennis van riviergedeelten, evenals de afgifte van een duplicaat en het omruilen worden gedaan tegen een redelijke vergoeding van de kosten door de aanvrager. De hoogte van de kosten wordt door de bevoegde autoriteit vastgesteld. Deze kan vanaf het tijdstip van de aanvaarding van de aanvraag gehele of gedeeltelijke betaling eisen.

• 1. De houder van het grote patent, het kleine patent, het sportpatent of een door de CCR als gelijkwaardig erkend vaarbevoegdheidsbewijs moet zijn lichamelijke en geestelijke geschiktheid opnieuw aantonen door het overleggen van een medische verklaring, overeenkomstig artikel 3.04, onderdeel a) van dit reglement.

• 2. Hij moet zijn bewijs van lichamelijke en geestelijke geschiktheid voorleggen aan de autoriteit die het patent heeft afgegeven. Hij kan het bewijs ook aan een andere bevoegde autoriteit voorleggen. Deze autoriteit geeft de overgelegde stukken door aande autoriteit die het patent heeft afgegeven en kan in de plaats van deze autoriteit een tijdelijke Rijnpatent afgeven.

• 3. Voor de houders van een als gelijkwaardig erkende verklaring, moet de medische verklaring worden overgelegd aan een autoriteit die voor de afgifte van een Rijnpatent gerechtigd is of aan de autoriteit die de als gelijkwaardig erkende verklaring heeft afgegeven.

• 1. De autoriteit die het patent heeft afgegeven, verstrekt de houder van een patent op vertoon van een medische verklaring, op basis van deze verklaring:

  • a) een nieuwe patentkaart bij het bereiken van de leeftijd van 50 en 65 jaar;

  • b) een nieuwe patentkaart of een bewijs van lichamelijke en geestelijke geschiktheid als bedoeld in bijlage B3, bij het bereiken van de leeftijd van 55 en 60 jaar;

  • c) een bewijs van lichamelijke en geestelijke geschiktheid als bedoeld in bijlage B3, voor de controles die na het bereiken van de leeftijd van 65 jaar plaatsvinden.

  Op het bewijs van lichamelijke en geestelijke geschiktheid als bedoeld in bijlage B3 moet een vervaldatum vermeld staan die de vervaldatum van de patentkaart vervangt.

• 2. Het bewijs overeenkomstig bijlage B3, zoals bedoeld in het eerste lid, onderdelen b) en c), kan worden vervangen door een aantekening door de bevoegde autoriteit die het patent heeft afgegeven, op de overeenkomstig bijlage B2 afgegeven medische verklaring . De aantekening op de medische verklaring moet in dit geval ook de geldigheidsdatum vermelden, die de geldigheidsdatum van de patentkaart in dat geval vervangt.

• 3. Blijkt uit de medische verklaring slechts een beperkte lichamelijke en geestelijke geschiktheid, dantekent de bevoegde autoriteit de aanvullende voorwaarden voor de geldigheid van het patent aan op de vernieuwde patentkaart, op het bewijs van lichamelijke en geestelijke geschiktheid of op de medische verklaring die is afgegeven overeenkomstig bijlage B2.

• 4. Wordt geen nieuwe patentkaart afgegeven, dan is het Rijnpatent slechts geldig, als de houder van het patent in het bezit is van een bewijs van lichamelijke en geestelijke geschiktheid bedoeld in bijlage B3 of van een door de bevoegde autoriteit gewaarmerkte medische verklaring overeenkomstig bijlage B2.

• 1. De bevoegde autoriteit, zoals deze in artikel 7.17, derde lid, wordt gedefinieerd, geeft op vertoon van de medische verklaring en op basis daarvan, de houder van een door de CCR als gelijkwaardig erkend vaarbevoegdheidsbewijs vanaf de leeftijd van 50 jaar een verklaring van lichamelijke en geestelijke geschiktheid conform het model van bijlage B3.

  Gelden volgens de nationale regelgeving voor de vernieuwing van de verklaring van lichamelijke en geestelijke geschiktheid dezelfde eisen als volgens dit reglement en de met de aanvraag belaste autoriteit tevens de autoriteit is die het als gelijkwaardig erkende vaarbevoegdheidsbewijs afgeeft, dan kan deze ook in plaats van een verklaring voor de lichamelijke en geestelijke geschiktheid volgens het model van bijlage B3, bij elke vernieuwing van de lichamelijke en geestelijke geschiktheid een nieuw vaarbevoegdheidsbewijs afgeven waarop de geldigheidsdatum vermeld staat.

• 2. Blijkt uit de medische verklaring slechts een beperkte lichamelijke en geestelijke geschiktheid, dan vult de bevoegde autoriteit op het bewijs van lichamelijke en geestelijke geschiktheid of op het vernieuwde vaarbevoegdheidsbewijs de aanvullende voorwaarden voor de geldigheid van het als gelijkwaardig erkende vaarbevoegdheidsbewijs op de Rijn in.

• 3. Als er geen nieuw vaarbevoegdheidsbewijs wordt afgegeven, dan is het als gelijkwaardig erkende vaarbevoegdheidsbewijs alleengeldig, als dit vergezeld gaat van een verklaring van lichamelijke en geestelijke geschiktheid overeenkomstig het model van bijlage B3.

• 1. De geldigheid van een Rijnpatent wordt opgeschort

  • a) door een beslissing van de bevoegde autoriteit die daarbij de duur van de opschorting vaststelt. De bevoegde autoriteit kan een dergelijke beslissing tot opschorting nemen wanneer niet aan alle voorwaarden voor intrekking is voldaan, maar er twijfel bestaat over de geschiktheid van de patenthouder. Indien deze twijfel vóór het einde van de opschortingstermijn wordt weggenomen, dient de beslissing te worden ingetrokken;

  • b) van ambtswege, zelfs zonder een dergelijke beslissing, tot aan de vernieuwing van het bewijs van lichamelijke en geestelijke geschiktheid, indien de lichamelijke en geestelijke geschiktheid niet binnen drie maanden na de verlengingstermijn, zoals vastgesteld in artikel 3.04, onderdeel a), opnieuw is aangetoond.

• 2. Heeft de bevoegde autoriteit twijfels aan de lichamelijke en geestelijke geschiktheid van een Rijnpatenthouder,

  • a) informeert ze de autoriteit die het patent heeft afgegeven. Deze kan verlangen dat een medische verklaring overeenkomstig bijlage B2, of een door de CCR als gelijkwaardig erkende medische verklaring betreffende de huidige staat van de lichamelijke en geestelijke geschiktheid wordt overgelegd. De houder van het patent hoeft alleen dan op te komen voor de kosten hiervan, als het vermoeden gegrond blijkt te zijn;

  • b) kan ze de geldigheid van het patent opschorten, voor een periode die de datum van het besluit vande autoriteit die het Rijnpatent heeft afgegeven op basis van de nieuwe medische verklaring niet mag overschrijden. In dit geval inormeert zij de CCR en de autoriteit die het patent heeft afgegeven over haar beslissing.

• 3. In het geval zoals bedoeld in het eerste lid, onderdeel a), moet het Rijnpatent bij de bevoegde autoriteit in bewaring worden gegeven.

Het door de CCR als gelijkwaardig erkend vaarbevoegdheidsbewijs verliest van amtbstwege, zijn geldigheid op de Rijn, zelfs zonder een beslissing,

• a) wanneer het bewijs van lichamelijke en geestelijke geschiktheid conform bijlage B3 niet wordt getoond, of niet binnen drie maanden na de in artikel 3.04, onderdeel a), bedoelde verlengingstermijn wordt vernieuwd, of

• b) wanneer in de gevallen waarin de CCR overeenkomstig artikel 7.19, eerste lid, de afgifte van een nieuw vaarbevoegdheidsbewijs als geldig bewijs voor de vernieuwing van de lichamelijke en geestelijke geschiktheid erkent, de geldigheidsdatum van het als gelijkwaardig erkende vaarbevoegdheidsbewijs sedert ten minste drie maanden verstreken is.

• 1. De autoriteit die het patent heeft afgegeven, moet het patent intrekken, indien blijkt dat de houder van een Rijnpatent in de zin van de artikelen 7.01, 7.02 en 7.03 niet bekwaam is tot het voeren van een schip.

• 2. De autoriteit die het patent heeft afgegeven kan het patent intrekken, indien de houder van een Rijnpatent herhaaldelijk een voorwaarde of een beperking als bedoeld in artikel 7.14, tweede lid, niet nakomt.

• 3. Bij intrekking verliest het Rijnpatent haar geldigheid. Het ongeldige patent dient onverwijld bij de autoriteit die het patent heeft afgegeven te worden ingeleverd dan wel te worden overgelegd, om ongeldig gemaakt te worden.

• 4. De autoriteit die het patent heeft afgegeven, kan bij de intrekking bepalen dat:

  • a) vóór het einde van een bepaalde termijn geen nieuw patent mag worden afgegeven, of

  • b) de kandidaat voor een nieuw patent, om tot een nieuw examen te worden toegelaten, aan bepaalde voorwaarden moet voldoen.

• 5. Na ontvangst van de aanvraag voor het verkrijgen van een nieuw patent kan de bevoegde autoriteit de aanvrager geheel of gedeeltelijk van het examen vrijstellen.

• 6. De autoriteit die het patent intrekt, deelt dit aan de Centrale Commissie voor de Rijnvaart mee. Indien een bevoegde autoriteit feiten vaststelt die de intrekking van een patent zouden kunnen rechtvaardigen, stelt zij de autoriteit die het patent heeft afgegeven hiervan in kennis.

• 1. Indien er twijfel is over de lichamelijke en geestelijke geschiktheid van de schipper die houder is van een als gelijkwaardig erkend vaarbevoegdheidsbewijs, kan de bevoegde autoriteit of de bevoegde rechtbank een tijdelijk vaarverbod voor de Rijn opleggen, tot een nieuwe medische verklaring overeenkomstig bijlage B2 of een door de CCR als gelijkwaardig erkend bewijs wordt overgelegd; de bevoegde autoriteit informeert de CCR en de autoriteit van afgifte over haar besluit. Wordt de twijfel op vertoon van de medische verklaring weggenomen, dan moet het opgelegde vaarverbod worden opgeheven.

  De houder van het patent hoeft alleen dan op te komen voor de kosten hiervan, alshet vermoeden gegrond blijkt te zijn.

• 2. De bevoegde autoriteit of de bevoegde rechtbank kan aan een schipper die houder van een als gelijkwaardig erkend vaarbevoegdheidsbewijs is, een tijdelijk of definitief vaarverbod op de Rijn opleggen:

  • a) bij bewezen lichamelijke of geestelijke ongeschiktheid, of

  • b) bij veelvuldig overtreden van belangrijke veiligheids- of gedragsvoorschriften, in het bijzonder bij het herhaald voeren van een schip terwijl hij een alcoholconcentratie in het bloed heeft die het in het Rijnvaartpolitiereglement vastgelegde promillage overschrijdt.

• 3. Met uitzondering van noodgevallen, wordt het besluit genomen na de houder van het desbetreffende vaarbevoegdheidsbewijs in het kader van een procedure op tegenspraak te hebben gehoord; de autoriteit die het vaarbevoegdheidsbewijs heeft afgegeven en de CCR worden van het verhoor en de door de bevoegde autoriteit genomen beslissing in kennis gesteld.

• 1. Indien er dringende redenen zijn om het Rijnpatent in te trekken (artikel 7.22) of de geldigheid daarvan op te schorten (artikel 7.20, eerste lid, onderdeel a), of er een ernstig vermoeden van fraude bestaat,kan de bevoegde autoriteit gelasten dat het patenttijdelijk wordt ingevorderd.

• 2. Een Rijnpatent dat tijdelijk isingevorderd, moet onverwijld bij de autoriteit die het heeft afgegeven of bij de bevoegde rechtbank overeenkomstig de wettelijke nationale voorschriftenvan de Rijnoeverstaten en van Belgiëonder opgave van de redenen van de invordering , worden overgelegd.

• 3. De autoriteit die het patent heeft afgegeven moet onverwijld, nadat zij van het besluit van de tijdelijke invordering kennis heeft genomen, een beslissing nemen over de opschorting van de geldigheid of de intrekking van het patent. Indien een rechtbank bevoegd is, beschikt de rechter overeenkomstig de nationale voorschriften van de Rijnoeverstaten of België. Totdat een besluit als bedoeld in eerste of tweede zin is genomen, geldt het besluit van de tijdelijke invordering als een besluit in de zin van artikel 7.20, eerste lid, onderdeel a).

• 4. De tijdelijke invordering van het Rijnpatent moet worden beëindigd en het patent moet aan de houder worden teruggegeven, wanneer de oorzaak daarvan is komen te vervallen of wanneer er niet totopschorting of intrekking van het patent wordt besloten.

• 1. Bestaat een ernstig vermoeden dat een vaarbevoegdheidsbewijs door de autoriteit die het heeft afgegeven wordt ingetrokken of opgeschort, of bestaat er een ernstige verdenking van fraude, dan kan de bevoegde autoriteit de tijdelijke invordering van het patent gelasten.

• 2. Een tijdelijk ingevorderd vaarbevoegdheidsbewijs moet onverwijld aan de autoriteit die dit heeft afgegeven, worden overgelegd.

• 3. De autoriteit die het vaarbevoegdheidsbewijs heeft afgegeven, voert de noodzakelijke controles uit en informeert de bevoegde autoriteit die het vaarbevoegdheidsbewijs heeft ingevorderd en de CCR onverwijld over de geldigheid van het document.